Του Μάνου Οικονομίδη
Twitter@EmOikonomidis
Facebook: Manos Oikonomidis
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Αξία”, το Σάββατο 2 Μαρτίου 2019
«Η Αμερική δεν είναι πια το μεγαλύτερο έθνος στον πλανήτη»… Από τα χείλη του κεντρικού πρωταγωνιστή της τηλεοπτικής σειράς «The Newsroom”, το Χόλιγουντ έστειλε προ ετών το μήνυμα αφύπνισης που επέλεξε να… αγνοήσει στις κάλπες ο αμερικανικός λαός, ψηφίζοντας τον Ντόναλντ Τραμπ.
Η μεγαλύτερη Δημοκρατία της ανθρωπότητας, έχει συνδεθεί διαχρονικά, με μια σειρά από γκρίζες και σκοτεινές στιγμές. Διαμορφώνοντας συναισθήματα… αποστροφής, για να το θέσουμε ευγενικά, σε ολόκληρες γενιές ανά τον πλανήτη.
Την ίδια ώρα όμως, ακόμη και σήμερα, σε μια αυταπόδεικτα δύσκολη στιγμή, παραμένει σημείο αναφοράς και παρότρυνσης για το πώς λειτουργούν οι Θεσμοί. Για το πώς έρχεται πιο κοντά στην πραγμάτωση, το ιδεώδες της Δικαιοσύνης για όλους. Ανεξαρτήτως αξιώματος.
Γερουσιαστές, Βουλευτές, Κυβερνήτες, μέλη της κυβέρνησης, ακόμη και ο ίδιος ο Πρόεδρος, όπως διαπιστώνουμε, με την περίπτωση Τραμπ, βρίσκονται στη διαρκή κρίση των Θεσμών. Και μάλιστα, με την κοινωνία να παρακολουθεί.
Μια εμβληματική διαδικασία λογοδοσίας που, λειτουργεί ως ηθικό χειρόφρενο για το σύστημα.
Μεταφέρετε τώρα την εικόνα στα… δικά μας. Στη χώρα… παραλία. Στη χώρα… θεσμικό πανηγύρι. Στη χώρα της απόλυτης ατιμωρησίας. Όπου σχεδόν κανένας πολιτικός δεν έρχεται αντιμέτωπος με την κρίση της Δικαιοσύνης. Και αν ποτέ συμβεί, η δικαστική κρίση έρχεται τόσο καθυστερημένα, ώστε η κοινωνία έχει σχεδόν ξεχάσει την ύπαρξή του.
Κάπως έτσι, διαμορφώνουμε μόνοι μας το φυσικό μονοπάτι προς την παρακμή. Προς την απαξίωση. Ενισχύοντας τα άκρα και τις ακρότητες. Ενισχύοντας την εμμονική υστερία. Ενισχύοντας την τύφλωση του μίσους και του εθνικού διχασμού.
Γι’ αυτό συνεχίζουμε να παρακολουθούμε το μέλλον να απομακρύνεται καλπάζοντας. Εξαιτίας ενός πολιτικού δυναμικού, βγαλμένου από την ποίηση του Βάρναλη. Μοιραίοι και άβουλοι.
Όπως θα το έλεγαν και στην άλλη όχθη του Ατλαντικού… Καληνύχτα και καλή (μας) τύχη.
