Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης
Πηγή: εφημερίδα “Δημοκρατία”
Ο Χρήστος Δουλκερίδης αναλαμβάνει επισήμως τα καθήκοντα του δημάρχου της περιοχής των Βρυξελλών την προσεχή Τετάρτη. «Ποιο είναι το πρώτο θέμα που σας απασχολεί;» τον ρωτάω το βράδυ της περασμένης Πέμπτης -προτού ξεσπάσουν τα επεισόδια στη Γαλλία- στο περιθώριο του Συνεδρίου Ευρωπαίων Δημοσιογράφων στο Αγρίνιο.
«Ξέρετε, έχω στην αρμοδιότητά μου την αστυνομία. Σε μένα υπάγεται. Και αυτό που μας απασχολεί είναι τα περίφημα «κίτρινα γιλέκα». Οι πολίτες που διαμαρτύρονται για την αύξηση της φορολογίας στα καύσιμα και τη φτώχεια. Εχουμε και στο Βέλγιο. Είμαι επί ποδός». Λίγη ώρα νωρίτερα είχε ανεβεί στο βήμα του συνεδρίου για να απαντήσει στο ερώτημα του πρώτου πάνελ: «Μπορεί η Ευρώπη να είναι δημοκρατική;» Οπως σημείωσε εύστοχα, και μόνο το γεγονός ότι επιτρέπεται να θέτουμε στους εαυτούς μας αυτό το ερώτημα είναι από μόνο του είδηση. Πριν από μερικά χρόνια θα ήταν αδιανόητο.
Προβληματισμούς και ανησυχίες δεν είχε όμως μόνο ο ελληνικής καταγωγής δήμαρχος Βρυξελλών για το μέλλον της Ευρώπης. Είχαν και ομιλητές υπεράνω πάσης υποψίας.
Η πρώην υπουργός Μαριέττα Γιαννάκου, η οποία στο παρελθόν ηγήθηκε του φεντεραλιστικού ευρωπαϊκού κινήματος, δεν μάσησε τα λόγια της. «Εχουμε πρόβλημα πολιτικού προσωπικού της Ε.Ε.» παρατήρησε και διερωτήθηκε: «Ποιους στέλνουν οι χώρες ως επιτρόπους στην Ε.Ε.; Μα, αυτούς που θέλουν να ξεφορτωθούν από την εσωτερική πολιτική σκηνή. Ποιους στέλνουν ευρωβουλευτές; Ολοι σκέφτονται πώς θα ικανοποιήσουν τα ημέτερα συμφέροντα. Η απαίτηση της Καγκελαρίας είναι να διαβιβάζονται οι αποφάσεις του Βερολίνου στους κλητήρες των Βρυξελλών».
Η Γιαννάκου έκλεισε την ομιλία της με μια ενδιαφέρουσα αποκάλυψη για τον γαλλικό οίκο Hermes, προκειμένου να αποδείξει γιατί παραμένει η ανεργία υψηλή στην Ε.Ε. ακόμη και όταν τα κέρδη των επιχειρήσεων αυξάνουν. «Ο συγκεκριμένος οίκος έχει μεταφέρει την παραγωγή του στο… Βιετνάμ (!)» αποκάλυψε η υπουργός. Το κερασάκι στην τούρτα της αμφισβήτησης όμως τοποθέτησαν δύο ομιλητές-έκπληξη.
Ο πρώτος ήταν ο κάποτε δογματικός ευρωβουλευτής της Ν.Δ. Γιώργος Κύρτσος, ο οποίος αναγνώρισε ότι «ήταν λάθος του στο παρελθόν να επιτίθεται σε κόμματα και πολίτες αποδίδοντάς τους λαϊκισμό». Και τούτο διότι κατάλαβε ότι έτσι έκοβε κάθε γέφυρα επικοινωνίας με αυτό το κοινό. Και τούτο διότι στα δεξιά του ΕΛΚ, όπως είπε, έχουν συγκεντρωθεί διάσπαρτες λαϊκές δεξιές δυνάμεις που αθροίζουν συγκεντρωτικά ποσοστό 20% (αναμένεται να μειώσουν τη δύναμη της ευρωπαϊκής Κεντροδεξιάς κατά περίπου 55-60 έδρες).
