Γράφει ο Μιχάλης Ιγνατίου
Πηγή: hellasjournal.com
Θα αφιερώσω και αυτή την Κυριακή το κείμενο μου στη διαφθορά, διότι είναι η μεγαλύτερη μάστιγα για την Κύπρο και την Ελλάδα, παρά το γεγονός ότι έχουμε δραματικές εξελίξεις που αφορούν την κατάρρευση των σχέσεων της κατοχικής δύναμης Τουρκίας και των Ηνωμένων Πολιτειών. Τα γεγονότα όπως εξελίσσονται θα επηρεάσουν την Κύπρο, την Ελλάδα και την ευρύτερη γειτονιά μας…
Διότι οι Αμερικανοί δείχνουν να αντιλαμβάνονται έστω και αργά ότι η Τουρκία, και να ακυρώσει την αγορά του ρωσικού συστήματος S-400, θα παραμείνει μία απρόβλεπτη και προβληματική “σύμμαχος”, η οποία πάντα θα βρίσκεται εναντίον της Αμερικής και του Ισραήλ. Πριν ξεκινήσω την ανάλυση μου, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας ένα συμπέρασμα, παρακολουθώντας από μακριά τον τρόπο με τον οποίο δρουν και αντιδρούν οι πολιτικοί στην Ελλάδα και την Κύπρο: Δεν θα είναι έκπληξη αλά ένα φυσιολογικό γεγονός εάν και οι δύο χώρες εισέλθουν ξανά στη δίνη των Μνημονίων…
Ο τρόπος, λοιπόν, με τον οποίο αντέδρασε το Προεδρικό Μέγαρο της Λευκωσίας και γενικότερα η κυπριακή κυβέρνηση για το τεράστιο σκάνδαλο του Συνεργατισμού, δεν επιτρέπει καμία αισιοδοξία ότι η διαφθορά θα νικηθεί σ’ αυτόν τον τόπο, που τον χαρακτήρισαν και «Νησί των Αγίων». Θα έλεγα πως δεν είναι των …Αγίων, αλλά είναι το μέρος που γεννά «πολιτικές παρθένες», οι οποίες στη συνέχεια εξελίσσονται σε αυτό που ο καθένας μπορεί να φανταστεί, και το οποίο δεν μπορώ να συμπεριλάβω στις στήλες του «Φιλελεύθερου», που παραμένει μία πολύ σοβαρή εφημερίδα, και της ιστοσελίδας μας. Αλλά πιστέψτε με πως αυτό συμβαίνει.
Ότι και στην Ελλάδα, ότι και σε άλλες χώρες του κόσμου, όπου για τους πολιτικούς όλα επιτρέπονται, ακόμα και οι σακούλες με μετρητά. Είναι τόση ισχυρή η διαφθορά, που πιστεύω -και η έκφραση γνώμης ΔΕΝ τιμωρείται- πως το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο είναι πλέον η εξαγορά συνειδήσεων. Όλα αγοράζονται και όλα πωλούνται, ακόμα και η τιμή του Ανθρώπου όταν το ποσό είναι ικανοποιητικό. Βεβαίως δεν είμαστε όλοι ίδιοι και ούτε όλοι οι πολιτικοί είναι διεφθαρμένοι. Αλλά και αυτοί που δεν είναι σιωπούν, ή στο τέλος καταντούν γραφικοί.
