Του Λάζαρου Καλλιανιώτη
Σφοδρή επίθεση κατά της κυβέρνησης αλλά και του ίδιου του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη εξαπέλυσε ο Αλέξης Τσίπρας από βήματος Βουλής, στο πλαίσιο της συζήτησης για την παραπομπή του Δημήτρη Παπαγγελόπουλου σε Προκαταρκτική Επιτροπή.
Τα κυριότερα σημεία της ομιλίας του Αλέξη Τσίπρα:
“Στην ουσία, το πρόβλημα της ΝΔ δεν είναι ο Δ. Παπαγγελόπουλος. Το πρόβλημά της είναι ο ΣΥΡΙΖΑ & το μέτωπο κατά της διαφθοράς που συγκροτήθηκε από την κυβέρνησή μας, για να εκφράσει το αίτημα της κοινωνίας για διαφάνεια & κράτος δικαίου.
Η κυβέρνηση της ΝΔ αποφασίζει να παραπέμψει -για πρώτη φορά στη μεταπολιτευτική ιστορία του τόπου- έναν πρώην Υπουργό σε ειδικό δικαστήριο, όχι γιατί έχει κάποια ένδειξη σκανδάλου, αλλά γιατί είχε το θράσος να αναδείξει το σκάνδαλο της Novartis.
Δηλαδή το σκάνδαλο της υπερτιμολόγησης των τιμών του φαρμάκου από στελέχη των δικών σας κυβερνήσεων, προκειμένου να ευνοηθεί μια πολυεθνική, εις βάρος του ελληνικού δημοσίου.
Δε γνωρίζω αν ο κ. Μητσοτάκης στη πραγματικότητα σέρνεται σε αυτή την ιστορία από την εσωκομματική του αντιπολίτευση. Αλλά εφόσον επέλεξε τη σημερινή διαδικασία, η απουσία του από τη #Βουλή συνιστά μέγιστη πολιτική δειλία.
Αν είναι μία φορά δειλός ο κ. Μητσοτάκης γιατί παραπέμπει τον Δ. Παπαγγελόπουλο, κάνοντας το χατίρι του κ. Σαμαρά, είναι δύο φορές δειλός γιατί δεν έχει το σθένος να παραπέμψει εμένα.
Είμαστε αποφασισμένοι: Θα υπερασπιστούμε μέχρι τέλους τους αγώνες μας κατά της διαφθοράς. Είμαστε υπέρ κάθε διερεύνησης και σας προκαλούμε: Κάντε εξεταστική, προανακριτική, ειδικό δικαστήριο. Ό,τι σας ταιριάζει.
Η συμμετοχή μας στην προανακριτική θα είναι μια μεγάλη ευκαιρία για να μάθουν όλοι οι πολίτες πώς στήθηκε αυτός ο άθλιος μηχανισμός. Ένας μηχανισμός που είχε ως αποτέλεσμα να πληρώνουν πιο ακριβά τα φάρμακά τους, ενώ τους κόβατε μισθούς και συντάξεις.
Όσα ειδικά δικαστήρια και να στήσει η ΝΔ για να αποδείξει δήθεν σκευωρίες, η μεγάλη πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας, ακόμα και η πλειοψηφία των ψηφοφόρων της, γνωρίζει ποιο είναι το σκάνδαλο Novartis. Και ζητά δικαιοσύνη”.
Ομιλία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, κατά τη συζήτηση για τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής για τον πρώην αναπληρωτή υπουργό Δικαιοσύνης, Δ. Παπαγγελόπουλο
Κυρίες και κύριοι βουλευτές, ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε,
Είμαι δέκα χρόνια σε αυτή εδώ την αίθουσα, αλλά επιτρέψτε μου να πω, όσο είμαι εδώ σε αυτή την αίθουσα, αλλά και όσο παρακολουθώ από μικρό παιδί την κοινοβουλευτική διαδικασία, αυτή την εικόνα, δεν την έχω συναντήσει ποτέ. Νομίζω ότι δεν την έχει συναντήσει κανείς μας αυτή την εικόνα και μάλιστα σε μια κοινοβουλευτική διαδικασία για ένα θέμα, το οποίο δεν είναι μια απλή κύρωση σύμβασης, δεν είναι απλό θέμα, δευτερεύον, είναι ένα πολύ κρίσιμο θέμα. Είναι μια εξόχως σοβαρή διαδικασία.
