Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Θα μπορούσε κανείς να το ξεπεράσει με τη γνωστή φράση «με έκανες και γέλασα, την ευχή μου νάχεις» παρακολουθώντας τον τρόπο με τον οποίο ο Αλέκος Φλαμπουράρης βρέθηκε ξαφνικά στην επικαιρότητα.
Αλλά τι ευχή να δώσεις σε έναν υπερ-ογδοντακοντούτη; Και επιπλέον όσα είπε μάλλον δεν είναι για γέλια.
Πιστοποιημένος ως άνθρωπος των παρασκηνίων ο παλιός Λαμπράκης -που ξεχώριζε στο «Ντόλτσε» μεταπολιτευτικά- δημιουργεί μια αντίφαση όταν βγαίνει μπροστά. Ειδικά από τότε που συστήθηκε ως «μέντορας» του Αλέξη Τσίπρα.
Μεταξύ μας: όσο παρατηρητικός μπορεί να είναι όποιος μελετάει τον πρώην Πρωθυπουργό, είναι δύσκολο να βρει επάνω του φλαμπουράρειες επιρροές. Το αντίθετο συμβαίνει.
Ο Τσίπρας επέδρασε στον «μπάρμπα-Αλέκο» δραστικά: τον διόρισε δυο φορές στο βουλευτή Επικρατείας και δεν τον άφησε έξω από την κυβέρνησή του, παρότι δεν ήταν ποτέ σαφές το ακριβές αντικείμενο της υπουργίας του.
Τι ακριβώς σημαίνει «αρμόδιος για την επίλυση των καθημερινών προβλημάτων των πολιτών και για μεγάλες αναπτυξιακές πρωτοβουλίες»; Πώς συμβιβάζονται;
Κανείς δεν είδε τον απολογισμό του. Αντίθετα πολλοί άκουσαν για ποικίλες διαμεσολαβήσεις του. Ακόμη και την εποχή των τηλεοπτικών διαγωνισμών -σε βαθμό που ο Νίκος Παππάς αδικείται.
Πάνε αυτά, πέρασαν. Μετά τις εκλογές ο Φλαμπουράρης είναι συντονιστής της σκιώδους κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Μάλλον σκιώδης συντονιστής.
Ότι πότε-πότε παρεμβαίνει, μάλλον δεν συμβαίνει καθόλου από σύμπτωση.
Δεν βγήκε μπροστά για να πει ότι τον ρωτούν στο δρόμο «ήταν ανάγκη να χάσετε;». Ο σκοπός του ήταν να αναδείξει ότι δεν υπάρχει λόγος να συζητήσουμε γιατί χάσαμε.
Όπα. Ένα κόμμα χάνει απανωτά σε τέσσερις κάλπες μέσα σε ένα μήνα και δεν βρίσκει λόγο να το συζητήσει;
«Η συζήτηση για τα αίτια της ήττας δεν έχει ανοίξει στον ΣΥΡΙΖΑ και αν θέλετε τη γνώμη τη δική μου, δεν πρέπει και να ανοίξει. Όταν είσαι τεσσεράμισι χρόνια στην κυβέρνηση, η αντικειμενικότητα της γνώμης, όταν θέλεις να βγάλεις συμπεράσματα, δεν είναι εύκολη»
Άρα κουβέντα θα ανοίξουμε τώρα; Ό,τι έγινε, έγινε. Είναι άραγε το κλείσιμο του ματιού από τον πρώην Πρωθυπουργό ότι δεν σκοπεύει να σταυρώσει κανέναν για τις χοντράδες που τον έστειλαν στην αντιπολίτευση; Ή που τον άφησαν με έξι δημάρχους, κανέναν περιφερειάρχη και χωρίς μιντιακή στήριξη…
Για να προχωρήσουν τα πράγματα χρειάζεται απάντηση. Από κάποιο κομματικό όργανο που θα μελετήσει τα δεδομένα- όχι από τον Φλαμπουράρη. Ότι ήταν να πει, το είπε. Ακόμη και πώς ξαναβρέθηκε στη Βουλή:
» Περίμενα πάνω από 30% γι’ αυτό και έβαλα τέταρτος στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας».
Αν πίστευε ότι θα πάρουν κάτω από 10% θα «έβαζε» πρώτος;
