Ομιλία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, στην εκδήλωση του τμήματος Οικολογίας του ΣΥΡΙΖΑ με θέμα «Διακυβέρνηση και οικο-ανάπτυξη των ελληνικών προστατευόμενων περιοχών της φύσης (περιοχές του οικολογικού δικτύου NATURA 2000)»
Φίλες και φίλοι,
Τα θέματα περιβάλλοντος, που περιλαμβάνουν από τα παγκόσμια ζητήματα της κλιματικής κρίσης και της βιώσιμης ανάπτυξης μέχρι τα τοπικά θέματα ρύπανσης και ποιότητας ζωής, βρίσκονται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος των πολιτών και της πολιτικής, ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα με πολύ μεγάλη ένταση.
Αυτό αποτελεί μια θετική εξέλιξη, ωστόσο βρίσκονται στο επίκεντρο εξαιτίας του γεγονότος ότι ολοένα και περισσότερο γινόμαστε μάρτυρες των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής στην καθημερινότητα μας, σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά και στη χώρα μας.
Αποτελεί λοιπόν θετική εξέλιξη ότι είναι ξανά τα ζητήματα αυτά στην κορυφή της ατζέντας της δημόσιας συζήτησης, αλλά νομίζω ότι έχουμε αργήσει.
Η κλιματική κρίση επηρεάζει την ύπαρξη του πλανήτη, την εθνική και παγκόσμια οικονομία, την υγεία των πολιτών αλλά και των οικοσυστημάτων. Αλλά δεν επηρεάζει μόνο αυτά. Όλα τα κρίσιμα θέματα, όλες οι μεγάλες προκλήσεις της σύγχρονης εποχής έχουν σχέση με την κλιματική κρίση.
Ακόμα και τα θέματα ειρήνης, της παγκόσμιας ασφάλειας, μέχρι το δημογραφικό και το προσφυγικό, όλες οι σύγχρονες παγκόσμιες προκλήσεις συνδέονται και εξαρτώνται από την κλιματική κρίση.
Σήμερα και στην Ελλάδα βιώνουμε έντονα τις κλιματικές αλλαγές, βιώνουμε έντονα τα αποτελέσματα από την καταστροφή των δασών, από την επέκταση των πόλεων, την εξαφάνιση των ελεύθερων χώρων, την ρύπανση, την απώλεια φυσικών και παραγωγικών πόρων και τον περιορισμό της βιοποικιλότητας.
Συνεπώς, θα έλεγα ότι αποτελεί μέγιστο σφάλμα να προσπαθεί να προσεγγίσει κανείς το μείζον θέμα της προστασίας του περιβάλλοντος μέσα από μια σκοπιά μικροπολιτικής προσέγγισης, ψηφοθηρίας.
Δεν είναι σύνθημα απλώς η ανάγκη για προστασία του περιβάλλοντος.
Δεν είναι σημαία ευκαιρίας για τα κόμματα και την πολιτική αλλά, θα έλεγα, ότι η προστασία του περιβάλλοντος και η μάχη για την κλιματική αλλαγή, η μάχη για βιώσιμη ανάπτυξη, αποτελούν τη μάχη για το μέλλον. Είναι η μάχη του μέλλοντος. Και δεν είναι πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά ουδέτερη υπόθεση. Η υπόθεση της προστασίας του περιβάλλοντος είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τις κοινωνικές ανισότητες. Είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την έννοια της κοινωνικής δικαιοσύνης. Υπό αυτή την έννοια, θα έλεγα ότι μας αφορούν όλους τα ζητήματα της κλιματικής κρίσης.
Αλλά, επιτρέψτε μου να επισημάνω ότι οφείλουν να απασχολούν λίγο περισσότερο, εμάς τους αριστερούς και τις αριστερές, τους προοδευτικούς και τις προοδευτικές, τα κόμματα δηλαδή της αριστεράς, τους προοδευτικούς πολίτες, που έχουμε ως ορίζοντα της ιδεολογίας μας μια πιο δίκαιη κοινωνία και θέλουμε να εκπροσωπούμε τα μη προνομιούχα κοινωνικά στρώματα. Διότι αυτά τα στρώματα είναι που πλήττονται πρωτίστως από τις συνέπειες της κλιματικής κρίσης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει θέσει τα ζητήματα αυτά στην πολιτική του ατζέντα από την συγκρότησή του, και σε επίπεδο προγράμματος και σε επίπεδο κινηματικών και πολιτικών πρωτοβουλιών.
