Γράφει ο Βασίλης Σκουρής
Η απόφαση της κατάργησης του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής τον περασμένο Ιούλιο, χαιρετίστηκε από πολλούς ως περίτρανη απόδειξη της ίδρυσης ενός “επιτελικού κράτους”.
Η τοποθέτηση του Νότη Μηταράκη -μετά τα επεισόδια και τον προπηλακισμό του στη Χίο, την ιδιαίτερη εκλογική του περιφέρεια, ως επικεφαλής του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής που επανασυστήνεται, είναι η τέταρτη ή η πέμπτη προσπάθεια συγκρότησης μιας διοικητικής δομής για την αντιμετώπιση του καυτού προβλήματος, που μέχρι στιγμής είναι το κύριο θέμα όπου ο Κυριάκος Μητσοτάκης βρίσκει τη βάση της ΝΔ απέναντί του. Οι συχνές αλλαγές καταδεικνύουν φυσικά πως το πρόβλημα δεν είναι θέμα προσώπων, αλλά θέμα πολιτικής. Και ο Νότης Μηταράκης αναλαμβάνει μια πολύ δύσκολη αποστολή, η οποία δεν περιλαμβάνει απλώς τον χειρισμό του προσφυγικού-μεταναστευτικού, αλλά και την διαχείριση των “γαλάζιων στελεχών” που έχουν “βγει στα κάγκελα”, κυρίως στο Βόρειο Αιγαίο, με επικεφαλής τον Περιφερειάρχη και τον πρώην υπουργό Χαράλαμπο Αθανασίου.
Επιπλέον, η μετακίνηση του Νότη Μηταράκη ως επικεφαλής στο υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής (αν και κατά τη γνώμη μας αδικεί για μια ακόμα φορά τον Γιώργο Κουμουτσάκο), αντιμετωπίζει και ένα ακόμα εσωτερικό πρόβλημα για τον Κυριάκο Μητσοτάκη: Ομαλοποιεί την κατάσταση στο υπουργείο Εργασίας, καθώς οι σχέσεις Βρούτση-Μηταράκη είχαν φτάσει στο μηδέν, μπορεί και …παρακάτω! Και όπως όλα δείχνουν, η ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης που μετά πάθους προωθούσε ο Νότης Μηταράκης, κινδυνεύει να μείνει στον αέρα, ενώ ο Γιάννης Βρούτσης καθίσταται απόλυτα κυρίαρχος, χωρίς …ενοχλήσεις στο υπουργείο Εργασίας!
