Κυρίες και κύριοι,
Θέλω να ξεκινήσω δίνοντας κι εγώ με τη σειρά μου συγχαρητήρια στον Τομέα Υγείας και τη Γραμματεία Προγράμματος για το τόσο αναλυτικό σχέδιο το οποίο μόλις ακούσαμε. Αγαπητέ Βασίλη, θερμά συγχαρητήρια γι’ αυτήν την εξαιρετικά εμπεριστατωμένη παρουσίαση. Πολλά μπράβο στον Κωστή Χατζηδάκη, τον Γιώργο Στεργίου, που έχουν την εποπτεία του προγράμματος. Και, φυσικά, στον Βασίλη Οικονόμου, στον Ιάσονα Φωτήλα, που ηγούνται του Κοινοβουλευτικού Τομέα Υγείας. Όπως είπε ο Βασίλης, από πραγματικό, προσωπικό ενδιαφέρον, είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω από κοντά τη διαμόρφωση του προγράμματος που μόλις είδατε. Γιατί εμείς κάνουμε πολιτική κοιτώντας στα μάτια την κοινωνία. Γι’ αυτό και είχα την ευκαιρία ο ίδιος να περάσω δεκάδες ώρες μιλώντας με γιατρούς και νοσηλευτές. Ακούγοντας τις απόψεις φυσιοθεραπευτών, αλλά και διοικητικού προσωπικού. Ανταλλάσσοντας απόψεις με στελέχη τόσο του ΕΣΥ όσο και του ιδιωτικού τομέα. Συζητώντας με φαρμακοποιούς, αλλά και με εκπροσώπους του κλάδου του φαρμάκου. Κυρίως, όμως, καταγράφοντας προβλήματα και ακούγοντας προτάσεις από τους ίδιους τους ασθενείς. Και στο σημείο αυτό θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στη Βίκυ Λοΐζου, η οποία μετέφερε με τεχνοκρατική επάρκεια, αλλά και με προσωπικό πάθος τα δικά της βιώματα, τη δική της εμπειρία από την επαφή της με το ΕΣΥ, όταν πέρασε πρόσφατα -και βγήκε νικήτρια- από μια μεγάλη περιπέτεια υγείας.
Μπορώ, λοιπόν, να σας βεβαιώσω από πρώτο χέρι ότι το Πρόγραμμα Υγείας της Νέας Δημοκρατίας υπηρετεί πλήρως τον τίτλο του: Παρέχει Καλύτερη Δημόσια Υγεία σε όλους τους Έλληνες. Θεωρώ τη σημερινή μας εκδήλωση πραγματικά σημαντική. Γιατί στις θέσεις κάθε κόμματος για την Υγεία αποτυπώνεται, τελικά, ο κώδικας αξιών του και η αληθινή έγνοια του για τον άνθρωπο. Ειδικά τις ώρες που έχει τη μεγαλύτερη ανάγκη. Δεν θα κουραστώ να το λέω, δεν κάνουμε πολιτική για να πάρουμε την εξουσία. Αλλά για να υπηρετήσουμε τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας.
Για μένα, η υγεία δεν αποτελεί μόνο απόλυτη προτεραιότητα της επόμενης κυβέρνησης. Είναι και μια προσωπική υπόθεση, ένα προσωπικό στοίχημα. Έχω και εγώ, όπως όλοι σας, ζήσει από κοντά τη δοκιμασία δικών μου ανθρώπων, οι οποίοι νοσηλεύτηκαν -θέλω να το τονίσω αυτό- στο δημόσιο σύστημα υγείας. Έχω κι εγώ παιδιά, αγωνιώ για το μέλλον τους. Όταν τα παιδιά μου αρρώσταιναν εμπιστευόμουν τα δημόσια νοσοκομεία, όπως πολλοί από εσάς είμαι σίγουρος ότι κάνετε. Και όπως όλοι μας, απαιτώ από το ΕΣΥ αυτό που ζητά ο κάθε Έλληνας: «Σεβασμό στον άνθρωπο, αλλά σεβασμό και στον φορολογούμενο πολίτη»! Γιατί αυτή είναι η πυξίδα που κάνει ξεχωριστό το δικό μας σχέδιο. Αυτό που θέλουμε είναι την προστασία όλων των Ελλήνων, κυρίως, όμως -και θα επανέλθω σε αυτό, διότι είναι εξαιρετικά σημαντικό- των πιο αδύναμων, με το λιγότερο δυνατό κόστος για το κοινωνικό σύνολο. Αυτή είναι η μόνη βιώσιμη και ταυτόχρονα ανθρώπινη λύση. Για μας, η Υγεία αποτελεί αγαθό το οποίο η Πολιτεία πρέπει να διασφαλίζει σε όλους. Όπως πραγματική Δημοκρατία είναι μόνον η υγιής Δημοκρατία, έτσι μία κοινωνία προοδεύει μόνον όταν έχει πολίτες υγιείς, ώστε αυτοί να ευημερούν. Η Υγεία, λοιπόν, αποτελεί κατεξοχήν δείκτη κοινωνικής δικαιοσύνης. Αποτελεί ζυγαριά κοινωνικής ευαισθησίας του καθενός μας. Και εκεί κρίνεται ποιο κόμμα είναι αληθινά προοδευτικό και ποιο καθηλωμένο στο παρελθόν. Ποιος έχει σχέδιο για όλους τους Έλληνες και ποιος τους αντιμετωπίζει μόνο με κούφια συνθήματα. Έχουμε θετική πρόταση, εμπεριστατωμένη, κοστολογημένη, αλλά είμαστε και απέναντι τόσο στο ύφος όσο και στο ήθος της κυβέρνησης. Δεν θα μιλήσω εδώ καθόλου ούτε για έναν πρωθυπουργό με το ψέμα στο στόμα ούτε για έναν υπουργό Υγείας με το τσιγάρο στο στόμα! Δεν χρειάζεται. Αυτό που η χώρα χρειάζεται είναι πολιτική για την Υγεία – πολιτική ανθρώπινη και βιώσιμη.
