Γράφει ο Φαήλος Κρανιδιώτης
Η Πατρίδα μας έχει φτάσει στα πρόθυρα της πολεμικής σύγκρουσης με το κράτος-συμμορία του Ερντογάν.
Η ευθύνη δεν είναι δική μας, ανήκει αποκλειστικά στους τραμπούκους γενοκτόνους της Άγκυρας. Υπάρχουν ακόμη κάποιοι που ψελλίζουν πως πρέπει να διαπραγματευθούμε, να πάρουμε τον δρόμο για τα Σούσα. Δεν ξέρω αν είναι ηλίθιοι ή προδότες. Συχνά το ένα δεν αποκλείει το άλλο. Βγαίνουν μέχρι και κάτι ιντελιγκέντσηδες, «ακαδημαϊκοί» του σχοινιού και του παλουκιού, και μας αραδιάζουν ότι η Τουρκία έχει τάχα δίκιο.
Αν, ο μη γένοιτο, έρθει η ώρα της σύγκρουσης, σε μια υγιή Ελλάδα αυτούς όλους θα έπρεπε να τους πάμε κάπου, ανεβαίνοντας τη Μεσογείων δεξιά, όπου θα συναντήσουν τον Κύριο και Θεό τους, ακόμη κι αν δεν πιστεύουν. Θα φυτέψουμε και δέντρα ύστερα, οπότε θα αυξηθεί το πράσινο. Ο Κυριάκος, όμως, είναι μετριοπαθής και τζέντλεμαν και αφού τελειώσει ό,τι γίνει, θα τους διορίσει στην Επιτροπή Αποδόμησης του 1821, εκεί όπου κάνει τα κέφια της η μαντάμ με κάτι λινάτσες, των οποίων η επιστημοσύνη τρέχει από τα μπατζάκια τους. Και θα εκφράσω ξανά την απορία μου τι άλλο περιμένει ο Πρωθυπουργός για να τη σουτάρει και μαζί της όλη αυτή την απίθανη παρέα μηδενιστών. Την Πατρίδα να αφήσουν ήσυχη. Στο κάτω κάτω, δεν ξέρω αν το ξέρει, αλλά δεν τη χωνεύει κανένας. Άρα, μηδέν απώλειες σε ψήφους. Θα κερδίσει κιόλας. Σε κάθε περίπτωση η αποδομητική μπουρδολογία θα είναι δική τους, όμως η πολιτική ζημιά του Πρωθυπουργού.
Όσα έχουν μέχρι στιγμής γραφτεί και λεχθεί από αυτούς τους αποστόλους του μαρασμού είναι επιστημονικά άθλια, βαρύτατα προσβλητικά της εθνικής τιμής και Ιστορίας μας και οι απαντήσεις που επιχείρησε να δώσει η μανδάμ στη συνέντευξη για να καλύψει τις μπαλαφάρες τους, που όζουν πολιτισμικό μαρξισμό, ήταν επιεικώς κωμικές. Υπάρχουν κατάλληλες ενασχολήσεις για τέτοιες κοσμικές περσόνες με καπελαδούρες και πουράκλες: μπριτζ, οι ιπποδρομίες του Ασκοτ, η Μύκονος, οι Κάννες, το Μονακό, η Εβδομάδα Μόδας στο Μιλάνο.
Τίγκα στους βαλσαμωμένους και στα φράγκα. Να είναι καλά, να τα χαίρονται οι άνθρωποι και να τα ξοδεύουν κιμπάρικα, να κυκλοφοράει το χρήμα, να τονώνεται η αγορά. Αλλά ας παίξουν με τα λεφτά τους, ας παίξουν μακριά γαϊδούρα στο Σαλόν ντε Μπρικολάζ και κουτσό στο Γκολφ της Γλυφάδας.
Μακριά, όμως, από τη διαχείριση του προσώπου μας στην Ιστορία, από την ταυτότητά μας. Ας αναλάβει το έρμο το Έθνος και την επέτειό του κάποιος άλλος, σχετικός με το άθλημα, ένας ιστορικός, που δεν έχει δυσανεξία με τη διαχρονία του Ελληνισμού και ο οποίος θα μπορεί να πιάσει τους διάφορους κοπρίτες εθνομηδενιστές από το πέτο και να τους πετάξει έξω. Η φουστανέλα δεν είναι φούστα πλισέ κι αυτά που έχει από κάτω δεν είναι απλώς δίδυμοι αδένες, όπως αυτοί των γάτων στα κεραμίδια. Μια εντρύφηση στις πρωτογενείς πηγές, στα απομνημονεύματα των αγωνιστών, θα κάνει κατανοητό ακόμη και στην τελευταία κοσμική τι ήταν αυτοί οι άντρες και κάποιες γυναίκες, που δεν μπορούν να κριθούν με τα σημερινά μέτρα της παρακμιακής διανόησης.