Η ευαισθητοποίηση των πολιτών, και ιδιαίτερα το κίνημα των νέων και των μαθητών, η αμφισβήτηση της επόμενης ημέρας από την εξέλιξη του κλίματος και η σύνδεση βιοποικιλότητας – φυσικών πόρων – παραγωγής – ανταγωνιστικότητας, σε τοπικό και εθνικό επίπεδο, αναδεικνύουν το περιβάλλον ως το πρώτο πολιτικό ζήτημα παγκοσμίως.
Γι’ αυτό και εμείς έχουμε αναλάβει την ευθύνη ως πολιτικό κόμμα που πηγαίνει σε μια πορεία ανασυγκρότησης, μετασχηματισμού και ενός πολύ ενδιαφέροντος συνεδρίου, έχουμε αναλάβει την ευθύνη:
Του απολογισμού του κυβερνητικού μας έργου
Της άσκησης εποικοδομητικής αντιπολίτευσης
Και κυρίως της χάραξης των προγραμματικών μας θέσεων και από τη σκοπιά της παραγωγής πολιτικής για τη προστασία του περιβάλλοντος και την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης.
Ας μου επιτρέψετε όμως να επισημάνω συνοπτικά ορισμένα στοιχεία της πολιτικής μας ως κυβέρνηση. Τι κάναμε εμείς την περίοδο 2015-2019 μέσα σε ένα ασφυκτικό δημοσιονομικό πλαίσιο και έχοντας ήδη εκ των προτέρων κάνει την αυτοκριτική μας, ότι δεν κάναμε όσα θα θέλαμε να κάνουμε. Εν τούτης θέλω ενδεικτικά να σας αναφέρω επτά σημαντικά βήματα:
- Η μεγάλη μεταρρύθμιση στην αγορά ενέργειας και οι πρωτοβουλίες για τις ΑΠΕ, ώστε η Ελλάδα να είναι πλέον στην 9η θέση παγκοσμίως στην παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές.
- Για πρώτη φορά μετά από 40 χρόνια συνταγματικής επιταγής καταρτίστηκαν, αναρτήθηκαν και κυρώθηκαν οι δασικοί χάρτες. Αλλά και το Κτηματολόγιο και όλα τα γεωχωρικά δεδομένα όπως και ο χωροταξικός σχεδιασμός.
- Καταρτίσαμε το Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα έως το 2030, με στόχο την κλιματική ουδετερότητα και όχι απλά την απολιγνιτοποίηση.
- Θεσμοθετήσαμε την Εθνική Στρατηγική για τα δάση και την πολιτική πρόληψης πυρκαγιών.
- Ήμασταν στην πρώτη δεκάδα των χωρών της ΕΕ με ολοκληρωμένη στρατηγική για την κυκλική οικονομία, και ξεκινήσαμε την πρωτοβουλία για τον περιορισμό χρήσης της πλαστικής σακούλας
- Ολοκληρώσαμε τον εθνικό κατάλογο περιοχών Natura.
- Σχεδιάσαμε και ολοκληρώσαμε μια μεγάλη μεταρρύθμιση, προστασίας και διαχείρισης της βιοποικιλότητας.
Πιο συγκεκριμένα:
Εγκρίθηκε ο νέος εθνικός κατάλογος περιοχών του δικτύου Natura 2000 (ΦΕΚ. Β 4432 / 15.12.2017) κλείνοντας ένα μεγάλο μέρος εκκρεμοτήτων της χώρας μας.
Ολοκληρώθηκε το θεσμικό πλαίσιο των προστατευόμενων περιοχών, με το Ν. 4519/2018.
Έτσι εξασφαλίσαμε την εύρυθμη λειτουργία των Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών, με την ένταξή τους στον κρατικό προϋπολογισμό και προγραμματισμό προσλήψεων.
Ταυτόχρονα, εξασφαλίσαμε τον ρόλο των φορέων στην τοπική ανάπτυξη.
Την αξιολόγηση των φορέων με βάση το τοπικό ΑΕΠ και την ενίσχυση της εργασίας σε τοπικό επίπεδο.
