Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης
Πηγή: εφημερίδα “Δημοκρατία”
Η πρώτη δημοσκόπηση του φθινοπώρου (Metron Analysis 22/9/2018) εμφάνιζε τη Ν.Δ. να προηγείται με 11,7 μονάδες του ΣΥΡΙΖΑ παρά τη φιέστα του πρωθυπουργού για την έξοδο από τα Μνημόνια. Οι χειρισμοί της κυβέρνησης στο Μάτι αποτυπώθηκαν τότε ευκρινώς στους αριθμούς.
Ωστόσο, το ποσοστό που συγκέντρωναν οι… νεομπολσεβίκοι του καπιταλισμού ήταν αξιοσημείωτο: Εναντι μιας Ν.Δ. που εμφανιζόταν με αναγωγή να φλερτάρει με το 36,9%, ο ΣΥΡΙΖΑ της πυρκαγιάς κέρδιζε το 25,2% των προτιμήσεων των πολιτών. Ακολουθούσαν το ΠΑΣΟΚ με 8,1% το ΚΚΕ με 6,7%, η Χρυσή Αυγή με 6%, η Ενωση Κεντρώων με 3,2%, το Ποτάμι με 2,3% και η Ελληνική Λύση με 1,4%. Αυτά τον Σεπτέμβριο. Το Σάββατο η ίδια εταιρία έδωσε στη δημοσιότητα το τελευταίο κύμα έρευνάς της.
Η Ν.Δ. εξακολουθεί να προηγείται, αυξάνοντας το ποσοστό της από την τελευταία μέτρηση κατά σχεδόν μία μονάδα (37,8% πάντα με αναγωγή, χωρίς αναγωγή 27,4%), ο δε ΣΥΡΙΖΑ αυξάνει κι εκείνος το ποσοστό του σε 26,9% (από 25,2%, σχεδόν δύο μονάδες πάνω), ενώ η διαφορά (με αναγωγή) μειώνεται κατά μία μονάδα: από 11,7% τον Σεπτέμβριο στο 10,9% τον Νοέμβριο. Και πράγματι ο δικομματισμός, το άθροισμα των δύο κομμάτων εξουσίας, φτάνει πρώτη φορά στο 63,1%. Φτάνει προώρως, έξι μήνες πριν από τις κάλπες του Μαΐου, στο ποσοστό που άθροισε περίπου στην εθνική κάλπη του 2015. Φουσκοθαλασσιά, λοιπόν! Μπορεί να ανέβει κι άλλο. Το πλέον ενδιαφέρον εύρημα της μέτρησης κατά τη γνώμη μου είναι η ανατροπή στην κατάταξη των μικρότερων κομμάτων συν τα ποσοστά ορισμένων νεοεμφανιζόμενων.
Το ΠΑΣΟΚ, που σε όλες τις έρευνες της Metron καταλαμβάνει σταθερά την τρίτη θέση μετά τη μετεξέλιξή του σε Δημοκρατική Συμπαράταξη (με αναγωγή ελάμβανε μέχρι και 12% στα τέλη 2017), σήμερα πέφτει στο 6,9%. Με αναγωγή, παρακαλώ. Το ξεπερνά πρώτη φορά στις έρευνες της Metron η εξαφανισμένη από τα ΜΜΕ Χρυσή Αυγή με 7,2%, η οποία από πέμπτη κατατάσσεται τρίτη.
Από κοντά στη μάχη για την τρίτη θέση και το ΚΚΕ, με 6,3%. Αξιοσημείωτα επίσης μερικά «πόιντ» του χάρτη: Η ελαφρά άνοδος του Ποταμιού, σε σύγκριση με τον Σεπτέμβριο, κατά 0,2%, στο 2,5%. Η πτώση του Βασίλη Λεβέντη και η έξωσή του από τη Βουλή, που επιβοηθά το σενάριο της αυτοδυναμίας. Η άνοδος των ποσοστών της Ελληνικής Λύσης από τον Σεπτέμβριο στο 2% (1,4% τότε). Δεδομένου ότι ο ΣΥΡΙΖΑ στα καλύτερά του κέρδισε τη Ν.Δ. το 2015 με 7,5 μονάδες, επισημαίνουμε τα εξής:
Πρώτον, δικαιώνεται η εκτίμηση που μου είχε διατυπώσει σε ανύποπτο χρόνο ο πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης. Τα μικρότερα κόμματα θα ρευστοποιηθούν στον δρόμο προς τις εκλογές. Θα συνεχίσουν να χάνουν έδρες στο Κοινοβούλιο γιατί οι βουλευτές τους θα αναζητούν στέγη επανεκλογής. Μα, όπως δείχνουν οι μετρήσεις (προσθέτω εγώ), θα συνεχίσουν να χάνουν ψήφους προς όφελος των δύο.