Κατηγορείτε έναν πρώην υπουργό, έναν πολιτικό σας αντίπαλο, σχεδόν του καταλογίζετε πέντε κακουργήματα, και δεν έχει το σθένος, δεν έχει τα κότσια, να είναι σε αυτό το κυβερνητικό έδρανο, ούτε ο πρωθυπουργός, ούτε οι υπουργοί, ούτε έστω ένας απλός υφυπουργός, σε μια τόσο σοβαρή διαδικασία, όπως η σημερινή.
Στην πραγματικότητα, γιατί εκεί θα οδηγηθείτε – εκτός αν αυτογελοιοποιηθείτε νωρίς – ξεκινάτε τη διαδικασία παραπομπής, ενός πολιτικού σας αντιπάλου, ενός πρώην υπουργού σε ειδικό δικαστήριο. Γιατί αυτό κάνετε σήμερα.
Τόσο ο Πρωθυπουργός, όσο και η κυβερνητική πλειοψηφία, το ελάχιστο το οποίο θα όφειλαν να κάνουν θα ήταν να σταθούν στο ύψος των πολιτικών και κοινοβουλευτικών περιστάσεων. Να βρίσκονται σήμερα εδώ, σε αυτή την αίθουσα και να λάβουν το λόγο. Να αναλάβουν την πολιτική ευθύνη και να εξηγήσουν, να μιλήσουν και να πουν τα επιχειρήματά τους. Αλλά αποφάσισαν να φύγουν από την αίθουσα, να το βάλουν στα πόδια. Γιατί; Γιατί όπως αποδεικνύεται είναι και ρεβανσιστές αλλά και δειλοί ταυτόχρονα.
Αποφασίζει η κυβερνητική πλειοψηφία, γιατί αυτή αποφασίζει, συνεπικουρούμενη και από το ΚΙΝΑΛ να παραπέμψει, για πρώτη φορά στη μεταπολιτευτική ιστορία του τόπου, έναν υπουργό σε ειδικό δικαστήριο, όχι γιατί υπάρχει κάποια ένδειξη σκανδάλου, όχι γιατί κατηγορείται ότι ζημίωσε με πράξεις ή με παραλήψεις το ελληνικό δημόσιο, ούτε επειδή τον κατηγορείτε ότι έβαλε το χέρι στο μέλι.
Αλλά γιατί είχε το θράσος να αναδείξει το σκάνδαλο της Νοβάρτις. Το οποίο και εσείς οι ίδιοι αναγνωρίζετε ότι είναι ένα από τα σημαντικότερα σκάνδαλα που έχει δει ο τόπος. Ποιο είναι το σκάνδαλο της Νοβάρτις;
Το σκάνδαλο της υπερτιμολόγησης της τιμής του φαρμάκου, την περίοδο που κυβερνούσαν τα δικά σας στελέχη προφανώς, οι δικές σας κυβερνήσεις, προκειμένου να ευνοηθεί μια πολυεθνική εταιρία σε βάρος του ελληνικού δημοσίου. Και είχε το θράσος το μεγάλο να πει δημόσια ότι είναι ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα στη σύγχρονη ιστορία.
Και αυτό ήταν το μέγα έγκλημα. Γιατί αν δεν ήταν το μεγαλύτερο αλλά το δεύτερο ή το τρίτο μεγαλύτερο, δε θα τον παρεξηγούσαν, αυτό που τους μάρανε είναι ότι είπε ότι ήταν το μεγαλύτερο.
Κατηγορείτε λοιπόν έναν πολιτικό σας αντίπαλο επειδή είχε το μέγα θράσος να αναδείξει το σκάνδαλο και να μην κουκουλώσει τις πομπές δικών σας κυβερνητικών στελεχών. Και αυτό είναι κάτι που γίνεται για πρώτη φορά στη μεταπολιτευτική ιστορία. Να είναι αυτό το αντικείμενο της κατηγορίας για ειδικό δικαστήριο. Και άλλες φορές κυβερνήσεις είχαν ερευνήσει σκάνδαλα, οδήγησαν και πολιτικούς στα ειδικά δικαστήρια και βεβαίως υπήρξαν και αθωώσεις, δεν σκέφτηκε ποτέ καμία επόμενη κυβέρνηση να στήσει προκαταρκτική εξέταση, προανακριτική επιτροπή και ειδικό δικαστήριο για να εκδικηθεί εν είδει ρεβανσισμού, τον πολιτικό του αντίπαλο επειδή ανέδειξε το σκάνδαλο.