Ο Κύρτσος δικαιολόγησε την πολιτική Σαλβίνι διότι δεν μοιάζει καθόλου με την υπερήφανη διαπραγμάτευση Τσίπρα (που απαιτούσε διαγραφή χρέους), ενώ επισήμανε ότι, ενώ αντιπολίτευση του Ορμπαν είναι η ουγγρική Χρυσή Αυγή, αυτός που κατηγορείται ως ακροδεξιός είναι ο Ούγγρος πρωθυπουργός! Ο Κύρτσος παρατήρησε, τέλος, ότι οι δημοσκοπήσεις δείχνουν το AFD πρώτο κόμμα στα κρατίδια της πρώην Ανατολικής Γερμανίας διότι το εισόδημα των εκεί πληβείων μόλις που φτάνει το 75% του γερμανικού μέσου όρου.
Ο δεύτερος ομιλητής-έκπληξη ήταν ο υπουργός Μεταφορών Χρήστος Σπίρτζης. «Τη Δευτέρα (σήμερα) θα συνεδριάσουμε οι υπουργοί Μεταφορών της Ε.Ε. για να αποφασίσουμε αν οι οδηγοί νταλίκας θα κοιμούνται το ρεπό τους μέσα στην νταλίκα! Είναι ο εξευτελισμός του ευρωπαϊκού πολιτισμού» σχολίασε με οργή. Για να καταδείξει τη βαθιά κρίση που διέρχεται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ο Σπίρτζης ανέφερε δύο παραδείγματα από τον τομέα του:
«Κανένα ευρωπαϊκό αεροδρόμιο δεν αποτελεί κόμβο διεθνών μεταφορών. Τον ρόλο αυτό κέρδισε η Κωνσταντινούπολη του Ερντογάν. Η Ε.Ε. δεν λαμβάνει υπ’ όψιν τον παράγοντα ανθρώπινη ζωή στον σχεδιασμό των δημοσίων έργων. Απαιτεί να αποδεικνύεται μόνο η οικονομική βιωσιμότητα του έργου από τις εθνικές Αρχές. Το αντιμετωπίσαμε όταν ζητήσαμε χρηματοδότηση για τον οδικό άξονα καρμανιόλα Πάτρα – Πύργος»!
Στην πραγματικότητα όλες οι διαπιστώσεις συγκλίνουν στο εξής συμπέρασμα: Αρχισε η κορυφή να καταλαβαίνει τι γίνεται στη βάση. Εχω ακούσει κατ’ επανάληψιν σεκιουριτάδες σε μεγάλες εταιρίες να σχολιάζουν μεγαλόφωνα ευμενώς τον Σαλβίνι. «Αυτός είναι ηγέτης! Αξιοπρέπεια, ρε» φώναζε τις προάλλες ένας.
«Τους είδες, κύριε δημοσιογράφε, τους Ορμπαν και Ερντογάν; Αυτοί τον έδιωξαν τον Σόρος από τις πατρίδες τους. Εμείς;» μου είπε ένας άλλος.
Τα γεγονότα στη Γαλλία λοιπόν δεν αποτελούν κεραυνό εν αιθρία. Ο Μακρόν αποτέλεσε τον εκλεκτό ενός συστήματος, που αμφισβητείται από τους πολίτες. Το ηφαίστειο είναι έτοιμο να εκραγεί. Αυτή η Ευρώπη πορεύεται υπνωτισμένη όπως οι νταλίκες, με τα φώτα νυσταγμένα και βαριά.
Αυτή η Ευρώπη είναι έτοιμη να εκραγεί γιατί μεγάλες ομάδες πολιτών της το έχουν πάρει απόφαση: Δεν τους περιλαμβάνει.
