Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. “Αριστερή” Αμερική δεν υπάρχει… προφανώς. Ο Μπέρνι Σάντερς ωστόσο κατάφερε να κυριαρχήσει στο προσκήνιο την τελευταία τετραετία, ως… “σοσιαλιστής”.
Ο βετεράνος Γερουσιαστής του Βερμόντ ηγήθηκε μιας “επανάστασης” κατά του κατεστημένου. Αν μάλιστα το 2016, το “ιερατείο” του Δημοκρατικού Κόμματος δεν είχε… μαγειρέψει ουσιαστικά την ήττα του από την Χίλαρι Κλίντον, σε μια οριακή εσωκομματική μάχη, πιθανότατα θα ήταν εκείνος και όχι ο Ντόναλντ Τραμπ ο 45ος Πρόεδρος των ΗΠΑ.
Δεν… το ζήσαμε. Στη φετινή προεκλογική μάχη, ο Μπέρνι Σάντερς προσδοκούσε να κάνει ένα βήμα παραπάνω. Η συγκυρία ωστόσο δεν τον ευνόησε. Η Αμερική είχε περισσότερο ανάγκη έναν “θεραπευτή”, σαν τον Τζο Μπάιντεν και όχι έναν “επαναστάτη” σαν τον ίδιο.
Και όμως, τα κλειδιά για τον Λευκό Οίκο τα κρατάει ο “παππούλης” από το Βερμόντ. Αν η φανατική κοινωνική βάση του δεν φτάσει συντεταγμένα και συμπαγής στην κάλπη, για να στηρίξει τον Τζο Μπάιντεν, ο Ντόναλντ Τραμπ θα διαψεύσει και πάλι τις δημοσκοπήσεις. Ακριβώς όπως το 2016.
Γι’ αυτό και ήταν τόσο σημαντικό το ξεκάθαρο νεύμα του Μπέρνι Σάντερς προς τους “πιστούς” του, κατά την ομιλία του στην έναρξη του διαδικτυακού Συνεδρίου του Δημοκρατικού Κόμματος. Με την… ατάκα της χρονιάς. Τη σύγκριση του Τραμπ με τον… Νέρωνα. Που… χαλάρωνε, ενώ καιγόταν η Ρώμη, όπως ο σημερινός ένοικος του Λευκού Οίκου παίζει γκολφ, την ώρα που “πυρπολείται” η Αμερική.
