Σκληρά πολιτικά διλήμματα ενόψει των επερχόμενων εκλογικών αναμετρήσεων έθεσε ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, με την ομιλία του στην Καλαμάτα.
Τα κυριότερα σημεία της παρέμβασής του:
“Στην Καλαμάτα απόψε, στην Πελοπόννησο και όλη την Ελλάδα, βγαίνει στο προσκήνιο ένα πλατύ λαϊκό ρεύμα. Βάζει ανάχωμα στην άνοδο της ακροδεξιάς και στην επιστροφή εκείνων που χρεοκόπησαν τη χώρα. Ομιλία στη Καλαμάτα.
Τώρα μιλάει ο λαός. Όχι οι παπαγάλοι της διαπλοκής και οι υπηρέτες της ολιγαρχίας. Στις 26 του Μάη θα σφραγίσει οριστικά την πορεία της χώρας προς τα εμπρός, το διαβατήριο προς τη κανονικότητα, τη πρόοδο, την οικονομική ανάκαμψη, τη κοινωνική δικαιοσύνη.
Η Ελλάδα σήμερα δεν είναι εκείνη της χρεοκοπίας, των μνημονίων & του ΔΝΤ. Η μεγαλύτερη ήττα του παλιού καθεστώτος είναι όσα πετύχαμε. Είναι η δύναμη ενός λαού που καθορίζει και πάλι τις τύχες του. Αυτή η δύναμη μας έφερε στη διακυβέρνηση του τόπου.
Η Ελλάδα στηρίζεται πλέον στις δικές της δυνάμεις, απελευθερωμένη από το πλαίσιο της τιμωρητικής λιτότητας και των καταναγκασμών. Αυτά δεν είναι δικά μας πεπραγμένα. Είναι συλλογικό κτήμα του λαού μας. Του ελληνικού λαού που έφερε τη μεγάλη πολιτική αλλαγή.
Ο κ. Μητσοτάκης πάλεψε σκληρά για να μην έρθει η μεγάλη πολιτική αλλαγή του Αυγούστου του 2018. Nα μην έρθει η μέρα που η Ελλάδα θα βρισκόταν εκτός μνημονίων. Εκείνος και ο προπαγανδιστικός μηχανισμός που τον περιβάλλει προπαγάνδιζαν την καταστροφή.
Πολιτική αναισθησία και κυνισμός είναι ο πυρήνας της ηθικής του παλιού καθεστώτος στη χώρα. Όμως, απέναντι του υπάρχει η συλλογική μνήμη. Τίποτα και κανένας δεν ξεχνιέται. Δεν παραγράφεται η χρεοκοπία, η κατάρρευση των ταμείων, η διάλυση νοσοκομείων & σχολείων.
Ο κ. Μητσοτάκης, κάποτε φιλελεύθερος, είναι πλέον από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές της συμπόρευσης με την ακροδεξιά και φυσικά με τον άνθρωπο που συμβολίζει αυτό το σχέδιο: Τον κ. Βέμπερ. Έναν γνήσιο ανθέλληνα, υποστηρικτή του Grexit.
Έχουμε ανάγκη την Ευρώπη της αλληλεγγύης απέναντι στο διχασμό. Την Ευρώπη της Δημοκρατίας απέναντι στην ασυδοσία. Την Ευρώπη των πολλών απέναντι στην Ευρώπη των ελίτ. Αυτή είναι η δική μας Ευρώπη.
Το πρόγραμμα της ΝΔ είναι η πλέον ξεκάθαρη αποτύπωση του πιο σκληρού και εκδικητικού νεοφιλελευθερισμού. Ο κ. Μητσοτάκης ξέρει ποιους εκπροσωπεί. Είναι ένας από αυτούς. Ένας άνθρωπος φτιαγμένος από τα τζάκια, ταγμένος για τα τζάκια και την ολιγαρχία.
Οι ολιγάρχες, οι ελίτ είναι οι άνθρωποι του κ. Μητσοτάκη. Οι άνθρωποι της καθημερινότητας, ο κόσμος του μόχθου, του πολιτισμού δεν είναι τίποτα άλλο, παρά σκηνικό μιας χρήσης για τις ανάγκες της επικοινωνίας του. Τα πάντα για τη βιτρίνα. Έτσι πορεύονταν πάντα.
Ενισχύσαμε τη Μεσσηνία με πρόσθετη χρηματοδότηση ύψους 74 εκατ. ευρώ, από το ΥΠΕΣ. Διπλασιάσαμε το ποσό του ΠΔΕ, από 43 εκατ. ευρώ την περίοδο 2010-14, στα 87 εκατ. ευρώ την τελευταία 3τία. Αυξήσαμε κατά 20 εκατ. τους πόρους του ΕΣΠΑ, από 37 εκατ. την περίοδο 2010-14 στα 57 εκατ.
Περισσότερα από 30 εκατ. ευρώ έχουν δεσμευθεί για έργα που αφορούν την αντιπλημμυρική προστασία, το οδικό δίκτυο και τα λιμάνια Πύλου-Καλαμάτας. Για το Φιλιατρινό Φράγμα, έχει κλείσει θετικά ο φάκελος, ενώ προχωράμε άμεσα στη δημοπράτηση του άξονα Καλαμάτα–Ριζόμυλος–Πύλος–Μεθώνη.
Το Αεροδρόμιο της Καλαμάτας, τα τελευταία χρόνια έχει πολλαπλασιάσει τη δυναμική του. Εντάχθηκε στο σχέδιο αναβάθμισης που περιλαμβάνει 23 κρατικά περιφερειακά αεροδρόμια σε όλη τη χώρα.
Διάφοροι δημοσιολογούντες απαξιώνουν τη νέα γενιά ή την υποτιμούν όπως ο κ.Μητσοτάκης που καταψήφισε την πρότασή μας για την ψήφο στα 17. Φοβούνται τη δύναμη που έχει η νέα γενιά. Γιατί έχει γνώση, άποψη, παραστάσεις & εμπειρίες που καμία άλλη δεν είχε τις προηγούμενες δεκαετίες.
Έχω εμπιστοσύνη στη νέα γενιά, στο κριτήριό, στις αποφάσεις της. Στη δύναμη εκείνων που επιμένουν να ονειρεύονται. Οι νέοι, που ψηφίζουν για πρώτη φορά, θα ενημερωθούν, θα κρίνουν για το μέλλον τους. Θα βρουν εκείνοι τις απαντήσεις. Δεν θα τις υποδείξει κανένας.
Η προοδευτική Ελλάδα είναι εδώ. Έχει φωνή, όραμα και δύναμη. Έχουμε τη δύναμη να κερδίσουμε το μέλλον και να χτίσουμε την Ελλάδα της νέας εποχής. Την Ελλάδα της δικαιοσύνης, της αξιοπρέπειας, της αλληλεγγύης. Την Ελλάδα των πολλών. Τη δική μας Ελλάδα”.
Ομιλία του Πρωθυπουργού και Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρα
στην Καλαμάτα
Δημοκρατικοί πολίτες της Καλαμάτας, προοδευτικοί πολίτες της Καλαμάτας, της Μεσσηνίας,
η παρουσία σας σήμερα εδώ είναι καλύτερη απάντηση, η πιο δυναμική απάντηση ότι ένα πλατύ, ευρύ δημοκρατικό ρεύμα μπαίνει μπροστά, για την Ελλάδα, για την Ευρώπη και δίνει απαντήσεις σε κάθε πόλη, σε κάθε περιφέρεια, παντού όπου συγκροτείται η προοδευτική Συμμαχία σε ρεύμα πλειοψηφικό και νικηφόρο.
Θέλω σήμερα, βλέποντας μια συγκέντρωση πολλαπλάσια αυτής του 2015, τότε που φέραμε το ρεύμα της νίκης για τη μεγάλη αλλαγή, την μεγάλη ανατροπή, την ανατροπή του παλιού κατεστημένου, να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στους αντιπάλους μας, που με την προπαγάνδα τους, που με τα fake news, είναι αυτοί που πεισμώνουν τους δημοκρατικούς πολίτες, που δίνουν το παρόν παντού, σε κάθε γωνιά της Ελλάδας και δίνουν μήνυμα αντίστασης, ανάτασης, ελπίδας και προοπτικής.
