Γράφει ο Φαήλος Κρανιδιώτης
Πού είναι όλοι αυτοί οι αγαπούληδες, οι ισαποστάκηδες και οι πιο προχωρημένοι, που δεν λένε πως «φταίνε οι Τούρκοι, αλλά φταίμε κι εμείς», που αναγνωρίζουν χίλια δίκια στα Μεμέτια και είναι έτοιμοι να φωνάξουν «να πεθάνει η Ελλάδα, να ζήσουμε εμείς», όπως συχνά λένε τα μέλη του Πανχασισιακού Διεθνιστικού Ομίλου Εξαρχείων «Η Τζιβάνα»; Πού χάθηκαν αυτές οι ψυχές;
Τα ψέματα τελείωσαν, μας τα είπε και ο εκπρόσωπος των Γενοκτόνων ληστοσυμμοριτών εν Αθήναις, πως «λένε ό,τι κάνουν και κάνουν αυτό που λένε». Ούτε ένα χιλιοστό δεν αφήνουν για «γούτσου γούτσου» που θέλουν η Ντόρα και άλλοι βαριοί πραγματιστές αναλυτές με τη φαντασιακή Τουρκία που έχουν στο μυαλό τους. Η πραγματική Τουρκία μάς απειλεί πια με πράξεις, τόσο δε απροκάλυπτα που δεν έχουμε παρά μόνο μία (1) επιλογή: Να τους αλλάξουμε τον αδόξαστο. Εάν τολμήσουν, να γίνει κόλαση από τον Έβρο ως το Καστελόριζο και την Κύπρο. Να γίνει των Αγίων Scalp και Exocet και λοιπών Οσίων, που θα ευλογήσουν την Τουρκιά, ώστε τα πληρώματα των πολεμικών της και οι πιλότοι της να γνωρίσουν τον πάτο του Αιγαίου. Διαφαίνεται -το λέω με επιφύλαξη, αλλά διαφαίνεται- πως ο Πρωθυπουργός σοφά, όπως και στον Εβρο, επαφίεται στην ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων για τα δέοντα. Όπως στην πανδημία άκουσε τον Τσιόδρα και όχι τους «επιδημιολόγους» του facebook, έτσι και στην επιδείνωση της ληστρικής επιθετικότητας του κράτους-συμμορίας ακούει αυτούς που σοφά επέλεξε στην ηγεσία του Στρατεύματος. Ο Μεμέτης θέλει τον Φλώρο του, τον Λαλούση του, τον Πετράκη του, τον Μπλιούμη του.
Η απόλυτη εγρήγορση και η αποφασιστικότητά μας, η δημιουργία στο μυαλό του εχθρού της απόλυτης πεποίθησης πως, αν τολμήσει, θα τον χτυπήσουμε παντού και ανελέητα, είναι η μόνη περίπτωση να κάνουν πίσω. Διότι οι Τούρκοι -άντε, να το ξαναπούμε- είναι σιγουρατζήδες. Θέλουν αντίπαλο δεμένο πισθάγκωνα – δώσ’ τους γυναικόπαιδα να διαπρέψουν. Βιασμοί και πλιάτσικο.
Και -δώστε βάση, αδέρφια- είναι και ψυχολογικό το ζήτημα. Ο ληστής που μπαίνει σε ξένο σπίτι το ξέρει. Το ξέρει πως είναι εν αδίκω καταπατητής. Μπαίνει χωρίς φόβο όταν υποτιμά τον ιδιοκτήτη, τον νόμιμο κάτοχο, ή όταν τον θεωρεί δειλό και αμελητέο. Όταν όμως ξέρει πως το αφεντικό της γης και του σπιτιού θα βγει με το όπλο και θα του τινάξει τα μυαλά στον αέρα, φοβάται. Δεν υπάρχει γενναίος κακοποιός, διότι ενδόμυχα έχει πάντα τον φόβο της Τιμωρίας. Και οι Τούρκοι είναι κακοποιοί.Μέχρι εδώ ήταν! Δεν πάει άλλο. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή, αν τολμήσουν. Έχουμε ηγεσία που ξέρει τη δουλειά, έχουμε όπλα, απόθεμα ισχύος να καταστρέψουμε δύο Τουρκίες. Τώρα δεν υπάρχουν κόμματα και κομματικά ή προσωπικά συμφέροντα. Μια γροθιά. Όλοι. Με εμπιστοσύνη στους Φύλακες της Ελευθερίας μας. Γι’ αυτό αγοράζουμε δεκαετίες τώρα όπλα, γι’ αυτό έχουμε πιο πολλά μαχητικά αεροπλάνα από τη Γαλλία και έναν από τους μεγαλύτερους πολεμικούς στόλους.
