Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Μπορεί να είναι ατίθασο θηλυκό, αυτό ωστόσο δεν σημαίνει και ότι, η Ιστορία… δεν έχει τις στιγμές της.
Εκείνα τα παράθυρα στη συγκυρία, που επιτρέπουν σε όσους έχουν το… θάρρος να τη μελετήσουν σοβαρά, να διαβάζουν στις σειρήνες του παρόντος, ήχους από το παρελθόν. Και να προδικάζουν τις… μελωδίες του μέλλοντος.
Μια αυτοκρατορία δεν δέχεται υποδείξεις. Ακόμη και πρώην. Ειδικά όταν, οι κληρονόμοι της τρέχουσας συγκυρίας, αισθάνονται το βάρος της ψυχολογίας να τους οδηγεί.
Ένας βαθιά συναισθηματικός, παρορμητικός και απρόβλεπτος λαός, όπως είναι οι Ιταλοί, κουνάει το δάχτυλο στις Βρυξέλλες. Ακόμη και μετά την απόρριψη του προϋπολογισμού της χώρας από την Κομισιόν, σε μια ενέργεια ακραία πρωτοφανή, ακόμη και για τη γραφειοκρατία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ο Ματέο Σαλβίνι ανεβάζει στο Twitter… χαριτωμένες φωτογραφίες του Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ με τον Πιέρ Μοσκοβισί, και στέλνει το μήνυμα ότι, η Ιταλία δεν δέχεται υποδείξεις και μαθήματα.
Φυσικά, το σκηνικό το έχουμε ξαναζήσει. Όχι τόσο με την Ελλάδα του Αλέξη Τσίπρα, το 2015. Αλλά με την ίδια την Ιταλία, του Σίλβιο Μπερλουσκόνι στις αρχές αυτής της διαρκούς κρίσης.
Μόνο που, οι Βρυξέλλες υποτιμούν τη διαπίστωση πως… οι συγκυρίες αλλάζουν. Οι λαοί, όχι.
Και όταν η συγκυρία είναι κατάλληλη, οι λαοί… βγάζουν γλώσσα.
Κάπως έτσι, η Αιώνια Πόλη αντιστέκεται, και προκαλεί την Ευρώπη της λιτότητας.
