Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Πηγή: anoixtoparathyro.gr
Δεν πρέπει να αισθάνεται και πολύ καλά τελευταία ο Κώστας Σημίτης. Το φάντασμα που από καιρό πλανάται πάνω από την οδό Αναγνωστοπούλου -εκεί όπου παίχθηκαν και από τις δυο πλευρές του δρόμου, οι σπουδαιότερες πράξεις της αναρρίχησης τους στη πρωθυπουργία, αλλά και της αποχώρησής του- του χτυπάει τα παντζούρια.
Σε λίγο θα του χτυπήσει και την πόρτα. Με τη μορφή δικαστικού που θα του κοινοποιήσει τη πρόσκληση να εμφανιστεί αυτοπροσώπως δι’ υπόθεσιν του. Δεν μπορεί να μην ξέρει τίποτε για όσα συνέβησαν επί πρωθυπουργίας του και στέλνουν κόσμο στη φυλακή. Αν μη τι άλλο, είναι ουσιώδης μάρτυρας. Δεν μπορεί να μην εξεταστεί.
Προς το παρόν ο Κώστας Σημίτης, χάνει το πολιτικό φωτοστέφανο που του φιλοτέχνησαν οι γελωτοποιοί του βασιλέως σε συγκεκριμένα ΜΜΕ για χρονια -και τώρα κάνουν πως δεν τον ξέρουν. Του γύρισαν την πλάτη ακόμη και τα εξαπτέρυγα του και προσπαθούν να «τρουπώσουν» στον Νεομητσοτακισμό, όπως είχαν τρουπώσει τον «εκσυγχρονισμό του». Οι αγιογράφοι του δεν έχουν μια λέξη συμπάθειας γι’ αυτόν.
Ο ίδιος παρακάμπτει ακόμη και τη αστική του ευπρέπεια και μας δουλεύει ψιλό γαζί. Θεωρεί ότι απευθύνεται σε κάφρους; Τι άλλο είναι η δήλωση του μετά τον ορυμαγδό τον τελευταίων ημερών για τη σιωπή του;
Ούτε ένα mea culpa;
Είναι ολοφάνερο ότι αυτή η δήλωση αποσπάστηκε με το ζόρι από τον Γ. Παπαχρήστο των «Νέων» -και είναι επιτυχία του. Αλλά το περιεχόμενό της είναι εξοργιστικό. Προς θεού, σε ποιους απευθύνεται; Ας τη δούμε κομμάτι- κομμάτι.
« Είναι εμφανές ότι από διάφορες πλευρές επιχειρείται να ανοίξει ένα άλλο πεδίο συζήτησης, το οποίο θα διευκολύνει την κυβέρνηση να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές μέσα σε ένα κλίμα σκανδαλολογίας και λάσπης».
Ποια κυβέρνηση και ποιες εκλογές; Αυτό κατάλαβε ότι συμβαίνει; Από που είναι «εμφανές» και σε ποιους; Το μόνο εμφανές είναι αυτό που συμβαίνει: υπουργοί του καταλήγουν στον Κορυδαλλό. Ποιες «διάφορες πλευρές»; Εννοεί κόμματα; Eισαγγελείς; ΜΜΕ ;
Πού το βρήκε το «άλλο πεδίο συζήτησης». Ποιο άλλο; Ένα θέμα βρίσκεται στο κέντρο της επικαιρότητας: τα σκάνδαλα επί της πρωθυπουργίας του. Από υπουργούς που ήταν απολύτως δίπλα του;
Τι ακριβώς συνιστά «κλίμα σκανδαλολογίας και λάσπης»; Μόνο κλίμα είναι; Σκανδαλολογία και λάσπη οι δικαστικές αποφάσεις; Αυτός δεν έλεγε σε όλους παλαιότερα: «Nα πάτε στη δικαιοσύνη». Ε, λοιπόν, πήγαν.
Λέει ακόμη: « Τα προβλήματα της χώρας είναι τέτοια και τόσο σοβαρά που δεν επιτρέπουν αποπροσανατολισμούς και παραδοξότητες». Ότι δεν αισθάνεται ότι για αυτά τα προβλήματα συνέβαλε και ο ίδιος, το καταλάβαμε από καιρό: η κόλαση είναι οι άλλοι. Αλλά οι αφού δεν επιτρέπονται αποπροσανατολισμοί και παραδοξότητες γιατί ο ίδιος κάνει και τα δυο;
Συνεχίζει: «Τούς καταλαβαίνω γιατί το κάνουν και τι σκοπούς επιδιώκουν να εξυπηρετήσουν, αλλά προσωπικά δεν πρόκειται να συμμετάσχω στην προσπάθεια ούτε να συνεισφέρω απαντώντας τους».
Ποιους «καταλαβαίνει;» και για ποιους «σκοπούς» λέει;. Θα μιλήσει κι αυτός για τη «συμμορία Τσίπρα και δικαστικών», σαν τον Σαμαρά, τον Άδωνι και τον Λοβέρδο; Γιατί δεν δίνει απαντήσεις σε θέματα που μόνο άσχετα δεν είναι με τον ίδιο; Δεν είναι υποχρέωσή του; Υπουργούς, συνεργάτες και πεπραγμένα των κυβερνήσεων του δεν αφορούν;
Ποιος τον έθεσε υπεράνω όλων; Τι συμπεριφορά είναι αυτή απέναντι σε ένα λαό που τον τίμησε δύο φορές; Ένα mea culpa, βρε αδελφέ…
Η κατακλείδα της δήλωσής του δικαιώνει όσους τον θεωρούν αποσυνάγωγο: «Επαναλαμβάνω: άλλα είναι τα προβλήματα της χώρας και δεν λύνονται με τη σκανδαλολογία». Αυτή τη φορά δεν προσέθεσε και το «με καταγγελίες».
Μπα; Και πώς λύνονται; Με σεμινάρια; Με ψυχοθεραπεία; Με ευχέλαιο; Ή μήπως δεν είναι προβλήματα της χώρας η διαφθορά επί των ημερών του; Σε ποιον έγραφε Γεράσιμος Αρσένης την ώρα που εξελίσσονταν; Σε ποιον μιλούσε για τη διαφθορά ο Θ. Πάγκαλος στο Εκτελεστικό Γραφείο; Ποιος κάλεσε στην Κεντρική Επιτροπή τον Γιάννη Καψή «αν έχει στοιχεία να πάει τον εισαγγελέα»;
Ο Κώστας Σημίτης στον πολιτικό βίο του έκανε μεγάλες προσπάθειες για να χτίσει υστεροφημία, σε εμφανή αντίστιξη προς τον Ανδρέα Παπανδρέου. Όλα πήγαν χαμένα. Τώρα αποτελειώνει μόνος του τον εαυτό του. Το αφήγημα του καταρρέει. Αλλά λίγη παλικαριά δεν θα έβλαπτε. Πρωθυπουργός ήταν, να πάρει η ευχή. Δεν καταλαβαίνει ότι η χειρότερη υπηρεσία προς τον εαυτό του είναι να κρύβεται; Δεν καταλαβαίνει ότι έτσι γίνεται κατώτερος των χειρότερων ημερών του;
Κανείς πολιτικός δεν θα ήθελε να είναι στη θέση του. Αλλά και κανείς δεν θα έκανε μόνος του δυσκολότερη αυτή τη θέση απέναντι στην κοινωνία, αποφεύγοντας να μιλήσει για τους υπουργούς και συνεργάτες του. Καταδικάζει την κυβέρνηση και όχι τον Γιάννο. Έλεος.