Ομιλία του Επικεφαλής Εκπροσώπου Τύπου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής
κ. Μαργαρίτη Σχοινά
στο 12ο Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας
Ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση. Είναι χαρά και τιμή να απευθύνομαι στο 12ο Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας. Η πορεία από τα φοιτητικά έδρανα της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ στο Αριστοτέλειο, μέχρι το βήμα αυτό, μου πήρε περίπου 35 χρόνια, αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ. Και ευχαριστώ πολύ τον Κυριάκο και τον Βαγγέλη που μου δίνουν την ευκαιρία, σήμερα, να απευθυνθώ στον κορμό της Παράταξης.
40 χρόνια πριν τέτοιες μέρες, στο τέλος του 1978, η Ελλάδα ολοκλήρωνε τη διαπραγματευτική της προσπάθεια. Λίγες εβδομάδες μετά, στο Συνέδριο της Χαλκιδικής, η Νέα Δημοκρατία είχε το πρώτο της Συνέδριο, τον Απρίλιο του ’79. Και τον Μάιο του ’79, σε αυτή την αξέχαστη τελετή στο Ζάππειο ο Εθνάρχης βροντοφώναζε σε Έλληνες και σε ξένους ότι από σήμερα η Ελλάδα αποδέχεται οριστικά την ιστορική της πρόκληση και την ευρωπαϊκή της μοίρα. 40 χρόνια από τότε στεκόμαστε εδώ, στη σκιά όλων όσοι εμπνεύστηκαν την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας. Στα 40 χρόνια που πέρασαν, αυτή η ιστορική κατάκτηση, χωρίς καμία αμφιβολία η μεγαλύτερη κατάκτηση στη νεότερη ιστορία του Έθνους, μετέτρεψε, άλλαξε αυτή τη χώρα. Σε μία χώρα που οι παππούδες μας πολέμησαν και οι πατεράδες μας έζησαν δικτατορία, αυτά τα χρόνια η Δημοκρατία και οι θεσμοί της στην Ελλάδα έγιναν αυτονόητο, όχι ζητούμενο.
Τα σύνορά μας είναι τα απώτατα σύνορα της Ενωμένης Ευρώπης. Έχουμε στη διάθεσή μας κολοσιαίους πόρους που άλλαξαν την ύπαιθρο, απογείωσαν τις υποδομές μας, στήριξαν τις κοινωνικές μας δομές υγείας και παιδείας και κατέταξαν τη χώρα αμετάκλητα στην πρώτη ταχύτητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τη μόνη χώρα σε μία ακτίνα 500 χιλιομέτρων, που είναι μέλος της Ευρώπης, της ευρωζώνης, του ΝΑΤΟ, του Σένγκεν και του Συμβουλίου της Ευρώπης. Όλοι οι γείτονές μας ακόμη αγωνίζονται να είναι σε περισσότερες από αυτές τις συνθήκες ολοκλήρωσης, εμείς είμαστε σε όλες.
Σήμερα, όμως, 40 χρόνια μετά, πρέπει να έχουμε το θάρρος, ακριβώς επειδή η Παράταξη που έφερε την Ελλάδα στην Ευρώπη απολαμβάνει τα εύσημα μιας πορείας που δικαιώθηκε από την ιστορία, να αναλογιστούμε και τα διδάγματα αυτής της πορείας. Να αποφασίσουμε και να σκεφτούμε τι μπορούμε να κάνουμε καλύτερα. Και υπάρχουν δύο λόγοι που πρέπει να το κάνουμε αυτό τώρα: Πρώτον γιατί βγαίνουμε από μία πρωτοφανή οικονομική κρίση που συντάραξε τη χώρα και απαιτείται να μάθουμε για να μην ξαναπάθουμε. Και δεύτερον, γιατί γύρω μας η γεωπολιτική συγκυρία βαραίνει και μας αναγκάζει να γίνουμε γρήγορα η μόνη άγκυρα σταθερότητας και ορθού λόγου σε έναν ωκεανό αστάθειας, ανασφάλειας, που περιβάλλει και την Ευρώπη και τα Βαλκάνια.
