Γράφει ο Αλέξης Παπαχελάς
Aπό τις εκλογές και μετά, επικρατεί ένα κλίμα αισιοδοξίας για την πορεία της χώρας, ειδικά σε επιχειρηματικούς κύκλους εντός και εκτός Ελλάδος. Οπως μαθαίνει κανείς στα πρώτα μαθήματα της οικονομικής επιστήμης, «το κλίμα στην οικονομία είναι το παν». Αυτή την ώρα έχουμε έναν συνδυασμό κλίματος εμπιστοσύνης και ευφορίας. Δηλαδή, ό,τι το καλύτερο.
Πόσο καιρό θα διαρκέσει; Η κυβέρνηση χρειάζεται μερικές γρήγορες νίκες (quick wins, που λένε και οι Αγγλοσάξονες) για να πείσει τους πλέον δύσπιστους ότι όντως κάτι αλλάζει. Ο πρωθυπουργός αποφάσισε προφανώς να αποφύγει ακραία σοκ, όπως π.χ. το κλείσιμο της ΛΑΡΚΟ ή την απόλυση υπεράριθμων συμβασιούχων. Και ορθώς. Δεν είναι απλά το πολιτικό κόστος που θα εισέπραττε, ούτε ακόμη και οι μνήμες της διακυβέρνησης του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Η αποφυγή ακραίων κινήσεων στερεί από την αξιωματική αντιπολίτευση το αφήγημα (ή μάλλον «παραμύθι») που επιζητεί για να βγει στους δρόμους και να επιστρέψει στον πολύ παλιό της εαυτό. Θα ήθελε πολύ έναν ακραία νεοφιλελεύθερο Μητσοτάκη ο κ. Τσίπρας, αλλά δεν τον βρίσκει…
Χρειάζονται όμως άμεσα θετικά σοκ. Οι μπουλντόζες στο Ελληνικό είναι ένα κλασικό παράδειγμα. Οχι βέβαια «επικοινωνιακές» μπουλντόζες σαν τα προεκλογικά βαγόνια του μετρό στη Θεσσαλονίκη. Πολλές μπουλντόζες που θα κάνουν έργο και θα μείνουν εκεί και όταν φύγουν οι κάμερες.
Τα απαραίτητα αυτά σοκ σκοντάφτουν, όπως πάντα, στο δαιμόνιο ελληνικό κράτος που μπορεί να τορπιλίσει την ωραιότερη και καλύτερα προετοιμασμένη ιδέα μέσα σε λίγα λεπτά. Ενας αποσπασμένος σύμβουλος από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους να λείπει σε άδεια από ένα υπουργείο αρκεί, για να πάνε πίσω μεγαλόπνοοι σχεδιασμοί. Εδώ χρειάζονται υπουργοί που αναλαμβάνουν πλήρως την ευθύνη υλοποίησης ενός έργου και «τεχνικοί της εξουσίας» που θα βεβαιωθούν ότι δεν θα σκαλώσει σε κρυφούς υφάλους. Α ναι, για να μην ξεχάσω, χρειάζεται και οι φοβητσιάρηδες, πολιτικάντηδες υπουργοί να κάνουν στην άκρη και να σταματήσουν να ζυγίζουν το πολιτικό κόστος κάθε απόφασης με το δράμι.
Το παιχνίδι θα κριθεί μέσα στο επόμενο εξάμηνο. Η Ελλάδα είναι φθηνή και προσφέρει μεγάλες αποδόσεις σε μια περίοδο ισχνών αγελάδων για τους επενδυτές. Το πολιτικό ρίσκο είναι ανύπαρκτο γιατί δεν μεσολαβεί κανένα εμφανές ορόσημο τα επόμενα τέσσερα χρόνια που θα μπορούσε να οδηγήσει σε ανατροπή της κυβέρνησης. Με λίγο θάρρος, κοινό νου και ίσως και λίγη τύχη, οι μεγάλες προσδοκίες των τελευταίων εβδομάδων μπορεί και να επαληθευθούν.
