Όχι σε πιστοποιητικά «πεντιγκρί» για την ένταξη νέων µελών στο κόµµα, λέει η Ρένα ∆ούρου, ζητώντας να εγκαταλειφθούν οι εµµονές για τον τρόπο εκλογής προέδρου. Προτείνει το συνέδριο να είναι και καταστατικό, ενώ για τον δικό της ρόλο στον ΣΥΡΙΖΑ αναφέρει ότι όλα θα αποφασιστούν συλλογικά και δηµοκρατικά.
Κυρία ∆ούρου, υπάρχουν δυνάµεις στον ΣΥΡΙΖΑ που µπορούν να φρενάρουν την πορεία διεύρυνσής του;
Οι νοοτροπίες του χθες, τα ίδια λάθη του παρελθόντος, τα πολλά λόγια και οι λίγες πράξεις, η ανθρωποφαγία, η περιφρόνηση της αντίθετης άποψης, οι διεργασίες πίσω από κλειστές πόρτες, οι σεχταριστικές λογικές µπορούν να εµποδίσουν να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ παράγοντας συσπείρωσης για µια κυβερνώσα, υπεύθυνη Αριστερά. Να οδηγήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ στο µουσείο. Να σκάψουν ψεύτικα ιδεολογικά χαρακώµατα, που δεν ανταποκρίνονται στις προσδοκίες και τις ανάγκες των συµπολιτών µας και κυρίως των νέων ανθρώπων που µας τιµούν ξανά και ξανά, εδώ και 5 χρόνια, µε την εµπιστοσύνη τους σε δύσκολους καιρούς. Ας καταλάβουµε ότι το να ασχολούµαστε µε ψευτοδιλήµµατα τύπου pasokification ή διατήρηση αριστερής ψυχής, ψηφιακή ή ενσώµατη συµµετοχή, ή να συζητάµε ώρες ατελείωτες για διαδικαστικά ζητήµατα, δεν δείχνει υγεία, αλλά στειρότητα σκέψης. ∆εν µας κάνει ελκυστικούς, δεν µας γειώνει µε την κοινωνία. Ας το πάρουµε απόφαση. Ή θα προχωρήσουµε άµεσα, µε ανοιχτό µυαλό και µε το βλέµµα προς το µέλλον, στη διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα προοδευτικό, δηµοκρατικό, ανοικτό, µαζικό κίνηµα, ή θα βαλτώσουµε.
Ακούγονται κάποιες ενστάσεις για τη διαδικασία του µετασχηµατισµού. Αυτές νοµοτελειακά δεν οδηγούν σε εσωστρέφεια;
Στην εσωστρέφεια οδηγεί η τάση µιας φοβικής «καθαρότητας» απέναντι σε δήθεν εξωτερικούς εισβολείς, όταν την ίδια στιγµή έχουµε στην εξουσία µια άκρως επικίνδυνη δεξιά κυβέρνηση, που επιµένει να τυµβωρυχεί και να απειλεί για την τραγωδία στην Ανατολική Αττική, ενώ, υποκριτικά, στο εξωτερικό µιλά για την κλιµατική αλλαγή! Μια κυβέρνηση που ξεθεµελιώνει σε χρόνο-ρεκόρ το δίχτυ αξιοπρέπειας που προσφέραµε στους συµπολίτες µας. Εχουµε την υποχρέωση να προχωρήσουµε χωρίς συµπλέγµατα στη µετεξέλιξή µας στην Αριστερά του ρεαλισµού και της ευθύνης που µπορεί να αναλάβει εκ νέου τη ηνία του τόπου, χωρίς να κάνει ξανά τα λάθη του παρελθόντος. Σε εµάς έλαχε ο κλήρος να ηγηθούµε, µε προγραµµατική σύγκλιση και οργανωτική αναδιοργάνωση, αυτού του δηµοκρατικού, προοδευτικού κινήµατος. ∆εν έχουµε δικαίωµα να διαψεύσουµε όσους µας εµπιστεύθηκαν.
Οσοι εµφανίζονται επιφυλακτικοί µε τα επόµενα βήµατα µήπως δεν θέλουν τελικά το πραγµατικό άνοιγµα του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία και επιθυµούν διατήρηση κάποιων κεκτηµένων;
Ορισµένες στιγµές έχω την αίσθηση ότι βλέπω το ίδιο έργο. Από την εποχή του Συνασπισµού υπήρχαν απόψεις περί δήθεν άλωσης της ιδεολογικής µας καθαρότητας. Αν είχαν επικρατήσει, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα είχε υπάρξει ποτέ! Τα ίδια επιχειρήµατα ακούµε και σήµερα από ορισµένες πλευρές. Είναι λάθος. Στην καλύτερη των περιπτώσεων, µιλάµε για λάθος θεωρητικές αναλύσεις, στη χειρότερη για µάχες οπισθοφυλακής για τη διατήρηση µηχανισµών αναπαραγωγής εσωκοµµατικών τσιφλικιών.
