Του Νίκου Φυλάγγελου
Οι θέσεις δεν είναι ανεξάρτητες των προσώπων που καλούνται να τις καλύψουν. Και τα πρόσωπα δεν λειτουργούν στο κενό. Έχουν παρελθόν, που εν πολλοίς προσδιορίζει το παρόν τους. Και, ανάλογα με τη συγκυρία, διεκδικούν το δικαίωμά τους στο μέλλον.
Ο κεντρικός τραπεζίτης της χώρας δεν είναι ουδέτερο πρόσωπο. Ο Γιάννης Στουρνάρας είναι “μέρος του συστήματος” για περισσότερο από 20 χρόνια, από συνεργάτης του Γιάννου Παπαντωνίου και του Κώστα Σημίτη, μέχρι τη διοίκηση του ΙΟΒΕ, το υπουργείο Οικονομικών των κυβερνήσεων Σαμαρά-Βενιζέλου, και τα τελευταία χρόνια στην Τράπεζα της Ελλάδας.
Στα χρόνια της εθνικής καταστροφής των Μνημονίων, για την επιλογή του κεντρικού τραπεζίτη της Ελλάδας, κεντρικό ρόλο έχει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Γι’ αυτό και στα χρόνια της διακυβέρνησης Τσίπρα, η διαρκής κόντρα του Γιάννη Στουρνάρα με το τότε Μέγαρο Μαξίμου είχε πληθυντικές και σύνθετες παραμέτρους. Με παραμέτρους και στο εξωτερικό.
Σήμερα, το… μήνυμα έχει αλλάξει. Το έδειξε ο Γιάννης Στουρνάρας με όσα είχε πει κατά τη συνάντησή του με τον Κυριάκο Μητσοτάκη στο Μέγαρο Μαξίμου, την πρώτη μετά από χρόνια επίσκεψή του στο πρωθυπουργικό γραφείο. Το επανέλαβε με τις θετικές εκτιμήσεις του για την οικονομία.
Η σχέση πλέον είναι συμβιωτική. Και αυτή η πραγματικότητα δεν βλάπτει τη χώρα.
