Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Η ιστορία την οποία διηγείται εδώ και δεκαετίες, σε απευθείας… μετάδοση ανά τον πλανήτη, είναι από τις ενδιαφέρουσες. Και σίγουρα διαφορετική από εκείνη των περισσότερων “μεγάλων” που βρέθηκαν σε θέση ευθύνης και εξουσίας.
Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε γίνεται σήμερα 80 ετών, γεννημένος την 18η Σεπτεμβρίου του 1942. Παιδί του δεύτερου, αχρείαστου, τυφλού και μοιραίου για την ανθρωπότητα Παγκοσμίου Πολέμου, που όπως συνέβη και με τον τρόπο, προκάλεσε η πατρίδα του.
Ο σπουδαίος Γερμανός πολιτικός διέγραψε μια θυελλώδη πολιτική διαδρομή. Ακόμη και όταν, ως τραγικό ισοδύναμο της απόπειρας δολοφονίας του, έμεινε καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι, βρήκε τη δύναμη να συνεχίσει. Με μεγαλύτερο πείσμα.
“Πατέρας” της Επανένωσης των δυο Γερμανιών, υπό την έννοια ότι τη δική του εισήγηση υλοποίησε ο Χέλμουτ Κολ, “πατέρας” της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη νεώτερη εκδοχή της, με αυθόρμητες αλλά αχρείαστες περισσότερες δόσεις “Γερμανίας”, σε μια ήπειρο, η οποία εδραίωσε την πολιτική ενοποίησή της στην αρμονική σύνθεση της διαφορετικότητας κάθε λαού της.
Στο εσωτερικό της Γερμανίας, παραμένει το σημείο αναφοράς, ακόμη και στις πιο σημαντικές στιγμές της ηγεμονίας Μέρκελ, επειδή το “βαθύ κράτος” τον… έκρινε διαχρονικά και τον εμπιστεύευται. Με την πολιτική του “μαύρου μηδενικού” και των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών, έγινε… μισητός στο μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης, κατάφερε ωστόσο να θωρακίσει την Ευρώπη απέναντι στα απόνερα της παγκόσμιας κρίσης.
Σε ό, τι αφορά εμάς, κατά τη διάρκεια της εθνικής τραγωδίας των Μνημονίων, υπήρξε ο κεντρικός αποδέκτης του… αναθέματος της ελληνικής κοινωνίας. Εκείνος, χαμογελούσε με νόημα. Στην πραγματικότητα, υπήρξε ένας… παρεξηγημένος “εθνικός ευεργέτης”. Την ώρα που εμείς τον… στολίζαμε, εκείνος “εκτελούσε” τον λαϊκισμό στην Ελλάδα. Έναν λαϊκισμό που διαπερνούσε οριζόντια κόμματα και κυβερνήσεις στα χρόνια των Μνημονίων. Έναν λαϊκισμό… πολύχρωμο.
