Γράφει ο Νίκος Μανωλάκος
Βουλευτής Α’ Πειραιώς και Νήσων, της ΝΔ
Το 2020, έτος δίσεκτο για όσους δίνουν σημασία σε αυτές τις λεπτομέρειες, δεν μπήκε καλά, τόσο για την πατρίδα μας αλλά, και για την παγκόσμια κοινότητα.
Άφωνη η κοινή γνώμη, παρακολουθεί την εξάπλωση ενός νέου ιού, του κορωνοϊού ή covid19 όπως ονομάστηκε επιστημονικά.
Ήδη, οι νεκροί σε όλο τον κόσμο έχουν ξεπεράσει τα 4.000 άτομα, με τις μεγαλύτερες απώλειες να έχουν καταγραφεί στην Κίνα (από εκεί που ξεκίνησε η διασπορά και η γέννηση του ιού), η Νότια Κορέα και η Ιταλία.
Η χώρα μας, στο σταυροδρόμι Ανατολής και Δύσης, δεν θα μπορούσε να μείνει αλώβητη από αυτή την εξέλιξη. Μέχρι αυτή στιγμή, ο ιός έχει προσβάλει 90 συμπολίτες μας.
Οι υγειονομικές αρχές της χώρας, ως τώρα, έχουν αντιδράσει αρκετά ικανοποιητικά σε αυτή την πρωτόγνωρη κατάσταση. Αποφασίστηκε το κλείσιμο των σχολίων και των φροντιστηρίων σε μια προσπάθεια περιορισμού της εξάπλωσης του ιού ενώ ταυτόχρονα ανακοινώθηκαν μέτρα στήριξης της οικονομίας ώστε να συνδράμει το Κράτος και να στηρίξει επιχειρήσεις, εργαζόμενους και θέσεις εργασίας ειδικά στις πληγείσες περιοχές.
Πέρα όμως από το πως διαχειρίζεται το ζήτημα η πολιτική ηγεσία του τόπου και οι αρμόδιοι φορείς, είναι πολύ σημαντική και η συνεργασία των πολιτών, για να κερδίσουμε αυτή τη μάχη.
Ακολουθούμε πιστά τους κανόνες υγιεινής και γινόμαστε η «ασπίδα» για τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού. Απαιτείται, απ’ όλους μας, ενότητα, υπευθυνότητα και αλληλεγγύη. Με αυτά τα όπλα, εκτιμώ, ότι όλα θα πάνε καλά και θα ξεπεράσουμε και αυτή τη δυσκολία.
Δεν είναι όμως μόνο ο κορωνοϊός που κάνει τη ζωή μας δύσκολη. Εδώ και αρκετές μέρες, οι εξελίξεις στο ζήτημα του προσφυγικού – μεταναστευτικού, έχουν ξεφύγει. Εγκλωβισμένος σε πολλά μέτωπα, εσωτερικά και εξωτερικά, ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν, μεθοδευμένα και με μοχλό πίεσης χιλιάδες απελπισμένους ανθρώπους, ασκεί πίεση τόσο στα χερσαία, όσο και στα θαλάσσια σύνορα της πατρίδας μας.
Χιλιάδες άνθρωποι από διάφορες γωνιές του πλανήτη, συνωστίζονται στα ελληνοτουρκικά σύνορα, ψάχνοντας δίοδο για την Ευρώπη μέσω της χώρας μας. Όμως, αυτό γίνεται κατά παράβαση κάθε συμφωνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τη γείτονα χώρα.
Ως όφειλε, η Ελλάδα έκλεισε τα σύνορα της και πολλαπλασίασε τα μέτρα προστασίας των συνόρων της, τα οποία είναι και σύνορα της Ευρώπης, πράττοντας το καθήκον της.
Αποδείξαμε ότι έχουμε τόσο τη βούληση, όσο και την αποτελεσματικότητα να φυλάξουμε τα κοινά μας σύνορα, στέλνοντας παράλληλα ένα μήνυμα αποφασιστικότητας στην Τουρκία.
Ο νους και η σκέψη μας βρίσκονται στον Έβρο και στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, στους άντρες και τις γυναίκες των σωμάτων ασφαλείας, του στρατού και ασφαλώς στους κατοίκους αυτών των περιοχών που «φυλάνε Θερμοπύλες».
Αν σ’ όλα τα παραπάνω συνυπολογιστούν και οι δυσκολίες της καθημερινότητας που ο καθένας μας έχει να αντιμετωπίσει, κατανοούμε ότι τα ανοιχτά μέτωπα για την πατρίδα μας είναι αρκετά και δύσκολα. Οι στιγμές είναι κρίσιμες και απαιτούν ψυχραιμία.
Όμως, πέρα της ψυχραιμίας, εκείνο που θα δώσει θετική έκβαση στη μάχη που δίνουμε ως κοινωνία, ως πολίτες και ως Έλληνες, είναι να φέρουμε στην επιφάνεια αρχές και αξίες που μας βοήθησαν να επιβιώσουμε μέχρι σήμερα στον διάβα της ιστορίας.
Αυτές οι αξίες είναι η ομοψυχία, η αλληλεγγύη και το αίσθημα του καθήκοντος. Χωρίς εθνικιστικές κορώνες, χωρίς ακραίες φωνές, με ομόνοια και πίστη στις δυνάμεις μας, θα καταφέρουμε να βγούμε νικητές, γιορτάζοντας του χρόνου τέτοιον καιρό τα διακόσια χρόνια από την απελευθέρωση του έθνους μας.