Όλοι κατά καιρούς και από αυτό εδώ το βήμα της Βουλής έχουμε κάνει χρήση της γνωστής παροιμίας που λέει ο λαός μας, «φωνάζει ο κλέφτης», αλλά για πρώτη φορά εσείς κάνετε πράξη την απόπειρα να φοβίσετε το νοικοκύρη και μάλιστα με διαδικασίες ποινικοποίησης της πολιτικής ζωής του τόπου.
Καμία άλλη κυβέρνηση δε το αποτόλμησε αυτό. Και για αυτό λείπει σήμερα η κυβέρνηση, δεν είναι εδώ, δεν είναι παρούσα, γιατί ντρέπεται για αυτό που κάνει. Γιατί δεν έχει τα κότσια, δεν έχει το θάρρος, δεν έχει την πολιτική ευθύνη.
Και μάλιστα το κάνει αυτό ενώ η υπόθεση είναι ακόμη ανοιχτή και διερευνάται από την δικαιοσύνη.
Με εν εξελίξει ποινική δίωξη σε ένα πρώην υπουργό και υπό διερεύνηση για άλλους δυο ακόμη πρώην υπουργούς και ένας είναι νυν.
Δε μιλάμε δηλαδή για μια υπόθεση που τελεσιδίκησε, βρήκε τους ανθρώπους αθώους και σας πνίγει το δίκιο.
Μιλάμε για μια υπόθεση που η διερεύνηση από τη δικαιοσύνη, επαναλαμβάνω, είναι εν εξελίξει. Και αυτοί που το έβαλαν στα πόδια σήμερα και δεν ήρθαν σε αυτή την αίθουσα να υπερασπιστούν την πολιτική τους απόφαση προκειμένου να προλάβουν την διερεύνηση της υπόθεσης από τη δικαιοσύνη.
Προκειμένου να επιβάλουν το κουκούλωμα της υπόθεσης από τη δικαιοσύνη.
Προκειμένου να τρομοκρατήσουν τους δικαστές, στήνουν διαδικασία παραπομπής σε ειδικό δικαστήριο, ως σκευωρού του πρώην αναπληρωτή υπουργού, αξιοποιώντας τη πλειοψηφία που έχουν στη Βουλή.
Αλλά την ίδια ώρα που διαπράττουν αυτή τη μέγιστη προσβολή και βαναυσότητα απέναντι στη δικαιοσύνη.
Την ώρα που διαπράττουν αυτή τη μέγιστη βαναυσότητα απέναντι στο ίδιο το πολικό σύστημα, γιατί συνειδητά ποινικοποιείτε τη πολιτική ζωή στοχοποιόντας τον πολιτικό σας αντίπαλο όχι με στοιχεία, αλλά επειδή είχε το πολιτικό θάρρος να σας ελέγξει.
Την ώρα αυτή, λοιπόν, τη κρίσιμη τη κάνετε με ελαφρά πηδηματάκια…
Λυπάμαι που θα σας το πω, αλλά πρόκειται για τον πιο δειλό ρεβανσισμό στη σύγχρονη πολιτική ιστορία του τόπου. Δειλός ρεβανσισμός.
Δε ξέρω αν ο κ. Μητσοτάκης στη πραγματικότητα δεν επιθυμούσε να σέρνεται αυτή η ιστορία, και δεν επιθυμούσε και ο ίδιος να σέρνετε τελικά σε αυτή την επιλογή, από την εσωκομματική του αντιπολίτευση, αυτά είναι δικά σας θέματα, αυτά να τα βρείτε στο εσωτερικό σας.
Αλλά εφόσον επέλεξε τη σημερινή διαδικασία, η απουσία του συνιστά μέγιστη πολιτική δειλία.
Είχε τη στοιχειώδη υποχρέωση να είναι εδώ για να ακούσει σε λίγο – που θα έρθει σε αυτό εδώ το βήμα να μιλήσει – αυτόν που εδώ και μήνες κατονομάζει ως Ρασπούτιν. Και αυτός και όλα τα στελέχη της κυβέρνησης. Τουλάχιστον να τον ακούσει.
Και να αναλάβει την ευθύνη να τον οδηγήσει σε μια διαδικασία πολιτικού ρεβανσισμού.
Αλλά αν είναι μία φορά δειλός ο κος Μητσοτάκης γιατί παραπέμπει τον Παπαγγελόπουλο κάνοντας το χατίρι του κου Σαμαρά, γιατί αυτό γίνεται σήμερα, θα έλεγα ότι είναι δυο φορές δειλός, γιατί δεν έχει το σθένος να παραπέμψει εμένα. Δύο φορές δειλός.