Γιατί εσείς δίνετε τις καλύτερες, τις ουσιαστικότερες, τις πιο πραγματικές απαντήσεις σε όσους θέλουν να προδιαγράψουν ότι το μέλλον αυτού του λαού και αυτού του τόπου, θα είναι ένα μέλλον όπου θα περπατάει ο λαός κι οι πολλοί σκυφτοί, προκειμένου κάποιοι, αυτοί της ελίτ, να ξαναγυρίσουν στα πράγματα και να συνεχίσουν την λεηλασία και την χρεωκοπία της χώρας, αυτό που έπραξαν μέχρι το 2015.
Πολίτες της Καλαμάτας, δημοκρατικοί πολίτες της Μεσσηνίας, την απάντηση στο ποιος θα κυβερνά αυτόν τον τόπο, θα την δώσει ο λαός και μόνο ο λαός, όταν έρθει εκείνη η ώρα. Δεν θα την δώσουν οι προπαγανδιστές των ΜΜΕ της ολιγαρχίας.
Και οι εκλογές που έρχονται, η εκλογική αναμέτρηση των ευρωπαϊκών εκλογών, αλλά και η αυτοδιοικητική αναμέτρηση, είναι, όπως πάντα κάθε εκλογική αναμέτρηση, μια γιορτή της δημοκρατίας και γι’ αυτό εμείς κάθε φορά που έρχονται εκλογές αισθανόμαστε σαν το ψάρι μέσα στο νερό. Οι αντίπαλοί μας είναι αυτοί που δεν μπορούν να βγουν και να μιλήσουν στον κόσμο με την γλώσσα της αλήθειας, διότι στηρίζονται σε επιχειρήματα τα οποία είναι κατασκευασμένα. Τις απαντήσεις λοιπόν θα τις δώσει ο ελληνικός λαός, για την χώρα, για το μέλλον, για τον τόπο, για την Ευρώπη.
Τώρα μιλάει ο λαός. Και αυτό είναι το μήνυμα που δίνετε εσείς εδώ. Αυτό ήταν το μήνυμα που έδωσαν οι δημοκρατικοί πολίτες της Αθήνας στο Γαλάτσι, πριν από δυο εβδομάδες, στην μεγαλειώδη αυτή συγκέντρωση της συγκρότησης της προοδευτικής Συμμαχίας, αυτό είναι το μήνυμα που πάει απ’ άκρη σε άκρη σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Και είμαι σήμερα ιδιαίτερα ευτυχής που βρίσκομαι ξανά εδώ, στον φιλόξενο τόπο σας, έναν τόπο που ανήκει στους ανθρώπους του, όχι σε αυτούς που νομίζουν οι αυτόκλητοι και αιώνιοι ιδιοκτήτες και άρχοντές του. Όχι σε αυτούς που περιφρονούν τον λαό.
Πριν από 4 χρόνια, θυμάμαι, εδώ, σε αυτό το γήπεδο και στην μεγάλη πλατεία της Καλαμάτας δίναμε την πρώτη μας μάχη για να βγάλουμε τη χώρα από το βάραθρο της χρεοκοπίας. Και σε δυο διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις, εσείς, ο λαός της Καλαμάτας και της Μεσσηνίας, έδωσε απάντηση για το ποιος είναι ιδιοκτήτης σε αυτό τον τόπο, στους αυτόκλητους ιδιοκτήτες, και μας έδωσε επίμονα την εντολή να ξεκινήσουμε τον μεγάλο και δύσκολο αγώνα να βγάλουμε τη χώρα από την κρίση και τα μνημόνια. Να προστατέψουμε τους πολλούς και να αλλάξουμε την Ελλάδα.
Αναλάβαμε την ευθύνη στην πιο δύσκολη στιγμή της μεταπολιτευτικής ιστορίας. Σφίξαμε τα δόντια κι ενώσαμε δυνάμεις σε δύσκολες στιγμές για την πατρίδα. Μαζί με έναν λαό που πλήρωσε άδικα τα σπασμένα μιας κρίσης που προκάλεσαν πράξεις και παραλείψεις 40 ετών. Με ένα λαό που αγωνίστηκε να κερδίσει την αξιοπρέπειά του. Ενώσαμε δυνάμεις, δώσαμε μάχες και σήμερα αισθανόμαστε ότι πετύχαμε πολλά, μα πάνω απ’ όλα πετύχαμε τον σημαντικότερο στόχο μας:
Η Ελλάδα του σήμερα δεν είναι η Ελλάδα της χρεοκοπίας. Η Ελλάδα του σήμερα δεν είναι πια η Ελλάδα των μνημονίων. Η Ελλάδα του σήμερα δεν είναι πια η Ελλάδα του ΔΝΤ.
Το Σεπτέμβρη του 2015, δεσμευτήκαμε στον ελληνικό λαό ότι θα ματώσουμε, αλλά θα βγάλουμε τη χώρα από τα μνημόνια με την κοινωνία όρθια. Και αυτό το πετύχαμε, φίλες και φίλοι. Το πετύχαμε γιατί είχαμε σχέδιο, είχαμε αντοχή. Μα πάνω από όλα, επειδή είχαμε και έχουμε όραμα για τον τόπο.
Παραλάβαμε τον Γενάρη του 2015 μια χώρα με 4 εκατομμύρια πολίτες κάτω από τα όρια της φτώχειας.
Παραλάβαμε τον Γενάρη του 2015 μια χώρα με 1,5 εκατομμύριο ανέργους, με κοινωνία γονατισμένη μετά από 65 δις ευρώ μέτρα λιτότητας. Με άδεια ταμεία και με απώλεια 25% του ΑΕΠ της.
Παραλάβαμε μια χώρα, όπου τα σχολεία δεν άνοιγαν στην ώρα τους διότι δεν είχαν δασκάλους, και αντί για βιβλία είχαν φωτοτυπίες. Μια χώρα με νοσοκομεία υποστελεχωμένα, χωρίς προσωπικό και μάλιστα είχαν θεσπίσει και εισιτήριο εισόδου των 5 ευρώ, ενώ η είσοδος δεν ήταν ελεύθερη για όσους δεν είχαν ασφάλιση.
Αυτή τη χώρα άφησαν πίσω τους οι κ. Σαμαράς και Βενιζέλος, που είχαν έτοιμο το σχέδιο της αριστερής παρένθεσης και σε κάθε στροφή της διαπραγμάτευσης, έπαιρναν προκλητικά το μέρος των πιστωτών. Και αυτόν τον εφιάλτη επιθυμούν να ξαναφέρουν στη χώρα όσοι περιφρόνησαν το λαό μας και έχουν το θράσος σήμερα να αυτοπαρουσιάζονται, ξανά, ως επίδοξοι σωτήρες. Και έχουν το θράσος να μιλούν για την ανάγκη πολιτικής αλλαγής, ενώ και οι πέτρες γνωρίζουν, ότι, το αληθινό τους σύνθημά δεν είναι αλλαγή αλλά παλινόρθωση. Το μόνο που επιθυμούν είναι να ξαναγυρίσουν πίσω σε θέσεις εξουσίας, για να ξαναγυρίσουν και την Ελλάδα πίσω στον εφιάλτη των μνημονίων και των νεοφιλελεύθερων πολιτικών.
Και είναι απολύτως ψευδεπίγραφο αυτό το σύνθημα για αλλαγή, για έναν και μοναδικό λόγο. Γιατί η μεγάλη και ιστορική πολιτική αλλαγή στον τόπο ξεκίνησε το 2015 και πήρε σταθερά θεμέλια τον Αύγουστο, στις 21 Αυγούστου του 2018 με την οριστική έξοδο της χώρας από τη μνημονιακή επιτροπεία. Και το αποτέλεσμα αυτής της μεγάλης και ιστορικής αλλαγής, τα αποτελέσματα αυτής της μεγάλης και ιστορικής αλλαγής, αρχίζουν πλέον και γίνονται ορατά στους πολίτες. Δεν μπορεί πλέον σήμερα κανείς να τα αμφισβητήσει.
