Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Πηγή: anoixtoparathyro.gr
Πρώτα τα άσχημα νέα από την προαναγγελθείσα ως κρίσιμη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ:
Αν δει κανείς την ενημέρωση από τα πάσης φύσεως ΜΜΕ θα διαπιστώσει ότι αναφέρουν όλοι τα ίδια ακριβώς. Δηλαδή όσα πήραν με non paper . Ρεπορτάζ μηδέν.
Σε άλλες εποχές της δημοσιογραφίας οι αρμόδιοι πολιτικοί συντάκτες θα περνούσαν μαύρες μέρες από τους διευθυντές τους.
Τώρα έφαγαν όλοι από τη ίδια σούπα. Έτσι από αυτή τη συνεδρίαση ξέρουμε μόνο ό,τι ήθελε ο ΣΥΡΙΖΑ να ξέρουμε.
Και μετά τα καλά νέα: Πολύ σύντομα ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα είναι το κόμμα που ξέρουμε, αλλά ως πολιτικός φορέας θα εκπροσωπεί αξιόπιστα το 31,2% των πολιτών που τον ψήφισαν.
Ο Αλέξης Τσίπρας παρέκαμψε τις εσωτερικές τριβές και τις εντάσεις των αρτηριοσκληρωτικών και θεώρησε την ανάγκη για μετασχηματισμό ειλημμένη απόφαση του, θέτοντας πολύ καθαρά τι ακριβώς επιδιώκει- χωρίς πάντως να αποφύγει τις φραστικές ισορροπίες.
«Η προσπάθειά μας πρέπει να έχει ως στόχο την αναβάθμιση και τον μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ και όχι την – σ.σ.: εδώ είναι η ισορροπία- υπέρβασή του. Τον μετασχηματισμό του σε ένα πλατύ μαζικό, λαϊκό, δημοκρατικό κόμμα. Την αναβάθμισή του σε ένα κόμμα που θα συμπυκνώνει θα εκπροσωπεί και θα εκφράζει τη προοδευτική δημοκρατική παράταξη σε ολόκληρη τη κοινωνική και ιστορική της βάση».
Ο δημοκρατικός πολίτης που τον ψήφισε θα του έλεγε: «Πες το άνθρωπέ μου και μας έσκασαν». Οι παραγονταραίοι» κατά την παλιά φράση του Στεφ. Τζουμάκα για την κατάσταση στο ΠΑΣΟΚ.
Τώρα κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν κατάλαβε πώς ερμηνεύει ο επικεφαλής του κόμματος το 31,5% και σε ποια κατεύθυνση θέλει να οργανώσει την ιδεολογική και πολιτική μετεξέλιξη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να κρατήσει το λογότυπό του, αλλά αφήνει πίσω τις παιδικές ασθένειες, τις ιδεοληψίες και την πολιτική καθυστέρηση- αλλά και την παρακμιακή ρητορεία- για να διαμορφωθεί σε μαζικό ριζοσπαστικό κόμμα της Δημοκρατικής Παράταξης, ενσωματώνοντας τις δυνάμεις της φιλοευρωπαϊκής Αριστεράς, της Κεντροαριστεράς και του προοδευτικού Κέντρου.
Υπάρχει χρόνος ως τις επόμενες για να συνδεθεί οργανικά και οργανωτικά με την εκλογική βάση του, να ανοίξουν τα αραχνιασμένα γραφεία και να μπει φως και κόσμος που θα πνίξει τους μηχανισμούς.
Αλλά αυτή η πορεία τελειώνει στο προγραμματιζόμενο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Για να ολοκληρωθεί πρέπει το συνέδριο να είναι ενδιάμεσος σταθμός. Μια εσωτερική διαδικασία την οποία το κόμμα θα επικυρώσει την απόφασή του για μετασχηματισμό του.
Ο νέος ΣΥΡΙΖΑ εκ των πραγμάτων θα συνιστά υπέρβαση, αλλιώς δεν θα είναι νέος. Και θα υπάρξει για να παίξει τον ιστορικό ρολό του, αν μετά από το κομματικό συνέδριο οργανώσει μια νέα πανδημοκρατική συνεδριακή διαδικασία επανίδρυσης- σαν το Έπινε των Γάλλων προοδευτικών με τον Μιττεράν- που θα διαμορφώνει τα οριστικά χαρακτηριστικά ενός νέο πολιτικού φορέα με επικαιροποίηση της ιδεολογίας και της πολιτικής του.
Ο «e-ΣΥΡΙΖΑ» είναι καλοδεχούμενος. Αλλά είναι διαδικασία, δεν είναι ιδεολογική ουσία και πολιτική στρατηγική. Ένας καλύτερος τρόπος να κάνει τη δουλειά του το κόμμα. Γιατί όπως έγραψε στο Α.Π. ο Τάκης Ψαρίδης: «Το ζήτημα δεν είναι το ποιος είναι αριστερός, αλλά το τι είναι σήμερα «αριστερό» και το βέβαιο πάντως είναι ότι «αριστερό» χωρίς επαφή με την πραγματικότητα δεν γίνεται».
Νέο κόμμα με παλιά ηγετική ομάδα και παλιές νοοτροπίες δεν γίνεται. Και η μόνη δεξαμενή τροφοδοσίας του μετεξελισσόμενου κόμματος του Αλέξη Τσίπρα με νέο πολιτικό προσωπικό, είναι η κοινωνική και εκλογική βάση του. Αν μπορεί να εκφρασθεί μέσα από ένα κομματικό συνέδριο μηχανισμών, φθαρμένων ιδεών και ληγμένων παραγόντων ή απαιτείται το Συνέδριο της δημοκρατικής ανασυγκρότησης είναι μια συζήτηση που τώρα θα ανοίξει.
ΥΓ 1: Κάποιοι στον ΣΥΡΙΖΑ ή έχουν αλλεργία στην κριτική, ή καταφεύγουν στην κουτοπονηριά: την αξιοποιούν για αυτοθυματοποίηση, ώστε να μην αναλάβουν τις ευθύνες τους στα οφθαλμοφανη.
ΥΓ2. Αν στην Κουμουνδούρου θέλουν να κρύβουν κάτω απο το χαλί οτι τους στεναχωρεί η χαλάει ισορροπίες δικό τους πρόβλημα. Οι υπόλοιποι έχουν μάτια και βλέπουν.
ΥΓ 2: Κάποιοι στα ΜΜΕ κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια και νομίζουν ότι γράφουν όλοι καθ’ υπόδειξη. Ο Μάνος Χατζηδάκις έλεγε «Μερικοί κύριοι νομίζουν ότι είμαστε συνάδελφοι».