Κυρίες και κύριοι,
Είναι καιρός να παραδεχτούμε μερικές αλήθειες. Τις έχει αποδείξει η ίδια η ζωή: Η προστασία της Υγείας δεν ταυτίζεται μόνο με τη νοσηλεία σε ένα νοσοκομείο. Αν πάμε να ρωτήσουμε σήμερα τους Έλληνες πολίτες πώς αντιλαμβάνονται την πολιτική υγείας, αυτόματα το μυαλό τους θα πάει στην κατάσταση των νοσοκομείων. Αλλά δεν είναι ακριβές αυτό. Διότι η υγεία στην πραγματικότητα πρέπει να συνδυάζεται με την πρόληψη και τη σωστή καθημερινή ζωή. Και με κάτι ακόμα, το οποίο γίνεται ολοένα και πιο έντονο, καθώς οι πολίτες -και μέσα από το διαδίκτυο- αποκτούν περισσότερη πρόσβαση στην πληροφορία: ενημερωμένους πολίτες, ευαισθητοποιημένους πολίτες. Κι όταν προκύψει ανάγκη για περίθαλψη και θεραπεία, αυτή δεν μπορεί να σημαίνει μόνο, όπως συχνά συμβαίνει σήμερα, ταλαιπωρία και έξοδα. Αλλά γρήγορη βοήθεια σε αξιοπρεπείς συνθήκες και ιατρική παρακολούθηση μετά. Τα μόνιμα προβλήματα συνεπάγονται μόνιμη φροντίδα. Ενώ, δεν θα κουραστώ να το λέω, το δημόσιο συμφέρον δεν συνεπάγεται αναγκαστικά και το κρατικό συμφέρον. Δημόσια πολιτική δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη κρατική πολιτική.
Με άλλα λόγια, είναι ώρα και η χώρα μας να αντιμετωπίσει την Υγεία όπως όλες οι προηγμένες χώρες: Να θέσει στο επίκεντρό της τον άνθρωπο και αυτούς που την υπηρετούν, και όχι ένα απρόσωπο, δαιδαλώδες «σύστημα». Να αποκτήσει δομές ώστε το έργο της να αξιολογείται από όσους το υποδέχονται, κυρίως από τους ασθενείς. Και, βέβαια -επιμένω πάρα πολύ σε αυτό- να περάσει στην ψηφιακή διοίκηση. Να βελτιώσει τις υποδομές και τις υπηρεσίες της, συνδυάζοντας δυνάμεις του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα. Ναι, μπορούμε να κάνουμε το ΕΣΥ πιο αποτελεσματικό, συνεργαζόμενοι με τις καλές πρακτικές του ιδιωτικού τομέα, ώστε να πάψει, επιτέλους, να αυξάνει το κόστος παροχής, μειώνοντας, όμως, ταυτόχρονα την ποιότητα των υπηρεσιών υγείας.
Μιλώ, όπως, καταλαβαίνετε, για ένα νέο, ένα αναγεννημένο, ένα σύγχρονο ΕΣΥ. Ένα εθνικό σύστημα Υγείας που ο πολίτης θα το αποκαλεί υπερήφανα ΕΣΥ, αλλά ο καθένας θα το θεωρεί ΕΓΩ! Γιατί θα νιώθει ότι του ανήκει και ότι λειτουργεί πραγματικά για το δικό του καλό. Aυτή ακριβώς η αντίληψη διατρέχει το σχέδιο της Νέας Δημοκρατίας, το οποίο όπως ακούσατε κινείται σε 3 μεγάλες κατευθύνσεις: Πρώτη κατεύθυνση είναι η πρόληψη. Με το πρόγραμμα «Σπύρος Δοξιάδης», προς τιμή ενός μεγάλου μεταρρυθμιστή γιατρού και πολιτικού της παράταξής μας. Η πρόληψη είναι το μεγάλο προσωπικό μου στοίχημα. Και είναι και μεγάλη τομή στο πρόγραμμα το οποίο έχουμε παρουσιάσει. Είναι η προϋπόθεση της ουσιαστικής αλλαγής στη δημόσια υγεία. Μία αυτονόητη επιλογή για πολλές χώρες. Στην πατρίδα μας, όμως, θεωρείται περίπου επανάσταση. Επαναλαμβάνω αυτό το οποίο παρουσιάστηκε στη διαφάνεια την οποία είδατε στην παρουσίαση του Βασίλη. Ξοδεύουμε μόλις το 1,3% των συνολικών δαπανών υγείας για πολιτικές πρόληψης. Αντίθετα, για νοσηλεία ξοδεύουμε το 40%, όταν ο μέσος ευρωπαϊκός όρος είναι 30%. Και αυτό πια, όταν -αποδεδειγμένα- το 30% των ασθενειών θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί. Όταν η χώρα μας, δυστυχώς, εξακολουθεί να έχει τα πρωτεία στο κάπνισμα και στην αύξηση της παιδικής παχυσαρκίας. Και όταν μία στις τρεις κακοήθειες θα είχαν βρει γρήγορη, λιγότερο επώδυνη, πολύ πιο φθηνή θεραπεία, αν υπήρχε έγκαιρη πρόληψη και έγκαιρη διάγνωση. Θέλουμε ξεκάθαρους στόχους, λοιπόν. Θέλουμε να μειώσουμε σε μία 10ετία κατά 30% τους καπνιστές και τα παχύσαρκα παιδιά στη χώρα. Και κατά 25% τους καρκίνους που οφείλονται σε αυτές τις αιτίες.
