Του Λάζαρου Καλλιανιώτη
Η πανδημία του κορονοϊού επανέφερε στο προσκήνιο τις ατελείς παραμέτρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αναφορικά με τη δυνατότητά της να παραμείνει συνεπής στις ιδρυτικές αρχές και αξίες, με τις οποίες πορεύτηκαν επί δεκαετίες οι λαοί της κοινής ηπείρου μας.
Το… πείσμα του Βορρά, και ειδικότερα χωρών όπως η Ολλανδία, με περιφερειακό ρόλο, και χωρίς κάποιο ουσιαστικό αποτύπωμα και συμβολή στη διαχρονική διαδρομή της Ενωμένης Ευρώπης, έχει θορυβήσει τις πολιτικές ηγεσίες του Νότου. Και φυσικά, έχουν εξοργίσει τους λαούς.
Με πρωτοβουλία του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος εξέρχεται νικητής από τη μάχη με την υγειονομική κρίση της πανδημίας του κορονοϊού, διαμορφώνονται παρασκηνιακά καινούριες συμμαχίες, με νέες ισορροπίες, στρατηγικές στοχεύσεις και προτεραιότητες.
Είναι εύλογο ότι «η επόμενη ημέρα» για την Ευρώπη θα είναι πολύ διαφορετική από το μωσαϊκό που παγιώθηκε την τελευταία δεκαετία, της βαθιάς οικονομικής κρίσης. Και αρκετοί στο… διευθυντήριο των Βρυξελλών, που συνήθιζε να λέει και ο Ανδρέας Παπανδρέου, θα βρεθούν προ εκπλήξεων.
