Του Γιώργου Παπακώστα
Δημοσιογράφος
Ο κορονοΐός έχει τη δική του ατζέντα, αλλά οι business παραμένουν business ειδικά για τους φιλόδοξους και δραστήριους Κινέζους.
Μόλις την περασμένη βδομάδα γιορτάστηκαν στην Κένυα οι 1000 μέρες λειτουργίας της σιδηροδρομικής γραμμής που ενώνει την Μομπάσα, το Ναϊρομπι και τη Ναϊβάσα, η οποία χρηματοδοτήθηκε και κατασκευάστηκε αποκλειστικά από την Κίνα. Ο Κενυάτης πρόεδρος έχει τονίσει επανειλημμένα την επιτυχία του έργου και την ανάπτυξη που έχει επιφέρει στον τουρισμό και στον τομέα των τηλεπικοινωνιών, γεγονός που ανοίγει το δρόμο και για επιπλέον κινεζικές επενδύσεις στην Αφρικανική ήπειρο.
Μπορεί οι ευρωπαϊκές και αμερικανικές επιχειρήσεις να έχουν πιο παραδοσιακές (αποικιοκρατικές) σχέσεις με την Αφρική, αλλά φαίνεται πως οι Κινέζοι καταφέρνουν να παρουσιάζουν πιο δελεαστικές προτάσεις ειδικά σε θέματα υποδομών και βιομηχανικής παραγωγής.
Μια εξήγηση είναι πως η προσέγγιση τους είναι σε επίπεδο κρατών, κάτι που έχει σαφώς μεγαλύτερο αντίκτυπο από μεμονωμένες προσπάθειες ιδιωτικής πρωτοβουλίας και επίσης, χωρίς να επιβάλλουν κάποιο «πρωτόκολλο» που να αφορά τις εργασιακές σχέσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα, δίνουν την δυνατότητα στα αφρικανικά κράτη να δουλέψουν πιο «εντατικά» και στο τέλος να καρπωθούν πραγματικά τα ωφέλη της συνεργασίας.
Επιπλέον η Κίνα δίνει ιδιαίτερη έμφαση σε έργα κοινής ωφέλειας κάτι που έχει διπλό κέρδος. Από την μια, τα κράτη βιώνουν μια πραγματική βελτίωση σε τομείς, που τα ίδια δεν θα μπορούσαν μόνα τους να ανταποκριθούν και από την άλλη οι Κινέζοι εξωραΐζουν σαφώς την εικόνα τους στην διεθνή κοινότητα.
Εδώ και 500 χρόνια, Αμερικανοί και Ευρωπαίοι είχαν την ευκαιρία τους αλλά προτίμησαν να ξεζουμίσουν την Αφρική δίχως έλεος. Μακάρι για τους Αφρικανούς, ο κινεζικός παράγοντας να αποδειχθεί διαφορετικός. Έστω κι από συγκυρία…