Άντε και την έστησε λοιπόν τη σκευωρία ο Παπαγγελόπουλος.
Πώς την έστησε την σκευωρία αυτή, για πείτε μου;
Μόνος του;
Για κάποιο προσωπικό όφελος την έστησε αυτή την σκευωρία ;
Εκτός αν θέλετε να αποδείξετε ότι ο Παπαγγελόπουλος είχε προσωπικές διαφορές με το κ. Γεωργιάδη και το κ. Λοβέρδο;
Είχαν να λύσουν κάποια περιουσιακά στοιχεία από τα κληροδοτήματα των παππούδων τους και για αυτό έστησε τη σκευωρία.
Αλλά εσείς δε λέτε αυτό.
Εσείς λέτε ότι έστησε πολιτική δίωξη και σκευωρία προς όφελος του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησής του και ενάντια στη ΝΔ.
Αυτό δε λέτε;
Μάλιστα.
Και ποιος είναι ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ και ποιος ήταν Πρωθυπουργός τότε;
Ποιος; Γιατί τον εξαιρείτε;
Μήπως σας έπιασε ο πόνος, η μεγαθυμία και ο πολιτικός πολιτισμός; Όχι βέβαια.
Για να γλιτώσετε το πολιτικό διασυρμό και το διεθνή εξευτελισμό.
Για αυτό και με εξαιρείτε. Και για αυτό είστε δύο φορές δειλοί.
Αλλά να ξέρετε, αυτή σας η στάση, αυτή σας η επιλογή, αυτή η διπλή δειλία, σας καθιστά ακόμη πιο αναξιόπιστους, φαιδρούς θα έλεγα, στα μάτια της κοινής γνώμης, ακόμη και των ίδιων των ψηφοφόρων σας.
Παρότι, όμως, δεν στραφήκατε εναντίον μου προσωπικά, είναι προφανές ότι στρέφεστε εναντίον μου πολιτικά.
Διότι, ας μην γελιόμαστε, το πρόβλημά σας δεν είναι ο Παπαγγελόπουλος.
Ο Παπαγγελόπουλος είναι το εξιλαστήριο θύμα.
Το πρόβλημά σας είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και εγώ προσωπικά. Το πρόβλημα σας είναι το μέτωπο κατά της διαφθοράς που συγκροτήθηκε από την κυβέρνησή μας, για να εκφράσει ένα ευρύτερο αίτημα της ελληνικής κοινωνίας για διαφάνεια, κράτος δικαίου, δικαιώματα αλλά και για αληθινή δικαιοσύνη στον τόπο μας.
Ναι καλά το ακούσατε, για Δικαιοσύνη.
Γιατί το 2015 ο ελληνικός λαός δεν ανέθεσε σε εμάς μόνο την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης.
Αλλά και έναν δύσκολο αγώνα, ενάντια σε ένα σύστημα διαφθοράς που έφερε τη χρεοκοπία στο τόπο, αυτή είναι αλήθεια.
Και αν σε κάτι αποτύχαμε – γιατί θα μου πείτε, «μα χάσατε τις εκλογές», ναι, τις χάσαμε – και μας έκρινε ο ελληνικός λαός αυστηρά, δεν ήταν γιατί ελέγξαμε τη δικαιοσύνη, όπως ανοήτως μας κατηγορείτε εσείς.
Ή ότι παρεμβήκαμε στο έργο της.
Αλλά αντιθέτως γατί δεν καταφέραμε να πολεμήσουμε όσο αποτελεσματικά θα έπρεπε τα βαθιά κυκλώματα στο εσωτερικό των θεσμών. Αυτά τα κυκλώματα που είχαν εκκολαφθεί, όπως με παρενέργειες, όπως η αδιαφορία και οι καθυστερήσεις στην αντιμετώπιση του φαινομένου της διαφθοράς, αλλά και η πολυνομία και η γραφειοκρατία που τη θρέφουν.
Και φυσικά δε το καταφέραμε όχι επειδή δεν το επιδιώξαμε.
Αλλά επειδή είχαμε να αντιμετωπίσουμε ένα σύστημα πολύ πιο δυνατό, από το πολιτικό σύστημα που αποκαλούσαμε τότε χρεοκοπημένο – όπως η οικονομία της χώρας – και από τους εκπροσώπους του, που άλλωστε νικήσαμε πολλές φορές στην κάλπη.
