Γράφει ο Τάσος Παππάς
Πηγή: “Εφημερίδα των Συντακτών”
Φουντώνουν οι γκρίνιες στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος επειδή τοποθετούνται σε θέσεις-κλειδιά του κρατικού μηχανισμού πρόσωπα που δεν προέρχονται από την παράταξη. Πολλά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας αγωνίστηκαν με πάθος την περίοδο που το κόμμα τους ήταν στην αντιπολίτευση, χρησιμοποιώντας θεμιτά και βρόμικα μέσα, για να ξεκουμπιστούν οι προσωρινοί ενοικιαστές και να επιστρέψει στη φυσική του θέση ο νόμιμος ιδιοκτήτης της χώρας. Επαθαν την πλάκα τους όταν διαπίστωσαν πως η θεωρία περί αριστερής παρένθεσης που τους πούλαγε η ηγεσία τους ήταν μια μεγαλοπρεπής φούσκα.
Απορούσαν πώς γίνεται η κυβέρνηση των άπλυτων μαδουριστών να κλείνει επωφελείς συμφωνίες για τη χώρα με πολλούς γείτονες. Εκπλήσσονταν δυσάρεστα όταν δεν επιβεβαιώνονταν οι καταστροφολογικές προβλέψεις του αρχηγού τους για κατάρρευση της οικονομίας και περιθωριοποίηση της Ελλάδας. Δεν μπορούσαν να χωνέψουν τα καλά λόγια των εταίρων μας και των διεθνών οργανισμών για τις επιδόσεις της οικονομίας. Πήγαν να σκάσουν όταν έμαθαν ότι προτείνεται ο Τσίπρας για το Νόμπελ Ειρήνης. Δεν πίστευαν στα μάτια τους όταν είδαν τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ να συναντιέται με τον Πάπα και αυτός, ο επικεφαλής του καθολικισμού, να υποστηρίζει δημοσίως την υποψηφιότητα ενός δηλωμένου άθεου για το Νόμπελ.
Πάνω στην απόγνωσή τους εξαιτίας της αντοχής που έδειχναν οι αντίπαλοί τους, αλλά και εξαιτίας της απλόχερης στήριξης που τους έδιναν αυτοί που όφειλαν να τους πολεμούν, άρχισαν να παραλογίζονται. Φλέρταραν με την ιδέα μήπως είναι σε εξέλιξη μια παγκόσμια συνωμοσία εναντίον του ταπεινού και αυτοδημιούργητου αρχηγού τους. Ευτυχώς για την ψυχική ισορροπία τους, η κανονικότητα, όπως τη φαντάζονται, επέστρεψε στη χώρα.
Ο αδίστακτος Τσίπρας δεν οργάνωσε πραξικόπημα, όπως φοβόντουσαν, πήγε σε εκλογές, δεν έκανε νοθεία, όπως υποψιάζονταν, τις έχασε και παρέδωσε με κάθε επισημότητα, το μέγαρο Μαξίμου στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Στο θέμα αυτό μπερδεύτηκαν λίγο. Ο άξεστος, αγραβάτωτος και πληβείος Τσίπρας, που έμαθε πολιτική στις καταλήψεις των Λυκείων, συμπεριφέρθηκε άψογα, σε αντίθεση με τον μεγαλοαστό Σαμαρά που κάκιωσε επειδή έχασε τις εκλογές το 2015 και αρνήθηκε να πράξει ό,τι επιτάσσει ο κώδικας της τάξης του.
Σχεδόν επί πέντε χρόνια είχαν μείνει στην «απέξω» και ήλπιζαν ότι με την αποχώρηση των συμμοριτών θα ερχόταν η σειρά τους για να διοικήσουν δημόσιους οργανισμούς, να καταλάβουν νευραλγικά πόστα στο κράτος και να καλύψουν το χαμένο έδαφος. Παρατηρούν όμως ότι ο αρχηγός τους προτιμά πρώην πασόκους, πρώην κνίτες και κάποιους άκαπνους οι οποίοι ήταν απόντες όταν αυτοί συγκρούονταν στα μαρμαρένια αλώνια με τους αριστεριστές. Και εξοργίζονται. Στην κριτική τους απάντησε ο διευθυντής του γραφείου Τύπου της Ν.Δ., Νίκος Ρωμανός, μιλώντας στην εκπομπή ΝΕΤ 24 του ATTICA TV με τους Βασίλη Ταλαμάγκα και Γιάννη Κορωναίο.
Ο κ. Ρωμανός ανέφερε ότι «κατανοώ αυτή την κριτική, να βάζει το κάθε κόμμα στις θέσεις που θέλει τους δικούς του. Αλλά η δικαίωση του αγώνα κάθε στελέχους της παράταξης είναι να πετύχει αυτή η κυβέρνηση. Και αυτό θα γίνει με το να κυβερνήσουμε με τους καλύτερους και όχι με τους δικούς μας». Με τους καλύτερους λοιπόν πορεύεται η σημερινή κυβέρνηση. Κατά σατανική σύμπτωση στους καλύτερους ανήκουν τα ανίψια, οι κουμπάροι, τα ξαδέλφια, οι σύζυγοι, οι συμπεθέρες, οι κολλητοί και φυσικά εκείνοι που δοκίμασαν και απέτυχαν να εκλεγούν βουλευτές, ευρωβουλευτές, δήμαρχοι, περιφερειάρχες.
Παρ’ όλα αυτά, η προσφορά είναι μεγάλη. Η Νέα Δημοκρατία είχε καλλιεργήσει προσδοκίες για «αποκατάσταση» σε πολλούς. Οι θέσεις όμως είναι περιορισμένες και δυστυχώς το κομματικό ΑΣΕΠ έχει όρια στις προσλήψεις. Κάποια παραθυράκια θα βρεθούν, ωστόσο πόσοι να χωρέσουν πια!
Ανάγωγα
Αυτή δεν είναι κυβέρνηση, είναι το τσίρκο Medrano. Ευτυχώς, δήλωσε ο κ. Χατζηδάκης, καταφέραμε να σώσουμε τη ΔΕΗ. Ναι, την επιχείρηση που, όπως μας έλεγε, ετοιμαζόταν να βάλει λουκέτο. Οι άλλοι, οι ακατονόμαστοι, κατέστρεφαν συστηματικά επί σχεδόν πέντε χρόνια τη ΔΕΗ, αλλά οι σημερινοί κυβερνήτες πέτυχαν μέσα σε δύο μήνες να την επαναφέρουν στον ίσιο δρόμο. Λάθος, δεν πρόκειται για το τσίρκο Medrano, εδώ έχουμε να κάνουμε με θαυματοποιούς. Μήπως η ιεραρχία της Εκκλησίας να εξετάσει την περίπτωση να τους εντάξει στην κατηγορία των αγίων;