Να γίνει άνευ κριτηρίων η εγγραφή νέων µελών ή να µπουν κάποια στάδια ελέγχου των νεοεισερχοµένων;
Είναι αδιανόητο να ζητάµε «πεντιγκρί» από τους ανθρώπους για την ένταξή τους στο κόµµα. Πρέπει να ανοίξουµε πόρτες και παράθυρα για να γίνουµε αυτό που προσδοκούν και απαιτούν από εµάς οι νέοι, οι άνεργοι, οι µικροµεσαίοι επιχειρηµατίες, οι γυναίκες, οι συνταξιούχοι, όλοι όσοι στηρίξαµε όταν ήµασταν κυβέρνηση και απειλούνται σήµερα από τον νεοσυντηρητισµό της Ν∆. Σήµερα υπάρχουν τα νέα µέσα για τον ψηφιακό εκσυγχρονισµό του κόµµατος µε όρους διαφάνειας και αυτοοργάνωσης. Ας µην επιχειρούµε να διαβάσουµε το σήµερα µε γυαλιά του χθες. Ας µη φοβόµαστε, ας µη σχηµατοποιούµε χυδαία µεταξύ «πρώην» και «νυν» γιατί ευτελίζουµε µια σπουδαία υπόθεση, όχι για τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά για τον τόπο
Τώρα που ασχολείστε πιο συστηµατικά µε το κόµµα, απαλλαγµένη από τις υποχρεώσεις της Περιφέρειας, θεωρείτε ότι η ανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ θα γίνει χωρίς προϋποθέσεις;
Η ανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ σε αριστερό, προοδευτικό, δηµοκρατικό κίνηµα πρέπει να γίνει στη βάση ενός -επιτρέψτε µου την υπερβολή- υπερόπλου. Της κυβερνητικής εµπειρίας του ΣΥΡΙΖΑ τα τελευταία 4,5 χρόνια. Μιας εµπειρίας πολύτιµης εντός και εκτός Ελλάδας, που πρέπει να αναλύσουµε κάνοντας ουσιαστική αυτοκριτική. Μόνο έτσι θα τη µετουσιώσουµε σε αφετηρία µιας νέας πορείας. Οχι για θέσεις εξουσίας και υπουργικούς θώκους. Αλλά για να απαντήσουµε µε όρους δηµοκρατίας και ισότητας στα κρίσιµα αιτήµατα που θέτει η 4η βιοµηχανική επανάσταση. Τα αιτήµατα της κλιµατικής αλλαγής, της βιώσιµης ανάπτυξης, της µόνιµης και διεθνούς πρόκλησης του προσφυγικού-µεταναστευτικού φαινοµένου, της κοινωνικής συνοχής, του εκσυγχρονισµού του κράτους και του ∆ηµοσίου, της θέσης της χώρας στο πλαίσιο του παγκόσµιου καταµερισµού εργασίας σε ένα ρευστό γεωπολιτικό περιβάλλον.
Εχει ανοίξει συζήτηση για το γεγονός πως κάποιοι σύντροφοι σας ρίχνουν «φίλια πυρά». Για παράδειγµα, γιατί όλος αυτός ο θόρυβος στο θέµα της ΕΡΤ;
∆εν πρέπει να φοβόµαστε τον διάλογο, τις διαφορετικές απόψεις, την άσκηση κριτικής, ειδικά µάλιστα όταν πρόκειται για τη δηµόσια τηλεόραση. Οµως αυτή η συζήτηση, όπως και εκείνη που αφορά ευρύτερα την ενηµέρωση και το ραδιοτηλεοπτικό τοπίο, πρέπει να γίνεται µε όρους σεβασµού της αντίθετης άποψης, εποικοδοµητικής προσέγγισης, χωρίς οξύνσεις. Παρατηρούµε σήµερα φαινόµενα νοσηρά, αποσιώπησης ή υποβάθµισης των απόψεων της αξιωµατικής αντιπολίτευσης από συστηµικά ΜΜΕ. Φαινόµενα που σηµατοδοτούν υποχώρηση της δηµοσιογραφίας και της δηµοκρατίας, γιατί δεν πλήττουν απλώς ένα κόµµα, αλλά την ίδια τη λειτουργία της συντεταγµένης πολιτείας.
Γιατί ορισµένοι σύντροφοί σας αντιτίθενται στην εκλογή αρχηγού από τη βάση;
Αυτό είναι κρίσιµο µόνο για αρχηγοκεντρικά κόµµατα. Για τον ΣΥΡΙΖΑ, µε τις δηµοκρατικές του διαδικασίες, δεν είναι. Η εµµονή στο θέµα της εκλογής του προέδρου αποπροσανατολίζει τη µεγάλη συζήτηση που έχει να κάνει µε το επερχόµενο συνέδριο. Ενα ιστορικό συνέδριο-τοµή που σηµατοδοτεί ένα κρίσιµο εγχείρηµα. Τη σχέση µας µε την κοινωνία. Γι’ αυτό και µιλώ όχι απλώς για ένα προγραµµατικό αλλά για ένα καταστατικό συνέδριο, µακριά από παράκεντρα και κοντά στη βάση του κόµµατος. Με ανοιχτές, δηµοκρατικές, διαφανείς διαδικασίες. Οχι πίσω από τέσσερις τοίχους.
Θα διεκδικήσετε κάποιον ρόλο στον ΣΥΡΙΖΑ της νέας εποχής;
Εχω αποδείξει τόσα χρόνια στον Συνασπισµό και στον ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν µε ενδιαφέρουν οι ρόλοι και οι καρέκλες. Το έδειξα και το 2014: όταν µου ζητήθηκε να είµαι υποψήφια για την Περιφέρεια, παραιτήθηκα από τη βουλευτική έδρα. ∆εν είχα τότε, ούτε έχω προσωπικό πλάνο, ειδικά σήµερα που η κοινωνία δοκιµάζεται. Θα αποφασίσουµε όλες και όλοι µαζί. Συλλογικά, ανοιχτά, δηµοκρατικά όπως πάντα
