Του Νίκου Φυλάγγελου
Το κάδρο άλλαξε, ακριβώς όπως θα περίμενε κανείς. Στην παρουσίαση του νέου κυβερνητικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλέξης Τσίπρας δεν ήταν μόνος. Παραμερίζοντας τη μοναχική διαδρομή που ακολούθησε καθόλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου για την αναμέτρηση της 26ης Μαϊου, ο Πρωθυπουργός αποφάσισε να εμφανίσει ομάδα.
Πίσω του, στελέχη από τρεις διαφορετικές δεξαμενές. Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος ως συνοδοιπόρος και… δελφίνος, και ο Δημήτρης Τζανακόπουλος ως η “φωνή” του Μαξίμου, αμφότεροι συμβολίζοντας τον κυβερνητισμό που… έπληξε τελικά τον ΣΥΡΙΖΑ. Η Έφη Αχτσιόγλου, ο Αλέξης Χαρίτσης και ο Νάσος Ηλιόπουλος, ως τα φρέσκα πρόσωπα από τη νεώτερη γενιά. Και η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, ως η πιο μετριοπαθής “μεταγραφή” από το πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ, συμβολίζοντας την επιμονή στη στρατηγική της Προοδευτικής Συμμαχίας.
Η επιλογή Τσίπρα να… ανοίξει το κάδρο έχει την προεκλογική χρησιμότητα να αναγκάσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη να ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο, ανατρέποντας ευαίσθητες εσωκομματικές ισορροπίες. Και τη… μετεκλογική χρησιμότητά της, όταν θα έχει εμπλέξει στην πιθανή ήττα, και εκείνους που ενδεχομένως θα… γκρίνιαζαν. Ίσως και να τον αμφισβητούσαν.