Δεύτερον, δικαιώνεται η εκτίμηση που έχω μοιραστεί με κορυφαίο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, που συνάντησα στο περιθώριο κοινωνικής εκδήλωσης πριν από τη διεξαγωγή αυτής της έρευνας, ότι το κόμμα αυτό θα κινδυνεύσει στον δρόμο προς τις εκλογές με ραγδαία πτώση της δύναμής του προς όφελος του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και της Ν.Δ. σε μικρότερο βαθμό. Ανεξαρτήτως σκανδάλων. Αν δει κανείς πού πήγε το σχεδόν 6% που έχασε το ΠΑΣΟΚ από πέρυσι τον Νοέμβριο μέχρι σήμερα, θα δει πως το παραδοσιακό κομμάτι του, των παπανδρεϊκών, πάει ΣΥΡΙΖΑ και των σημιτικών πάει Ν.Δ.
Εάν αυτή η τάση, του γκρεμίσματος του ΠΑΣΟΚ από την τρίτη θέση, μονιμοποιηθεί, τότε ο ΣΥΡΙΖΑ έχει λόγο να κάνει όλες τις εκλογές μαζί τον Μάιο και όχι τον Μάρτιο μαζί με το δημοψήφισμα για το Σύνταγμα. Ασθενές σε έδρες ΠΑΣΟΚ ίσον αδυναμία εκλογής Προέδρου Δημοκρατίας το 2020 και απαγορευτικό στην κατάργηση της απλής αναλογικής.
Οπως εξελίσσονται τα πράγματα, ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπει στον πειρασμό να στηρίξει Σγουρό (αν περάσει), Γερουλάνο (αν περάσει) και Καϊλή για τις αυτοδιοικητικές.
Τρίτον, στα ιδεολογικά ταυτοτικά ερωτήματα των μετρήσεων (Σκόπια, Εκκλησία, κοινωνικό μέρισμα) ο ΣΥΡΙΖΑ υπολείπεται σαφώς, αλλά δεν ηττάται. Υπάρχει ένα 35%-37% στην ελληνική κοινωνία (έναντι του σαφώς πλειοψηφικού 65%) που θέλει και παράδοση του ονόματος «Μακεδονία» στα Σκόπια, και διαχωρισμό Κράτους – Εκκλησίας, και παροχές υπό μορφή μερίσματος (δες έρευνα Metron).
Τέταρτον, η ρελάνς του Κυριάκου αποτελεί το 2,5% του Ποταμιού. Εάν τον Μάρτιο σε συνθήκες ακραίας πόλωσης προσχωρήσει το σύνολο σχεδόν της Κοινοβουλευτικής Ομάδος του Ποταμιού με τον Σταύρο επικεφαλής στη Ν.Δ., θα δημιουργηθούν εντυπώσεις με επικοινωνιακή δυναμική. Κυρίως θετικές. Οι αρνητικές -υπολογίζεται ότι- θα ενσωματωθούν στο μαξιλάρι της Λύσης, που κατά κάποιους σε περίπτωση εισόδου στη Βουλή θα έχει το δίλημμα αν πρέπει να στηρίξει μια κυβέρνηση εθνικού σκοπού με τον Μητσοτάκη πρωθυπουργό ή όχι. Η ρελάνς Τσίπρα έναντι του Ποταμιού θα μπορούσε να είναι η συμπερίληψη ορισμών στελεχών των ΑΝ.ΕΛ. (όχι του κόμματος στα ψηφοδέλτια ΣΥΡΙΖΑ).
Το μεγάλο μυστικό της μέτρησης αυτής όμως -επανέρχομαι, ο Στράτος Φαναράς είναι προσεκτικός πάντα στην τελική ευθεία- είναι η πτώση του ΠΑΣΟΚ.
Αν αυτή συνεχιστεί με αυτούς τους ρυθμούς, τότε το αποδοκιμασθέν ΠΑΣΟΚ θα έχει κι εκείνο το δίλημμα αν πρέπει να μπει σε κυβέρνηση Μητσοτάκη, αν πρέπει να αφήσει άλλα μαξιλάρια συντηρητικά να κάνουν αυτή τη δουλειά ή αν θα οδηγήσει μαζί με άλλους τη χώρα σε δεύτερες κάλπες, όλες με αναλογική. Καλές οι 10,7 μονάδες, λοιπόν, αλλά να παρατηρούμε το τοπίο. Και να θυμόμαστε πως και οι πέντε, έξι, επτά μονάδες θρίαμβος θα είναι για τη Ν.Δ. απέναντι στο καθεστώς.
Διότι με τη μονομανία του «διψήφιου» που έχει πιάσει ορισμένους, στο τέλος, αν τυχόν κλείσει λίγο η ψαλίδα, θα μοιάζει με ισοπαλία. Και δεν θα είναι!