Οι Τούρκοι προχωρούν βήμα βήμα, κλιμακώνουν τις προκλήσεις, γιατί προφανώς νομίζουν πως μας έχουν ζυγίσει και ότι αν προκαλέσουν ένα θερμό επεισόδιο, εμείς σαν δαρμένο δειλό παιδάκι θα τρέξουμε στη μαμά μας, τις ΗΠΑ και την Ε.Ε., και θα ζητήσουμε διαμεσολάβηση και θα διαπραγματευτούμε όπως το αρνί με τον χασάπη, η αντιλόπη με το λιοντάρι. Δεν θα μπω σε συμβουλές επί του επιχειρησιακά πρακτέου, τύπου «δεξιότερα Κουροπάτκιν», όπως κάνουν πολλοί, έχοντας αστείες βεβαιότητες ερειδόμενες στην περιορισμένη γνώση τους από τη στρατιωτική θητεία τους πριν από 30 χρόνια. Υπηρέτησα με χαλύβδινο κράνος, τώρα είναι από κέβλαρ, είχα FN Para, τώρα οι Αλεξιπτωτιστές έχουν Μ16 και άλλα καλούδια. Η στρατιωτική ηγεσία σήμερα είναι πρώτης κλάσεως, ένας και ένας, με κατάρτιση αλλά και τόλμη. Ξέρουν τη δουλειά και έχουν σίγουρα τα κατάλληλα σχέδια.
Υλικά η κυβέρνηση πρέπει να τους ενισχύσει πάση δυνάμει σε όσα εκείνοι ξέρουν πως απαιτούνται. Πρέπει, όμως, να πούμε κάτι για τη μεγάλη εικόνα, αυτό που είναι απόρροια της Ιστορίας. Οι Τούρκοι πάντα εξαγγέλλουν αυτό που θα κάνουν μόλις σε βρουν εύκαιρο, αδύναμο. Αυτοί ποντάρουν σε επεισόδιο, πρέπει λοιπόν να τους υποσχεθούμε κανονικό πόλεμο. Ακόμη κι αν όλο το μιντιακό σύστημα, μπουκωμένο με χρήμα, στοιχηθεί πίσω από τον «πουρκουαδισμό», δεν υπάρχουν Πορτοσάλτε και τρολ που μπορούν να κάνουν εύπεπτη στον λαό μας μια ταπεινωτική συνθηκολόγηση. Δεν υπάρχει κυβέρνηση που θα επιβιώσει από ένα Μόναχο, ακόμη κι αν πουλήσει πασιφισμό στις μανούλες, σαν τον Τσάμπερλεν. Η επέτειος της Ελληνικής Επανάστασης δεν μπορεί να γιορταστεί με κατάργηση των αποτελεσμάτων της.
Και επαναλαμβάνω, τα όπλα ο λαός μας -έχουμε, π.χ., περισσότερα μαχητικά αεροπλάνα από τη Γαλλία (!)- δεν τα αγοράζει για να κονομάνε μίζες οι πολιτικοί. Τα αγοράζει από το υστέρημά του, ώστε οι ταγοί του να υπερασπιστούν την Πατρίδα όταν δεχθούμε επίθεση.
Οι πράξεις κυριαρχίας μέσα στα δικά μας νερά είναι πράξη πολέμου και δεν μπορεί να έχει ως απάντηση τζιριτζάτζουλες και κωλόχαρτα. Πρέπει να τους στείλουμε για πιλάφι στον Ρεσούλη τους. Να χτυπήσουμε τα πλοία και τα αεροπλάνα τους. Και αν είμαστε σίγουροι, έχουμε πληροφόρηση πως θα μας χτυπήσουν μεθαύριο, να τους χτυπήσουμε πρώτοι αύριο.
Η κυβέρνηση και οι Ένοπλες Δυνάμεις, ακολουθώντας την κοινή λογική και το εθνικό συμφέρον, οφείλουν να κάνουν άγρυπνα τη «βάρδιά τους στις πολεμίστρες», στις οποίες αναφέρθηκε ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ. Και εάν χρειαστεί, θα είμαστε όλοι εκεί, αφήνοντας στην άκρη την γκρίνια για δευτερεύοντα ζητήματα. Για να διαφωνούμε στη Δημοκρατία προϋπόθεση είναι να είμαστε ελεύθεροι. Και επειδή μπουχτίσαμε στα μνημόσυνα, στα κόλλυβα και στην κλάψα, καιρός για νίκες. Έτσι να γιορτάσουμε και είναι απολύτως εφικτό. Έτσι θα τιμήσουμε κιόλας αληθινά τη μνήμη των αγέρωχων δωρητών της ελευθερίας μας…
*Δικηγόρος – πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ, www.neadexia.gr
