Ελένη Κωστοπούλου: Ο πλούτος της Ελλάδας, που θα ζήλευαν όλοι

Εκατοντάδες σλόγκαν και τμήματα προεκλογικών προγραμμάτων περιέχουν την έννοια αυτή, χωρίς ωστόσο να προσδιορίζεται η πραγματική της φύση με αποτέλεσμα, όταν πρόκειται να εφαρμοστούν σχέδια για την εφαρμογή της, να χανόμαστε στη μετάφραση.

Τί όμως αποτελεί ανάπτυξη για το μέσο νου(;).

Ξεκινώντας από τον πρωτογενή τομέα θα λέγαμε, ότι η Ελλάδα διαθέτει απίστευτο ορυκτό πλούτο, καλλιεργήσιμες εκτάσεις, ήλιο και νερό που θα ζήλευαν όλες οι χώρες του κόσμου.

Δυστυχώς, τα παραπάνω μένουν ανεκμετάλλευτα σε μεγάλο βαθμό, ακόμη, και εν έτει 2019, όπου τα τεχνολογικά επιτεύγματα, έχουν παρεισφρήσει και στη χώρα μας.

Συνεπώς, μοχλός ανάπτυξης είναι και πρέπει να είναι η πρωτογενής παραγωγή.

Στον τομέα της μεταποίησης, η Ελλάδα, θα έπρεπε να αποτελεί πρότυπο χώρας που εξάγει πάσης φύσεως τυποποιημένα προϊόντα, διότι, ούτως η άλλως διακρίνονται για την ποιότητα τους, συγκριτικά με άλλων χωρών.

Στον κατασκευαστικό τομέα, όπου τα πάντα έχουν νεκρώσει σήμερα, θα έπρεπε αν μη τι άλλο να αξιοποιηθούν οι πρώτες ύλες που δίνει απλόχερα η ελληνική φύση και να δοθούν κίνητρα στις κατασκευαστικές εταιρείες.

Ένα ακόμη σημαντικό ατού της ανάπτυξης είναι ο τουρισμός. Ο τομέας αυτός, θα μπορούσε να ενισχυθεί με μια οργανωμένη τουριστική προβολή, με έντονη διαφήμιση στο εξωτερικό, με κλιμάκια υποδοχής, με τουριστικές υποδομές,  με κίνητρα και άλλες ιδέες που δυστυχώς δεν διαθέτουν οι αρμόδιοι φορείς και έχουν οδηγήσει την βαριά μας βιομηχανία στον μαρασμό.

Τέλος, στον τομέα των υπηρεσιών, είναι απαράδεκτο να μην υπάρχει ψηφιοποίηση και ηλεκτρονικοποίηση, όλων των υπηρεσιών του δημοσίου τομέα, ανά υπουργείο.

Σήμερα,  διαπιστώνουμε επίπεδα ανεργίας πάνω από 50% στους νέους, οι οποίοι με γνώσεις και με καινοτόμες ιδέες, θα μπορούσαν να προσφέρουν σε αυτό που ονομάζουμε ανάπτυξη.

Ας το σκεφτούν λοιπόν σοβαρά οι ιθύνοντες και να δώσουν επιτέλους προς όλους κίνητρα για την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας.