Γράφει ο Μπάμπης Παπαδημητρίου
Πηγή: kathimerini.gr
Πριν από λίγες ημέρες υποδέχθηκαν τους λιμενικούς με καλάσνικοφ. Το κράτος ετράπη σε φυγή. Χθες το πρωί, αστυνομικοί εκκένωσαν μικρή πολυκατοικία από κάποια «κατάληψη». Λίγο νωρίτερα έπεσε «σήμα» για να απομακρυνθούν, όσοι δεν θα ήθελαν να πέσουν πάνω στους πάνοπλους αστυνομικούς. Υποθέτω ότι ανάμεσά τους θα ήσαν και κάποιοι που σήκωσαν τα καλάσνικοφ.
Κάτοικοι, έμποροι και φιλήσυχοι πολίτες επρόκειτο να συγκεντρωθούν την ώρα που γράφω αυτές τις σημειώσεις, για να διαμαρτυρηθούν για την κατάντια της συνοικίας τους, το άγχος που προκαλεί η συγκατοίκηση με το έγκλημα, τις ζημιές από την καθημερινή ανομία.
Είναι τα Εξάρχεια: Πλατεία, Πολυτεχνείο, Καλών Τεχνών, Στρέφη, Μουσείο, Κάνιγγος, μέχρι τη Νεάπολη. Πολλοί από εσάς θεωρείτε πως το πρόβλημα δεν είναι παρά μια «κόντρα» μεταξύ αναρχικών και αστυνομίας. Δεν είναι τόσο απλό!
Το πραγματικό πρόβλημα είναι τα ναρκωτικά, η σωματεμπορία και όλες οι άλλες πλευρές του εμπορίου ανθρώπων. Ακόμη και για εμπόριο όπλων μιλούν ανώτεροι αξιωματικοί. Με δύο λόγια μια «λωρίδα εκτός επικρατείας» μπροστά στα μάτια της κυβέρνησης, της ηγεσίας της αστυνομίας και του δήμου. Η αστυνομία, υποψιάζομαι, θα είπε στους ανθρώπους που θα συγκεντρώνονταν για να εκφράσουν την αγανάκτησή τους να πάνε στην Ακαδημίας, στα σύνορα δηλαδή των Εξαρχείων. Γιατί, το γνωρίζω από πρώτο χέρι, «πιο μέσα» από τη Σόλωνος, η αστυνομία δεν πηγαίνει ακόμη και αν την καλέσουν για διαπραττόμενο έγκλημα ή για να βοηθήσει έναν γέροντα που τη χρειάζεται.
Τα Εξάρχεια έγιναν η ντροπή του κράτους. Ο συνδυασμός της αστυνομικής βίας, όταν κάποιοι έστελναν ενστόλους και χαφιέδες να στέκονται πάνω από τα κεφάλια των νεαρών που συζητούσαν στα καφενεία, έως το φονικό του Κορκονέα και το οργανωμένο έγκλημα, μετέτρεψε μια από τις ομορφότερες συνοικίες των Αθηνών σε μείζονα αποτυχία του κράτους, του δήμου και της λογικής. Η λύση δεν είναι, όπως ορισμένοι ισχυρίζονται, ένα τσουνάμι αστυνομικών επιχειρήσεων. Χρειάζεται συνεργασία με όσους μπορούν, ακόμη, να καταλάβουν ότι η ιδιαιτερότητα των Εξαρχείων, το πνεύμα ελευθεριότητας, η δημιουργικότητα των καλλιτεχνών, η αναζήτηση του διαφορετικού απαιτούν την εκδίωξη των εμπόρων του ανθρώπινου εξευτελισμού και των μπαχαλάκηδων υπηρετών τους.
Ας πάνε λοιπόν οι υποψήφιοι δήμαρχοι, οι κ. Μπακογιάννης, Γερουλάνος και Ηλιόπουλος, για μια ανοικτή συζήτηση στην πλατεία Εξαρχείων. Να πάνε όλοι: κάτοικοι, εκείνοι που εργάζονται και όσοι ζουν τώρα στα προάστια. Ας ανακαταλάβουμε τα Εξάρχεια της νεότητάς μας.