Είχαμε να αντιμετωπίσουμε τον εναγκαλισμό των διεφθαρμένων με ισχυρούς παράγοντες της οικονομικής εξουσίας. Ή μήπως δεν ήταν έτσι και δεν είναι ακόμα;
Είχαμε να αντιμετωπίσουμε τον πολιτικό έλεγχο μέσων ενημέρωσης και δημοσιογράφων, μέσω των γνωστών payroll, από το ΚΕΛΠΝΟ και όχι μόνο, με στόχο να καλλιεργούν δημοφιλές προφίλ στα διεφθαρμένα πολιτικά πρόσωπα που ήταν εντολείς τους.
Και όποιος ζητούσε τη διερεύνηση σκανδάλων έβλεπε έναν εσμό καναλιών, ραδιοφώνων, εφημερίδων, site, να πέφτουν πάνω του και να τον κατηγορούν για «παρέμβαση στο έργο της δικαιοσύνης»!
Όποιος ήθελε και όποιος θέλει, λέω εγώ, τη διαφάνεια σε αυτή τη χώρα, τάχα μου παρεμβαίνει στο έργο της δικαιοσύνης!
Γι’ αυτό λοιπόν στήνετε σήμερα αυτή τη παρωδία, μέσα στη Βουλή.
Γι’ αυτό, επαναλαμβάνω, εγκαλείτε τον ΣΥΡΙΖΑ.
Μέσω του Παπαγγελόπουλου, τον οποίο στοχοποιείτε χωρίς στοιχεία, αλλά τον ΣΥΡΙΖΑ εγκαλείτε και την κυβέρνηση του.
Αλλά έχετε λογαριάσει λάθος. Γιατί ο ελληνικός λαός καταλαβαίνει. Και έχετε λογαριάσει λάθος, γιατί είμαστε αποφασισμένοι τους αγώνες μας κατά της διαφθοράς να τους υπερασπιστούμε, για να θυμηθώ μια ωραία φράση, σας αρέσει -όχι εσάς κ. Μπακογιάννη, στο κόμμα σας – να υπερασπιστούμε αυτό τον αγώνα κατά της διαφθοράς μέχρι τέλους. Μέχρι τέλους θα τον υπερασπιστούμε. Μέχρι τέλους.
Είμαστε υπέρ κάθε διερεύνησης. Σας είχα άλλωστε διαμηνύσει με όλους τους τρόπους.
Κάντε ότι νομίζετε καλύτερο.
Εξεταστική.
Προανακριτική.
Ειδικό δικαστήριο.
Ό,τι σας ταιριάζει.
Η συμμετοχή μας στην προανακριτική που θα στήσετε, θα είναι μια μεγάλη ευκαιρία για να μάθει και ο τελευταίος έλληνας πολίτης, πώς στήθηκε αυτός ο άθλιος μηχανισμός που είχε ως αποτέλεσμα, εν μέσω της κρίσης, όταν του κόβατε μισθούς και συντάξεις, να τον αναγκάζετε να πληρώνει πιο ακριβά τα φάρμακά του.
Γιατί όσες φορές και να γράψετε και να προφέρετε τη λέξη σκευωρία.
Δε θα καταφέρετε να μας κάνετε να ξεχάσουμε ποιο είναι το πραγματικό σκάνδαλο.
Και δε ξέρω αν το έχετε καταλάβει, αλλά με την επιλογή σας να κάνετε προανακριτική, μάλλον το αντίθετο θα καταφέρετε.
Και ως προς αυτό εμείς σας ευχαριστούμε θερμά, γιατί μας δίνετε την ευκαιρία να ξαναθυμίσουμε στους έλληνες πολίτες τι ακριβώς είναι η NOBARTIS.
Και ως προς αυτό εμείς σας ευχαριστούμε θερμά, γιατί μας δίνετε την ευκαιρία να ξαναθυμίσουμε στους έλληνες πολίτες τι ακριβώς είναι η Novartis.
Novartis, λοιπόν, είναι αυτός ακριβώς ο μηχανισμός της υπερτιμολόγησης των φαρμάκων, την ώρα που ο ελληνικός λαός στέναζε από τη λιτότητα και από «μέτρα του σοκ». Ο μηχανισμός που έφτανε μέχρι το επίπεδο της δράσης των υπουργών, αφού συνδεόταν με την έκδοση υπουργικών αποφάσεων, έτσι λέει ο νόμος, ή και με την ανάληψη πρωτοβουλιών νομοθέτησης που διευκόλυναν την προώθηση των συμφερόντων συγκεκριμένων εταιρειών στο χώρο του φαρμάκου.
