Γράφει ο Μάκης Διόγος
Πηγή: Ενωμένοι Δημοσιογράφοι
Είναι πολύ δύσκολος ο αποχαιρετισμός σύντροφε και φίλε Βασίλη. Οι λέξεις είναι φτωχές για να περιγράψουν όσα ζήσαμε, όσα ονειρευτήκαμε, όσα επιλέξαμε στα σταυροδρόμια της ζωής, που πολλές φορές μαζί συναντήσαμε.
Είχαμε την τύχη, και επίτρεψέ μου τον προσωπικό τόνο Βασίλη, να ξεκινήσουμε τη νιότη μας από τον Ρήγα. Κι εκεί να μπολιαστούμε με τις ιδέες της Ανανεωτικής Αριστεράς.
Δόθηκες ολοκληρωτικά σ’ αυτή τη μεγάλη περιπέτεια και η στράτευσή σου αυτή διαμόρφωσε σε μεγάλο βαθμό και τη δημοσιογραφική σου πορεία.
Ξεκίνησες, όπως και πολλοί άλλοι, στο φυτώριο της «Αυγής» και λίγο αργότερα το 1990 στον νεοσύστατο, τότε, «Flash 96,1».
Συντάκτης αρχικά, αρχισυντάκτης και παρουσιαστής αργότερα του βραδινού δελτίου, ενώ στην συνέχεια μαζί με τον Δημήτρη Οικονόμου, αχώριστο δίδυμο, ανέλαβες το πρωινό μαγκαζίνο του σταθμού.
Στον «Flash» ήσουν εκείνος που σχεδίασε και δημιούργησε μία από τις πρώτες ενημερωτικές ιστοσελίδες στην Ελλάδα, το www.flash.gr.
Το 2002, μαζί με τον Δημήτρη πάντα, βρίσκεστε στη συχνότητα της Δημόσιας Τηλεόρασης, ενώ το 2010 η εκπομπή θα μετακομίσει στην τηλεόραση του «ΣΚΑΙ» μέχρι το καλοκαίρι του 2017. Η συνέχεια θα σε βρει στο ραδιόφωνο του «Real FM», ενώ παράλληλα αρθρογραφούσες στη εφημερίδα «ΕΘΝΟΣ».
Παράλληλα με τη σκληρή δουλειά, όλη σου η έννοια ήταν στην ακριβή σου οικογένειά αλλά και σε στιγμές ξεγνοιασιάς στον αγαπημένο σου Ολυμπιακό, τον οποίο παρακολουθούσες συστηματικά. Γινόσουν τότε ένα μεγάλο παιδί, που χαιρόταν υπερβολικά στις επιτυχίες και απογοητευόταν στις αποτυχίες της ομάδας.
Βασίλη, διέγραψες μία αξιοσημείωτη πορεία στην ελληνική δημοσιογραφία και υπήρξες από τους πιο αναγνωρισμένους δημοσιογράφους της γενιάς μας.
Διακρίθηκες για την ευαισθησία σου, την ευσυνειδησία και την ευγένειά σου. Στάθηκες δίπλα στους αδύναμους, τα προβλήματα των οποίων πάντοτε προσπαθούσες να αναδείξεις.
Παρά την καθολική αναγνώριση και εκτίμηση παρέμεινες απλός και σεμνός. Όταν οι συνάδελφοι σε εξέλεξαν μέλος του Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ με την Δημοσιογραφική Μεταρρύθμιση εσύ παραιτήθηκες και μου έδωσες τη σκυτάλη για να συνεχίσω τον κοινό αγώνα για τα δίκαια των συναδέλφων, για τη διαφάνεια και την αξιοπρεπή εργασία.
Θέλω να σε ευχαριστήσω για την γενναιοδωρία σου και να σου υποσχεθώ ότι μαζί και με τους υπόλοιπους συναδέλφους, που μοιραζόμαστε κοινές αξίες, θα συνεχίσουμε το δρόμο, που μαζί χαράξαμε. Είμαστε τυχεροί που σε γνωρίσαμε, που συνεργαστήκαμε μαζί σου, που ήμασταν φίλοι και σύντροφοί σου.
Βασίλη έφυγες νωρίς. Πολύ νωρίς. Η αγάπη και η έννοια μας πλέον είναι στην αγαπημένη σου Ελένη και τα παιδιά σου Μαριλένα και Βασίλη.
Δεν θα σε ξεχάσουμε Βασίλη. Θα είσαι πάντα δίπλα μας στους αγώνες, στην παρέα, στο γήπεδο.
