Της Κατιάνας Ναυπλιώτου
Είναι αρκετά άδικο ότι, ο ειρωνικός χαρακτηρισμός “Ποκαχόντας”, που της… κόλλησε προ ετών ο Ντόναλντ Τραμπ, τη συνοδεύει πλέον δια βίου, και δυνητικά τη φρενάρει από το να κάνει μεγαλύτερα βήματα και να διεκδικήσει σημαντικότερα πράγματα στην πολιτική διαδρομή της.
Η Ελίζαμπεθ Ουόρεν είναι η… “Ποκαχόντας” που αγαπάμε. Και παρά τις μάλλον ακραίες θέσεις τις οποίες παγίως διατυπώνει, έχει και τις στιγμές αναλαμπής της.
Μια τέτοια πρόσφατη ήταν η ιδέα για “σπάσιμο” των μεγάλων τεχνολογικών εταιρειών, σε μια προσπάθεια για αντικειμενικότερη ενημέρωση, και επομένως περισσότερο ποιοτική Δημοκρατία.
Ακόμη πιο ενδιαφέρουσα ωστόσο ήταν η πρόταση την οποία κατέθεσε, στην “Εκκλησία του Δήμου” που διοργάνωσε το CNN, με πολίτες να της απευθύνουν τον λόγο και να τη ρωτούν, περί κατάργησης του Εκλεκτορικού Κολλεγίου.
Μια τέτοια πρόταση θα συνιστούσε θεσμική επανάσταση στις ΗΠΑ, καθώς ο Πρόεδρος θα εκλεγόταν στη βάση της λαϊκής ψήφου και μόνο, και όχι από τον αριθμό των ψήφων στο Κολλέγιο των Εκλεκτόρων, μέσω του οποίου το 2016 ο Ντόναλντ Τραμπ κέρδισε τη μάχη για τον Λευκό Οίκο, απέναντι στη Χίλαρι Κλίντον, παρά την επικράτηση της τελευταίας στη λαϊκή ψήφο.
Η ιδέα της Ελίζαμπέθ Ουόρεν είναι δύσκολο να υλοποιηθεί, λόγω των ευαίσθητων πολιτικών ισορροπιών στην άλλη όχθη του Ατλαντικού, έχει ωστόσο την αξία και τη σημειολογία της.
by