Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης
Πριν από περίπου τρία χρόνια σε μια από τις συναντήσεις κορυφής που είχαν Τσίπρας – Ερντογάν – Κοτζιάς (θαρρώ στην Κωνσταντινούπολη, αν η μνήμη δεν με προδίδει) αίφνης και ενώ η συζήτηση όδευε προς το τέλος της ο Τούρκος πρόεδρος έθεσε ζήτημα εκλογής μουφτήδων στη Θράκη!
Επικαλέστηκε μάλιστα τη Συνθήκη των Αθηνών του 1914, η οποία προέβλεπε ως και εκλογή «αρχιμουφτή». Ο τέως πρωθυπουργός αιφνιδιάστηκε. Αναζήτησε με το βλέμμα του τον παρακείμενο Κοτζιά. Γρήγορα ένιωσε έναν αγκώνα να τον «σκουντάει». Ήταν ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Εξωτερικών, πρέσβης Δημήτρης Παρασκευόπουλος. Με θητεία στην Άγκυρα αλλά και με γνώση λόγω της προϋπηρεσίας του στη Θράκη την ταραχώδη εποχή του 1990, ζήτησε άδεια από τον πρωθυπουργό να μιλήσει στον Τούρκο πρόεδρο. Ο Τσίπρας επέτρεψε, ο Ερντογάν συναίνεσε και ο Παρασκευόπουλος έλαβε τον λόγο.
Εξήγησε ήπια στον Ερντογάν ότι η συνθήκη που επικαλείται δεν ισχύει, γιατί αφορούσε την περίοδο πριν από την ανταλλαγή των πληθυσμών, όταν στην Ελλάδα ζούσαν ακόμη 700.000 μουσουλμάνοι. Μετά την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάννης η συνθήκη του 1914 στο σκέλος της αυτό έπαψε να ισχύει. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος παραχώρησε την εφαρμογή της σαρίας στους 120.000 μουσουλμάνους της Θράκης, ενώ ο διορισμός μουφτή-ιεροδίκη από την Ελληνική Πολιτεία ουδέποτε αμφισβητήθηκε από την Τουρκία για 67 ολόκληρα χρόνια, έως το 1990.
Ο Ερντογάν αιφνιδιάστηκε από το επιχείρημα Παρασκευόπουλου, γύρισε προς τον σύμβουλό του Καλίν για να δει αν υπάρχει ανταπάντηση, δεν υπήρχε, και επ’ αυτού σιώπησε. Επέμεινε όμως για τη μουσουλμανική μειονότητα, η οποία -καλό είναι να το γνωρίζουμε- βαπτίστηκε θρησκευτική και όχι «εθνική τουρκική» με επιμονή της τουρκικής αντιπροσωπίας, όπως προκύπτει από τα πρακτικά της Λωζάννης. Ο δρ Ριζά Νουρ επέμεινε στον χαρακτηρισμό «μουσουλμανική» για να μην έχει προβλήματα η γείτων με τους Κούρδους! Αρχισε λοιπόν ο Ερντογάν να απαγγέλλει το γνωστό ποίημα περί «καταπίεσης» των μουσουλμάνων.
