Του Νίκου Φυλάγγελου
Ο Αλέξης Τσίπρας και ο Πάνος Καμμένος, στον επίλογο μιας πολιτικής σχέσης, η οποία αποδείχτηκε ανθεκτική, σε βάθος χρόνου αλλά και στις επιμέρους παραμέτρους της.
Τον Ιανουάριο του 2015, μετά τις εκλογές που άνοιξαν στον Αλέξη Τσίπρα τον δρόμο για το Μέγαρο Μαξίμου, λίγοι περίμεναν ότι, ο Πάνος Καμμένος θα εξελισσόταν στον φυσικό κυβερνητικό εταίρο του νέου πρωθυπουργού.
Και σχεδόν κανείς δεν πίστευε ότι, η σχέση αυτή θα άντεχε… τέσσερα χρόνια.
Η κυβέρνηση Τσίπρα δεν έπεσε στο μεσοδιάστημα, και εξαιρουμένου του Σκοπιανού, η σχέση των δυο κυβερνητικών εταίρων υπήρξε… ανέφελη.
Φυσικά, το τέλος έρχεται αναπόφευκτα, κάποια στιγμή, για όλους.
Και για τη σχέση Τσίπρα-Καμμένου, οι χωριστοί δρόμοι μέχρι τις εκλογές ήταν περίπου μονόδρομος.
Έτσι ώστε, αμφότεροι να επιχειρήσουν να ανακτήσουν συναισθηματική επαφή, με κοινωνικές μάζες που θα τους είναι χρήσιμες στις εκλογές.
Και μέχρι σήμερα, τους κοιτάζουν… από απόσταση, λόγω της φθοράς που προκαλούσε ο ένας στον άλλο.