Αντιμετωπίσαμε τη γενικευμένη ανθρωπιστική κρίση. Διαθέσαμε πάνω από 3 δις σε πολιτικές κοινωνικής προστασίας. Από το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης, τα προγράμματα για την ανθρωπιστική κρίση, την πολιτική για το παιδί και την παιδική φτώχεια. Ενισχύσαμε το διαλυμένο από τα μνημόνια κοινωνικό κράτος. Στελεχώσαμε τα δημόσια νοσοκομεία με πάνω από 18.000 προσωπικό, ενώ αναμένονται άλλες 15.000 μέχρι την επόμενη τετραετία.
Προχωρήσαμε στη μεταρρύθμιση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και δώσαμε, κι αυτό είναι πολύ σημαντικό για πολλούς και πολλές, ακόμα και γι’ αυτούς που σήμερα βρίσκονται σε αυτό εδώ το στάδιο, που δεν είχαν ή ακόμα και σήμερα μπορεί να μην έχουν ασφαλιστική ενημερότητα και άρα δεν είχαν μέχρι να έρθουμε εμείς δυνατότητα πρόσβασης σε δωρεάν υπηρεσίες δημόσιας υγείας. Πάνω από 2,5 εκατομμύρια συμπολίτες μας μπορούν πλέον να έχουν ελεύθερη πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας.
Προχωρήσαμε στην παροχή επιδόματος ενοικίου για πάνω από 220 χιλιάδες νοικοκυριά, πάνω από 600 χιλιάδες συμπολίτες μας.
Μονιμοποιήσαμε και αναβαθμίσαμε τον θεσμό «Βοήθεια στο σπίτι», για τους πλέον ευάλωτους συμπολίτες μας. Στηρίξαμε τη δημόσια εκπαίδευση και στελεχώσαμε με το απαραίτητο προσωπικό τα δημόσια σχολεία, ενώ τερματίσαμε αυτή τη ντροπιαστική εικόνα της φωτοτυπίας αντί για βιβλία και των ελλείψεων δασκάλων και καθηγητών στα σχολεία μας.
Αναβαθμίσαμε την ειδική αγωγή με χιλιάδες εκπαιδευτικούς, με μόνιμο προσωπικό, γιατί κανένα παιδί δεν είναι παιδί ενός κατώτερου θεού. Όλα τα παιδιά μας έχουν τα ίδια δικαιώματα πρόσβασης στο αγαθό της γνώσης.
Προχωρήσαμε με θάρρος στη μεγάλη μεταρρύθμιση για τη βιωσιμότητα και τη δικαιοσύνη του ασφαλιστικού συστήματος. Περάσαμε από την καχεξία και τα ελλείμματα των ταμείων, στον πλεονασματικό ΕΦΚΑ, ακυρώσαμε, κι αυτό ήταν η μεγαλύτερη επιτυχία, κόντρα σε θεούς και δαίμονες, τις περικοπές στις συντάξεις που είχε επιβάλλει το ΔΝΤ, και την οποία επιθυμούσε διακαώς στον τόπο μας και η αξιωματική αντιπολίτευση.
Και από την αρχή του έτους, πάνω από 600.000 συμπολίτες μας συνταξιούχοι είδαν αυξήσεις στις συντάξεις τους. Μικρές, αλλά αυξήσεις.
Βάλαμε τέλος στο αίσχος της απορρύθμισης της αγοράς εργασίας. Επαναφέραμε τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, καταπολεμήσαμε την αδήλωτη εργασία, αυξήσαμε τον κατώτατο μισθό κατά 11%, καταργήσαμε τον υποκατώτατο για τους νέους, μια ρατσιστική διάκριση.
Μειώσαμε την ανεργία κατά 9 ποσοστιαίες μονάδες, με πάνω από 350.000 νέες θέσεις εργασίας.
Ταυτόχρονα, ανατάξαμε την οικονομία. Βγήκαμε από αυτόν το φαύλο κύκλο των ελλειμμάτων και μπήκαμε σε έναν νέο, ενάρετο οικονομικό κύκλο. Φέραμε οριστική βιώσιμη λύση για το χρέος, επιστρέψαμε σε θετικούς ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης, ενώ πετύχαμε, ταυτόχρονα, ρεκόρ δεκαετίας στις άμεσες ξένες επενδύσεις.
Φίλες και φίλοι, σας τα λέω αυτά, γιατί είμαι βέβαιος ότι δεν είναι εύκολο κανείς να τα ακούσει από τα ΜΜΕ εκείνα που όταν πετσόκοβαν τους μισθούς και τις συντάξεις, έλεγαν στον ελληνικό λαό ότι εσύ φταις. Αλλά τώρα, δεν υπάρχει πουθενά το έργο της κυβέρνησης, δεν υπάρχει πουθενά η αισιοδοξία, δεν υπάρχει πουθενά η ελπίδα για το αύριο, παρότι αυτά που καταφέραμε εμείς είναι ένα σημαντικό επίτευγμα, αν λάβει κανείς ειδικά υπόψιν του και τις συνθήκες μέσα στις οποίες δουλέψαμε γι’ αυτό.
Φίλες και φίλοι, όμως, επιτρέψτε μου να σας πω, ότι όλα αυτά τα οποία σας ανέφερα είναι τα δικά μας πεπραγμένα, αλλά:
Το ότι η Ελλάδα στηρίζεται ξανά στις δικές της δυνάμεις. Το ότι η Ελλάδα δεν έχει πια μνημόνια. Το ότι η Ελλάδα, η Ελλάδα λέω και όχι η κυβέρνηση, έδιωξε το ΔΝΤ, το οποίο δεν είναι πια εδώ.
Αυτά όλα δεν είναι δικό μας κατόρθωμα, της κυβέρνησης. Είναι δικό σας κατόρθωμα. Είναι συλλογικό κατόρθωμα και συλλογικό κτήμα του ελληνικού λαού. Γι’ αυτά τα κατορθώματα, όμως, δεν πάλεψαν όλοι σκληρά για να γίνουν πράξη. Κάποιοι, μάλιστα, πάλεψαν σκληρά για να αποτραπούν όλα αυτά.
Ο κ. Μητσοτάκης και η αντιπολίτευση που μιλά σήμερα και για αλλαγή, πάλεψε σκληρά για να μην έρθει η πραγματική αλλαγή του τέλους των μνημονίων στις 21 Αυγούστου του 2018. Πάλεψαν σκληρά για να μην έρθει η μέρα που η Ελλάδα θα βρισκόταν εκτός μνημονίων. Αυτός, και ο προπαγανδιστικός μηχανισμός που τον περιβάλλει, σε κάθε στροφή, προπαγάνδιζαν την καταστροφή.
Μία ήταν ο περιβόητος δημοσιονομικός κόφτης. Την άλλη ήταν το τέταρτο μνημόνιο, το οποίο θα φέρναμε. Την τρίτη ήταν οι περικοπές στις συντάξεις, που τις είχαν δεδομένες. Και άλλα πολλά, που τα θυμόμαστε όλοι πολύ καλά.
Τέσσερα ολόκληρα χρόνια δεν έκαναν άλλη δουλειά παρά να προπαγανδίζουν την καταστροφή και την αποτυχία αυτής της κυβέρνησης. Σήμερα, αφού το μόνο που είδαν να αποτυγχάνει είναι οι προβλέψεις και οι μύχιοι πόθοι τους, φαίνεται να αγχώνονται πολύ.
Πράγματι, αγχώνονται πολύ.
Εχθές είδα, φίλες και φίλοι, ένα πρωτοσέλιδο μιας μεγάλης σε κυκλοφορία αθηναϊκής εφημερίδας, αντιπολιτευτικής, να μας νοιάζεται πάρα πολύ, που μας πονάει, έχει την έγνοια για εμάς, την κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί δεν κάνουμε εθνικές εκλογές μαζί με τις ευρωεκλογές στις 26 του Μάη, μη τυχόν και χάσουμε λέει στις ευρωεκλογές και μετά ανοίξει κι άλλο η ψαλίδα. Τέτοια αγάπη, τέτοια έγνοια για εμάς, δεν την έχω ξαναδεί. Και μάλιστα, να γράφει μέσα στο άρθρο ότι, μη πάτε ρε παιδιά πιο μακριά, μέσα στο καλοκαίρι, και κάνετε τις εκλογές στη ώρα τους. Διότι το καλοκαίρι θα έχουμε και φωτιές, λέει, θα έχουμε και απρόβλεπτα γεγονότα, και μπορεί να μας αναγκάσετε να γράφουμε πάλι πρωτοσέλιδα ότι εσείς φταίτε που κάψατε την Ελλάδα.