Novartis, είναι η χαρακτηριστικότερη περίπτωση μίας σκανδαλώδους διαδικασίας, η οποία έφερε σχεδόν μέσα σε 20 χρόνια τη φαρμακευτική δαπάνη στην Ελλάδα 20 δις περισσότερα. Από τα 300 εκ ευρώ το 1989 στα 7,3 δις το 2010.
Όταν στις υπόλοιπες χώρες του κόσμου οι φαρμακευτικές δαπάνες αυξάνονταν ετησίως κατά 3,5% κατά μέσο όρο, ο Έλληνας πολίτης επιβαρυνόταν με άνοδο των τιμών του φαρμάκου κατά 11,1%. Το υψηλότερο, δηλαδή, καταγεγραμμένο ποσοστό ανάμεσα στις χώρες του ΟΟΣΑ.
Novartis είναι βασικό σκέλος του μεγάλου σκανδάλου της αύξησης της φαρμακευτικής δαπάνης κατά 32,68 δις ευρώ την περίοδο 2000-2014. Τόσο ήταν η αύξηση.
Novartis, επίσης, είναι η μεγάλη ζημία του ελληνικού δημοσίου από τις χαριστικές πράξεις υπέρ της ίδιας εταιρίας αλλά και άλλων φαρμακευτικών εταιρειών, κατά 12 δις τον χρόνο. Όπως γνωρίζεται, το περίφημο σκάνδαλο Κοσκωτά, το οποίο ταλαιπώρησε το πολιτική σύστημα της χώρας, αφορούσε την υπεξαίρεση 100 εκατομμυρίων ευρώ και εδώ μιλάμε για 12 δις το χρόνο.
Novartis, επίσης, κυρίες και κύριοι βουλευτές, είναι το μεγάλο φαρμακευτικό κόλπο κατά το οποίο η χώρα μας, ως χώρα μέσου επιπέδου ανάπτυξης, επελέγη ως χώρα τιμής αναφοράς. Έπαιρναν δηλαδή τιμή από εμάς, σε πρώτη φάση 29 χώρες σε όλο τον κόσμο και σε δεύτερη φάση άλλες 50 χώρες σε όλο τον κόσμο. Η υψηλή τιμή, λοιπόν, του φαρμάκου εδώ μεταφραζόταν σε υψηλή τιμή αναφοράς διεθνώς. Και γιατί διάλεξαν τη δική μας χώρα; Προφανώς, επειδή υπήρχε στην Ελλάδα γόνιμο έδαφος διαφθοράς για να πετύχουν τους σκοπούς τους.
Και, για να μιλήσω με τη γλώσσα που μιλάει ο καθημερινός πολίτης, Novartis με την ευρύτερη έννοια, ήταν το σκάνδαλο του φαρμάκου, το σκάνδαλο να στοιχίζει ένα φάρμακο στην Ελλάδα 3300 ευρώ για τον έλληνα πολίτη και το ίδιο φάρμακο στην Γαλλία να στοιχίζει 1087 ευρώ για τον γάλλο πολίτη. Αυτό ήταν Novartis.
Novartis ήταν ένα ιατρικό εξάρτημα με κόστος 1225 ευρώ να πωλείται 5450 ευρώ στην Ελλάδα. Novartis ήταν ένα ιατρικό μηχάνημα να πωλείται στην Ελλάδα σε τιμή 45 φορές μεγαλύτερη από αυτή του εξωτερικού.
Αυτή είναι η Novartis στη συνείδηση του μέσου έλληνα πολίτη. Αυτή είναι η Novartis για την οποία δε θέλετε να μιλάμε βεβαίως, προφανώς γιατί στελέχη σας έχουν λερωμένη τη φωλιά τους και εσείς τις βαρύτατες πολιτικές ευθύνες. Και προκειμένου να μη μιλάμε για το φόνο, μας βάζετε να μιλάμε για τον σκευωρό, για τον κ. Παπαγγελόπουλο, ο οποίος, συν τοις άλλοις, είναι και Ρασπούτιν ταυτόχρονα.
