Γράφει ο Τάσος Παππάς
Εκτακτο φόρο στις μεγάλες περιουσίες, κάτι που αφορά 12.000 ανθρώπους, αποφάσισε να επιβάλει η κυβέρνηση για να αντιμετωπιστούν οι επιπτώσεις της πανδημίας και να ενισχυθούν οι πιο φτωχοί και οι μικρές επιχειρήσεις. Ο φόρος προβλέπεται να αποφέρει στα δημόσια ταμεία περίπου τρία δισεκατομμύρια ευρώ. Τρομάξατε οι πλούσιοι που μια δική σας κυβέρνηση βάζει το χέρι της στην τσέπη σας για να πάρει μερικά απ’ αυτά που βγάλατε με τον τίμιο ιδρώτα σας αντί να αφήσει το αόρατο χέρι της αγοράς να κάνει τη δουλειά που ξέρει;
Αιφνιδιαστήκατε οι αριστεροί και οι κομμουνιστές, που από το πρωί μέχρι το βράδυ καταγγέλλετε την κυβέρνηση για αναλγησία και ταξική μεροληψία υπέρ των εχόντων; Θορυβηθήκατε οι βουλευτές και τα στελέχη της παράταξης που η κυβέρνηση των αρίστων θίγει τις περιουσίες των ευυπόληπτων πολιτών και αναρωτιέστε ποια μύγα την τσίμπησε και άρχισε να συμπεριφέρεται σαν να είναι καμιά κυβέρνηση αχρείων μπολσεβίκων; Χαρήκατε οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι με τις συντάξεις τρεις κι εξήντα, οι χαμηλόμισθοι, οι υποαπασχολούμενοι, οι περιστασιακά εργαζόμενοι, οι απλήρωτοι επειδή έτσι γουστάρουν οι εργοδότες σας, που θα πάρετε μια μικρή ανάσα; Μην ανησυχείτε οι πλούσιοι και οι βουλευτές της συντηρητικής παράταξης.
Μην ενθουσιάζεστε οι πληβείοι. Μην εκπλήσσεστε οι αριστεροί και οι κομμουνιστές. Αλλού βαρούν τα κρόταλα. Δεν πρόκειται για μαϊμού… είδηση. Ισχύει. Με τη διαφορά ότι δεν είναι η ελληνική κυβέρνηση αυτή που αποφάσισε το συγκεκριμένο μέτρο, αλλά η κυβέρνηση της Αργεντινής. Η Γερουσία στην Αργεντινή, μετά τη Βουλή των Αντιπροσώπων, ενέκρινε ένα νομοσχέδιο που επιβάλλει έκτακτο φόρο στις μεγάλες περιουσίες, κάτι που αφορά περίπου 12.000 ανθρώπους.
Διαφωνεί οριζοντίως και καθέτως το φιλελεύθερο αντιπολιτευόμενο κόμμα (δηλαδή η «Νέα Δημοκρατία» της Αργεντινής) Μαζί για την αλλαγή (αχ, αυτή η λέξη «αλλαγή» πόσους βιασμούς έχει υποστεί) του πρώην προέδρου της χώρας Μαουρίτσιο Μάκρι (πλούσιος όπως ο δικός μας πρωθυπουργός, που είχε υποσχεθεί ανάπτυξη όπως ο δικός μας πρωθυπουργός, αλλά έφερε το ΔΝΤ), ο οποίος χαρακτήρισε την έκτακτη φορολόγηση «δήμευση» (ο εφιάλτης του κομμουνισμού ταράζει τον νήδυμο ύπνο του). Φυσικά δεν θα μπορούσε να πάρει ένα τέτοιο μέτρο η ελληνική κυβέρνηση. Ο πρωθυπουργός και το επιτελείο του αντιστέκονται σθεναρά στον λαϊκισμό.
Γι’ αυτούς οι ανισότητες είναι η φυσική κατάσταση των πραγμάτων, θα βοηθηθούν μεν οι άνθρωποι που ζουν από τον μισθό τους (ναι, υπάρχουν και τέτοιοι και τους ανακάλυψαν), θα πάρουν κάποια επιδόματα οι άνεργοι και οι αδύναμοι, θα «τσιμπήσουν» επιστρεπτέες προκαταβολές οι μικροί επιχειρηματίες και οι ελεύθεροι επαγγελματίες (τα ζόμπι, σύμφωνα με τους νεοφιλελεύθερους που συμβουλεύουν την κυβέρνηση), αλλά πάνω απ’ όλα θα στηριχτεί η επιχειρηματική τάξη (η σοβαρή και η παρασιτική) για να κάνει επενδύσεις και να δημιουργήσει θέσεις εργασίας. Γι’ αυτό λοιπόν οι τράπεζες δανειοδοτούν μόνον τους πολύ ισχυρούς. Γι’ αυτό οι υπουργοί με φωτογραφικές διατάξεις ευνοούν τους φίλους επιχειρηματίες. Γι’ αυτό οι απευθείας αναθέσεις σε συγγενείς και κολλητούς. Γι’ αυτό, αν και φανατικοί εναντίον των μονοπωλίων, κάνουν σκόντο στις ιδέες τους και ανέχονται τα μονοπώλια, αρκεί να τα ελέγχουν οι δικοί τους.
Και επειδή η κυβέρνησή μας χρειάζεται την υποστήριξη των… ελεύθερων και… αδέσμευτων μέσων ενημέρωσης για να αποκρούσει τις χυδαίες επιθέσεις της αντιπολίτευσης που έχει κάνει ευαγγέλιο τη φράση του Μάο «μεγάλη αναταραχή, ωραία κατάσταση», τα μπουκώνει με χρήμα, διευκολύνει τους καναλάρχες, αυξάνοντας τον αριθμό των δόσεων για τις τηλεοπτικές άδειες, μεταθέτοντας για του χρόνου την πληρωμή των 10 εκατομμυρίων της φετινής δόσης και αλλάζοντας τον νόμο που καθόριζε ότι κάθε κανάλι πανελλαδικής εμβέλειας είναι υποχρεωμένο να έχει 400 εργαζόμενους πλήρους απασχόλησης. Πώς είπατε; Δεν μοιάζει αυτή η κυβέρνηση με κανονική κυβέρνηση, αλλά με offshore; Υπερβολές!
Ανάγωγα
Το μοντέλο της περιστρεφόμενης πόρτας φαντάζομαι πως το ξέρετε. Στελέχη επιχειρήσεων μπαίνουν στην πολιτική και μόλις τελειώσουν την αποστολή τους επιστρέφουν στον κόσμο των επιχειρήσεων σε πολύ καλά αμειβόμενες θέσεις. Πολιτικοί που κλείνουν τον κύκλο τους είτε στη χώρα τους είτε στις Βρυξέλλες προσλαμβάνονται από μεγάλες εταιρείες για να τις συμβουλεύουν. Ο πρώην αντιπρόεδρος της προηγούμενης Ευρωπαϊκής Επιτροπής Γκίντερ Eτινγκερ έσπασε όλα τα ρεκόρ. Ο χριστιανοδημοκράτης πολιτικός βρίσκεται σήμερα σε 13 μισθολόγια. Ο αθεόφοβος. Φτώχεια καταραμένη. Για λεπτομέρειες, σελ.19