Έχουμε τους καλύτερους πιλότους σε όλο το ΝΑΤΟ, ίσως και σε όλο τον κόσμο, έχουμε ναυτοσύνη με παράδοση, τεράστιο αρματικό δυναμικό, μια ανάσα από τον Βόσπορο. Δεν έχουμε διχάσει την κοινωνία, δεν κυνηγάμε τους ίδιους τους πιλότους μας και άλλους στρατιωτικούς για θεωρίες συνωμοσίας. Δεν είμαστε πολυεθνική χώρα χτισμένη πάνω στη Γενοκτονία. Δεν έχουμε εξοργίσει τους Γάλλους και τους Ισραηλινούς, δεν χωνόμαστε ως τραμπούκοι στη Λιβύη. Μπορούμε μόνοι μας, αλλά έχουμε και ταύτιση συμφερόντων με άλλους στη Μεσόγειο, που είναι πυρηνικές δυνάμεις. Ο Ερντογάν βράζει το στάρι για τα κόλλυβά του. Γιατί να του χαλάσουμε το χατίρι; Όλες οι κομματικές ηγεσίες, από δεξιά ως αριστερά, πρέπει να δηλώσουν την πλήρη στήριξή τους στην κυβέρνηση και στις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας στη γραμμή της μαχητικής υπεράσπισης των εθνικών συμφερόντων, στη γραμμή της Αντίστασης και όχι της υποταγής. Στήριξη χωρίς καμία επιφύλαξη, υποσημείωση ή ερωτηματικό. Ας χαλάσουμε την κακή παράδοση της διχόνοιας. Καθολική ενότητα. Πίστη στις Ένοπλες Δυνάμεις. Όχι άλλα Ιμια. Χίλιες φορές θα το γράψω: Διχασμένοι φτάσαμε λίγα χιλιόμετρα από την Άγκυρα. Ενωμένοι θα τους τελειώσουμε.
Η Αριστερά να αντιληφθεί πως απέναντί μας έχουμε έναν ισλαμιστή Χίτλερ και, με βάση αυτό, να καθορίσει τη στάση της. Ούτε ΝΑΤΟ ούτε ΗΠΑ από πίσω, μόνο η αυτόνομη μεγαλομανία ενός αυταρχικού τρομοκράτη, γενοκτόνου και δουλεμπόρου. Λοιπόν, σύντροφοι, με τον λαό, με την Ελλάδα ή με τον Αδόλφο της Άγκυρας και τα περιτετμημένα SS του; Έχουμε άφθονο χρόνο μπροστά μας να λύσουμε τις πολιτικές και ιδεολογικές μας διαμάχες. Τώρα, όμως, όλοι οι πολιτικοί Αρχηγοί να δηλώσουν την πλήρη στήριξή τους στην κυβέρνηση και στο ένοπλο χέρι του Έθνους.
Αύριο, Παρασκευή 24 Ιουλίου, είναι η επέτειος της υπογραφής της Συνθήκης της Λωζάννης, που ο Ερντογάν θέλει διακαώς να αναθεωρήσει, αλλά και η ημέρα που θα πάει να προσευχηθεί στην Αγια-Σοφιά, που την ξανακάνει τζαμί. Είναι μια συμβολική και επικίνδυνη μέρα. Ισως, όμως, να είναι και απαρχή απονομής δικαιοσύνης.
*Δικηγόρος – πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ, www.neadexia.gr