Πρέπει πρώτα από όλα να δουλέψουμε και να συμβάλλουμε στα εργοτάξια που θα αποφασίσουν το μέλλον της Ευρώπης. Να ολοκληρώσουμε την αναμόρφωση της ΟΝΕ. Τώρα που οι πυροσβέστες της κρίσης έφυγαν, να δουλέψουμε με τους αρχιτέκτονες. Να χτίσουμε μία ΟΝΕ που ενώνει, δεν διαιρεί. Να κάνουμε μία πολιτική μετανάστευσης συνεκτική, ολοκληρωμένη. Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος με επιτυχία διεκπεραίωσε την πρώτη φάση της διαχείρισης της κρίσης. Τώρα είναι η ώρα να περάσουμε στην ολοκληρωμένη ευρωπαϊκή πολιτική μετανάστευσης. Να συμφωνήσουμε για το μέλλον των κοινοτικών χρηματοδοτήσεων και να γιγαντώσουμε το επενδυτικό σχέδιο Juncker. Και να δυναμώσουμε την παρουσία της Ευρώπης σε όλο τον κόσμο, ιδιαίτερα τώρα που πολλοί εχθροί μας αλλά και τέως φίλοι μας αποχωρούν από τις αρχές της διεθνούς συνεργασίας και ασφάλειας.
Αγαπητές φίλες και φίλοι,
Αντίστοιχα διδάγματα προβάλλουν και για τα μελλούμενα στη χώρα μας. Στην ευρωπαϊκή Ελλάδα του μέλλοντος πρέπει επιτέλους να φτιάξουμε ένα τίμιο κράτος, πάροχο υπηρεσιών για όλους, όχι εργοδότη κάποιων ή πελάτη συμφερόντων. Μια οικονομία που να γεννάει ευκαιρίες για τους νέους Έλληνες, όχι χρέη. Μια παιδεία που θα δίνει ευκαιρία σε όλους, κυρίως τους ασθενέστερους, δεν θα ισοπεδώνει τους πάντες προς τα κάτω ωφελώντας έμμεσα μόνο εκείνους που μπορούν να πληρώσουν τα πλούσια σχολεία της αριστείας. Και με δαπάνες άμυνας και υγείας που θα λειτουργούν υπέρ των φορολογουμένων πολιτών όχι υπέρ των μεσαζόντων και όχι υπέρ των προμηθευτών.
Σε λίγους μήνες θα έρθει πάλι η ώρα της ευρωπαϊκής δημοκρατίας όπου αυτές οι ιδέες θα τεθούν πάλι στην κάλπη. Είναι μια μοναδική ευκαιρία να μιλήσουμε ανοιχτά για την Ευρώπη αλλά και για την Ελλάδα, τις μελλοντικές της εξελίξεις, τις μελλοντικές της προοπτικές, χωρίς ταμπού και εξωραϊσμούς, χωρίς υπεραπλουστεύσεις. Με επιχειρήματα, όχι με κραυγές, χωρίς να εθνικοποιούμε τις επιτυχίες της Ευρώπης και να κοινοτικοποιούμε τα λάθη και τις αποτυχίες. Η έγνοια μας είναι να γεφυρώσουμε τους πολίτες με τα κέντρα αποφάσεων. Να δώσουμε απαντήσεις σε όσους έχουν γνήσιες ερωτήσεις και ανησυχίες για το που πάει η Ευρώπη. Και εμείς, όλοι εδώ, έχουμε και μια ιδιαίτερη επιπρόσθετη ευθύνη: Να αντιπαρατεθούμε στους ακραίους λαϊκιστές σε όσους θέλουν να βάλουν φρένο στις κατακτήσεις μας. Αυτοί δεν ενδιαφέρονται για απαντήσεις, δεν ενδιαφέρονται για διάλογο. Θέλουν απλώς να καταστρέψουν την Ευρώπη και όλα όσα πετύχαμε μαζί. Αυτοί πρέπει να ηττηθούν όχι στα λόγια, στην πράξη.
Αγαπητές φίλες και φίλοι,
Tα τελευταία 4 χρόνια, μαζί με τον Δημήτρη Αβραμόπουλο και τον Χρήστο Στυλιανίδη, τον Επίτροπο της Κύπρου, ζήσαμε μαύρες στιγμές, με την Ελλάδα να βρίσκεται όντως στον προθάλαμο της εξόδου από το ευρώ και από τη ζώνη Σένγκεν. Και τις δυο φορές γλιτώσαμε τα χειρότερα. Γλιτώσαμε τον κίνδυνο να γλιστρήσει η Ελλάδα στην δεύτερη ταχύτητα. Ποτέ ξανά δεν πρέπει να επιτρέψουμε να επαναληφθεί αυτό το έργο. Το είδαμε αυτό το θρίλερ και ξέρουμε πως τελειώνει. Για όσους ενδεχομένως το ξέχασαν, το κλάμα του συνταξιούχου μπροστά στο ΑΤΜ θα τους το θυμίζει για πάντα. Ποτέ ξανά περιπέτειες! Ποτέ ξανά λαϊκισμός! Όλοι μαζί, για μια ευρωπαϊκή Ελλάδα!
Σας ευχαριστώ.
