Του Νίκου Φυλάγγελου
Σε προσωπική αναμέτρηση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη θέλει να μετατρέψει ο Αλέξης Τσίπρας τις εκλογές, επιχειρώντας να “περιχαρακώσει” το πλαίσιο της πολιτικής αντιπαράθεσης.
Ο Πρωθυπουργός έχει δείξει και άλλες φορές στο παρελθόν ότι θεωρεί πως διαθέτει συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Γι’ αυτό και στις τελευταίες δημόσιες παρουσίες και ομιλίες του, χρησιμοποιεί απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς για τον σημερινό πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας, θέλοντας να αντιπαραβάλει το προφίλ του, με το δικό του.
Η στρατηγική Τσίπρα στηρίζεται στην πάγια αντίληψη ότι, οι εκλογές είναι παραδοσιακά διλημματικές. Και επιλέγεις πρωθυπουργό. Όχι στη βάση των ευρημάτων των δημοσκοπήσεων, αλλά στη συλλογική αίσθηση που έχει εμπεδωθεί στην κοινωνία.
Μετά από μια δεκαετία φτωχοποίησης της ελληνικής κοινωνίας και απόλυτης απαξίωσης του πολιτικού προσωπικού ωστόσο, οι παράμετροι με τις οποίες θα φτάσουν οι πολίτες στις κάλπες είναι περισσότερο πληθυντικές και σύνθετες. Και κυρίως, όσοι τελικά ψηφίσουν και δεν επιλέξουν την αποχή, θα προτιμήσουν τη θετική ψήφο, και όχι μια ψήφο άρνησης.
Όχι τη Νέα Δημοκρατία ως… γαλάζιο ΣΥΡΙΖΑ, όχι τον Τσίπρα ως “υπέρτερο” του Μητσοτάκη. Και αυτό είναι το δύσκολο. Να εμπνεύσει το πολιτικό σύστημα τη θετική ψήφο εμπιστοσύνης.
