Της Ελένης Κωστοπούλου
Δημοσιογράφος
Μια φυσιολογική οικογένεια, στα μέσα της δεκαετίας του 1970, μπορεί να είχε τουλάχιστον δύο παιδιά, κάτι που αποδεικνύεται από τα στοιχεία των απογραφών 1971- 1981.
Από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 παρατηρείται μία έντονη μείωση του νεανικού πληθυσμού, συνεπεία της υπογεννητικότητας.
Για του λόγου το αληθές, αρκεί να σκεφτεί κανείς, ότι οι υποψήφιοι των πανελλαδικών εξετάσεων, στα τέλη του 1980, ήταν πάνω από 150.000, ενώ σήμερα είναι λιγότεροι από 80.000.
Αυτές οι θλιβερές διαπιστώσεις, μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι, το φαινόμενο στην Ελλάδα είναι οξύ, καθώς προκαλούνται οικονομικά, δημογραφικά και αναπτυξιακά προβλήματα.
Σε ορισμένα χρόνια, η ηλικιακή σύνθεση του πληθυσμού της χώρας μας, θα έχει μεγάλο αριθμό υπερηλίκων ανθρώπων, κατι τέτοιο είναι επικίνδυνο για την επιβίωση ενός έθνους, και οι πιο απαισιόδοξοι να μιλούν για αφανισμό του.
Το θέμα είναι να μη μένουμε μόνο σε διαπιστώσεις, αλλά να προτείνουμε και ουσιαστικές λύσεις για την αναστροφή του φαινομένου.
Ημίμετρα όπως, τα 2.000€ που θα δίνονται σε κάθε παιδί, ανεξαρτήτως το ποια κυβέρνηση τα υλοποιεί, δε λύνει κατ’ ουσίαν το πρόβλημα.
Θα λέγαμε ότι πρέπει να υπάρξουν ριζοσπαστικές τομές στήριξης των νέων οικογενειών με παιδιά η χωρίς παιδιά. Τέτοια μέτρα θα μπορούσαν να αποτελέσουν:
● Η εύρεση εργασίας, τουλάχιστον σε ένα από τα ικανά για εργασία, μέλη της οικογένειας.
● Λειτουργία βρεφικών – παιδικών σταθμών.
● Μία στεγαστική πολιτική, η οποία θα απαλλάσσει τα νέα ζευγάρια, από το κόστος της κατοικίας.
● Πραγματική δωρεάν παιδεία – υγεία
● Μέτρα οικονομικής στήριξης των οικογενειών, σε ότι αφορά την ένδυση – διατροφή.
● Η προγραμματισμένη προσπάθεια για τη μείωση της εξωτερικής μετανάστευσης και την παλινόστηση των Ελλήνων του εξωτερικού, των εργατών, των επιστημόνων κλπ.
● Η οικονομική, και πολιτιστική ανάπτυξη που θα δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες για μία άνετη και χωρίς ανησυχίες για το μέλλον, διαβίωση των κατοίκων.
Θα μπορούσαν να αναφερθούν και πολλά ακόμη μέτρα στήριξης των νέων οικογενειών.
Ο έλεγχος των γεννήσεων και ο προγραμματισμός της οικογένειας, φαίνεται, προς το παρόν τουλάχιστον, ότι είναι περιττή πολυτέλεια για την Ελλάδα αφού γεννάει περισσότερα προβλήματα από αυτά που λύνει.
Άμεση λοιπόν προτεραιότητα κάθε κυβέρνησης από δω και πέρα, πρέπει να αποτελεί η άμβλυνση του φαινομένου της υπογεννητικότητας, για να μην γίνει η χώρα μας, μία μικρογραφία των Η.Π.Α με πολλές εθνότητες και ταυτότητες.
Η Αγία Γραφή, εκφράζει μέσα από τα κατάστοιχά της, την ευχή αυξάνεστε και πληθύνεστε, κάτι που οι Έλληνες έχουν λησμονήσει, χωρίς να είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι.