Και αναρωτιέμαι, φίλες και φίλοι. Γιατί τέτοιος πόνος ξαφνικά; Γιατί τέτοιο άγχος μη τυχόν και χάσει ο ΣΥΡΙΖΑ, από αυτούς που είναι δηλωμένοι εχθροί μας;
Άκουσα και σήμερα τον στενό οικογενειακό φίλο και χρηματοδότη του κ. Μητσοτάκη, τον πολλάκις, όμως, υπόδικο και διωκόμενο κ. Μαρινάκη, να αναλαμβάνει στην πραγματικότητα χρέη αρχηγού για λογαριασμό της ΝΔ. Συλλαβίζοντας από το ραδιόφωνο δήθεν συνταραχτικές αποκαλύψεις, υψηλής αξιοπιστίας, τόσο υψηλής όσο και οι στημένοι ποδοσφαιρικοί αγώνες για τους οποίους διώκεται σε βαθμό κακουργήματος. Τόσο υψηλής.
Και είδα, αμέσως μετά, διότι ως εδώ δεν έχω καμιά έκπληξη, είδα αμέσως μετά τη ΝΔ να παίρνει τη σκυτάλη και να σπεύδει να υιοθετήσει πλήρως τις μεταχρονολογημένες συκοφαντίες, την γραμμή της συκοφαντίας του φυσικού αρχηγού της ΝΔ.
Και αναρωτιέμαι πάλι: Γιατί τέτοιος πόνος; Γιατί τέτοιο άγχος; Γιατί τόση απελπισία;
Να σας απαντήσω λοιπόν. Γιατί τα κόλπα, οι δουλειές κάτω από το τραπέζι, οι μίζες και όλα όσα γονάτισαν τον τόπο, έρχονται πια στο φως. Γιατί δεν υπάρχει πια το μακρύ χέρι της εξουσίας να τα κρύψει κάτω από το τραπέζι. Γιατί δεν υπάρχει κανένας πλέον να πει στη Δικαιοσύνη πως να κάνει τη δουλειά της. Και γιατί δεν πρόκειται εμείς να κάνουμε τους «μπροστινούς», τους κομπάρσους, τους διαμεσολαβητές παρεμβάσεων και εντολών στην Δικαιοσύνη, για λογαριασμό των ολιγαρχών. Για λογαριασμό εκείνης της μερίδας, εκείνης της ελίτ, που θεωρεί ότι κατέχοντας κάποια ΜΜΕ κοστοβόρα, μπορεί να ανταλλάσσει το κόστος που πληρώνει, με την στήριξη της κυβερνητικής εξουσίας. Αυτό έκαναν όλα τα προηγούμενα χρόνια, οι προηγούμενες κυβερνήσεις.
Με εμάς αυτό τέλος.
Για αυτό, λοιπόν, τους βλέπετε όλους αυτούς, να ωρύονται σε καθημερινή βάση. Να βρίζουν και να απειλούν θεούς και δαίμονες. Και γι’ αυτό τους βλέπετε να τους πιάνει απελπισία όσο σκέφτονται ότι στις εκλογές, που θα έρθουν στην ώρα τους, να το χωνέψουν αυτό, δε ψηφίζουν ούτε οι κατασκευαστές ειδήσεων, ούτε οι κατασκευαστές πρωτοσέλιδων, ούτε οι κατασκευαστές δημοσκοπήσεων.
Στις εκλογές ψηφίζει ο ελληνικός λαός. Αυτός μας έβαλε μπροστά, αυτός θα μας δώσει την εντολή να συνεχίσουμε το έργο για την αναγέννηση της πατρίδας μας.
Βεβαίως, αγχώνονται γιατί κάποιοι θα μπουν στο περιθώριο, κάποιοι όμως αγχώνονται και γιατί, δεν είναι δικιά μας δουλειά αυτή αλλά της δικαιοσύνης με τους αργούς ρυθμούς της, αλλά αγχώνονται γιατί κάποιοι από αυτούς δεν θα πάνε απλά στο περιθώριο, αλλά θα πάνε και στο ακροατήριο της δικαιοσύνης.
Και επειδή αυτό το γνωρίζουν καλά, γίνονται ακόμη πιο χυδαίοι και πιο επιθετικοί. Δείτε πώς αντιδρούν, για παράδειγμα, ορισμένοι, όχι όλοι αλλά ορισμένοι, εκ των εμπλεκομένων στις αποκαλύψεις για την υπόθεση της Νοβάρτις.
Δεν μπορούν πλέον ούτε τα προσχήματα να κρατήσουν. Τι λένε λοιπόν, όχι σε μας, αλλά στον ελληνικό λαό;
Λένε ότι είναι μια σκευωρία. Ποια είναι η σκευωρία; Τα δεκάδες χιλιάδες έγγραφα της δικογραφίας; Τα εκατοντάδες έγγραφα του FBI; Είναι σκευωρία το γεγονός ότι την ώρα που όλες οι υπόλοιπες χώρες στην ΕΕ με αντίστοιχο με την Ελλάδα πληθυσμό είχαν φαρμακευτική δαπάνη γύρω στα 4 δις, η Ελλάδα είχε πάνω από 8 δις;
Είναι σκευωρία ότι την ώρα που έκοβαν μισθούς και συντάξεις και έπρεπε να πέσει η φαρμακευτική δαπάνη, η Novartis είχε την δυνατότητα και την ευχέρεια να κρατάει ψηλά τις τιμές των φαρμάκων και να βάζει και καινούργια φάρμακα στην τιμολόγηση;
Είναι σκευωρία αυτό το οποίο αναφέρεται, το ανατριχιαστικό, και είναι ανατριχιαστικό και θα σας εξηγήσω γιατί, για την πληροφόρηση που είχαν λίγο πριν γίνει το PSI, δηλαδή το κούρεμα των ομολόγων, αυτό το εγκληματικό κούρεμα των ομολόγων που άδειασε τα ασφαλιστικά ταμεία και ουσιαστικά λεηλάτησε τους μικροομολογιούχους με κούρεμα έως και 50%, αυτοί να έχουν την πληροφόρηση για να πουλήσουν στη δευτερογενή αγορά ομόλογα τα οποία ήταν αντί πληρωμής; Το κράτος τους πλήρωνε με ομόλογα και είχαν την εσωτερική πληροφόρηση ώστε αντί να χάσουν 20, 30, 40, 50% από το κούρεμα, να χάσουν 1– 2%. Να κερδίσουν, δηλαδή, όλη αυτή την διαφορά.
Όλα αυτά είναι σκευωρίες; Και ποιος τους έδωσε αυτή την πληροφόρηση; Ποιοι είναι αυτοί οι οποίοι έφταιξαν γι’ αυτό το σκάνδαλο; Μόνο οι γιατροί ήταν αυτοί; Δεν υπήρξαν υπογραφές; Δεν υπήρξαν πολιτικές αποφάσεις;
Αυτά ήταν ερωτήματα τα οποία δεν θα τα απαντήσουμε εμείς, αλλά θα τα απαντήσει η δικαιοσύνη. Όμως, ξέρετε κάτι; Το χειρότερο είναι, όχι ότι μας μιλούν για σκευωρία. Όχι ότι έχουν πάψει πια να διεκδικούν και οι ίδιοι, λέγοντας ότι είναι αθώοι, την αθωότητά τους.
Το χειρότερο είναι να μας μιλούν για παραγραφή. Να μας λένε ότι τα αδικήματά τους έχουν παραγραφεί. Γιατί; Γιατί και η μίζα, έχουν το θράσος να μας πουν, είναι στο πλαίσιο των καθηκόντων ενός υπουργού. Άρα παραγράφεται.
Όμως απέναντι σ’ αυτή την ηθική της ανηθικότητας, απέναντι σ’ αυτόν τον κυνισμό του πολιτικού λόγου, υπάρχει η συλλογική μνήμη.
