Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Ο Τζο Μπάιντεν έκανε το λάθος που… δεν έπρεπε να κάνει. Όχι ωστόσο λόγω ανικανότητας ή ανεπάρκειας. Αλλά ως αποτέλεσμα πολιτικής απόγνωσης, διαβλέποντας ότι, μετά τα αποτελέσματα των προκριματικών της Αϊόβα, η “συμμαχία Ομπάμα” που παραμένει πλειοψηφική στην κοινωνική βάση του Δημοκρατικού Κόμματος, αρχίζει να αμφισβητεί το κατά πόσο ο πολύπειρος πρώην Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ μπορεί να την εκφράσει πειστικά στην κάλπη. Και φυσικά, να αποσπάσει από τα χέρια του Ντόναλντ Τραμπ τα κλειδιά του Οβάλ Γραφείου, στην αναμέτρηση για τον Λευκό Οίκο τον Νοέμβριο του 2020.
“Ο Πιτ Μπούτετζετζ δεν είναι… ο Μπαράκ Ομπάμα”, υποστηρίζει η καμπάνια του Τζο Μπάιντεν στο πλέον πρόσφατο διαφημιστικό σποτ που κυκλοφόρησε, στην τελική ευθεία για τις κρίσιμες προκριματικές εκλογές του Νιού Χαμσάιρ, την επόμενη εβδομάδα.
Και φυσικά, στην εποχή των social media και της θυελλώδους ανάλυσης και διάχυσης μηνυμάτων, το συμπέρασμα είναι… το αντίθετο. Ο 38χρονος ομοφυλόφιλος, πρώην δήμαρχος του Σάουθ Μπεντ της Ιντιάνα και ισχυρό αουτσάιντερ για το προεδρικό χρίσμα των Δημοκρατικών, άλλαξε ξαφνικά… πίστα, με όπλο τη σημαία της αλλαγής.
Από τον πρώτο Αφρο-Αμερικανό Πρόεδρο, στον πρώτο ομοφυλόφιλο. Και μάλιστα εξαιρετικά νεαρό σε ηλικία. Ο Ομπάμα, ο Κλίντον, οι Κένεντι… στο ίδιο κάδρο. Σκανδαλιστικός ο πειρασμός για τη “σιωπηλή πλειοψηφία” της αμερικανικής κοινωνίας.
Είναι κάτι περισσότερο από προφανές ότι, μετά από μια τετραετία Τραμπ, η Αμερική… διψάει για τον “επόμενο Ομπάμα”. Κάποιον που θα τη συναρπάσει αρκετά, ώστε να σηκωθεί από την αποστασιοποίηση του καναπέ, και να φτάσει στην κάλπη. Ο “Δήμαρχος Πιτ” μοιάζει ως η μοναδική τέτοια περίπτωση. Και ο Τζο Μπάιντεν το κατάλαβε πρώτος. Γι’ αυτό και… τρόμαξε.
Ο Ντέιβιντ Άξελροντ, στρατηγός της νίκης για τον Μπαράκ Ομπάμα το 2008 και το 2012, είχε προβλέψει το 2016 ότι, οι Αμερικανοί θα προτιμούσαν “οποιονδήποτε εκτός από τη Χίλαρι”. Όπως και έγινε.
Είχε επισημάνει ωστόσο και κάτι ακόμη. Ότι, μετά την ολοκλήρωση της πρώτης θητείας ενός Προέδρου, οι Αμερικανοί αμφιταλαντεύονται, αν θα του δώσουν μια δεύτερη ευκαιρία ή θα ψηφίσουν κάτι… εντελώς αντίθετο από τον ίδιο.
Κάπου εκεί, ο Πιτ Μπούτετζετζ μπαίνει στο κάδρο. Ως… ελέφαντας στο δωμάτιο.