Με αποτέλεσμα ο αγώνας εναντίον της διαφθοράς να εξευτελίζεται. Είναι κρίμα πραγματικά, αλλά και άδικο, να υπερισχύουν οι διεφθαρμένοι επειδή έχουν στα χέρια τους τη δύναμη που τους προσφέρει το επάγγελμά τους. Στο θέμα του Συνεργατισμού, πέραν των τεράστιων ευθυνών του υπουργού Οικονομικών της Κύπρου, Χάρη Γεωργιάδη, που ανέλαβε ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης, έχουμε και ένα άλλο μεγάλο ζήτημα: ότι συγκεκριμένοι πολιτικοί πήραν δάνεια -μιλάμε για πολλά λεφτά- και τα οποία δεν εξυπηρέτησαν ή έτυχαν ευνοϊκής μεταχείρισης. Τι σημαίνει αυτό;
Είτε ότι τους έδωσαν κούρεμα στα δάνεια, είτε τους τα αναδιάρθρωσαν χωρίς να δικαιούνται, είτε ακόμα και να τους τα χάρισαν. Ναι, πρόκειται για φρικτά πράγματα και υποτίθεται ότι μιλάμε για χώρες -η Ελλάδα και η Κύπρος- αναπτυγμένες, που έχουν νόμους καταπολέμησης της διαφθοράς τους οποίους πέταξαν στα σκουπίδια. Διάβασα στον Φιλελεύθερο ότι τα δάνεια των πολιτικών που ως δια μαγείας …«ξεχάστηκαν» είναι ύψους 10 εκατ. ευρώ. Να με συγχωρείται, αλλά αυτό αν δεν είναι σκανδαλάρα, ποιο είναι; Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν έπρεπε να αντιδράσει; Ο υπουργός Δικαιοσύνης; Ο Γενικός Εισαγγελέας; Ο Γενικός Ελεγκτής; Ή αστυνομία; Διάβασα ότι στο πόρισμα της Ερευνητικής Επιτροπής αναφέρεται η περίπτωση εν ενεργεία βουλευτή, ο οποίος έχει μη εξυπηρετούμενα δάνεια ύψους 4 εκατ. ευρώ. Συγνώμη δηλαδή. Τα μέλη της Επιτροπής τον γνωρίζουν. Πρέπει να αποκαλύψουν το όνομα του. Ποιος μπορεί να’ ναι αυτός ο μάγκας;
Συνολικά τα χαριστικά δάνεια φτάνουν τα 150 εκ. ευρώ. Και αναρωτιέμαι: Ποιοι είναι αυτοί οι διεφθαρμένοι αλλά έξυπνοι, βέβαια, που πήραν τόσα χρήματα και δεν τα πλήρωσαν ποτέ; Και σε ποιους πολιτικούς χώρους ανήκουν; Διότι, αν πιστέψω τον πληροφοριοδότη μας, όλα σχεδόν τα κόμματα, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ζήτησαν διαφόρων ειδών χάρες από το Συνεργατισμό. Ήταν δηλαδή μία αγελάδα στο χωράφι χωρίς ιδιοκτήτη και όποιος περνούσε την άρμεγε. Αλλά θα επανέλθω στη διαφθορά. Δεν πρέπει να σιωπούμε. Αντίθετα πρέπει να φωνάζουμε.
Είναι το άλφα και το ωμέγα της Δημοκρατίας η καταπολέμησή της. Διότι μπορεί να φτάσουμε αύριο στο νέο σχέδιο Γκουτέρες και να βρεθούμε στη δυσάρεστη θέση να υποστηρίζονται διχοτομικά σχέδια από πολιτικούς -και αναφέρομαι σε όλες τις παρατάξεις- που είναι εκβιάσιμοι. Και αυτό είναι το χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί στον κυπριακό λαό. Να κληθούν να υποστηρίξουν μία ερμαφρόδιτη λύση, από πολιτικούς που θεωρητικά πιστεύουν αφού τους ψηφίζουν, αλλά στην πραγματικότητα βρίσκονται υπό εκβιασμό. Οι ξένες υπηρεσίες ξέρουν που και ποιους να «χτυπήσουν» από τη στιγμή που πρέπει να γίνει μία «δουλειά».