Ανοίγω μια παρένθεση για το ζήτημα της παιδικής παχυσαρκίας. Είναι ανεπίτρεπτο να καταδικάζουμε τα παιδιά μας σε μια ζωή που θα τους δημιουργήσει μετά βεβαιότητας μελλοντικά προβλήματα υγείας, χωρίς τα ίδια τα παιδιά προφανώς να μπορούν να έχουν άποψη γι’ αυτό. Ξέρουμε ότι ένα παχύσαρκο παιδί είναι πάρα πολύ πιθανό να παραμείνει παχύσαρκο για όλη τη διάρκεια της ζωής του. Και είναι βέβαιο ότι υπάρχει ξεκάθαρη σύνδεση μεταξύ της παιδικής παχυσαρκίας και συγκεκριμένου χρόνου νοσημάτων τα οποία θα αναπτυχθούν πιθανώς και σε πολύ νεαρή ηλικία. Κάτι, επιτέλους, πρέπει να κάνουμε γι’ αυτό το μεγάλο πρόβλημα.
Τα μέτρα μας είναι πάρα πολύ σαφή: Ένα οργανωμένο πρόγραμμα δωρεάν προληπτικών εξετάσεων σε όλους τους πολίτες. Αυτές οι εξετάσεις και σήμερα καλύπτονται από το ΕΣΥ, απλά δεν γίνονται ποτέ οργανωμένα. Πρέπει να κάνουμε συστηματικούς, προσυμπτωματικούς ελέγχους για τον καρκίνο του μαστού, του τραχήλου της μήτρας και του παχέος εντέρου. Άκουγα πριν από μια εβδομάδα μια ιστορία μιας νέας γυναίκας 57 ετών, η οποία πέθανε από καρκίνο του μαστού. Φοβόταν να πάει να κάνει μαστογραφία. Αυτά τα φαινόμενα πρέπει να τελειώσουν. Είναι ανεπίτρεπτο να πεθαίνουν σήμερα άνθρωποι από αρρώστιες οι οποίες μπορούν να προληφθούν με προσυμπτωματικό έλεγχο.
Έχω δεσμευθεί -και θα το επαναλάβω και σήμερα, καθώς είναι αδιαπραγμάτευτη πολιτική προτεραιότητα μου: Εφόσον μας εμπιστευθούν οι Έλληνες πολίτες, τη Δευτέρα, μετά τις εκλογές, κάπνισμα σε δημόσιους κλειστούς χώρους τέρμα. Και θα ξεκινήσουμε φυσικά από τη Βουλή, από αυτό το θλιβερό θέαμα. Έχω κουραστεί να τσακώνομαι πια στους διαδρόμους με συναδέλφους, δημοσιογράφους, υπαλλήλους, οι οποίοι επιμένουν να παραβιάζουν προκλητικά το νόμο, καπνίζοντας εντός του Κοινοβουλίου, το οποίο το ίδιο νομοθετεί δήθεν την απαγόρευση του καπνίσματος σε δημόσιους και σε κλειστούς χώρους. Ξέρετε, είναι και ένα στοίχημα συνολικό αυτό για την κοινωνία μας. Οι ίδιοι οι καπνιστές, όταν τους ρωτάμε, συμφωνούν με την εφαρμογή του αντικαπνιστικού νόμου. Τα μαγαζιά, όταν τα ρωτάμε, συμφωνούν και αυτά με τον τρόπο τους. Θα πρέπει να αποδείξουμε ότι ως κοινωνία έχουμε τη δυνατότητα και τη θέληση, χωρίς να προσφεύγουμε σε αυστηρούς αστυνομικούς μηχανισμούς, να κάνουμε επιτέλους το σωστό. Θα δοκιμαστεί η ελληνική κοινωνία και η ωριμότητά της, τελικά, πάνω στη δυνατότητά μας να εφαρμόσουμε τον αντικαπνιστικό νόμο. Και, βέβαια, ο σεβασμός τον οποίον δείχνουμε -ή υποτίθεται ότι δείχνουμε- στο συνάνθρωπό μας. Είναι, λοιπόν, μια συνολική δοκιμασία η εφαρμογή του αντικαπνιστικού νόμου. Και είμαι βέβαιος ότι ως ώριμη κοινωνία αυτή τη φορά θα τα καταφέρουμε. Δεν δέχομαι η Ελλάδα να είναι η μόνη χώρα η οποία δεν εφαρμόζει νομοθεσία σχετικά με την απαγόρευση του καπνίσματος σε κλειστούς και σε δημόσιους χώρους.