Κι εμείς θα πούμε μονάχα ένα πράγμα, ας βρει η Δικαιοσύνη τους υπεύθυνους. Δεν είναι δικιά μας δουλειά. Δικιά μας δουλειά είναι όμως να πούμε
Τίποτα και κανένας δεν ξεχνιέται.
Τίποτα δεν παραγράφεται.
Η χρεοκοπία του τόπου δεν παραγράφεται
Η κατάρρευση των ταμείων δεν παραγράφεται.
Η διάλυση των νοσοκομείων και των σχολείων δεν παραγράφεται
Η πολιτική που έφερε την Ελλάδα μπροστά στο χείλος της χρεοκοπίας δεν παραγράφεται
Και να το ξέρουν όσοι εκτοξεύουν ύβρεις και απειλές. Ποιοι, δηλαδή; αυτοί οι οποίοι ελέγχονται από τη δικαιοσύνη, να μας κουνάνε το δάχτυλο και να μας λένε, τολμήσατε να ανοίξετε το θέμα, Όταν εμείς θα επιστρέψουμε, θα στήσουμε για σας ειδικά δικαστήρια με ποινή την εσχάτη προδοσία.
Τους λέμε λοιπόν. Δεν μας αγγίζουν οι απειλές. Μας τιμούν οι απειλές. Όταν οι εμπλεκόμενοι στα σκάνδαλα και οι κατηγορούμενοι για κακουργήματα μας απειλούν ότι αν εκλεγούν ξανά, αυτοί δηλαδή που λεηλάτησαν τον τόπο, θα έρθουν για να μας δικάσουν, δίνουν κίνητρο και πεισμώνουν τους πολίτες που το σκέφτονται αν θα πάνε στην κάλπη, να έρθουν να στηρίξουν τη δύναμη εκείνη που θα δώσει προοπτική και δικαιοσύνη την επόμενη μέρα για τη χώρα.
Τους ευχαριστούμε λοιπόν για τη σημαντική προσφορά στην προεκλογική μας καμπάνια.
Η μάχη όμως, φίλες και φίλοι, δεν αφορά μονάχα την Ελλάδα, η μάχη της 26ης του Μάη.
Είναι μάχη ευρωπαϊκών εκλογών. Άρα είναι μια μάχη που αφορά συνολικά την Ευρώπη.
Μια Ευρώπη που βρίσκεται στον απόηχο της κρίσης και των συνεπειών της κρίσης για τους ευρωπαϊκούς λαούς. Μια Ευρώπη που βρίσκεται σήμερα σε σταυροδρόμι.
Και είναι σαφές ότι ο ένας δρόμος είναι ο δρόμος της παλινόρθωσης της δεξιάς και της ακροδεξιάς, και ο άλλος δρόμος είναι ο δρόμος της προόδου, ο προοδευτικός δρόμος.
Και βεβαίως βλέπουμε ότι στο συντηρητικό στρατόπεδο στην Ευρώπη κουμάντο πλέον κάνει η ακροδεξιά.
Οι οπαδοί της ακραίας λιτότητας πλέον σφιχταγκαλιάζονται με τους μισαλλόδοξους.
Η περιστολή των εργασιακών δικαιωμάτων σφιχταγκαλιάζεται με την περιστολή ατομικών ελευθεριών.
Η κατάργηση του 8ωρου, το κυνήγι των αδυνάμων, τα ρατσιστικά στερεότυπα, είναι πλέον, όχι συμπλήρωμα αλλά κεντρική στρατηγική των ελίτ στην Ευρώπη.
Δεν μας προξενεί εντύπωση, διότι το έχουμε δει και στην Ελλάδα αυτό.
Η Ν.Δ., μια παράταξη με δημοκρατική παράδοση σε μεγάλο βαθμό, οφείλουμε να το αναγνωρίσουμε αυτό, σήμερα βρίσκεται αγκαλιά, συμπορεύεται με τους πιο ένθερμους υποστηρικτές παλιότερα της ακραίας δεξιάς, και φυσικά είναι η παράταξη στην Ελλάδα που στηρίζει στην Ευρώπη το σχέδιο αυτό, του σφιχταγκαλιάσματος δηλαδή της δεξιάς με την ακροδεξιά. Και κυρίως το πρόσωπο που συμβολίζει αυτό το σφιχταγκάλιασμα είναι ο Βαυαρός ανθέλληνας πολιτικός, ο κ. Βέμπερ, αυτός ο οποίος ήθελε την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ για να τιμωρήσει τους Έλληνες που σήκωσαν κεφάλι, αυτός ο οποίος μας απειλούσε κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων και σήμερα είναι ο πιο στενός φίλος του Κυριάκου Μητσοτάκη και είναι αυτός που διεκδικεί την προεδρία της Κομισιόν.
Κι εμείς λέμε ότι είναι αυτό που πρέπει οι λαοί της Ευρώπης να αποτρέψουν. Να αποτρέψουν αυτή τη μετάλλαξη της δημοκρατικής Ευρώπης σε μια Ευρώπη αυταρχική σε μια Ευρώπη που θα κλείνει την πόρτα στον ξένο, σε μια Ευρώπη ρατσιστική, σε μια Ευρώπη που θα θυμίζει τις μνήμες εκείνες που μας οδήγησαν στις πιο τραγικές στιγμές της ιστορίας, στην άνοδο δηλαδή του φασισμού, στον μεσοπόλεμο, που μας οδήγησε στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και στα μεγάλα εγκλήματα του φασισμού ενάντια στην ανθρωπότητα.
Από την άλλη πλευρά, όμως, υπάρχει η Ευρώπη της αλληλεγγύης, της συνευθύνης.
Η Ευρώπη των κοινωνικών δικαιωμάτων, της ισότητας, η Ευρώπη που αναλαμβάνει δράση για την προστασία του περιβάλλοντος και των ατομικών ελευθεριών.
Αυτή είναι η δική μας Ευρώπη. Η προοδευτική Ευρώπη.
Και την έχουμε ανάγκη αυτή την Ευρώπη
Έχουμε ανάγκη την Ευρώπη της αλληλεγγύης απέναντι στο διχασμό.
Την Ευρώπη της δημοκρατίας απέναντι στην ασυδοσία.
Την Ευρώπη των πολλών απέναντι στην Ευρώπη των ελίτ.
Φίλες και φίλοι,
Όπως στην Ευρώπη, έτσι και στην Ελλάδα όμως, το δίλημμα μπροστά στην ευρωπαϊκή κάλπη είναι σαφές.
Στην Ελλάδα είναι ακόμα πιο καθαρό.
Διότι το πρόγραμμα των αντιπάλων μας, το πρόγραμμα της ΝΔ, είναι η πλέον ξεκάθαρη αποτύπωση του πιο σκληρού και πιο εκδικητικού νεοφιλελευθερισμού.
Και οι πολίτες θα κληθούν να επιλέξουν.
Τις απολύσεις ή τη στελέχωση του κοινωνικού κράτους
Την φοροασυλία του πλούτου που υπόσχεται η Ν.Δ. ή την ελάφρυνση των βαρών για τους πολλούς
Το ασφαλιστικό τύπου Πινοσέτ που οι ίδιοι το ονόμασαν έτσι ή ένα δίκαιο και βιώσιμο δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα
Την κατάρρευση των μισθών και την εργασιακή απορρύθμιση ή την αύξηση των μισθών και την προστασία της εργασίας
Τα δωράκια στην ολιγαρχία ή ένα στρατηγικό σχέδιο για την ανάπτυξη και ένα νέο παραγωγικό μοντέλο για τη χώρα
Με δυο λόγια, θα κληθούν να διαλέξουν την Ελλάδα των ελίτ ή την Ελλάδα των πολλών.
Αυτό είναι το ερώτημα στις επερχόμενες ευρωπαϊκές εκλογές, και στις εθνικές, που θα έρθουν το φθινόπωρο.
Για τον κ. Μητσοτάκη, γνωρίζουμε ποιους εκπροσωπεί.
Είναι ένας από αυτούς. Δεν μπορεί να κοροϊδέψει κανέναν.
Είναι φτιαγμένος από αυτό που ονομάζουμε μεγάλα τζάκια,
Και, ξέρετε, ότι δεν είναι εύκολο να προσποιηθεί ότι συνομιλεί και απευθύνεται στους καθημερινούς ανθρώπους.