Ένα συμμετοχικό μοντέλο διοίκησης με τους τοπικούς φορείς (αυτοδιοίκηση δύο επιπέδων, παραγωγούς και εθελοντές/ΜΚΟ περιβάλλοντος), να συμμετέχουν πλειοψηφικά στη διοίκηση.
Επιλύσαμε επίσης το υπερδεκαετές πρόβλημα των συμβασιούχων εργαζομένων στους Φορείς.
Ενώ εντάξαμε στο ΕΣΠΑ -και ήδη εκπονούνται- τις Ειδικές Περιβαλλοντικές Μελέτες.
Έτσι, όλες οι ελληνικές περιοχές Natura 2000 θα έχουν διαφανή και ξεκάθαρα εργαλεία και σχέδιο τοπικής ανάπτυξης.
Αυτά ήταν ορισμένα από τα βήματα που κάναμε εμείς. Να δούμε, όμως, τώρα τι συμβαίνει. Εμείς επενδύσαμε σε μία διαφορετική προσέγγιση, η οποία στοχεύει στον οικολογικό μετασχηματισμό της οικονομίας και στο περιβάλλον. Η κυβέρνηση της ΝΔ επενδύει σε μια επικοινωνιακή διαχείριση, πίσω από την οποία κρύβεται όμως, πολλές φορές όχι με μεγάλη επιτυχία, μια οργανωμένη προσπάθεια για ιδιωτικοποίηση φυσικών πόρων, προς όφελος των λίγων.
Για τη Ν.Δ., η «ισχυρή ανάπτυξη», είναι η ανάπτυξη χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Και σταδιακά αποδεικνύεται ότι η περιβαλλοντική πολιτική είναι μία ακόμη από τις μεγάλες της απάτες. Προεκλογικές απάτες και θα γίνω συγκεκριμένος.
- Επανέρχονται στον σχεδιασμό της εκτροπής του Αχελώου – έχουν ξεθάψει αυτό το σχέδιο από τα συρτάρια, από το χρονοντούλαπο της ιστορίας – σε αντίθεση με το ευρωπαϊκό θεσμικό πλαίσιο, τις αποφάσεις του ΣτΕ και με τις γνωμοδοτήσεις του Δικαστηρίου της ΕΕ.
- Το Υπουργείο Περιβάλλοντος εξελίσσεται σε σύμβουλο επενδύσεων της Ελληνικός Χρυσός, προωθώντας ακόμα και τη χατιρική αναθεώρηση της αρχικής σύμβασης του 2004, όταν ακόμα και προχθές το ΣτΕ επιβεβαίωσε τις ενστάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για τα αδιέξοδα της πρότασης μεταλλουργίας.
- Ακυρώνεται η πολιτική πρόληψης δασικών πυρκαγιών, που είχαμε φροντίσει να έχει εξασφαλισμένο προϋπολογισμό και προγραμματισμό προσλήψεων για τις δασικές υπηρεσίες.
- Το μεγάλο θέμα της απολιγνιτοποίησης. Η απολιγνιτοποίηση του 2028, σιγά-σιγά αποδεικνύεται ότι αποτελεί μια κούφια επικοινωνιακή επιλογή, δεν οδηγεί στην αναγκαία κλιματική ουδετερότητα [για την οποία εμείς δεσμευτήκαμε στο Συμβούλιο Κορυφής της ΕΕ τον Ιούνιο 2019], δεν εξασφαλίζει την ενεργειακή ασφάλεια της χώρας, το χαμηλό κόστος ενέργειας και τη δίκαιη μετάβαση των λιγνιτικών περιοχών, που εμείς είχαμε προετοιμάσει.
- Το πραγματικό τους σχέδιο είναι η ιδιωτικοποίηση πόρων και η πλήρης ιδιωτικοποίηση δικτύων και ενεργειακών φορέων και η μεταφορά της ηλεκτροπαραγωγής σε ιδιωτικές μονάδες φυσικού αερίου. Αυτό δεν είναι σχέδιο απολιγνιτοποίησης, είναι σχέδιο αεριοποίησης. Εξάλλου, ο κ. Χατζηδάκης επιχαίρει αυτή την εβδομάδα ότι έχει το μεγαλύτερο ποσοστό ιδιωτικοποιήσεων της κυβέρνησης. Έτσι όμως υποθηκεύει, κατά τη γνώμη μας, το μέλλον της χώρας και των επόμενων γενεών.