Για το ζήτημα της παιδικής παχυσαρκίας μίλησα ήδη. Θέλουμε να αξιοποιήσουμε το θεσμό του «σχολικού γιατρού» που θα μπορεί να συμβουλεύει τα νέα παιδιά. Και χρειαζόμαστε, βέβαια, και μια διαρκή καμπάνια για τη σημασία του εμβολιασμού, των τακτικών εξετάσεων και συνολικά της υγιεινής ζωής. Πέντε κανόνες: Στοπ στο κάπνισμα, υγιεινή διατροφή, έλεγχος του σωματικού βάρους, συστηματική άσκηση, αλκοόλ με μέτρο. Αυτός ο πεντάλογος πρέπει να γίνει συνείδηση σε όλους τους Έλληνες. Προσέξτε. Εάν ένας πολίτης ακολουθεί και τις πέντε αυτές συμβουλές, θα ζήσει κατά μέσο όρο 14 χρόνια περισσότερα από κάποιον που δεν ακολουθεί καμία. Αυτά λένε τα δεδομένα. Και αυτό δεν στοιχίζει τίποτα -ή στοιχίζει πολύ λίγα- αλλά πρέπει να αντιληφθούμε και εμείς ότι κάθε ευρώ που επενδύεται στην πρόληψη δεν σώζει απλά ανθρώπινες ζωές. Θα το βρούμε μπροστά μας με εξοικονομήσεις στο ΕΣΥ, όταν θα μπορούμε να προλάβουμε ασθένειες οι οποίες συνδέονται με κακές συνήθειες. Η Αμερική για κάθε δολάριο που δίνει στην πρόληψη, κερδίζει 4 για την οικονομία της. Η Αγγλία κάθε στερλίνα που ξοδεύει κατά του καπνού, εξασφαλίζει 2,5 επιστροφή από το κόστος θεραπείας των νοσημάτων που ο καπνός προκαλεί. Πρόληψη, λοιπόν, δεν σημαίνει απλά υγεία για όλους. Αλλά και κέρδος για όλους.
Κατεύθυνση δεύτερη, η αξιοπρεπής περίθαλψη. Τα νοσοκομεία μας καταναλώνουν πολλούς πόρους, δείχνουν όμως συχνά τριτοκοσμικά, με απαρχαιωμένο εξοπλισμό και με πάνω από 1.500 συμπολίτες μας που χάνουν κάθε χρόνο τη ζωή τους από νοσοκομειακές λοιμώξεις. Με ράντζα στους διαδρόμους -είχα την ευκαιρία να τα δω στην τελευταία μου επίσκεψη στο Αττικό Νοσοκομείο- καθυστερήσεις στα χειρουργεία, λίγες μονάδες εντατικής. Με ταλαιπωρία, με παράπονα, αλλά και με έξοδα. Έχουμε προγραμματίσει 100 εκατ. ευρώ με σκοπό τον εκσυγχρονισμό των υφιστάμενων νοσοκομειακών υποδομών. Και θα το κάνουμε αυτό σε συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα και με μεγάλα Ιδρύματα, όπως το ίδρυμα «Νιάρχος», το ίδρυμα «Ωνάσης», και θέλω από καρδιάς να τα ευχαριστήσω για αυτά που έχουν προσφέρει στη χώρα και για τις πολύ σημαντικές και μεγάλες δωρεές που έχουν ανακοινώσει για την υποστήριξη του Εθνικού Συστήματος Υγείας.
Αλλά δεν αρκεί μόνο αυτό. Δεσμεύομαι για την ενίσχυση του νοσηλευτικού προσωπικού άμεσα με 2.000 προσλήψεις. Είμαι φειδωλός στις ανακοινώσεις μου όταν πρόκειται για προσλήψεις, αλλά για αυτές δεσμεύομαι. Δεσμεύομαι, διότι αυτές τις προσλήψεις τις είχα ήδη προγραμματίσει ως υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης μέχρι που ήρθε ο ΣΥΡΙΖΑ και τις μετέτρεψε σε διορισμούς κομματικών πελατών σε άσχετες ειδικότητες. Δεσμεύομαι ώστε κανένα νησί και καμία απομακρυσμένη περιοχή να μην μείνει χωρίς γιατρό. Το χρωστάμε ειδικά στα μικρά μας νησιά και τους συμπολίτες μας που επιμένουν κόντρα στις δυσκολίες να κατοικούν σε αυτά. Όσο για τις ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις, πρέπει να μειωθούν κατά 35% ώστε να φτάσουμε στον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Και αυτό θα γίνει με αυστηρή τήρηση των πρωτοκόλλων και βέβαια με συντόμευση του χρόνου νοσηλείας.
