Γράφει ο Μπάμπης Παπαδημητρίου
Πηγή: kathimerini.gr
Ο κ. Τσακαλώτος είναι ένα είδος «Αρσέν Λουπέν» των υπουργών Οικονομικών. Το χιούμορ του είναι σαρκαστικό, ολίγον κακεντρεχές, σπανίως όμως αντέχει στην… επόμενη μέρα. Προχθές λοιπόν, όταν έκλεισε η «αποκομιδή» 2,5 δισεκατομμυρίων, για τα οποία θα πληρώνουμε 3,9% κάθε χρόνο μέχρι το 2029, όταν όλα τα μέλη της Ευρωζώνης πληρώνουν το ένα τρίτο (!), ο υπουργός χαριεντίστηκε τουιτερικώς αποδίδοντας την επιτυχημένη έξοδο στις αγορές για 10ετή περίοδο (που δεν την είχαμε δοκιμάσει μετά την εκδίωξή μας το 2010) στον συνδυασμό «ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, Ν.Δ. στην αντιπολίτευση». Το πάρθιο βέλος του υπουργού πήγαινε στο τέως πρόεδρο της Επιτροπής Μπαρόζο και στον αρθρογράφο της κορυφαίας οικονομικής εφημερίδας Handlesblatt, που ήσαν οι τελευταίοι (εμείς το έχουμε σημειώσει εδώ και πολύ καιρό…) που είπαν ότι οι αγορές βλέπουν με ελπίδα την Ελλάδα επειδή προεξοφλούν την απόκτηση πλειοψηφίας από τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Σε κάθε περίπτωση, ο κ. Τσακαλώτος θα συμφωνήσει προφανώς με την «καρκινική γραφή», όπως δηλαδή θα συμβεί μετά τις προσεχείς εκλογές: η οικονομία θα βελτιωθεί γρήγορα και θα έχουμε τεράστια απήχηση στις αγορές επειδή ακριβώς θα είναι «η Ν.Δ. στην κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ στην αντιπολίτευση». Αν παραδόξως ο υπουργός πιστεύει ότι αυτό δεν είναι σωστό, τον παρακαλώ να το εξηγήσει στον ψηφοφόρο.
Σε μια πιο ρεαλιστική νότα, η χαρά που κάνουν οι κυβερνητικοί σε κάθε «άγγιγμα», σε κάθε γλυκό λόγο, σε κάθε ανεπαίσθητο νόημα αποδοχής τους εκ μέρους των αγορών, αγγίζει τις ευαισθησίες ημών των φιλελευθέρων (χωρίς την αρχαϊκή ανοησία του «νεο-», παρακαλώ) που πιστεύουμε ότι πράγματι είναι οι αγορές (άλλοτε με ενθουσιασμό κι άλλοτε αδίκως) αυτές που μας κρίνουν. Οι συριζαίοι πολιτικοί «χορεύουν τώρα στον ρυθμό των αγορών» και αυτό είναι μια ουσιαστική κατάκτηση και πρόοδος για τη χώρα. Δυστυχώς όμως η… απεύθυνσή τους στις αγορές παραμένει προβληματική. Αν ο κ. Τσίπρας δεν είχε τόσο ξεδιάντροπα κομματικοποιήσει το ευαίσθητο ζήτημα της εξόδου από τη λανθασμένη (κατά την πάγια άποψή μου…) διοικητική μείωση της κατώτατης αμοιβής, οι αγορές θα μας είχαν δανείσει περισσότερα κεφάλαια και με πολύ καλύτερο επιτόκιο.
Το σημειώνω ως ένα από τα πολλά παραδείγματα των τελευταίων εβδομάδων που αποδεικνύουν ότι η κυβέρνηση δεν νοιάζεται πραγματικά για την είσοδο των αγορών κεφαλαίου στη χρηματοδότηση της ανάκαμψης. Μια απλή άσκηση δημοσίων σχέσεων ήταν το 10ετές, καθοριστικά υποβοηθούμενη από τους πανάκριβους «φίλους» των παγκόσμιων τραπεζών: Goldman Sachs, HSBC, Citi, JPMorgan και άλλοι φίλοι «μας».