- Δεν εφαρμόζεται η πολιτική κινήτρων και αντικινήτρων για την ανακύκλωση, που είχε προετοιμαστεί πλήρως από την κυβέρνησή μας για να εφαρμοστεί από 1-1-2020, επιστρέφοντας στην ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης απορριμμάτων με έργα ΣΔΙΤ.
- Τέλος, κάτι που αφορά τους εκπροσώπους των φορέων που παρίστανται στην σημερινή ημερίδα, απαξιώνονται για να καταργηθούν, λέμε εμείς, οι Φορείς Προστατευόμενων Περιοχών για τις περιοχές Natura 2000, το παγκόσμια γνωστό κομμάτι της χώρας μας, το φυσικό περιβάλλον, εις βάρος και των τοπικών κοινωνιών και των εργαζομένων απαξιώνεται.
Ειδικότερα, ως προς το θέμα αυτό, η νέα κυβέρνηση αντί να συνεχίσει την υλοποίηση του σχεδίου της δικής μας κυβέρνησης, που είχε την έγκριση και της ΕΕ, προετοιμάζει νομοθετική ρύθμιση για την κατεδάφιση του συστήματος διακυβέρνησης των περιοχών Natura 2000.
Με αυτόν τον τρόπο εμείς λέμε ότι βάζει στο στόχαστρο τη βιώσιμη τοπική ανάπτυξη αλλά και το φυσικό κεφάλαιο και τη βιοποικιλότητα της πατρίδας μας.
Το χειρότερο όμως είναι πως, προκειμένου να πετύχει τον στόχο των χωροθετήσεων και των εξυπηρετήσεων απευθείας από το Υπουργικό γραφείο, ξεκίνησε μια προσπάθεια απαξίωσης και δυσφήμησης των ίδιων των φορέων. Το οποίο, πέρα από όλα τα άλλα, είναι και πολιτικά ανήθικο.
Μπορεί κανείς να υπερασπιστεί τις πολιτικές του επιλογές. Δεν είναι ηθικό να ρίχνει λάσπη, να απαξιώνει, να δυσφημεί φορείς και ανθρώπους που αγωνίζονται χρόνια στις τοπικές κοινωνίες για την προστασία του περιβάλλοντος.
Αν αυτός ο σχεδιασμός φτάσει σε επίπεδο νομοθέτησης, θα προκαλέσει ένα τεράστιο πλήγμα στο φυσικό κεφάλαιο της χώρας αλλά και στις τοπικές κοινωνίες, οι οποίες θα χάσουν κάθε βήμα τοπικού συμμετοχικού αναπτυξιακού σχεδιασμού.
Και αυτό θα λειτουργήσει εις βάρος και των επαγγελματιών και των οικονομικών παραγωγών, εφόσον ούτε ασφάλεια δικαίου θα υπάρχει, ούτε διαφάνεια, παρά μόνο εξυπηρετήσεις με πολιτικό πρόσημο.
Σε αυτό το πλαίσιο, θεωρούμε κρίσιμη αυτή τη δημόσια συζήτηση που ξεκινάμε σήμερα στην κατεύθυνση της αναβάθμισης και της μεταρρύθμισης που έχει ξεκινήσει και όχι της απαξίωσης και της αποδόμησής της. Μια ευρύτερη δημόσια συζήτηση με τη συμμετοχή όλων των κοινωνικών φορέων.
Για μας η σημερινή συζήτηση είναι σημαντική και εξαιτίας του θέματος αλλά και γιατί αυτή εντάσσεται μέσα στην προγραμματική μας προετοιμασία και στη γενικότερη διαδικασία ανασυγκρότησης του κόμματος.
Για τον λόγο αυτό ,θα έλεγα ότι είναι διπλά πολύτιμη. Και θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους φορείς, τους επιστήμονες, τους εργαζόμενους, αλλά και όλους τους ενεργούς πολίτες που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά μας.
Και θέλουμε να συνεχίσουμε αυτή τη συζήτηση. Πέρα από τη θεσμική συνεργασία του Τμήματος και του Τομέα Περιβάλλοντος και Ενέργειας, θέλουμε να συνεχιστεί αυτό το Φόρουμ Διαλόγου για το Περιβάλλον. Δημόσια και ανοικτά. Μέχρι στο Συνέδριό μας αλλά και μετά από αυτό.