Έχω πει πολλές φορές -το επεσήμαναν και όλοι οι συνομιλητές μας: ένα από τα μεγάλα προβλήματα του Εθνικού Συστήματος Υγείας είναι ότι προσφεύγουμε στο νοσοκομείο χωρίς να υπάρχει πάντα λόγος. Σήμερα, από τις 239 Τοπικές Μονάδες Υγείας που είχε υποσχεθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, λειτουργούν μόλις 100 -και αυτές με κοινοτικά κονδύλια τα οποία δεν είναι εξασφαλισμένα πέρα του 2019. Χτίσαμε δηλαδή ένα κάστρο στην άμμο. Ενώ μόλις ένας στους δέκα Έλληνες έχει οικογενειακό γιατρό. Οι Τοπικές Μονάδες, λοιπόν, θα πρέπει να ενισχυθούν δίπλα στον Οικογενειακό Γιατρό. Τον οδηγό του πολίτη στα βήματα του Συστήματος Υγείας. Και που, πλέον, θα είναι στην επιλογή του: Είτε με γιατρούς κρατικών δομών, είτε με ιδιώτες γιατρούς -γιατί πρέπει να βάλουμε και τους ιδιώτες στο σύστημα της πρωτοβάθμιας περίθαλψης- είτε με συμβεβλημένους γιατρούς.
Εμείς, όμως, προβλέπουμε και κίνητρα για συμπράξεις γιατρών και επαγγελματιών Υγείας που θα συστεγάζονται. Ανοίγω μια παρένθεση: Χθες είχα την ευκαιρία να συναντήσω τον Πανελλήνιο Φαρμακευτικό Σύλλογο. Θα προσφέρουμε κίνητρα και για συνενώσεις φαρμακείων, ώστε και τα φαρμακεία μας να μπορούν να λειτουργούν πιο εύκολα, με διευρυμένο ωράριο, παρέχοντας και αυτά πιο ανταγωνιστικές υπηρεσίες. Αυτό θα μας διευκολύνει να προσφέρουμε πρωτοβάθμιες υπηρεσίες υγείας σε λιγότερο χρόνο και με λιγότερο κόστος πριν φτάσουμε στο νοσοκομείο. Και όλα αυτά προϋποθέτουν μια μεγάλη ψηφιακή τομή: ο κάθε Έλληνας θα πρέπει να έχει το ηλεκτρονικό, ατομικό του ιστορικό με απόλυτα προστατευμένα τα προσωπικά του δεδομένα. Αλλά και η δομή της νοσηλείας απαιτεί εκσυγχρονισμό: Πόσα χρόνια κουβεντιάζουμε για τα περιβόητα αυτόνομα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών, τα λεγόμενα Τ.Ε.Π., τα οποία εφόσον λειτουργήσουν θα ανακουφίσουν το υφιστάμενο και πολύ αναχρονιστικό σύστημα των εφημεριών. Ενώ οι Μονάδες Εντατικής Θεραπείας θα πρέπει να στελεχώνονται κατά προτεραιότητα στις ήδη ανεπτυγμένες κλίνες στα δημόσια νοσοκομεία. Και όποτε χρειάζεται, να αυξάνονται και με τη συνδρομή του ιδιωτικού τομέα.
Ακούσαμε μελετημένες πολιτικές της Νέας Δημοκρατίας για τις βασικές παθήσεις του πληθυσμού. Όσο καιρό παρακολουθώ προγράμματα υγείας για πρώτη φορά βλέπω κόμμα που προβλέπει μεσοπρόθεσμο σχέδιο αντιμετώπισης των 6 μεγάλων απειλών για τους πολίτες: Καρδιά, καρκίνο, διαβήτη, άνοια, ψυχική υγεία και εγκεφαλικά. Προσέξτε αυτό που ειπώθηκε για τα εγκεφαλικά και το οποίο προσωπικά με συγκλόνισε. Ο ανιψιός μου είναι γιατρός και εργάζεται σε ένα νοσοκομείο στο Μόναχο, είναι νευρολόγος. Μου λέει: «Πώς είναι δυνατόν στην Ελλάδα να μην έχετε εξειδικευμένα κέντρα υποδοχής εγκεφαλικών επεισοδίων, όταν ξέρουμε ότι στο εγκεφαλικό κάθε λεπτό, κάθε ώρα μετράει; Η πιθανότητα να βγει ένας άνθρωπος όρθιος αν έχει περάσει εγκεφαλικό και διακομιστεί γρήγορα σε ένα εξειδικευμένο κέντρο είναι της τάξης του 50%». Εδώ έχουμε ανθρώπους με εγκεφαλικά που πηγαινοέρχονται από το ένα νοσοκομείο στο άλλο και κανείς δεν μπορεί να τους περιθάλψει. Και αν τύχει να έχουν την κατάλληλη φροντίδα, θα είναι αποτέλεσμα τύχης, θα είναι σύμπτωση να φτάσουν στο σωστό νοσοκομείο στο οποίο η εφημερία θα μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτό το περιστατικό. Αυτά τα πράγματα δεν μπορούν να συνεχιστούν άλλο. Για αυτό και επιμένουμε πάρα πολύ στο να παρουσιάσουμε εξειδικευμένες προτάσεις για αυτές τις έξι απειλές υγείας με ρεαλιστικές και εφαρμόσιμες προτάσεις.
