Του Νίκου Φυλάγγελου
Η παρωδία της τηλεοπτικής δημοσιογραφίας, που αντικρίζει τον καθρέφτη με τις χειρότερες και μη ιάσιμες παθογένειές της, στην κρίση της πανδημίας του κορονοϊού, συνεχίζεται με αμείωτη ένταση, πείσμα και… πάθος από τους ίδιους τους πρωταγωνιστές, που προφανώς δεν αντιλαμβάνονται την αυτοαπαξίωσή τους.
Με κάθε αφορμή μικρού ή μεγαλύτερου συνωστισμού, σε παραλίες, πλατείες ή σε ουρές τραπεζών και δημόσιων οργανισμών, τα κανάλια τείνουν το υψωμένο δάχτυλό τους προς την κοινωνία. Για τη… νουθετήσουν.
Μια νοοτροπία που κουράζει. Και αρχίζει να εξοργίζει. Ειδικά με τις απαξιωτικές αναφορές προς τους ηλικιωμένους.
