Του Μανώλη Κομνηνού
Μια στιγμή που έμεινε βαθιά χαραγμένη στις καρδιές των Ελλήνων… Στην Τελετή Λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 2004, ένα μικρό κορίτσι, η Φωτεινή Παπαλεωνιδοπούλου, από τη μεγάλη αγκαλιά αγάπης και στοργής των Παιδικών Χωριών SOS, έσβησε συμβολικά τη φλόγα της διοργάνωσης, και η εικόνα ταξίδεψε στο μέλλον. Μαζί με τα δάκρυα συγκίνησης που τη συνόδευσαν.
Εκείνο το μικρό κορίτσι μεγαλώνει, έχει ανοίξει την προσωπική περπατησιά στη ζωή της, και με ανάρτηση στην προσωπική σελίδα της στο Facebook, θυμάται και συγκινεί. Η φλόγα άλλωστε… άναψε, για να ζεσταίνει τις καρδιές και να φωτίζει δρόμους.
“Κάποιες φορές μπορεί όλα να μοιάζουν εξαιρετικά δύσκολα. Ίσως και ακατόρθωτα. Οι πανύψηλες σκάλες, ο θεόρατος βωμός, η τεράστια φλόγα, ο ατέλειωτος διάδρομος, τα μεγάλα μάτια που καρτερούν γύρω. Κι εσύ ένας μικρός ανθρωπάκος. Με απόλυτη βεβαιότητα ψιθυρίζεις ότι δεν θα τα καταφέρεις. Θα αποτύχεις, λες.
Έτσι, λοιπόν, όπως μεγάλωσα και ξεγελάστηκα πως έγινα πιο σοφή, επιλεγώ συμβολικά αυτή τη φωτογραφία για να μου θυμίζει πως τη ζωή πρέπει να αντιμετωπίζεις με θάρρος και τόλμη. Να πηγαίνεις κόντρα στις προβλέψεις. Ποιος είσαι εσύ που ξέρει τι μπορείς και τι δεν μπορείς;
Με σφιγμένο στομάχι και ψυχή που τρεμοπαίζει, το κεφάλι να μένει όρθιο και τα ποδιά τη γη σταθερά να πατούν! Το βλέμμα σου δε, να μένει καρφωμένο εκεί που θες να πας. Κι αν φοβηθείς; Συνέχισε! Μπορεί και να τα καταφέρεις. Aν αποτύχεις; Τουλάχιστον δοκίμασες.
