Γράφει ο Γιώργος Κουβαράς
Πηγή: protothema.gr
Η επιβίωση μιας κυβέρνησης με… leasing βουλευτών μέχρι τον Οκτώβριο του 2019 είναι το τελευταίο πολιτικό στοίχημα του Αλέξη Τσίπρα. Εχοντας στόχο να καταφέρει να πάρει ακόμη και τις τελευταίες 20 μέρες που δίνει το Σύνταγμα, ο πρωθυπουργός δίνει ένα πραγματικό ρεσιτάλ πολιτικού κυνισμού, το οποίο ο Ευάγγελος Βενιζέλος εύστοχα χαρακτήρισε ως «ασπόνδυλο κοινοβουλευτισμό».
Αλλους βουλευτές τους παίρνει με μεταγραφή, άλλους τους παίρνει δανεικούς, απ’ όλους ζητά προκαταβολικά την εκχώρηση της συνείδησής τους, μετατρέποντάς τους σε «δηλωσίες».
Την ώρα που ο ίδιος ηγείται ενός κόμματος που αξιώνει βάσει καταστατικού από τους βουλευτές του να παραδίδουν την έδρα τους όταν διαφωνούν με την πολιτική του, ο Αλέξης Τσιπρας κυβερνά χάρη σε βουλευτές άλλων κομμάτων που κάνουν αυτό που απαγορεύεται να κάνουν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ: κρατούν τις έδρες που κατέκτησαν με το κόμμα τους και τις δανείζουν στον ΣΥΡΙΖΑ για να παραμένει στην εξουσία.
Το δράμα του Τσίπρα είναι ότι από τους 6 δανεικούς που του εξασφαλίζουν το 151 μόνο ένας, ο Σπύρος Δανέλλης, ανήκει στον χώρο της Κεντροαριστεράς. Οι υπόλοιποι είναι είτε βέροι δεξιοί (Παπακώστα, Κουντουρά, Κόκκαλης) είτε ΑΝ.ΕΛ. (Παπαχριστόπουλος, Ζουράρις). Ενώ, λοιπόν, με εργαλείο τη Συμφωνία των Πρεσπών ο Αλέξης Τσιπρας επιχειρεί να πείσει ότι δεν είναι πια ο λαϊκιστής ηγέτης του παρελθόντος, αλλά ο υπεύθυνος σοσιαλδημοκράτης του μέλλοντος και επιχειρεί να κάνει την τελική, μεγάλη kolotοumba που θα τον προσγειώσει στην αγκαλιά της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, είναι υποχρεωμένος να συνεχίσει να πορεύεται μέχρι τέλους χέρι-χέρι με ακραιφνείς δεξιούς, κάποιους από τους οποίους ο ίδιος ίσως θα αποκαλούσε και ακροδεξιούς αν στήριζαν τη Ν.Δ. και όχι τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Αλέξης Τσίπρας είναι χωρίς αμφιβολία μετρ των πολιτικών μεταμορφώσεων. Στο τσίρκο της ελληνικής πολιτικής σκηνής επαξίως ανακηρύσσεται βασιλιάς της kolotoumbas. Απ’ όλες όμως τις μεταμορφώσεις του, η πιο δύσκολη αποδεικνύεται αυτή που επιχειρεί το τελευταίο διάστημα εν όψει εκλογών. H μεταμφίεσή του από αριστερό λαϊκιστή σε υπεύθυνο σοσιαλδημοκράτη με βασικούς συμμάχους δεξιούς λαϊκιστές είναι η τελευταία πράξη ενός δράματος με πολλά στοιχεία κωμωδίας.