Θα ήθελα σήμερα να σας διαβεβαιώσω ότι στην επεξεργασία των προγραμματικών μας θέσεων και του σχεδίου προγράμματος, που θα ανακοινώσουμε δημόσια τις επόμενες μέρες και θα το θέσουμε σε διαβούλευση στις οργανώσεις μας αλλά και σε δημόσια διαβούλευση, στεκόμαστε με μεγάλη προσοχή:
Πρώτο, στην κλιματική κρίση, που πέρα από την προφανή υποβάθμιση του περιβάλλοντος, θέτει σε κρίση και το κυρίαρχο μοντέλο σχέσεων παραγωγής και διαχείρισης πόρων. Και ταυτόχρονα τροφοδοτεί κοινωνικές αλλαγές και ανισότητες, συγκροτώντας ένα νέο όρο, τον όρο του κλιματικού πρόσφυγα. Έναν όρο που θα μας απασχολήσει πάρα πολύ τα επόμενα χρόνια.
Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι στεκόμαστε με μεγάλη προσοχή στο λεγόμενο Green Deal, ένα νέο κεφάλαιο και στην Ευρώπη [αλλά και στις ΗΠΑ], που διεκδικεί ένα πολύ μεγάλο τμήμα του Κοινοτικού Προϋπολογισμού και που ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο του «κλιματικού ανταγωνισμού» των χωρών.
Στεκόμαστε επίσης με πολύ μεγάλη προσοχή στην έννοια της δίκαιης μετάβασης. Σε μια εποχή κλιματικής ουδετερότητας, είναι κεντρικό πολιτικό και προγραμματικό στοιχείο για την Ελλάδα και την Ευρώπη και θα έχει τεράστιες επιπτώσεις στο κόστος ενέργειας, στην ενεργειακή φτώχεια, στην πρόσβαση στα αγαθά του νερού και της ενέργειας, στην ίδια την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας, στην ενεργειακή εξάρτηση και στην ασφάλεια της χώρας.
Στεκόμαστε επίσης με πολύ μεγάλη προσοχή στο πρόγραμμα μας, στους στόχους της Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ για το 2030, που περιέχουν το στοιχείο της κοινωνικής δικαιοσύνης σε αντίθεση με τις δημοσιονομικές πολιτικές λιτότητας και το σκληρό, κυρίαρχο σήμερα, νεοφιλελεύθερο μοντέλο.
Και τέλος στεκόμαστε με πολύ μεγάλη προσοχή και πολύ θετική προσδοκία:
Στην προοπτική συνεργασίας Αριστερών, Πράσινων και Σοσιαλιστικών Δυνάμεων στην ΕΕ, πάνω σε ένα πρόγραμμα που θα έχει κυρίαρχα τα θέματα του περιβάλλοντος και του κλίματος. Στον αντίποδα της δεξιάς/συντηρητικής παράταξη που ναι μεν ασχολείται με τη κλιματική κρίση, για να μην τους αδικούμε, αλλά από μια σκοπιά που ως κυρίαρχο έχει το όφελος των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και όχι την προστασία της κοινωνίας, αλλά την προστασία της οικονομίας της αγοράς, έτσι όπως αυτοί το αντιλαμβάνονται. Και αυτή είναι μια σημαντική ιδεολογική αντίθεση.
Οι δικοί μας λοιπόν προγραμματικοί άξονες για το περιβάλλον, στο πρόγραμμα που ετοιμάζουμε και τις επόμενες μέρες θα θέσουμε σε δημόσια διαβούλευση, είναι οι εξής:
- Η Δίκαιη και ομαλή μετάβαση της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας στην κλιματική ουδετερότητα με δημόσιο έλεγχο των βασικών ενεργειακών δικτύων και φορέων, με κοινωνική δικαιοσύνη, με πρόληψη και αντιμετώπιση των ανισοτήτων.
- Η Εισαγωγή των αρχών της Βιώσιμης Ανάπτυξης και της Κλιματικής Ουδετερότητας σε όλες τις τομεακές πολιτικές και κυρίως στο Αναπτυξιακό και Παραγωγικό Σχέδιο της Ελλάδας.
