Γράφει ο Δημήτρης Ριζούλης
Πηγή: εφημερίδα “Δημοκρατία”
Εδώ και χρόνια είναι γνωστό ότι η γερμανική κυβέρνηση, οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών και μεγάλα ξένα συμφέροντα καλοβλέπουν και εν μέρει προωθούν το σενάριο του «μεγάλου συνασπισμού» στην Ελλάδα. Η πρόσφατη δήλωση της Ντόρας Μπακογιάννη, που ανέφερε «ήμασταν έτοιμοι για κυβέρνηση συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ το 2015», παρότι προκάλεσε έκπληξη, κυρίως για τον χρόνο που επέλεξε να την εκφράσει, έρχεται ως φυσική συνέχεια δηλώσεων και διαρροών που γίνονται εδώ και χρόνια. Για την ακρίβεια, από το 2014 και μετά, όταν φάνηκε ότι ξεφουσκώνει η προηγούμενη μεγάλη συνεργασία Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ και έπρεπε να βρεθεί το σχήμα που θα την αντικαθιστούσε.
Χθες η κυρία Μπακογιάννη εμφανίστηκε… έκπληκτη για την ερμηνεία της δήλωσής της που έκανε η «δημοκρατία» στο χθεσινό πρωτοσέλιδό της. Είπε ότι είναι ανοησία ότι οι ξένοι προωθούν τέτοιες τερατώδεις πολιτικές εξελίξεις. Ελα, όμως, που μια σειρά από στοιχεία τη διαψεύδουν. Επίσης υποστήριξε ότι η δήλωσή της δεν έδωσε τροφή για να επανέλθουν στον δημόσιο διάλογο τέτοιες συζητήσεις. Δεν πέρασαν λίγες ώρες και τη διέψευσε ακόμα και ο αδελφός της, που τοποθετήθηκε για το (κατά τα άλλα ανύπαρκτο) θέμα. Το ίδιο έπραξε και ο αντιπρόεδρος της Ν.Δ. Αρα, κάποιοι θεώρησαν χρήσιμο να της απαντήσουν. Η πρόσφατη ιστορία των μνημονιακών χρόνων αποδεικνύει ότι πολλές φορές ξένοι παράγοντες επιχείρησαν (και εν μέρει κατάφεραν) να προωθήσουν τις πολιτικές λύσεις που βόλευαν τα συμφέροντά τους. Ποιος μπορούσε να φανταστεί πριν από λίγα χρόνια τη συμπόρευση και την απόλυτη ταύτιση Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ; Ούτε ως ανέκδοτο δεν μπορούσε να ακουστεί το 2009. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και τώρα. Αυτό που μοιάζει σήμερα εξωφρενικό ποιος ξέρει αν δεν θα είναι αύριο πραγματικότητα…
Το σενάριο της κυβέρνησης-Φρανκενστάιν, με συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ – Ν.Δ. έχουν αναφέρει έστω και σχηματικά τόσο η Ανγκελα Μέρκελ όσο και ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Πολλάκις έχουν μιλήσει και οι δυο για το γερμανικό παράδειγμα των συνεργασιών, εκφράζοντας την απορία τους γιατί δεν συμβαίνει το ίδιο και στην Ελλάδα.
Στα τέλη του 2014 στο «Εθνος της Κυριακής» (επί της προηγούμενης ιδιοκτησίας) είχε δημοσιευτεί μεγάλη δημοσκόπηση της Metron Analysis, με τον εκκωφαντικό τίτλο «Οι πολίτες ψηφίζουν Μεγάλο Συνασπισμό». Οι ερωτώμενοι τότε φέρεται ότι υποστήριζαν τον «συμβιβασμό» της Κεντροδεξιάς και της Κεντροαριστεράς.
Τον Σεπτέμβριο του 2015 η εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» (επίσης επί ημερών της προηγούμενης ιδιοκτησίας) δημοσίευσε ρεπορτάζ που ανέφερε ότι «έντονες πιέσεις για σχηματισμό κυβέρνησης ευρείας συναίνεσης ασκούν οι Βρυξέλλες, παίζοντας το χαρτί της ρύθμισης του ελληνικού χρέους, σύμφωνα με πηγή της Κομισιόν». Και το ρεπορτάζ συμπλήρωνε: «“Είναι αφελής όποιος πιστεύει ότι θα γίνει συμφωνία με τη μισή Ελλάδα” αναφέρει η εν λόγω πηγή, αφήνοντας να εννοηθεί πως μόνο με κυβέρνηση “μεγάλου συνασπισμού” θα ανοίξει η συζήτηση για το χρέος και εξηγώντας ότι η θέση αυτή της Ευρώπης αναμένεται να αποτελέσει βαρύνοντα παράγοντα στις διαπραγματεύσεις μεταξύ των κομμάτων μετά τις εκλογές, προκειμένου να σχηματίσουν κυβέρνηση. Μάλιστα, σύμφωνα με την ίδια πηγή, τα σχετικά “μηνύματα” έχουν ήδη σταλεί στα ελληνικά κόμματα…»
Ακόμα και ο ίδιος ο Σόιμπλε τον Μάρτιο του 2017 δήλωνε, σε μια πρωτοφανή παρέμβαση στα ελληνικά πολιτικά πράγματα, ότι «θα πρέπει οι αποφάσεις να διατυπωθούν νομοθετικά με τέτοιο τρόπο, ώστε να παραμένουν ανεξάρτητες από τα εκλογικά αποτελέσματα». Εν ολίγοις ήθελε να καταργήσει τις εκλογές!
Ακολούθησε λίγο μετά, συγκεκριμένα τον Δεκέμβριο του 2017, ο γνωστός για τις σχέσεις του με την τρόικα και τις αγορές Μπάμπης Παπαδημητρίου, που ανέφερε σε άρθρο του στην «Καθημερινή»: «Η διακυβέρνηση έχει περάσει στην εποχή των συμμαχιών. Δυστυχώς, σε πολλές περιπτώσεις η συμμαχία προκύπτει σε αντιδραστικές κατευθύνσεις που δίνουν οι ψηφοφόροι λόγω της ανόδου της Ακρας Δεξιάς. Σε Γαλλία και Γερμανία η συνεργασία επιτυγχάνεται στο κέντρο της πολιτικής σκηνής, γεγονός που βοηθά γενικότερα στη σταθεροποίηση της Ευρώπης. Εχουμε τώρα την ευκαιρία να σκεφθούμε πόσο διαφορετική θα ήταν η κατάσταση της χώρας αν στην τριετία μετά το 2014 είχε συνεχιστεί η συνεργασία των μεγάλων κομμάτων, αντί της σύμπραξης των άκρων. Οι επόμενες εκλογές δίνουν την ευκαιρία να φανεί ότι το τέλος της κομματικής αυτοδυναμίας αποτελεί πραγματική ευκαιρία διάσωσης της Τρίτης Ελληνικής Δημοκρατίας».
Αυτά είναι μόνο ορισμένα από όσα αναφέρθηκαν το προηγούμενο διάστημα με πολύ στοχευμένο τρόπο γύρω από το συγκεκριμένο ζήτημα. Η δήλωση της Ντόρας «κουμπώνει» απόλυτα. Και ανοίγει εκ νέου το θέμα. Δύσκολο να της «ξέφυγε» τέτοια «βόμβα»… Είναι αρκετά έμπειρη και πάντα ξέρει τι λέει και γιατί το λέει.