Κοιτάξτε γύρω σας. Έχουμε καταντήσει ένας τόπος από ανθρώπους, στους οποίους έχει επιβληθεί ότι όλα περνάνε από τον πολιτικό κόσμο. Δέστε τη διαπλοκή. Πόσοι άνθρωποι δίνουν τις ψήφους της οικογένειας με την ελπίδα ότι ο πολιτικός θα τακτοποιήσει τα παιδιά τους ή κάποιες υποθέσεις τους; Πόσες υποσχέσεις υλοποιούν οι πολιτικοί; Πίστευα ότι η υπόθεση του σκανδάλου του Συνεργατισμού θα ήταν μία ευκαιρία που θα μπορούσε να αδράξει ο πολιτικός κόσμος για να εξυγιανθεί το ίδιο πρώτα και μετά το οικονομικό σύστημα και όλα τα άλλα συστήματα που καταδυναστεύουν τους πολίτες. Μελέτησα τις δηλώσεις του Προέδρου Αναστασιάδη και του προέδρου του ΔΗΣΥ Αβέρωφ Νεοφύτου και με κυριάρχησε η απογοήτευση.
Τι θα έκαναν οι εν λόγω πολιτικοί άνδρες αν ήταν πρόεδρος ο Χριστόφιας ή ο Παπαδόπουλος και τους έσκαγε το σκάνδαλο του Συνεργατισμού; Σαν να τους βλέπω μπροστά μου να φωνάζουν και να σκίζονται και να απαιτούν κάθαρση. Τώρα τα βρίσκουν όλα καλά. Αλλά έχω ένα ερώτημα: Μήπως οι πολιτικοί και στην Κύπρο και στην Ελλάδα είναι εικόνα και ομοίωση των ψηφοφόρων; Είναι θέμα που πρέπει να απαντήσει ο κάθε πολίτης. Που κάποια στιγμή πρέπει -και ελπίζω να το πράξει- να νιώσει την ανάγκη να εκδικηθεί με τη ψήφο του για τα ψέματα που του ξεφουρνίζουν οι Κύπριοι και Έλληνες πολιτικοί. Αλλά δυστυχώς συμβαίνει αυτό που λέμε σε τέτοιες περιπτώσεις: Δεν έχει σωτηρία αυτός ο τόπος…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Η τριμερής συνάντηση μεταξύ της Ελλάδας, του Ισραήλ και της Κύπρου, θα πλαισιωθεί -σύμφωνα με ανακοίνωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ- από τον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάικ Πομπέο, ο οποίος ήθελε να στείλει ένα μήνυμα στην Τουρκία αποδεχόμενος την πρόσκληση των τριών χωρών.
Και οι τρεις χώρες, ως γνωστό, είναι εχθρικές ως προς την κατοχική δύναμη και είναι ενδιαφέρον να ακούσουμε και να αναλύσουμε σωστά τις δηλώσεις του επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας. Πιστεύεται ότι θα υποστηρίξει με ισχυρό τρόπο την ανάγκη για ενεργειακή ασφάλεια και προστασία απέναντι στους τρομοκράτες, εξελίξεις που θα προσφέρουν ισχύ στην Αθήνα, τη Λευκωσία και την Ιερουσαλήμ. Την ίδια στιγμή εξελίσσεται ένα δράμα στις τουρκοαμερικανικές σχέσεις.
Η Ελλάδα και η Κύπρος πρέπει να μείνουν μακριά μεν από την αντιπαράθεση των γιγάντων, αλλά θα πρέπει ταυτόχρονα να έχουν οφέλη από τούτη την ιστορία. Πρέπει να επιδιώξουν να συμπεριληφθούν στα σχέδια ενεργειακής ασφάλειας υπό την ηγεσία των ΗΠΑ. Έφτασε πιστεύω η στιγμή που η κυπριακή και η ελλαδική ηγεσία πρέπει να σκεφθούν το καλό της Πατρίδας και τίποτα άλλο. Ίσως τους συγχωρέσει ο λαός και το έγκλημα της διαφθοράς, που μαστίζει τις δύο χώρες.