Δεν ξέρω αν είναι 100 τα χρόνια, αλλά εν πάση περιπτώσει είναι πολλά τα χρόνια που οι οικογένειες στην Ελλάδα πιστεύουν ότι έχουν το δικαίωμα που έχουν οι βασιλείς να έχουν και τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους και τα δισέγγονά τους. Έχουμε περάσει όμως στην εποχή της δημοκρατίας
(Απάντηση σε σύνθημα) Τι να ξεμπερδέψουν με την αριστερά… Ακόμα δεν έχουν δει τίποτα…
Έλεγα λοιπόν όμως, αλλά επιτρέψτε μου να το σχολιάσω αυτό γιατί τις τελευταίες μέρες δεν ξέρει κανείς αν πρέπει να γελάσει ή να κλάψει με τα τραγελαφικά επεισόδια της πολιτικής και του επικοινωνιακού επιτελείου του αρχηγού της αντιπολίτευσης, που θέλουν να τον παρουσιάσουν σώνει και καλά έναν άνθρωπο δικό μας, έναν άνθρωπο της καθημερινότητας, έναν άνθρωπο που μπορεί να βρίσκεται άνετα δίπλα στους ανθρώπους του μόχθου, δίπλα στους ανθρώπους της δουλειάς.
Και προσπαθώντας αυτό, διότι ξέρετε η ζωή και η πολιτική δεν είναι μόνο επικοινωνία, χρειάζεται και να καταλαβαίνεις και τι κάνεις, χρειάζεται και ουσία.
Τον οδηγούν από τη μία γκάφα στην άλλη. Από το ένα επικοινωνιακό φάλτσο στο άλλο.
Του είπαν οι επικοινωνιολόγοι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει για πρώτη φορά μια εξαιρετική δουλειά για να στηρίξει τους αδύναμους και έχει δώσει εκατομμύρια ευρώ –τα είπα πιο πριν- σε Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης, για τους άστεγους και τον έβαλαν δήθεν να συναντάει έναν άστεγο, να αγοράζει ένα περιοδικό από αυτά που πουλάνε για να έχουν τη δυνατότητα να έχουν κάποια έσοδα, και έβγαλαν μετά ότι ο άστεγος του είπε «προχώρα μπροστά, εσένα θέλουμε, ο ΣΥΡΙΖΑ μας έχει καταστρέψει». Βγήκε μετά ο άνθρωπος και έκανε δήλωση στην κάμερα και είπε «εγώ είμαι δημοκρατικός και προοδευτικός πολίτης και στηρίζω αυτή την προσπάθεια που κάνει η κυβέρνηση να στηρίξει τα κατώτατα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας. Δεν θα έλεγα ποτέ κάτι τέτοιο στον κ. Μητσοτάκη».
Μετά, βρέθηκαν μπροστά στις ανακοινώσεις του υπουργείου Εργασίας που για πρώτη φορά, κι αυτό είναι μια ιστορική κατάκτηση, θεσπίσαμε νόμο όπου σταματάνε πια οι αναιτιολόγητες απολύσεις. Οι απολύσεις πλέον πρέπει να έχουν δικαιολογία υπαρκτή. Και ταυτόχρονα προχωρήσαμε σε μέτρα για να στηρίξουμε τους ανθρώπους εκείνους που, χωρίς ασφάλιση, χωρίς τα στοιχειώδη, μέχρι και τη βενζίνη βάζουν από την τσέπη τους, γίνονται αντικείμενο ακραίας εκμετάλλευσης, να στηρίξουμε δηλαδή τους ντελίβερι που έρχονται στα σπίτια μας να μας φέρουν φαγητό τις μέρες που βρέχει, τις μέρες που χιονίζει και που πλέον δεν επιτρέπεται πλέον κανείς να τους έχει ανασφάλιστους, δεν επιτρέπεται κανείς να μην έχει ένα εργασιακό πλαίσιο όπως ορίζει ο νόμος.
Του είπαν πάλι οι επικοινωνιολόγοι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει πολλά εκεί, κάτι πρέπει να κάνεις.
Μάζεψε καμιά δεκαριά παιδιά σε μια ταβέρνα, σε ένα εστιατόριο και μετά μας ανακοίνωσε ότι αυτά τα παιδιά, δήθεν, του είπαν, δήθεν τον ρώτησαν ένα και μοναδικό πράγμα. Όχι πότε, με βάση το νόμο της κυβέρνησης, θα γίνει πράξη το δίκιο μας, η ασφάλιση και οι εργασιακές σχέσεις, αλλά πότε θα φύγει ο Τσίπρας.
Αλλά η μεγαλύτερη γκάφα, η μεγαλύτερη γκάφα από τις γκάφες, ήταν όταν του ζήτησαν καλλιτέχνες και δημιουργοί να τους συναντήσεις, όπως συνάντησαν όλα τα κόμματα, για να του εξηγήσουν τις θέσεις τους, τα δικαιώματά τους και τις κατακτήσεις τους.
Και αυτός, αντί να τους ακούσει, φρόντισε να τους μαγνητοσκοπήσει και την επόμενη μέρα να φτιάξει ένα προεκλογικό σποτ έχοντας γνωστούς δημοφιλείς καλλιτέχνες και δημιουργούς ως κομπάρσους, ως γλάστρες, στην αντικυβερνητική προπαγάνδα και στην άθλια προπαγάνδα την προεκλογική του κ. Μητσοτάκη
Τους έκανε με το ζόρι προεκλογικό σποτάκι. Ένα προεκλογικό σποτάκι με το οποίο κατηγορεί την κυβέρνηση. Την ίδια στιγμή όμως που και ο ίδιος, αλλά και όλος ο ελληνικός λαός, γνωρίζει ότι αν υπήρξε μια κυβέρνηση που στάθηκε δίπλα στον αγώνα τους απέναντι στην ασυδοσία, απέναντι στη διαφθορά της ΑΕΠΙ που βούλιαξε εξ αιτίας του γεγονότος ότι δεν υπήρχε κανείς έλεγχος και έχουν χάσει τα στηρίγματά τους, αν υπήρξε μια κυβέρνηση που έκανε μεγάλη προσπάθεια για τα δίκαια αυτά αιτήματα και για την προστασία της πνευματικής δημιουργίας, ήταν η δικιά μας κυβέρνηση.
Μόνο που εμείς αυτά τα κάναμε όχι για να φτιάξουμε προεκλογικό σποτάκι, όχι για να τα βγάλουμε με τυμπανοκρουσίες, όχι για να ζητήσουμε πολιτικά οφέλη, γιατί εμάς μας ενδιαφέρει η ουσία και όχι η επικοινωνία.
Εμείς πιστεύουμε ότι οι άνθρωποι της καθημερινότητας, ο κόσμος του μόχθου, ο κόσμος του πολιτισμού δεν είναι ένα σκηνικό μιας χρήσης, κομπάρσοι επικοινωνίας, για τις ανάγκες του επικοινωνιακού πολέμου.
Εμείς πιστεύουμε ότι στη ζωή πρέπει να πορεύεσαι με άποψη, με συνείδηση και όχι τα πάντα για τη βιτρίνα.
Αυτή λοιπόν είναι η διαφορά μας. Η διαφορά απέναντι σ’ αυτούς που καμώνονται τους ανθρώπους του λαού, και σ’ εμάς που είμαστε βγαλμένοι μέσα από το λαό, γι’ αυτό γνωρίζουμε τα προβλήματά του, γνωρίζουμε τις αγωνίες του, γνωρίζουμε και στηρίζουμε τους αγώνες του.
Και μιας και μιλάω για βιτρίνα και για έργα βιτρίνας, επιτρέψτε μου να θυμηθώ και τον συντοπίτη σας τον κ. Σαμαρά, που ήταν πρωθυπουργός για δυόμιση χρόνια, αλλά αμέλησε να οργανώσει κάποιες στοιχειώδεις και ουσιαστικές υποδομές για τον τόπο σας. Δεν αμέλησε να κάνει προσλήψεις στο Μουσείο της Ακρόπολης. Έχει πολλούς συντοπίτες σας, γεμάτο είναι. Αλλά αμέλησε να βάλει ένα λιθαράκι σ’ αυτόν τον τόπο.
