Λίνα Παπαδάκη: Θέλω την επανάσταση του Κέντρου


 
Του Μανώλη Κομνηνού
 
Με μια “ομιλούσα” φωτογραφία, έτοιμη να… στοχεύσει, η Λίνα Παπαδάκη συμμετέχει στην προσυνεδριακή καμπάνια του Ποταμιού, καταθέτοντας τα δικά της “θέλω”, για την επόμενη μέρα της χώρας.
Η καλή δημοσιογράφος και διευθύντρια του Γραφείου Τύπου του Ποταμιού, σημειώνει χαρακτηριστικά τα εξής:

“Όλα τα κύματα αστικού εκσυγχρονισμού, εξευρωπαϊσμού, προόδου έγιναν με κυβερνήσεις Κέντρου. Όλα τα βήματα κοινωνικού φιλελευθερισμού που εδραίωσαν τα δικαιώματα του πολίτη, που υπερασπίστηκαν τις κοινωνικές μειονότητες, που έσπασαν τα συντηρητικά στερεότυπα, που δόμησαν το οικογενειακό δίκαιο στο Κέντρο οφείλονται.”

Επανάσταση του Κέντρου σημαίνει αλλάζω συνειδήσεις. Σημαίνει τολμηρά βήματα εκσυγχρονισμού, μεγάλες δημοκρατικές τομές, συναινετική αλλαγή του ρου της ιστορίας. Ο φορέας των μεγάλων ειρηνικών αλλαγών στο κράτος, την κοινωνία και τη δημοκρατία ήταν και είναι ιστορικά ο χώρος του Κέντρου. Η αριστερά ήθελε να γκρεμίσει και να ισοπεδώσει. Η δεξιά ήθελε να συντηρήσει και να καθηλώσει. Το Κέντρο φέρνει τη χώρα κάθε φορά στην εποχή της.
«Όλα τα κύματα αστικού εκσυγχρονισμού, εξευρωπαϊσμού, προόδου έγιναν με κυβερνήσεις Κέντρου. Όλα τα βήματα κοινωνικού φιλελευθερισμού που εδραίωσαν τα δικαιώματα του πολίτη, που υπερασπίστηκαν τις κοινωνικές μειονότητες, που έσπασαν τα συντηρητικά στερεότυπα, που δόμησαν το οικογενειακό δίκαιο στο Κέντρο οφείλονται,» υπογραμμίζει η Λίνα Παπαδάκη, διευθύντρια του Γραφείου Τύπου του Ποταμιού.
Το Κέντρο ήταν πάντα ο χώρος της προόδου. Η αριστερά και η δεξιά υπήρξαν σταθερά δυνάμεις της συντήρησης. Η πρώτη πίστευε σε δόγματα, δέσμια αγκυλώσεων, παραλυτικών εμμονών και μιας πολιτικής μεταφυσικής που υπονόμευε σταθερά το αστικό και ευρωπαϊκό μέλλον της χώρας, η δεύτερη πάντα έκρυβε μέσα της ισχυρές καθηλωτικές δυνάμεις κοινωνικού συντηρητισμού, θρησκοληψίας, εθνικισμού και πολιτικής αδράνειας που κρατούσαν την χώρα έξω απ´ την εποχή της.
«Τέλος, το Κέντρο υπήρξε πάντα η ραχοκοκκαλιά της κοινωνίας, η μάνα της μεσαίας τάξης. Η πιο επαναστατική τάξη. Που στην ακμή της μπορεί να υποδεχθεί στους κόλπους της τις πιο αδύναμες κοινωνικές ομάδες και να τροφοδοτήσει τις πιο ισχυρές. Η τάξη που δέχεται τα πιο καίρια χτυπήματα, που έχει γίνει στόχος μιας κοντόφθαλμης και πελατειακής πολιτικής κι αναζητά τον φυσικό της πολιτικό χώρο για να αναγεννηθεί. Τον χώρο του Κέντρου,» καταλήγει η Λίνα Παπαδάκη.
* Ευχαριστούμε τον Δημήτρη Τεγκερίδη – Ελληνική Ομοσπονδία Τοξοβολίας
Φωτογραφία: Αφροδίτη Χουλάκη

Best Of

Η Αχτσιόγλου… έπαθε Κασσελάκη (ελαφρότητα influencer)

Ξαναβρήκε την... ενέργεια από την οποία είχε αδειάσει. Η...

Χατζηδάκης: Θέτουμε σε λειτουργία ένα ισχυρό εργαλείο για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής

Ολοκληρώθηκε με επιτυχία η διασύνδεση των POS με τις...

Το “υπερ-εγώ” του Κασσελάκη τον οδηγεί στον… επίλογο

Η ανεξήγητη αυτοπεποίθηση που δείχνει να διακρίνει σε πλεόνασμα...

Κίνηση αμφισβήτησης (και ανατροπής) του Ανδρουλάκη από το… ίδιο βράδυ των ευρωεκλογών κιόλας

Τα δημοσκοπικά νέα προκαλούν μαύρες σκέψεις στη Χαριλάου Τρικούπη,...

Newsletter

spot_img

Δείτε επίσης...

Οι “χαλασμένες” καρδιές που συνεχίζουν…

  Ακόμη ένα «πέρασμα». Από μια εποχή, σε μια άλλη....

Η (αναστάσιμη) ευαγγελική περικοπή που ταξιδεύει την καρδιά στη γαλήνη…

  Της Κατιάνας Ναυπλιώτου Στο Ευαγγέλιο της Ανάστασης, το πρωί του...

Ο μοναχικός περίπατος των δακρύων

  Τα λόγια έχουν πάντα μια φυσική υπεροχή στην αναζήτηση...

Το ταξίδι, λοιπόν. Τίποτα άλλο (δεν έχει σημασία)…

Τη φετινή Μεγάλη Παρασκευή, ακόμη και ο καιρός αποφάσισε...

Η Μισέλ Ομπάμα… δείχνει το μέλλον

Το μέλλον που θα μπορούσε η ίδια να εκφράσει,...
Avatar

Οι “χαλασμένες” καρδιές που συνεχίζουν…

  Ακόμη ένα «πέρασμα». Από μια εποχή, σε μια άλλη. Το Πάσχα λειτουργεί, ειδικά για όσους δεν έχουν στεγνώσει την καρδιά τους από τη γαλήνη...

Η (αναστάσιμη) ευαγγελική περικοπή που ταξιδεύει την καρδιά στη γαλήνη…

  Της Κατιάνας Ναυπλιώτου Στο Ευαγγέλιο της Ανάστασης, το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου, λίγο μετά το "Ανάστα ο Θεός", μπορεί κανείς να ακουμπήσει την καρδιά του...

Ο μοναχικός περίπατος των δακρύων

  Τα λόγια έχουν πάντα μια φυσική υπεροχή στην αναζήτηση της κατάλληλης διαδρομής από το μυαλό στην καρδιά. Ώστε να μην κλονίσουν το αυθόρμητα εύθραυστο...