Η τρίτη μας κατεύθυνση ορίζεται από την αρχή «καλύτερο αποτέλεσμα, με το μικρότερο κόστος». Αποδοτική χρήση, δηλαδή, όλων των διαθέσιμων πόρων με αντιστοίχιση των παρεχόμενων υπηρεσιών προς το αποτέλεσμα που θα έχουν. Αλλά και με την προστιθέμενη αξία που εισφέρουν στο Σύστημα Υγείας. Κάποτε θα πρέπει να πάψουμε να μετράμε την ισχύ, την αποτελεσματικότητα, ενός συστήματος υγείας μόνο με τον αριθμό των κλινών. Και να μετρήσουμε την ποιότητα των υπηρεσιών του συστήματος. Την ανταπόκρισή του στις πραγματικές ανάγκες των ασθενών. Και τον βαθμό διείσδυσης της νέας γνώσης από την ελληνική ιατρική κοινότητα, αλλά και από την ελληνική βιομηχανία τεχνολογίας υγείας. Γιατί σήμερα μόνον κατ’ ευφημισμό μιλάμε για ένα δημόσιο σύστημα υγείας. Το 34% της συνολικής δαπάνης πληρώνεται από την τσέπη του πολίτη επιπλέον των εισφορών υγείας και των φόρων που αυτός δίνει στο κράτος.
Ο Έλληνας ξοδεύει το 8% του εισοδήματός του για την δήθεν δωρεάν υγεία, όταν ο μέσος Ευρωπαίος δίνει μόνο το 2%. Και όταν χρειαστεί να διαχειριστεί μία σοβαρή πάθηση, όπως μία κακοήθεια, τότε το ποσοστό μπορεί να γίνει εφιάλτης: Ξεπερνά το 50% και μπορεί να φτάσει μέχρι και το 100% του εισοδήματος κάθε νοικοκυριού! Η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο. Διότι τελικά είναι βαθιά κοινωνικά άδικη. Εάν ζητάμε από τους συμπολίτες μας αυξημένες ιδιωτικές δαπάνες υγείας για ένα σύστημα το οποίο είναι μόνο κατ’ όνομα δημόσιο, καταλήγουν τελικά να μην έχουν καλή περίθαλψη οι ασθενέστεροι συμπολίτες μας, αυτοί που έχουν την μεγαλύτερη οικονομική ανάγκη. Και αυτό πρέπει να αλλάξει.
Φίλες και φίλοι,
Τρία είναι τα «κλειδιά» της μεγάλης προσπάθειας μας: Ηλεκτρονική διακυβέρνηση με διαφάνεια, αξιολόγηση -επιτέλους, αυτή η λέξη αναγνωρίζεται ως αδήριτη ανάγκη- και λογοδοσία. Ώστε να γνωρίζουμε πού κατευθύνονται οι φόροι και οι εισφορές του πολίτη. Ποιοτικά ιατροτεχνολογικά προϊόντα σε συμφέρουσες τιμές. Φάρμακα τα οποία θα τιμολογούνται με βάση το θεραπευτικό αποτέλεσμα. Ώστε να έχουμε αυξημένη απόδοση με μειωμένα έξοδα. Αυτό σημαίνει αυξημένη διείσδυση των γενοσήμων αλλά και πρόσβαση στα φάρμακα τελευταίας γενιάς. Και βέβαια έλεγχος της υπερσυνταγογράφησης. Έχουμε όλα τα στοιχεία στη διάθεσή μας στο σύγχρονο σύστημα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης. Απαιτείται μόνο η πολιτική βούληση για να τα αξιοποιήσουμε σωστά. Κανείς δεν κερδίζει -ή μάλλον, κάποιοι λίγοι κερδίζουν- όταν καταναλώνουμε περισσότερα φάρμακα από όσα χρειαζόμαστε. Προωθούμε χωρίς προκαταλήψεις την τολμηρή συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα -ιδίως στον τομέα των ιατρικών πράξεων και εξετάσεων χωρίς -το τονίζω αυτό- να επιβαρύνουμε για τον πολίτη. Ώστε για την υγεία των Ελλήνων να συνυπάρξουν γόνιμα το κύρος του κράτους και η ευελιξία του ιδιώτη.
Τα παραδείγματα που παρουσιάστηκαν απ’ την Σουηδία -για τις ακτινοδιαγνωστικές εξετάσεις- και την Γαλλία ή την Κροατία -για την συμπληρωματική ασφάλιση- είναι χαρακτηριστικά μιας σύγχρονης αντίληψης για την υγεία. Γιατί πρέπει το κράτος να επενδύσει και να αγοράσει καινούργιους μαγνητικούς τομογράφους όταν μπορεί να αγοράζει υπηρεσίες τις οποίες μπορεί να παρέχει ένας ιδιώτης -σίγουρα σε καλύτερη τιμή και σίγουρα με μεγαλύτερη ταχύτητα; Αυτό έγινε στη Σουηδία. Δεν μπορεί να γίνει επιτέλους και στην Ελλάδα; Αυτός είναι ο ουσιαστικός, γόνιμος τρόπος με τον οποίον συνδυάζεται ένα δημόσιο σύστημα υγείας με ιδιώτες παρόχους.