Εμείς ούτε στη Μεσσηνία, αλλά ούτε και πουθενά στην Ελλάδα, δεν βλέπουμε πελάτες.
Βλέπουμε πολίτες με ανάγκες που δεν ζητούν δωράκια και εξυπηρετήσεις, αλλά το αυτονόητο. Να γίνει το δίκιο τους πράξη. Αυτό ζητούν.
Κι εμείς αυτό κάναμε, αυτό προσπαθούμε να κάνουμε, και αυτό θα κάνουμε.
Στη Μεσσηνία λοιπόν, γιατί βγήκαν κάτι παπαγαλάκια τις προηγούμενες μέρες στις τοπικές εφημερίδες και είπαν, γιατί έρχεται ο Τσίπρας, τι έχει να πει; Τι έκανε 4 χρόνια;
Να σας πω λοιπόν εγώ τι κάναμε 4 χρόνια.
Στη Μεσσηνία, λοιπόν, ενισχύσαμε με πρόσθετη χρηματοδότηση 74 εκατομμυρίων τη Μεσσηνία, από το Υπουργείο Εσωτερικών.
Διπλασιάσαμε το ποσό του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων που αφορά έργα στη Μεσσηνία. Το 2010-14 ήταν 43 εκατομμύρια το ποσό από το ΠΔΕ. Σήμερα, την τετραετία ΄15-’20 είναι 87 εκατομμύρια Από 43, 87.
Αυξήσαμε επίσης κατά 20 εκατομμύρια τους πόρους του ΕΣΠΑ, από 37 εκατομμύρια το 2010-14, στα 57επί θητείας μας.
Προχωρήσαμε σε έργα πνοής στον τομέα των υποδομών.
Πάνω από 30 εκατομμύρια σε τρία χρόνια έχουν δεσμευθεί για έργα που αφορούν την αντιπλημμυρική προστασία, το οδικό δίκτυο και τα λιμάνια της Πύλου και της Καλαμάτας.
Το Αεροδρόμιο της Καλαμάτας, το οποίο τα τελευταία χρόνια έχει πολλαπλασιάσει τη δυναμική του, εντάχθηκε στο σχέδιο αναβάθμισης που περιλαμβάνει 23 κρατικά περιφερειακά αεροδρόμια σε όλη τη χώρα.
Η διαδικασία προχωρά ήδη, με αρχή από τις απαλλοτριώσεις.
Για το Φιλιατρινό Φράγμα, έχει κλείσει θετικά ο φάκελος και αναμένεται η ανακοίνωση να ενταχθεί στο Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης, ώστε να δρομολογηθούν τα έργα για την ολοκλήρωση του αρδευτικού δικτύου.
Ενώ, χάρη και στις προσπάθειες του Γιώργου Δέδε, υποψήφιου περιφερειάρχη της Πελοποννήσου, στις προσπάθειές του ως Γενικός Γραμματέας του υπουργείου Υποδομών, ένα έργο που έχει στοιχειώσει, ένα έργο που είναι διεκδίκηση των πολιτών της Πύλου και της Μεσσηνίας εδώ και έναν αιώνα, ένα έργο που το γεγονός ότι δεν ξεκίνησε ποτέ συμβολίζει την αδυναμία του πελατειακού κράτους να είναι αποτελεσματικό για τους πολίτες και την κοινωνία, ένα έργο που από τον πόλεμο και μετά, σχεδόν, αν δεν κάνω λάθος, πάνω από τρεις πρωθυπουργοί μεσσήνιοι δεν κατάφεραν να το κάνουν, ερχόμαστε σήμερα εμείς και το προχωράμε, προχωράμε άμεσα στη δημοπράτηση του έργου για τον οδικό άξονα Καλαμάτα – Ριζόμυλος – Πύλος – Μεθώνη, μέσω ΣΔΙΤ, ύψους 200 εκατομμυρίων και με 50 εκατομμύρια κρατική χρηματοδότηση.
Και δεσμεύομαι ότι μέσα στο επόμενο διάστημα, διότι φαίνεται τις μελέτες του έργου τις κερδίσαμε, τη χρηματοδότηση των μελετών την κερδίσαμε στη σκληρή διαπραγμάτευση που κάναμε με τους εργολάβους, όταν οι προηγούμενες κυβερνήσεις τα μεγάλα έργα τα είχαν αφήσει στη μέση, κι εμείς χάρη σ’ αυτή τη διαπραγμάτευση, και ολοκληρώθηκαν τα έργα, και εξοικονομήσαμε για το ελληνικό δημόσιο, κι ένα μέρος αυτών που εξοικονομήσαμε ήταν η χρηματοδότηση της μελέτης για τον οδικό άξονα Καλαμάτα – Ριζόμυλος – Πύλος – Μεθώνη.
Θα πάρω λοιπόν, σας το υπόσχομαι, τον συντοπίτη σας Πρόεδρο της Δημοκρατίας και θα πάω κάτω στην Πύλο τη μέρα εκείνη που θα βάζουμε τον θεμέλιο λίθο, που θα εγκαθιστούμε τον εργολάβο, που θα ξεκινάει αυτό το έργο, αυτό το έργο που αποδεικνύει ότι υπάρχουν κυβερνήσεις που σκέφτονται το πελατειακό κέρδος και το πελατειακό κράτος και το πολιτικό κόστος, και κυβερνήσεις που σκέφτονται τις ανάγκες των πολιτών.
Και το ίδιο ισχύει για το δρόμο Καλό Νερό – Τσακώνα, κόστους 190 εκατομμυρίων, που επίσης προχωρούν άμεσα οι διαδικασίες για τη δημοπράτησή του στο δεύτερο εξάμηνο του 2019.
Και τέλος, προχωρήσαμε πριν λίγες μέρες στην παραχώρηση από το ελληνικό δημόσιο στο δήμο Καλαμάτας, έκτασης 49 στρεμμάτων, στον «Κορδία», στην παραλία της πόλης, για την κατασκευή αθλητικών εγκαταστάσεων, τη δημιουργία ζωνών πρασίνου και την αξιοποίηση του χώρου για την ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής.
Αυτή είναι η απάντηση σε όλους όσοι έσπευσαν να αναρωτηθούν, τι θα μας πει ο Τσίπρας στην Καλαμάτα. Έτσι αντιλαμβανόμαστε εμείς τη στήριξη της Μεσσηνίας. Με πράξεις, και όχι με λόγια. Αυτή είναι η απάντηση στους κακοπροαίρετους επικριτές.
Φίλες και φίλοι, πολίτες της Καλαμάτας, της Μεσσηνίας.
Επιτρέψτε μου, κλείνοντας την παρέμβασή μου, να αναφερθώ ειδικότερα σε δύο γενιές. Να αναφερθώ ειδικότερα στη γενιά εκείνη, τους απόμαχους αυτής της ζωής, της βιοπάλης, αλλά να αναφερθώ και στη νέα γενιά, στο μέλλον.
Βεβαίως, τιμούμε όλους εκείνους και εκείνες που στο τέλος της βιοπάλης τους βρέθηκαν μπροστά σε μια πρωτοφανή κρίση, συνταξιούχους, ανθρώπους του μόχθου που μόχθησαν μια ολόκληρη ζωή και βρέθηκαν ξαφνικά να χάνουν τον σχεδιασμό για την καθημερινότητά τους. Να χάνουν το 40% των συντάξεών τους. Να χάνουν την αξιοπρέπειά τους. Να μην μπορούν να δώσουν ένα χαρτζιλίκι στα εγγόνια τους.
Και δώσαμε μάχες γι’ αυτούς.
Δώσαμε μάχη για να μην περικοπούν οι συντάξεις και το πετύχαμε.
Δώσαμε μάχη για να κρατήσουμε όρθια τα ασφαλιστικά ταμεία.
Γι’ αυτούς δώσαμε, σε σύγκρουση τότε με τους θεσμούς, εφάπαξ και 13η σύνταξη, που αργότερα έγινε κοινωνικό μέρισμα.
Γι’ αυτούς όμως δώσαμε και άλλες μάχες που δεν είναι τόσο ευδιάκριτες. Αλλά είναι γι’ αυτούς.
