Γράφει ο Αλέξης Παπαχελάς
Η χώρα μπορεί πραγματικά να πετάξει. Η ελληνική οικονομία έφτασε στο ναδίρ και έχει περιθώρια να ανέβει θεαματικά. Ανθρώπινο «ταλέντο» έχουμε απεριόριστο, σε όλους τους τομείς. Και για πρώτη φορά έπειτα από καιρό έχουμε μια κυβέρνηση που καταλαβαίνει από επιχειρηματικότητα και θέλει να κινηθεί δυναμικά στον τομέα των επενδύσεων. Ο μεγάλος εχθρός θα είναι το ελληνικό Δημόσιο και τα συμφέροντα που οχυρώνονται πίσω του για να μας κρατούν στάσιμους και την ελληνική οικονομία κλειστή. Οπως πάντα. Οι αντίπαλοι είναι η πολυνομία, η γραφειοκρατία και ο καρεκλοκένταυρος υπάλληλος που λέει «όχι» σε όλα, επικαλούμενος το «δημόσιο συμφέρον».
Δεν είναι εύκολα εμπόδια αυτά. Η τρόικα προσπάθησε να τα αντιμετωπίσει μέσα από τα μνημόνια. Κατάφερε να επιτευχθεί πρόοδος σε μερικούς τομείς, αλλά απέτυχε οικτρά σε άλλους. Βρήκε απέναντί της πολιτικούς που ψήφιζαν τις σχετικές αλλαγές και μετά τις υπονόμευαν για να προστατεύσουν κάποια συμφέροντα και συντεχνίες. Η κυβέρνηση Τσίπρα προσπάθησε να ξεκολλήσει κάποιες μεγάλες επενδύσεις και να τακτοποιήσει εκκρεμότητες. Είναι όμως εντυπωσιακό το γεγονός ότι αν και –θεωρητικά– είχε με το μέρος της ένα μεγάλο κομμάτι των μηχανισμών του Δημοσίου, δεν τα κατάφερε σε κρίσιμες περιπτώσεις. Ξεκόλλησε κάποια πράγματα λειτουργώντας με έναν ημιευρωπαϊκό τρόπο, που βασιζόταν στο μικρομάνατζμεντ και στο «νταραβέρι». Στις περισσότερες περιπτώσεις βούλιαξε όμως στο τέλμα της αδιαφορίας, των ιδεολογικών αγκυλώσεων και της πλήρους ανεπάρκειας ορισμένων στελεχών της.
Η νέα κυβέρνηση θέλει μερικές γρήγορες νίκες για να αλλάξει το κλίμα και να πεισθούν οι ξένοι επενδυτές να ρισκάρουν τα κεφάλαιά τους εδώ. Θα χρειασθούν πείσμα, πολλή μικροδιαχείριση από τον ίδιο τον πρωθυπουργό και από πίσω κάποιος ή κάποιοι που να ξέρουν νομικά, αλλά ταυτόχρονα να καταλαβαίνουν πότε η επίκληση του δημοσίου συμφέροντος είναι ειλικρινής και πότε άλλοθι για αδράνεια ή, ακόμη χειρότερα, μοχλός πίεσης κάποιων συμφερόντων που δεν θέλουν να μεγαλώσει η πίτα. Α, και βέβαια, αυτοί οι αποφασισμένοι άνθρωποι θα είναι καλό να ξέρουν τι γίνεται στα «έγκατα» του ελληνικού κράτους…
Δύσκολη η αποστολή, αλλά αφού δεν δούλεψαν τα μνημόνια και ο… αριστερός τρόπος διαχείρισης, πρέπει να δοκιμάσουμε έναν άλλο δρόμο. Δεν έχουμε περιθώρια αποτυχίας. Αλλιώς, θα καταλήξουμε στο βαλκάνιο μοιρολατρικό: «Ελα μωρέ, έτσι ήμασταν πάντοτε. Από τον Καποδίστρια προσπαθούμε να φτιάξουμε κράτος και δεν μπορούμε». Ωραία δικαιολογία για όσους θέλουν να συντηρούν την παλιά φαύλη Ελλάδα για να κάνουν τη δουλειά τους…