Κύριε Πλεύρη, ομολογώ ότι όταν τον γνώρισα, δεν του το χα ότι έχει τέτοια χαρίσματα, τόσο μεγάλες και υπερφυσικές δυνατότητες όπως ο Ρασπούτιν. Δεν του το χα επίσης ότι μπορούσε να στήσει ακόμη και το FBI ξέρετε. Δεν του το ‘χα. Γιατί άκουσα να μας κατηγορείτε, ότι σπιλώσαμε τη συνείδηση τόσων πολιτικών ενώ, εν τέλει, για πολλά από αυτά τα πρόσωπα, η υπόθεση μπήκε στο αρχείο.
Κατ’ αρχάς, αν είχαμε πράγματι στόχο, όχι να διερευνηθεί η αλήθεια από τη δικαιοσύνη αλλά να σπιλώσουμε αντιπάλους, δε θα στέλναμε όλο το φάκελο με όλα τα πρόσωπα, όπως ακριβώς μας ήρθε από τη δικαιοσύνη, πίσω στη δικαιοσύνη για να κάνει τη δουλειά της. Θα επιλέγαμε τους πιο πρόσφορους στόχους. Αυτούς που θα εκτιμούσαμε ότι είναι οι πιο αδύναμοι και ευάλωτοι κρίκοι και θα τους οδηγούσαμε στο ειδικό δικαστήριο. Θα κινούμασταν δηλαδή με δόλο. Όπως ακριβώς κάνετε εσείς σήμερα. Δεν το πράξαμε, όμως, γιατί δεν είμαστε εσείς.
Ξέρω ότι σας εκνευρίζουν αυτά που ακούτε, αλλά θα το πιείτε το ποτήρι μέχρι τέλους. Σταγόνα – σταγόνα. Και ειδικά στην επιτροπή, σταγόνα – σταγόνα. Θα θυμηθεί ο ελληνικός λαός μέχρι και την τελευταία υπερτιμολόγηση και την τελευταία υπογραφή που έβαλαν κυβερνητικά στελέχη για υπερτιμολόγηση φαρμάκων της Novartis. Όλα ένα προς ένα θα ‘ρθουν.
Έλεγα λοιπόν ότι εμείς δεν παραστήσαμε εμείς τους δικαστές. Γυρίσαμε την υπόθεση πίσω. Αλλά ακούω επίσης πολλούς, να μιλάνε για σκευωρία διότι λέει αρκετοί από τους φερόμενους ως εμπλεκόμενοι στην υπόθεση μπήκαν στο αρχείο. Μα αυτό ακριβώς αποτελεί την απόδειξη του ότι δεν υπήρξε σκευωρία. Διότι αν οι δικαστές ήταν σκευωροί, όπως τους καταγγέλλετε από τη πρώτη μέρα για να τους τρομοκρατήσετε, με μηνύσεις και όχι απλά καταγγελίες, προκειμένου να μην πράξουν το καθήκον τους, δε θα είχαν κάνει σκευωρία αλά καρτ, αλλά θα έπρατταν το πιο εύκολο για αυτούς, να ασκήσουν ποινικές διώξεις αδιακρίτως και να διερευνηθεί περαιτέρω η πιθανή εμπλοκή και η ποινική ευθύνη.
Εκτός βέβαια αν, όπως είπα και πριν, ο κ. Παπαγγελόπουλος, ως Ρασπούτιν, είχε καταφέρει να στήσει και το FBI. Οπότε πρέπει όχι να τον στείλετε στο εδώλιο του κατηγορούμενου αλλά να τον αξιοποιήσουμε τον άνθρωπο για εθνικούς σκοπούς. Άμα μπορεί να στήνει το FBI είναι εξαιρετικά ικανός. Και εκτός αν ισχυρίζεστε, επίσης, ότι είναι προϊόν σκευωρίας το έγγραφό του FBI που περιγράφει το σκάνδαλο που διερευνούν οι αμερικανικές αρχές και το οποίο κάνει ονομαστική αναφορά σε 7 από τα 10 αρχικώς εμπλεκόμενα πολιτικά πρόσωπα. Κι αυτό σκευωρία είναι;
Και εκτός και αν είναι και σκευωρία κύριοι συνάδελφοι, που είσαστε λίγο αναστατωμένοι σήμερα αλλά τι να κάνουμε… το έγγραφο των αμερικανικών αρχών, που επαναλαμβάνεται στο πόρισμα των Εισαγγελέων για τη δίωξη κατά του πρώην υπουργού, του κ. Λοβέρδου, στο οποίο αναφέρουν αυτολεξεί τα εξής:
«Οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι και ο Υπουργός Υγείας πληρώνονταν για την εγγραφή (εισαγωγή) νέων προϊόντων στην αγορά και την προστασία έναντι ελάττωσης των τιμών… και ότι η θέση της εταιρείας ήταν ότι μια επένδυση της τάξης των 150.000 ευρώ σε έναν κυβερνητικό αξιωματούχο, είχε τη δυνατότητα να σώσει πολλά εκατομμύρια ευρώ που θα χάνονταν για τη Νοβάρτις…».
