Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Πριν από δυο δεκαετίες περίπου ο Βαγγέλης Ραπτόπουλος ρωτούσε στο ομότιτλο βιβλίο του: «Ακούει ο Σημίτης Μητροπάνο»- Εκδόσεις Κέδρος- για να αναδείξει την απόσταση ανάμεσα στον λαό και τους « εκσυγχρονιστές» της εποχής.
Ο Σημίτης δεν άκουγε Μητροπάνο. Αλλά ο Αλέξης Τσίπρας φαίνεται πως… διαβάζει Ανοιχτό Παράθυρο.
Εντάξει, μια πλάκα κάνουμε. Αλλά η Κυριακή 17 Μαΐου, δεν ξημέρωσε καλά για κάποιους στην πλατεία Κουμουνδούρου. Κάποιοι -συγκεκριμένοι- ξύπνησαν το πρωί και άκουσαν: «Έχεις γράμμα».
Ο Αλέξης Τσίπρας δεν αναφέρθηκε γενικά σε όσους δρουν εμφανώς σαν τροχοπέδη στην διεύρυνση και την ανασυγκρότηση του κόμματος που κυβερνούσε ως πέρυσι -και έχει κάθε λόγο να διαμορφώσει την εναλλακτική πρόταση για τη χώρα που θα το επαναφέρει στη διακυβέρνηση.
Τους κατονόμασε. Με το φραγγέλιο στο χέρι. Από μια άποψη πρόκειται για την επόμενη κίνηση μιας φράσης που είπε για κάποιος σε μια συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής: «Άντε μην τα πάρω».
Προφανώς «τα πήρε». Για την ακρίβεια μιλώντας, όχι ως Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αλλά ως επικεφαλής του κόμματος ΣΥΡΙΖΑ -Προοδευτική Συμμαχία– και κατ’ ουσίαν ως φυσικός επικεφαλής της Δημοκρατικής Παράταξης που του έδωσε και στην ήττα 32% – ήταν απόλυτος:
«Βάζουμε φρένο -και σ’ αυτό θα είμαι κάθετος- στα λίγα μεν, αλλά ικανά να κάνουν μεγάλη ζημιά, με την πολλαπλασιαστική δύναμη των εχθρικών ΜΜΕ, προβλήματα συμπεριφοράς».
Και τους πήρε έναν – έναν.
«Στο δημόσιο λόγο μας δεν ξεχνάμε το ταξικό ήθος».
«Δεν αφήνουμε τις ρίζες της πολιτικής και προσωπικής σεμνότητας, που κράτησαν όρθια την Αριστερά σε δίσεκτα χρόνια, να ξεραθούν από ναρκισσισμούς, προσωπικές στρατηγικές, άγονες ομαδοποιήσεις».
«Φροντίζουμε, πάντα και με επιμονή, η εικόνα του καθενός από μας να είναι μια εικόνα καθαρότητας, διαφάνειας και αφοσίωσης στα συμφέροντα της κοινωνικής πλειοψηφίας».
«Είτε αφορά σε οικονομικά ζητήματα είτε σε διαπροσωπικές σχέσεις είτε, βέβαια, σε πολιτικές απόψεις»
«Δεν μοιράζουμε χαρακτηρισμούς, δεν καταφεύγουμε σε υποτιμητικές ταμπέλες, δεν ανακαλύπτουμε και ξορκίζουμε ομαδοποιήσεις εκεί που δεν υπάρχουν»
«Δεν εκφραζόμαστε δημόσια χωρίς να παίρνουμε υπόψη τις συλλογικές αποφάσεις και υποχρεώσεις»
«Δεν ανακαλύπτουμε εχθρούς, νέα και παλιά μέλη, δεξιούς και αριστερούς, εξτρεμιστές και μετριοπαθείς, μέσα στο κόμμα μας».
Μετά τη συνέντευξη του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης – στον διευθυντή της «Αυγής» Άγγελο Τσέκερη αν σ’ αυτό το κόμμα σε λένε ας πούμε Σκουρλέτη, Πολάκη, Παπαδημούλη δεν πρέπει να αισθάνεσαι καλά.
Ισχύει και για όσους συμπεριφέρονται ως «αυθεντίες της Αριστεράς». Ή όσους θεωρούν τη φράξια τους πιο «καθαρό» πολιτικό μέγεθος, ή ανώτερη οντότητα από το κόμμα. Αλλά και 2-3 ακόμη που βρίσκονται κοντά στον Τσίπρα, καλό είναι να μην κοιμούνται ήσυχοι.
Αν για να είσαι ηγέτης πρέπει να είσαι ηγετικός, σ’ αυτή τη συνέντευξη ο Τσίπρας είναι. Βάζει σειρά στα εσωκομματικά στην Κουμουνδούρου και εμμέσως δείχνει και ορισμένους από τους λόγους της ήττας του 2019.
Αλλά πρωτίστως ορίζει τον οδικό χάρτη για την κοινωνική συσπείρωση και την πολιτική πλειοψηφία που επιδιώκει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Τη θέση του στον πολιτικό χάρτη σε σχέση με τις λοιπές προοδευτικές δυνάμεις.
Έτσι αναδύεται το είδος του κόμματος και του πολιτικού προσωπικού που θέλει να διαμορφώσει. Το πολιτικό πλαίσιο στο οποίο θα κινηθεί εφεξής για να πετύχει τους στόχους του για τη χώρα και την παράταξή του, απέναντι στη σημερινή Δεξιά.
Μετά από αυτό κανείς δεν μπορεί να πει ότι δεν ξέρει: η εσωστρέφεια, ο φραξιονισμός και η προβληματική συμπεριφορά βλάπτουν σοβαρά.
ΥΓ. Αν υπάρχει μια έλλειψη στην παρέμβαση Τσίπρα είναι ότι δεν έχει αναφορές στο… τρένο. Μάλλον δεν χρειάζεται. Αν κάποιοι είναι υποψήφιοι να κατεβούν, πλέον το ξέρουν.