Και βέβαια το πολύ ενδιαφέρον σχεδιάγραμμα που παρουσιάσαμε για την «ψηφιακή εμπειρία» του ασθενούς, αποτυπώνει την δική μας καινοτόμα οπτική. Η τεχνολογία θα αλλάξει τα πάντα στην υγεία. Δεν έχουμε τη δυνατότητα να μείνουμε έξω από αυτήν την τεχνολογική επανάσταση όταν σήμερα υπάρχουν ήδη αλγόριθμοι που μπορούν να κάνουν διάγνωση κατάθλιψης μόνο και μόνο από τη χροιά της φωνής κάποιου.
Τέλος, ο επιτελικός ρόλος που επιφυλάσσουμε για το υπουργείο Υγείας, οι αλλαγές στον ΕΟΠΥΥ κι η ενίσχυση των επαγγελματιών Υγείας δείχνουν τις προθέσεις μας: Μία καλύτερη ζωή σε μία καλύτερη Ελλάδα. Γιατί ο κλάδος της υγείας δεν αποτελεί μόνο ομπρέλα προστασίας του πολίτη. Αλλά μπορεί να αποτελέσει και βραχίονα οικονομικής ανάπτυξης της χώρας. Προσδοκώ λοιπόν, οι επιχειρήσεις του χώρου να γίνουν πιο ανταγωνιστικές και εξωστρεφείς. Να αναπτύξουν την κλινική έρευνα. Να προσφέρουν καινοτόμα φάρμακα και νέες υπηρεσίες. Να δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας στην πατρίδα μας. Και, σε συνεργασία με το Δημόσιο, να μεγεθύνουν την ασπίδα προστασίας για τον απλό πολίτη. Ακριβώς γι’ αυτό θα υπογράψουμε με τους κλαδικούς φορείς συμφωνία που θα προβλέπει τη σταθερότητα στην αγορά για 5 χρόνια. Έτσι, οι επιχειρήσεις δεν θα βρίσκονται, κάθε τόσο, προ εκπλήξεων. Θα μπορούν να προγραμματίζουν, να σχεδιάζουν, να επενδύουν με σταθερότητα. Αλλά και το Δημόσιο θα έχει με αυτόν τον τρόπο μπροστά του έναν σαφή χάρτη για τους δικούς του υπολογισμούς. Γνωρίζω ότι σήμερα απευθύνομαι σε ανθρώπους της Υγείας, πολλοί απ’ τους οποίους, μάλιστα, συμμετείχαν ενεργά στις ομάδες εργασίας μας. Προσδοκώ σε συνεργασία με ακόμη περισσότερους. Γιατί το Πρόγραμμά μας δεν είναι δογματικό, ούτε στατικό. Αντίθετα, αποτελεί μία δυναμική διαδικασία, που πάντα θα χρειάζεται έλεγχο και επικαιροποίηση με τη συμβολή των ειδικών του χώρου. Προσωπικά, όμως, επιμένω στα πολιτικά χαρακτηριστικά του Προγράμματός μας για την Υγεία. Δεν είναι τυχαίο ότι ανάμεσα στις πολλές ημερίδες για το κυβερνητικό μας πρόγραμμα, δύο είναι οι πλέον εμβληματικές: εκείνη της Παιδείας και η σημερινή, της Υγείας. Γιατί ακριβώς Παιδεία και Υγεία αποτελούν δύο από τις όψεις του κοινωνικού προσώπου της Ν.Δ. Και οι οποίες -μαζί με την οικονομία και την ασφάλεια και πολλούς άλλους τομείς- συγκροτούν το πλαίσιο που εμείς θεωρούμε απαραίτητο για την ευημερία όλων των πολιτών. Κυρίως, όμως, των πιο αδύναμων.
Κυρίες και κύριοι,
Κλείνω με τις εξής παρατηρήσεις. Η σημερινή συνάντησή μας προφανώς δεν πραγματοποιείται ούτε «εν κενώ», ούτε σε «ουδέτερο» πολιτικό χρόνο. Γύρω μας, η κοινωνία βιώνει διαρκή λιτότητα. Βιώνει το ναυάγιο του μύθου περί «τέλους των μνημονίων». Σύννεφα σκεπάζουν τον εθνικό ορίζοντα. Ενώ δυστυχώς οι τοξίνες της συναλλαγής και της δημαγωγίας πολιορκούν το σύνολο της δημόσιας ζωής. Η συζήτησή μας, αυτή, καθώς έχουμε ήδη εισέλθει μάλιστα και σε εκλογική χρονιά, δεν μπορεί παρά να είναι και πολιτική. Διότι η Υγεία δεν είναι κάποια αυτόνομη νησίδα, αλλά βρίσκεται στην καρδιά της κοινωνίας. Υπάρχει και ευημερεί μόνο σε συνθήκες δημοκρατίας και αλήθειας. Και εκεί δοκιμάζεται τελικά ο αληθινά λαϊκός χαρακτήρας των πολιτικών δυνάμεων. Υγεία για λίγους σημαίνει υγεία για τους ισχυρούς του χρήματος. Ενώ Υγεία για τους πολλούς σημαίνει υγεία για ολόκληρη την κοινωνία.
