Του Νίκου Φυλάγγελου
Κάτι δεν “διαβάζει” σωστά ο Κώστας Μπακογιάννης, αναφορικά με τις προτεραιότητες που θα πρέπει να υπηρετήσει ως δήμαρχος Αθηναίων. Η πιο ελπιδοφόρα πολιτική υπογραφή στον χώρο της Κεντροδεξιάς, με την άνεση του… περίπατου προς το μέλλον χωρίς αντίπαλο από τη γενιά του, δείχνει “ντεφορμέ”.
Από το περιστατικό με την… καρότσα της Πρωτοψάλτη, μέχρι τον συνωστισμό στο συντριβάνι της Ομόνοιας και αποκορύφωμα τον “Μεγάλο Περίπατο”, ο φυσικός κληρονόμος της εθνικής συμφιλίωσης δείχνει να αναζητεί ακόμη τον βηματισμό του στα “μεγάλα σαλόνια”.
Ίσως να φταίει το γεγονός ότι… άλλο Καρπενήσι και Στερεά Ελλάδα, και άλλο… Αθήνα. Με αποτέλεσμα, η ομάδα του να μην έχει καταφέρει ακόμη να ξεπεράσει το “τζετ λαγκ” της αλλαγής πίστας και επιπέδου, με την αυταπόδεικτη διαπίστωση ότι η Αθήνα δεν συγχωρεί λάθη, αστοχίες και… χρονοκαθυστέρηση, αναφορικά με την ταχύτητα και το βάθος αντίληψης και κατανόησης ενός θέματος. Και της χρονικής συγκυρίας που το περιβάλλει.
Ο “Μεγάλος Περίπατος” έχει εξελιχθεί σε… εθνικό αγχολυτικό για μια κοινωνία σε νέα εθνική μελαγχολία, λόγω της οικονομικής καταστροφής που έρχεται, στο περιθώριο της πανδημίας του κορονοϊού. Στα social media… ξαναβρίσκεις το χαμόγελό σου, με όσα διαβάζεις και βλέπεις για το σχέδιο ανάπλασης της Αθήνας, με κάθε νέα παρέμβαση να προσφέρει καινούριες αφορμές για λοιδωρία.
Τα γκράφιτι στις ζαρντινιέρες ήταν το πλέον πρόσφατο χάπενινγκ. Κάτι δεν πάει καλά. Και ο Κώστας Μπακογιάννης πρέπει να κάνει μισό βήμα πίσω, για να δει τη μεγάλη εικόνα. Και να κατανοήσει τι πρέπει να διορθώσει.