Ήταν η σειρά του Κοτζιά να ζητήσει τον λόγο από τον Ερντογάν. Κατακόκκινος από θυμό ο πρώην υπουργός Εξωτερικών είπε στον Ερντογάν περίπου το εξής: «Δύο αντιπρόεδροί σου και υπουργοί σου με τουρκική εθνοτική καταγωγή, ο Μουεζίνογλου και ο Τσαβούσογλου (σ.σ. όχι ο ΥΠΕΞ) κατάγονται από τη Θράκη, στην Κομοτηνή λειτουργεί τουρκική τράπεζα, η ΖΙRAAT, στην ελληνική Βουλή έχουμε τρεις μουσουλμάνους βουλευτές και ένας νομός μας (η Ροδόπη τότε) δεν έχει χριστιανό, η μειονότητα αριθμεί 120.000 μέλη, ίσως και περισσότερα, όπως το 1923, και έρχεσαι σήμερα, πρόεδρε, να μας κάνεις και παράπονα; Αλήθεια, η ελληνική μειονότητα της πόλης πόσα μέλη έχει σήμερα;». Ο Ερντογάν σύμφωνα με τις μαρτυρίες ψέλλισε τη φράση «δεν τα κάναμε εμείς -οι ισλαμιστές- αυτά» και η συζήτηση έληξε. Κάνω αυτή τη μικρή ιστορική αναδρομή σπάζοντας το «off the record» σήμερα που ο ίδιος μυστακοφόρος Καλίν, που το «βούλωσε» όταν ο Παρασκευόπουλος του απάντησε όπως έπρεπε, επανήλθε με τελεσίγραφο για να μας πει… ότι η εκλογή μουφτήδων και η αναγνώριση της μειονότητας ως «τουρκικής» είναι προαπαιτούμενα του ελληνοτουρκικού διαλόγου. Και το έπραξε, αφού η τουρκική Εθνοσυνέλευση συνέταξε προηγουμένως σε γνωμοδότηση επιτροπής της μακρά λίστα με τις απαιτήσεις για τη μειονότητα της Θράκης θέτοντας η «άθλια» έως και αίτημα για κατάργηση του πλαφόν εισόδου 3% στην ελληνική Βουλή, ενώ στην Τουρκία φθάνει έως και το 10% (λόγω Κούρδων και πάλι)!
Και την κάνω αυτή την αναδρομή για δύο λόγους.
Πρώτον, διότι από το 2000 που έγραψα το πρώτο μου βιβλίο με τίτλο «Θράκη, η μειονότητα σήμερα» (Λιβάνης), που ήταν κατ’ ουσίαν το Σύνταγμα των δικαιωμάτων των Ελλήνων μουσουλμάνων, ποτέ η Ελλάς δεν διεξήγαγε διεθνή καμπάνια για το γεγονός ότι η ακριτική αυτή περιοχή είναι πρότυπο ανοιχτής δημοκρατικής κοινωνίας. Περιστασιακά έγιναν προσπάθειες -πρόσφατο το βιβλίο και στα αγγλικά του βουλευτή Ροδόπης Ευριπίδη Στυλιανίδη (Μίνωας)-, οργανωμένα όμως ποτέ. Μια ζωή αποστομώνουμε τους Τούρκους στο παρασκήνιο, όπως ο Παρασκευόπουλος, ποτέ όμως στο προσκήνιο!
Δεύτερον, διότι η πολιτική του εθνικού Ισλάμ που εφαρμόζει η Ελλάς στη Θράκη έναν αιώνα τώρα, με μια στρατηγική που ο ίδιος αποκαλώ από το 2015 «έξυπνο πατριωτισμό», μπορεί να βρίσκει ενίοτε συντηρητικές αντιστάσεις στο εσωτερικό αλλά θεωρείται πρότυπο ευρωπαϊκά. Μετά τις επιθέσεις τζιχαντιστών στις Βρυξέλλες και στο Παρίσι (όπου τα τεμένη ήταν αυτοδιοίκητα και ανεξέλεγκτα) την υιοθέτησε ακόμη και ο Σόιμπλε το 2017 μιλώντας για «γερμανικό Ισλάμ».
Τώρα λοιπόν που οι Τούρκοι επανέρχονται, με σκοπό να υποδυθούν τόσο τους «προστάτες» της μειονότητας όσο και τους εκφραστές των 250.000 μουσουλμάνων που ζουν στην Αττική, στα Δωδεκάνησα και στη Θράκη, είναι ώρα εκτός από το να μιλήσουμε ως χώρα οργανωμένα και δημοσίως για το θέμα να το διεθνοποιήσουμε κιόλας, δείχνοντας σε συμμάχους και εταίρους ποιοι κίνδυνοι ελλοχεύουν για την Ευρώπη αν γίνουν δεκτά τα ακραία αιτήματα των Τούρκων. Ειδικώς εν όψει της συνεδρίασης του Συμβουλίου της Ευρώπης στην Κομοτηνή τον Νοέμβριο. Για να συμβεί όμως αυτό απαιτούνται νηφαλιότητα, έξυπνος πατριωτισμός, τόλμη και εθνική σύνταξη. Νηφαλιότητα και τόλμη, γιατί πρέπει να σκεφτούμε έξω από το κουτί.