Αυτά γράφουν οι αμερικανικές αρχές λένε οι εισαγγελείς. Αυτό είναι σκευωρία του Παπαγγελόπουλου; Είχε διεισδύσει τόσο πολύ στο FBI, τις αμερικανικές υπηρεσίες ο Παπαγγελόπουλος και έκανε όλη αυτή τη σκευωρία; Χαλάλι του ρε παιδιά! Μπράβο του!
Βέβαια, μεταξύ μας, τι να μας πει και το FBI αφού βγήκε ο κ. Γεωργιάδης, δήλωσε ότι έχει χάσει πάσα ιδέα για το FBI, από την ποιότητα των ερευνών του για τη Novartis. Βλέπετε, όμως, το FBI δεν είναι ΕΥΠ, για να το θέσουμε υπό την εποπτεία του κ. Μητσοτάκη, να βάλουμε επικεφαλής και κάποιον χωρίς πτυχίο για να τον έχουμε σίγουρο. Που δεν είναι…
Κυρίες και κύριοι βουλευτές, θα κλείσω λέγοντας το εξής:
Όσο και αν προσπαθήσετε κύριοι της κυβερνητικής πλειοψηφίας, η κρίσιμη λέξη στη σημερινή συνεδρίαση, ό,τι και να αποφασίσετε στη ψηφοφορία αργότερα, ό, τι και να αποφασίσετε στην προανακριτική που θα στήσετε, όσο και να έχετε εκ των προτέρων προαποφασίσει το αποτέλεσμα, η κρίσιμη λέξη, ακόμα και ειδικό δικαστήριο αν στήσετε, δυστυχώς για σας δεν είναι η λέξη σκευωρία. Η λέξη που είναι στο στόμα και στο μυαλό, εκατομμυρίων συμπολιτών μας, η λέξη που σιγοψιθυρίζουν στις πλατείες και που φωνάζουν στα καφενεία, οι συνταξιούχοι που πλήρωσαν το φάρμακό τους διπλά, οι απολυμένοι από τη κρίση, οι νέοι που έφυγαν στο εξωτερικό, δεν είναι σκευωρία. Δυστυχώς για σας, ότι και να κάνετε. Η λέξη είναι δικαιοσύνη. Δικαιοσύνη ζητάει ο ελληνικός λαός, γι αυτό το μεγάλο, το τεράστιο σκάνδαλο της Novartis. Δικαιοσύνη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, παρότι δεν κατάφερε να τα αλλάξει όλα, ωστόσο τόλμησε να αρθρώσει έναν λόγο και να υλοποιήσει μια πολιτική που έφερε την ουσιαστική έννοια της δικαιοσύνης στο επίκεντρο. Τόσο της δικαιοσύνης που πρέπει να αποδίδεται στα δικαστήρια της χώρας μας, όσο και της δικαιοσύνης στους θεσμούς, στη ζωή, στη κοινωνία, στη καθημερινότητά μας.
Εσείς σήμερα επιχειρείτε με ένα δειλό ρεβανσισμό να δώσετε ένα ακόμη πλήγμα στη δικαιοσύνη. Σας διαβεβαιώνω, θα το βρείτε σύντομα μπροστά σας και θα σας γυρίσει μπούμερανγκ. Όσα ειδικά δικαστήρια και να στήσετε για να αποδείξετε δήθεν σκευωρίες, η μεγάλη πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας, ακόμη και η πλειοψηφία όσων σας ψήφισε τον Ιούλη, γνωρίζει πολύ καλά ποιο είναι το σκάνδαλο Novartis και ζητά δικαιοσύνη.
Και τώρα βλέπει εσάς –παρά τα όσα λέγατε και δεν τα λέγατε ακριβώς έτσι προεκλογικά… ο κ. Μητσοτάκης σε προεκλογική του συνέντευξη είπε πως δεν είναι όλοι αθώοι– να προσπαθείτε να το θάψετε πίσω από την ομίχλη της δήθεν σκευωρίας.
Να το θυμάστε, δε θα σας βγει σε καλό.