Μ’ άλλα λόγια και η Υγεία αναδεικνύεται σε κατεξοχήν πεδίο αντιπαράθεσης μεταξύ των κομμάτων της πραγματικής προόδου και εκείνων της συντήρησης. Στη σημερινή Ελλάδα η Υγεία δεν μπορεί να βελτιωθεί χωρίς μία μεγάλη πολιτική αλλαγή. Η ώρα αυτής της αλλαγής είναι κοντά. Και εσείς, οι πρωτοστάτες της Υγείας, δεν μπορεί παρά να είστε παρόντες. Εμείς είμαστε έτοιμοι να ανταποκριθούμε στη μεγάλη αυτή πρόκληση. Είμαστε, πλέον, και έμπειροι και ανανεωμένοι. Και δεν προσδοκούμε σε μία επιστροφή στο χθες -έστω κι αν το σήμερα αποδείχθηκε πολύ χειρότερο. Πυξίδα μας είναι το αύριο. Διδαγμένοι από τα μεγάλα σφάλματα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά κι από δικά μας λάθη, δεν συμβιβαζόμαστε με το μέτριο. Θέλουμε το καλύτερο. Σε αυτήν την προσπάθεια, ωστόσο, χρειάζονται πολλοί. Οι Έλληνες είμαστε λίγοι για να είμαστε διχασμένοι. Χάθηκε πολύς χρόνος για να αργήσουμε κι άλλο. Η χώρα πήγε πολύ πίσω για να μένει ακίνητη. Άλλωστε, όταν ναυαγούν το Κράτος Δικαίου, η οικονομία και η κοινωνική συνοχή, τότε οι παλιές ιδεολογικές αποχρώσεις ξεθωριάζουν. Χαίρομαι που βλέπω σήμερα πρόσωπα και από άλλους πολιτικούς χώρους που ήρθαν να ακούσουν το πρόγραμμά μας για την Υγεία. Διότι σε αυτές τις συγκυρίες, προτάσσεται ένα ευρύτερο εθνικό διακύβευμα: Η συμπαράταξη των δυνάμεων της Ευρώπης, του Εκσυγχρονισμού και των μεγάλων αλλαγών.
Απευθυνόμαστε λοιπόν σ’ όλους και όλες: Σε αγνούς πολίτες που προδόθηκαν από τη δημαγωγία του ΣΥΡΙΖΑ. Σε παλιούς φίλους και σε όσους απέχουν, επιτρέποντας στο ψέμα να εκμεταλλεύεται την δική τους αδράνεια. Αλλά και σε ψηφοφόρους άλλων κομμάτων, που αναγνωρίζουν ότι σήμερα μόνο ένα ισχυρό ρεύμα θα παρασύρει οριστικά το λαϊκισμό. Αυτό, ακριβώς, το ρεύμα εκφράζουμε σήμερα ως ΝΔ. Ένα ρεύμα Λογικής, Σταθερότητας, Δημοκρατίας και Ανάπτυξης! Το 12οΣυνέδριό μας ενέκρινε το κυβερνητικό μας πρόγραμμα για μία νέα Ελλάδα: Ο τίτλος του Κυβερνητικού Προγράμματός μας είναι απλός: «Για μια καλύτερη ζωή». Νομίζω ότι ταιριάζει απόλυτα και στα ζητούμενα της αποψινής εκδήλωσης. Γιατί καλύτερη ζωή δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς καλύτερη υγεία για όλους.
Φιλοδοξώ να οικοδομήσω μία σχέση εμπιστοσύνης με την καθεμία και τον καθένα από σας. Σας θεωρώ συμπαραστάτες στον αγώνα για μια Υγεία ανοιχτών οριζόντων. Χωρίς οικονομικές ή άλλες διακρίσεις. Ζητώ, όμως, και τη δική σας ενεργοποίηση. Καμία μεταρρύθμιση, καμία από τις μεγάλες τομές που σας παρουσιάσαμε πριν δεν είναι στο χέρι ενός Πρωθυπουργού ή μιας Κυβέρνησης και μόνο. Και καμία πρόοδος δεν μπορεί να υπάρξει σε μία χώρα που ανακυκλώνει τις παθογένειές της. Είναι προσπάθεια που μας θέλει συνεργάτες, στην ίδια πλευρά. Με τις γνώσεις, την πείρα και τη δράση σας.
Κλείνω, λοιπόν, χρησιμοποιώντας όρους από τη δική σας γλώσσα, την ιατρική: Έχουμε την ακριβή διάγνωση του προβλήματος, έστω και με καθυστέρηση μιας τετραετίας. Τα συμπτώματά της ασθένειας έχουν διαπιστωθεί σε όλες τις λειτουργίες του οργανισμού. Κλινικά, αλλά και εργαστηριακά. Ευτυχώς, όμως, γνωρίζουμε την αγωγή, το πιο αποτελεσματικό φάρμακο για την περίπτωση αυτή: Πολιτική αλλαγή με την απόφαση του ελληνικού λαού!
Σας καλώ, λοιπόν, να γράψουμε μαζί την «συνταγή» που θα κάνει και πάλι εύρωστη και ακμαία τη δημοκρατία στη χώρα μας. Που θα αναγεννήσει την πατρίδα μας. Και θα ξαναφέρει στους Έλληνες την πίστη και την αισιοδοξία να πάμε μπροστά. Μαζί μπορούμε. Για μια καλύτερη δημόσια υγεία. Για την Πατρίδα που πραγματικά αξίζουμε. |
|