Όπως τη μάχη για να κρατήσουμε όρθιο, ζωντανό και να αναβαθμίσουμε το ΕΣΥ. Και να προσλάβουμε γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό.
Αυτές τις μάχες τις κάναμε γιατί τους τις χρωστούσαμε σε όλους αυτούς. Και χρωστάμε ακόμα.
Και σήμερα που οι θυσίες τους πιάνουνε τόπο μπορούμε να ατενίσουμε το μέλλον με περισσότερη αισιοδοξία. Και να κάνουμε πολύ περισσότερα μετά.
Γιατί από δω και στο εξής μπορούμε να σχεδιάζουμε μόνοι μας και να ξέρουμε εμείς πώς να πιάνουμε τους δημοσιονομικούς στόχους.
Δεν έχουμε πάνω από το κεφάλι μας αυτόν τον σκληρό καταναγκαστικό κλοιό να μας σφίγγει.
Τη σκυτάλη, όμως, από αυτή τη γενιά παίρνει μια άλλη γενιά. Οι επόμενες γενιές. Οι γενιές της δημιουργίας και της προοπτικής.
Το δέντρο της Ελλάδας δε λύγισε στις θύελλες γιατί το κράτησαν αυτοί που την έζησαν στα πιο δύσκολα.
Αλλά τώρα το λόγο τον έχουν οι επόμενοι.
Οι Έλληνες και οι Ελληνίδες του 21ου αιώνα.
Που αποτελούν και τη συλλογική δύναμη της πατρίδας μας.
Αυτοί έχουν στα χέρια τους, φίλες και φίλοι, τα νέα παιδιά του τόπου, όλες τις απαντήσεις στα κρίσιμα ερωτήματα για το μέλλον.
Το ξέρω καλά ότι πολλοί από αυτούς ίσως να νιώθουν αμήχανοι, απογοητευμένοι. Γιατί είναι η γενιά της κρίσης, τα παιδιά που μεγάλωσαν σε μια Ελλάδα που τους γύρισε την πλάτη και τους ανάγκασε να ζήσουν χειρότερα από ότι οι προηγούμενοι.
Αναλογιστείτε το, η πρώτη γενιά μετά τη γενιά του πολέμου, που έζησε προσδοκώντας χειρότερα από τους προηγούμενους, στα σκληρά χρόνια των μνημονίων και της κρίσης.
Ακούω, όμως, διάφορους να απαξιώνουν τη νέα γενιά.
Να τη χαρακτηρίζουν γενιά της απάθειας και της αδιαφορίας.
Ακούω άλλους να την υποτιμούν αυτή την γενιά. Όταν ψηφίζαμε το δικαίωμα ψήφου στα 17, η αντιπολίτευση και ο κ. Μητσοτάκης τότε καταψήφισε την πρότασή μας για την ψήφο στα 17, υποστηρίζοντας μάλιστα ότι αυτά τα κάνουν μόνο ολοκληρωτικά καθεστώτα.
Γιατί δεν έχουν γνώμη οι άνθρωποι στα 17. Τέτοια μας έλεγαν.
Ξέρετε φίλοι και φίλες γιατί το κάνουν όμως αυτό; Γιατί απαξιώνουν τη νέα γενιά;
Αυτό το κάνουν γιατί κατά βάθος τη φοβούνται τη νέα γενιά. Το κάνουν γιατί κατά βάθος θέλουν η νέα γενιά να απέχει.
Γιατί ξέρουν πολύ καλά ότι η γενιά που πλήρωσε την κρίση, την οποία δημιούργησε το σάπιο καθεστώς της παλιάς Ελλάδας, θα είναι μια γενιά που βρέθηκε και θα ξαναβρεθεί ξανά και ξανά απέναντι σε αυτούς τους εκπροσώπους του παλαιού καθεστώτος, της παλιάς Ελλάδας. Στο καθεστώς που χρεοκόπησε την Ελλάδα και το μέλλον αυτής της γενιάς.
Φοβούνται τους νέους ανθρώπους, γιατί σήμερα έχουν γνώση, έχουν άποψη, έχουν παραστάσεις και εμπειρίες που καμία άλλη γενιά δεν είχε σε αυτές τις ηλικίες.
Και λέω εγώ ότι αυτή είναι η γενιά χρειαζόμαστε για τη νέα εποχή.
Προσέξτε. Δεν τη χρειάζεται ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας.
Αυτή τη γενιά τη χρειάζεται η Ελλάδα, τη χρειάζεται η πατρίδα μας, τη χρειάζεται η Ευρώπη.
Γι’ αυτό και οι 17αρηδες που ψηφίζουν για πρώτη φορά στις 26 Μάη, οι 18αρηδες, οι 20αρηδες, αυτές τις μέρες πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι έχουν ένα όπλο στα χέρια τους. Ας μην το παραδώσουν στον αντίπαλο.
Αυτές τις μέρες πρέπει να ενημερωθούν, αυτές τις μέρες πρέπει να συζητήσουν, αυτές τις μέρες πρέπει να αποφασίσουν και να κρίνουν για το μέλλον τους.
Και είναι εκείνοι που θα βρουν τις απαντήσεις. Δεν θα τις υποδείξουμε εμείς τις απαντήσεις.
Σε ό,τι με αφορά, εγώ ως πρωθυπουργός, δεν θα κουνήσω το δάχτυλο ούτε θα κάνω διδάγματα σε κανένα νέο άνθρωπο.
Μου είναι πολύ πρόσφατη άλλωστε, η εικόνα των δημοσιολογούντων τη δική μου εποχή, που μας κατηγορούσαν για απολίτικους, για αδιάφορους, για απαθείς. Για γενιά απολίτικη.
Και βεβαίως ήταν μια γενιά που έκανε τους δικούς της αγώνες.
Κάποιοι ακόμα και σήμερα δεν μπορούν να χωνέψουν ότι έγινε πρωθυπουργός κάποιος στα 40 του. Και με αποκαλούν ακόμα και σήμερα καταληψία και πρόεδρο 15μελούς.
Εγώ, όμως, φίλες και φίλοι, θέλω να πω ένα πράγμα. Να έχουμε εμπιστοσύνη στους νέους ανθρώπους.
Να έχουμε εμπιστοσύνη στο κριτήριό τους.
Να έχουμε εμπιστοσύνη στις αποφάσεις τους.
Να έχουμε εμπιστοσύνη στη δύναμη των ανθρώπων που επιμένουν να ονειρεύονται.
Και να έχουμε εμπιστοσύνη στους αγώνες μας, στις διεκδικήσεις μας και στις κατακτήσεις μας.
Η Καλαμάτα σήμερα έστειλε ένα μήνυμα νίκης. Θα τολμήσω να το πω.
Η πανστρατιά του δημοκρατικού κόσμου της πατρίδας μας, θα σαρώσει το ψέμα, την προπαγάνδα, τα φερέφωνα της διαπλοκής. Σε κάθε πόλη, σε κάθε χωριό.
Η προοδευτική Ελλάδα είναι εδώ.
Έχει φωνή, έχει όραμα, έχει δύναμη.
Και έχουμε τη δύναμη να κερδίσουμε το μέλλον.
Θέλω να σας ευχαριστήσω από τα βάθη της καρδιάς μου, για τη σημερινή συγκλονιστική σας παρουσία. Η παρουσία σας δίνει δύναμη ελπίδας.
Έχουμε τη δύναμη. Το γνωρίζουμε τώρα, είμαστε δυνατοί. ¨Έχουμε τη δύναμη να χτίσουμε την Ελλάδα της νέας εποχής.
Δεν θα αφήσουμε την Ελλάδα να γυρίσει πίσω.
Η Ελλάδα της δικαιοσύνης, η Ελλάδα της αξιοπρέπειας, η Ελλάδα των πολλών. Η δική μας Ελλάδα δεν θα γυρίσει πίσω. Θα προχωρήσει μπροστά μαζί σας.
Καλή δύναμη, καλούς αγώνες.
Όχι μόνο η συγκέντρωση, αλλά η αισιοδοξία σας, ο παλμός σας είναι μήνυμα αποφασιστικότητας, είναι μήνυμα νίκης.
Έχουμε τη δύναμη και θα το αποδείξουμε στην κάλπη. Γειά σας και με τη νίκη.