- Η Αλλαγή του καταναλωτικού και παραγωγικού μοντέλου και ο πλουραλισμός των σχέσεων παραγωγής με προστασία της εργασίας και του καταναλωτή.
- Ο Δημοκρατικός χωρικός και περιβαλλοντικός σχεδιασμός, ως ομπρέλα πολιτικής για αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου, για την αντιμετώπιση των ανισοτήτων με ενσωμάτωση και αξιοποίηση του περιβάλλοντος στην αναπτυξιακή διαδικασία.
- Ο Χωροταξικός και πολεοδομικός σχεδιασμός με ψηφιακά εργαλεία γης (γεωχωρικά, κτηματολόγιο, δασικοί χάρτες, αιγιαλός) και κτιρίων για την προστασία του περιβάλλοντος (φυσικού και αστικού) και την διασφάλιση του δικαίου στην αναπτυξιακή διαδικασία.
Προσπάθησα πολύ συνοπτικά να σας δώσω μια εικόνα της δουλειάς και της προγραμματικής εμβάθυνσης που επιχειρούμε στα ζητήματα που αφορούν την προστασία του περιβάλλοντος και την κλιματική αλλαγή. Προφανώς, θέλουμε να ανοίξει μια μεγάλη συζήτηση πάνω σε αυτό, διότι κάθε άξονας για τον οποίο αναφέρθηκα σηκώνει μια πολύ μεγάλη συζήτηση και ανάλυση για το τι μπορεί να εμπεριέχει και τι σημαίνει. Όμως, νομίζω ότι το συνέδριο μας θέλει να συμβάλει και θα συμβάλει στην αναζωογόνηση της συζήτησης για τον αναγκαίο οικολογικό μετασχηματισμό της ελληνικής οικονομίας. Και θα συμβάλει στην ποιοτική αναβάθμιση της συζήτησης για τις πολιτικές αντιμετώπισης της κλιματικής κρίσης και προστασίας του περιβάλλοντος.
Το περιβάλλον είναι για εμάς ένα δημόσιο αγαθό. Περιλαμβάνει και αφορά τα αγαθά της ζωής, το νερό, την τροφή, την ενέργεια. Αγαθά για τα οποία πήραμε πρόσφατα συνταγματική πρωτοβουλία, στη συνταγματική μεταρρύθμιση, να υπάρχει η δέσμευση της ελεύθερης και απρόσκοπτης πρόσβασης όλων των πολιτών σε αυτά τα αγαθά.
Δυστυχώς, δεν ολοκληρώθηκε αυτή η αλλαγή με ευθύνη της σημερινής κυβερνητικής πλειοψηφίας. Όμως, πιστεύουμε ότι η πολιτεία οφείλει να εξασφαλίζει την καθολική πρόσβαση στα αγαθά της ζωής για όλους τους πολίτες. Και μάλιστα να διαμορφώνει και πολιτικές ώστε και οι ασθενέστεροι να έχουν το ίδιο δικαίωμα πρόσβασης σε αυτά τα αγαθά.
Φίλες και φίλοι, με αυτές τις σκέψεις και με την πεποίθηση ότι το ισχυρό οικολογικό και περιβαλλοντικό υπόβαθρο σε όλες τις πολιτικές και σε όλες τις βαθμίδες της κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής ζωής είναι σήμερα αναγκαίο, όπως και η αλλαγή του παραγωγικού και καταναλωτικού μοντέλου είναι σήμερα αναγκαία.
Ανοίγουμε αυτή τη συζήτηση σας θέλουμε συμμέτοχους σε αυτή τη συζήτηση, ώστε να γίνει πράξη και να μην μείνει σύνθημα η φράση “Κανείς να μην μείνει πίσω”.
Ώστε το θέμα του περιβάλλοντος, της οικολογίας, η πράσινη ατζέντα, να μην αποτελούν πια συνθήματα ευκαιρίας ή επικοινωνιακής ατζέντας, αλλά να αποτελούν συγκεκριμένες βιώσιμες και ρεαλιστικές πολιτικές για τις οποίες η Αριστερά, οι προοδευτικές δυνάμεις, οφείλουν και μπορούν να πρωτοστατήσουν με τόλμη προκειμένου να γίνουν πράξεις.
Σας ευχαριστώ θερμά.