Πρέπει να αιφνιδιάσουμε διεθνοποιώντας το ζήτημα της Θράκης και καλώντας τα συμβαλλόμενα μέρη της πολυμερούς Συνθήκης της Λωζάννης αλλά και την Ε.Ε. να πιστοποιήσουν πώς εφαρμόσαμε εμείς τη συνθήκη, από τις παλαιότερες παγκοσμίως εν ισχύι, και πώς οι Τούρκοι.
Έξυπνος πατριωτισμός επίσης για να δείξουμε σε Ευρώπη – ΗΠΑ – αραβικό κόσμο ότι μια σειρά επιλογές της Πολιτείας, όπως ο διορισμός μουφτή που εκτελεί χρέη δικαστή, ο διορισμός ιεροδιδασκάλων από το υπουργείο Παιδείας, η καθιέρωση της διδασκαλίας του Κορανίου στη δημόσια Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση ως μαθήματος επιλογής, η ίδρυση τμήματος Ισλαμικών Σπουδών στο Αριστοτέλειο, η ποσόστωση για την εισαγωγή μουσουλμάνων φοιτητών στα ελληνικά ΑΕΙ (θετική διάκριση), ο διορισμός μουσουλμάνων στο Σώμα Συνοριοφυλάκων, ο διορισμός Αράβων και όχι τουρκογενών στο πρώτο Δ.Σ. του τεμένους Αθηνών (από τον έλεγχό του εξαρτάται η μελλοντική ασφάλεια της πόλης των Αθηνών) δεν είναι κατευνασμός και υποχώρηση, αλλά απάντηση ελληνική και ευρωπαϊκή.
Απάντηση στον Ερντογάν, ο οποίος έως το 2016 στήριζε τα ιδιωτικά παραθρησκευτικά δίκτυα που λειτουργούσε στη Θράκη ο τότε συνοδοιπόρος του Γκιουλέν, με μακροπρόθεσμο στόχο να αμφισβητήσει την εδαφική ακεραιότητα κράτους-μέλους της Ε.Ε.! Ευρωπαϊκή απάντηση γιατί έχει -αναφορικά με τον διορισμό μουσουλμάνου θρησκευτικού ηγέτη από υπουργό χριστιανικής χώρας- τη συναίνεση με επίσημο φετβά του αρχιμουφτή της Αιγύπτου, ο οποίος ερμηνεύοντας το Κοράνι αυθεντικά έδωσε έγκριση για την τοποθέτηση. Συνιστά όμως και ελληνική απάντηση προς την Ευρώπη, καθώς από αυτή τη μειονότητα που μεγαλώνει μέσα στο «εθνικό Ισλάμ» δεν γεννήθηκαν τζιχαντιστές, αλλά κατά βάση φιλήσυχοι άνθρωποι, όπως οι εποχικοί μουσουλμάνοι εργάτες που απασχολούνται στα φυτώρια τουλίπας της Ολλανδίας!
Όταν έχουμε λοιπόν όλες τις απαντήσεις και για τα θέματα εθνικής ταυτότητας και για τις θρησκευτικές ελευθερίες και για τα ατομικά δικαιώματα, δεν επιτρέπεται στους Τούρκους, οι οποίοι είναι διώκτες των μειονοτήτων ιστορικά, να θέτουν καν τις ερωτήσεις. Ο λόγος ανήκει στην κυβέρνηση! Λειψές, δειλές και ενοχικές απαντήσεις απαγορεύονται. Αφού πάνε γυρεύοντας, ας τους εξευτελίσουμε διεθνώς και ας εξηγήσουμε στην ευρωπαϊκή κοινή γνώμη τι σημαίνει για το μέλλον της ηπείρου μας -όχι μόνο για εμάς- η ισλαμική ατζέντα του Ερντογάν. Το εξής απλό: Φίδια στον κόρφο σας!
