Γράφει ο Μανώλης Καψής
Η καταγγελία έχει μια σχεδόν κομμουνιστική τελετουργία. Η όποια ρύθμιση, το όποιο σχέδιο της κυβέρνησης, στρέφεται κατ’ αρχάς εναντίον των λαϊκών συμφερόντων. Περίπου αυταπόδεικτα. Σίγουρα εκδικητικά. Κάτι σαν τη θεωρία του Κυρίτση -“φορολογούμε τους Μένουμε Ευρώπη”- από την ανάποδη.
Αν πάλι δεν στρέφεται εναντίον του λαού, είναι ρύθμιση του ΣΥΡΙΖΑ που απλά δεν πρόλαβε να υλοποιήσει. Όπως οι φοροαπαλλαγές. Γιατί εσείς δεν το ξέρετε, αλλά από την πρώτη στιγμή τις σχεδίαζε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος και απλά έτρεχε με τη μετακόμιση και δεν πρόλαβε να τις υλοποιήσει.
Το θεωρητικό σχήμα της ριζοσπαστικής αριστεράς δεν έχει ερμηνεύσει ακόμα γιατί λαμβάνονται αποφάσεις και υπέρ των λαϊκών συμφερόντων, αλλά έτσι είναι τα θεωρητικά σχήματα της αριστεράς. Δεν τα εξηγούν όλα. Αφήνουν και κάτι για μας.
Κατά δεύτερον, υπάρχει σίγουρα μια συνωμοσία. Ακόμα και ο σχηματισμός της κυβέρνησης Μητσοτάκη, προϊόν συνωμοσίας με τον ΣΕΒ και με τα διάφορα συμφέροντα ήταν. Πώς βρέθηκε ο πρώην γενικός διευθυντής του ΣΕΒ στον συντονισμό του κυβερνητικού έργου; Ο υφυπουργός Περιβάλλοντος Δημήτρης Οικονόμου δεν είχε συνεργαστεί με τη Lamda; Αμ, ο Πιερρακάκης, σαν διευθυντής της ΔιαΝΕοσις, δεν είχε κάνει ουκ ολίγες εκδηλώσεις με τον ΣΕΒ; Και χαμογελούσε μάλιστα… Αυτά δεν ξεφεύγουν από το άγρυπνο μάτι του Σωκράτη Φάμελλου.
Και φυσικά υπάρχει πάντα ένα σκοτεινό ιδιωτικό συμφέρον που θα πλουτίσει σε βάρος του λαού. Με το αζημίωτο φυσικά. Όλες οι τροπολογίες για το Ελληνικό εξυπηρετούν για παράδειγμα τον Λάτση, ενώ καμία ΚΥΑ δεν βγήκε για τον Σκλαβενίτη. Ούτε για τον Κρητικό, ούτε για τα Jumbo. Ύποπτο δεν είναι; Οι αποφάσεις που ξεμπλοκάρουν την επένδυση της Eldorado εξυπηρετούν την Eldorado. Αυτό κι αν είναι ύποπτο. Ακόμα και η Βασιλική Θάνου, για να εξυπηρετηθούν συμφέροντα αντικαταστάθηκε. Το λέει και η βοηθός της, που ήταν στο γραφείο του Παππά και ξέρει από τέτοια κόλπα. Όχι η βοηθός. Ο Παππάς. Αν δεν με πιστεύετε, ρωτήστε και τον Καλογρίτσα.
Η καταγγελτική τελετουργία ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε στο απόγειό της με τα αρχαία που βρέθηκαν στο σταθμό “Βενιζέλος” του Μετρό της Θεσσαλονίκης. Μια ιστορία που θα έπρεπε να είναι αντικείμενο συζήτησης μόνο των μηχανικών, άντε και των αρχαιολόγων, και που απέκτησε χάρη στον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα τις γνωστές ιδεολογικές διαστάσεις, που δίνει σε όλα τα θέματα η ριζοσπαστική. Γιατί ο Μητσοτάκης αποφάσισε να αφαιρεθούν τα αρχαία από τον σταθμό, να εκτεθούν στο Μουσείο και να επιστρέψουν στον σταθμό, όταν το Μέτρο θα έχει ολοκληρωθεί;
Μα φυσικά, κατ’ αρχάς, για να στερήσει τους Θεσσαλονικείς από το παρελθόν τους. “Νέο Έλγιν” τον αποκάλεσε η Νοτοπούλου, χωρίς να κάνει κανένα σαρδάμ, και λίγα του είπε. Όχι για να τελειώσει μια ώρα αρχύτερα το έργο και να μη μας κοστίσει ο “κούκος αηδόνι”.
Κατα δεύτερον, για να κάνει το χατήρι του εργολάβου, που αφού ειναι εργολάβος είναι προφανώς a priori ύποπτος και θέλει να ξεζουμίσει τον λαό. Όχι σαν τους άλλους, τους αριστερούς, τους ιδεολόγους εργολάβους, που δουλεύουν για ένα όραμα, βρε αδελφέ, και που ήθελαν να κάνουν τα έργα με δανεικά απο τον Μαρινάκη και την Τράπεζα Αττικής.
Και φυσικά υπάρχει δωράκι και διαπλοκή. Απορώ πώς δεν το βλέπετε! Γι’ αυτό όμως υπάρχει ο Σωκράτης Φάμελλος και ο Αλέξης Τσίπρας. Για να μας ανοίγουν τα μάτια.
Η υπόθεση και οι καταγγελίες του κ. Τσίπρα θα ήταν για τα γνωστά γέλια που προκαλούν (συνήθως) οι αντιδράσεις του ριζοσπαστικού ΣΥΡΙΖΑ, αν δεν προκαλούσαν ζημιά πολύ μεγαλύτερη, ακόμα και από τη διαρκή πόλωση και ένταση που επιχειρεί να συντηρήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, για να αποκτήσει υπόσταση μετά την εκλογική ήττα.
Ζημιά, γιατί αυτή και μόνη η διαρκής ένταση που προκαλεί ο ΣΥΡΙΖΑ πλήττει τους κανόνες του δημοκρατικού παιχνιδιού και τραυματίζει τη λειτουργία της Δημοκρατίας. Η αντιπαλότητα μετατρέπεται σε έχθρα, ευνοώντας τις ακραίες δυνάμεις και τη χωρίς όρια αντιπαράθεση. Η επίκληση διαρκώς μιας σκοτεινής, συνωμοσιολογικού τύπου, ερμηνείας για τις κυβερνητικές αποφάσεις πλήττει και αμφισβητεί τους δημοκρατικούς θεσμούς. Ενώ οι διαρκείς κατηγορίες για διαπλοκή και δωράκια στα συμφέροντα απονομιμοποιούν και αμφισβητούν τη δημοκρατική υπόσταση της άλλης παράταξης. Και έτσι υπονομεύεται η ίδια η Δημοκρατία.
Όπως γράφουν στο βιβλίο τους “Πώς Πεθαίνουν οι Δημοκρατίες” οι Steven Levitsky και Daniel Ziblatt (εκδόσεις Μεταίχμιο), “η ιστορία διδάσκει οτι η ακραία πόλωση είναι κατά κανόνα η αίτια θανάτου των δημοκρατιών”.
Αλλά αμφιβάλλω αν θα το διαβάσει ποτέ ο κ. Τσίπρας…
