Γράφει ο Τάσος Παππάς
Τα πράγματα στην οικονομία δεν είναι καλά. Οι απαισιόδοξες προβλέψεις των ευρωπαϊκών και διεθνών οργανισμών για τις συνέπειες της πανδημίας στην ελληνική οικονομία κερδίζουν έδαφος έναντι των αισιόδοξων. Το κακό σενάριο έχει περισσότερες πιθανότητες από το μέτριο και σίγουρα από το καλό. Τα καχεκτικά μέτρα που εφαρμόζει η κυβέρνηση είναι ασπιρίνες σε βαριά πάσχοντα.
Το νιώθουν στο πετσί τους οι εργαζόμενοι όλων των κλάδων και η αγαπημένη της κυβέρνησης μεσαία τάξη, η οποία περίμενε βοήθεια και παίρνει αναστολές πληρωμών και ευχολόγια. Η ανεργία φουντώνει, η ανασφάλεια και η αβεβαιότητα έχουν γίνει κυρίαρχα φαινόμενα στην ελληνική κοινωνία, οι επικοινωνιακοί αντιπερισπασμοί (μπουλντόζες στο Ελληνικό) δεν αποδίδουν πια τα αναμενόμενα, τα πυρά από φίλιες δυνάμεις πυκνώνουν (καταγγελίες Μαρινάκη για τη λίστα Πέτσα, κριτική για πράξεις και παραλείψεις της κυβέρνησης από σοβαρά δεξιά μέσα ενημέρωσης), η ανοχή των πολιτών υποχωρεί, η δυσφορία μεγαλώνει (απόδειξη η «θερμή» υποδοχή του κ. Μητσοτάκη από τους Κερκυραίους).
Ο πρωθυπουργός, που δηλώνει προς κάθε κατεύθυνση πως είναι προβλέψιμος, εισπράττει τα επίχειρα αυτής της εθελόδουλης στάσης (ο Ερντογάν παίζει χωρίς αντίπαλο στην περιοχή, οι Ευρωπαίοι περιορίζονται σε φραστικές καταδίκες, η Αγία Σοφία γίνεται ξανά τζαμί, στο θέμα της Λιβύης δεν μας υπολογίζουν). Οι χειρισμοί της στο μέτωπο του τουρισμού έχουν εξοργίσει τους πάντες – και τους επιχειρηματίες και τους εργαζόμενους. Ο κορονοιός δείχνει ξανά τα δόντια του περιγελώντας τις βιαστικές και ανερμάτιστες αποφάσεις της κυβέρνησης, η οποία ερωτοτροπεί με την ιδέα μιας νέας καραντίνας -μερικής τούτη τη φορά- που θα πλήξει βάναυσα ό,τι έχει αντέξει.
Το αποθεωτικό κλίμα για τις επιλογές της στην πρώτη φάση αντιμετώπισης της πανδημίας έχει δώσει τη θέση του στις ισχυρές αμφιβολίες για τη συμπεριφορά της στη δεύτερη φάση – παλινωδίες στο άνοιγμα των συνόρων, μπρος-πίσω στο θέμα της άρσης των περιορισμών στο εσωτερικό της χώρας. Πώς απαντά η κυβέρνηση των αρίστων; Με αυταρχισμό (νόμος Χρυσοχοΐδη, ξεσάλωμα των αστυνομικών οργάνων, συκοφαντίες κατά κομμάτων) και ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής. Κλασικές αντιδράσεις δεξιών κυβερνήσεων όταν στριμώχνονται.
Η προανακριτική επιτροπή για τον Παπαγγελόπουλο τελειώνει με την κατάθεση του πορίσματος της πλειοψηφίας (έχει συνταχθεί πολύ πριν ξεκινήσει η διαδικασία), η Ολομέλεια της Βουλής (δηλαδή οι βουλευτές της Ν.Δ και του ΚΙΝ.ΑΛΛ.) θα αποφασίσει την παραπομπή Παπαγγελόπουλου στο Δικαστικό Συμβούλιο κι από κει, όπως ελπίζουν στο μέγαρο Μαξίμου, στο Ειδικό Δικαστήριο (αυτήν την εξέλιξη έχουν προεξοφλήσει υπουργοί και στελέχη του ΚΙΝ.ΑΛΛ. – το χρήσιμο δεκανίκι της κυβέρνησης) και στη συνέχεια, όπως όλα δείχνουν, θα κατατεθεί πρόταση από βουλευτές της Ν.Δ., με την οποία θα συμφωνήσει ασμένως το ΚΙΝ.ΑΛΛ. (το ένα χέρι νίβει τ’ άλλο και τα δυο μαζί ξεπλένουν τις αμαρτίες του κυβερνητικού παρελθόντος τους), για τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής εναντίον του Νίκου Παππά, στην πραγματικότητα όμως εναντίον του Αλέξη Τσίπρα.
Με ποιες κατηγορίες; Ασήμαντη λεπτομέρεια. Με ποιους μάρτυρες; Από τέτοιους έχουν πολλούς, τόσους ώστε να φάνε κι οι κότες. Αλλωστε, το κέντρο που συντονίζει την ιστορία έχει κάνει τα κουμάντα του. Δουλεύει πυρετωδώς στο παρασκήνιο από τότε που εξελέγη αρχηγός της Ν.Δ ο Κυρ. Μητσοτάκης. Συγκεντρώνει καταγγελίες από κάθε πικραμένο, υποδέχεται με ανοιχτές αγκάλες αυτούς που έβριζε, καθαγιάζει βρόμικες πρακτικές (οι κοριοί να ’ναι καλά), κατασκευάζει στοιχεία και διοχετεύει με δόσεις (για να μην ξεμείνει) στα φιλικά μέσα ενημέρωσης «ειδήσεις», δηλητηριώδεις φήμες και βιτριολικούς υπαινιγμούς.
Και ο ΣΥΡΙΖΑ; Τρεις λαλούν και δυο χορεύουν. Οι μόνες κινήσεις που ενόχλησαν σφοδρά το μέγαρο Μαξίμου ήταν η δήλωση του Αλ. Τσίπρα στη Βουλή για «την οικογενειακή οφσόρ που κυβερνά τη χώρα» και η συνέντευξή του στο Ισπανικό Πρακτορείο Ειδήσεων όπου χαρακτήρισε τη Ν.Δ «διεφθαρμένο κόμμα». Κατά τ’ άλλα, σαν πρόβατο στη σφαγή.
Ανάγωγα
Τελικώς έχω μπερδευτεί. Το θέμα της Αγια-Σοφιάς δεν είναι ελληνοτουρκικό θέμα, όπως λέει ο αρμόδιος υπουργός Δένδιας, ή είναι ελληνοτουρκικό θέμα όπως υποστηρίζει ο αναρμόδιος υπουργός Γεωργιάδης; Στην ίδια κυβέρνηση είναι. Να προχωρήσουμε σε αντίποινα μετατρέποντας το σπίτι του Κεμάλ στη Θεσσαλονίκη σε μουσείο για τη γενοκτονία του Ελληνισμού από τους Τούρκους, προτείνει ο υπουργός Βορίδης, συμφωνώντας με τον αρχηγό της «Ελληνικής Λύσης» Βελόπουλο. Είναι σε διαφορετικά κόμματα, αλλά στην ίδια παράταξη. Τρικυμία.
