Συνέντευξη του Υπουργού Επικρατείας και Κυβερνητικού Εκπροσώπου, Δημήτρη Τζανακόπουλου, στην εφημερίδα «Real news» και στον δημοσιογράφο Φοίβο Κλαυδιανό
Άνοιγμα στην Κεντροαριστερά με διεμβολισμό του ΚΙΝΑΛ ή ακόμη ευελπιστείτε ότι θα μπορούσε να ενταχθεί στο μέτωπο των προοδευτικών δυνάμεων; Θα δούμε και νέα ονόματα της Κεντροαριστεράς και του ΚΙΝΑΛ να συγκλίνουν προς τον ΣΥΡΙΖΑ;
Το ανοιχτό κάλεσμα που απευθύνει ο ΣΥΡΙΖΑ σε όλες τις προοδευτικές δυνάμεις της χώρας αποσκοπεί στη δημιουργία ενός μετώπου αντιπαράθεσης με την πολιτική της λιτότητας, αλλά και τις δυνάμεις της ακροδεξιάς τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα το οποίο κυρίαρχα εκφράζει κοινωνικές δυνάμεις. Τη μισθωτή εργασία, τους αποκλεισμένους, τους αγρότες, τους μικρούς και μεσαίους επιχειρηματίες. Αποσκοπεί να μεταφέρει τα συμφέροντα των πολλών στο πολιτικό πεδίο, στο πεδίο της διακυβέρνησης, με στόχο τη διαρκή μετατόπιση των συσχετισμών υπέρ τους. Ωστόσο, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε ότι, ιδιαίτερα μετά τη συμφωνία των Πρεσπών και την ταύτιση του ΚΙΝΑΛ με τη Δεξιά και σε αυτό το ταυτοτικό ζήτημα, ένα μεγάλο τμήμα παραδοσιακών υποστηρικτών της Κεντροαριστεράς στρέφεται προς τον ΣΥΡΙΖΑ, διατηρώντας, βεβαίως, τις ιδιαίτερες θέσεις του σε επιμέρους ζητήματα. Εμείς δεν έχουμε κανένα λόγο να είμαστε επιφυλακτικοί απέναντι σε αυτή την προσέγγιση. Επιδιώκουμε επομένως και τον διάλογο και τη συστράτευση με έναν σαφή πολιτικό στόχο: Την αποτροπή της παλινόρθωσης της μεταλλαγμένης Δεξιάς του κυρίου Μητσοτάκη και την ήττα του στρατοπέδου της λιτότητας σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Όλος αυτός ο κόσμος αδυνατεί να οργανώσει έναν νέο πολιτικό φορέα και «μοιραία» θα τον αποδεχτείτε στις τάξεις σας; Σας φοβίζει το ενδεχόμενο να αλλοιωθεί ο χαρακτήρας του ΣΥΡΙΖΑ ή μήπως είναι στόχος σας ένας πολυσυλλεκτικός ΣΥΡΙΖΑ;
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένας χώρος που στην ταυτότητά του η πολυσυλλεκτικότητα και η δημοκρατική ώσμωση των διαφορετικών απόψεων αποτελούν ταυτοτικά του χαρακτηριστικά. Είναι ένα γνώρισμα του χώρου μας για το οποίο διαχρονικά έχουμε δεχθεί τα πυρά των άλλων πολιτικών δυνάμεων που θεωρούν τη μονολιθικότητα ως πλεονέκτημα. Δεν έχουμε κανένα λόγο ούτε να φοβηθούμε ούτε να διστάσουμε μπροστά στη δυνατότητα να διευρύνουμε ακόμη περισσότερο την πολιτική μας επιρροή. Ο φόβος της αλλοίωσης υπάρχει για κόμματα τα οποία ήδη έχουν απομακρυνθεί από ένα ορισμένο αξιακό και ιδεολογικό πλαίσιο. Πάρτε για παράδειγμα τη Ν.Δ., η οποία, μέσα σε κάτι λιγότερο από μια δεκαετία, έγινε από παράταξη της Κεντροδεξιάς, ένα πολιτικό μόρφωμα όπου η ακροδεξιά παραδοξολογία έχει ηγεμονεύσει καθολικά. Εμείς, μέσα από τις μάχες και τα πεπραγμένα μας, όχι απλά δεν κάναμε πίσω από τις αρχές και τις αξίες της Αριστεράς που μας συνέχουν, αλλά κάθε βήμα αυτής της δύσκολης διαδρομής, τα χρόνια της διακυβέρνησης, λειτούργησε ως επιβεβαίωση αυτών.
Θα δούμε κάποια κίνηση ανοίγματος και προς τα αριστερά; Σας ενδιαφέρει ο χώρος αυτός; Υπάρχουν εκεί άνθρωποι που τους συγκινεί η πολιτική σας πρόταση και θα μπορούσαμε να δούμε μετακινήσεις τους προεκλογικά;
Κριτήριο της αριστερής πολιτικής είναι αν το πολιτικό σχέδιο που κάθε φορά υλοποιείται βελτιώνει τη θέση των λαϊκών τάξεων. Ο ΣΥΡΙΖΑ, στα χρόνια που βρίσκεται στη διακυβέρνηση του τόπου, αυτό ακριβώς πράττει. Επομένως, οι πολίτες που τοποθετούνται στα αριστερά του πολιτικού φάσματος είναι σαφές ότι, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, το αναγνωρίζουν και συνεχίζουν να στηρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι, νομίζω, σαφές ότι αυτή η επιρροή θα συνεχίσει να διευρύνεται, δεδομένων των ευνοϊκότερων συνθηκών για την άσκηση πολιτικών υπέρ των πολλών μετά το τέλος των μνημονίων. Οι υπόλοιποι σχηματισμοί της Αριστεράς, πέραν του ΣΥΡΙΖΑ, είναι δεδομένο ότι θα συνεχίσουν να βρίσκονται σε πολιτικό αδιέξοδο όσο συνεχίζουν να πορεύονται στη βάση του αναχωρητισμού και της δήθεν ιδεολογικής καθαρότητας. Η στάση, για παράδειγμα, του ΚΚΕ για τη συμφωνία των Πρεσπών δείχνει με τον πιο εμφατικό τρόπο πως όταν η μόνη έγνοια σου είναι να μείνεις άσπιλος και αμόλυντος από την κίνηση της ιστορίας, καταλήγεις τελικά σε θέσεις που, αντικειμενικά, ευνοούν το πολιτικό σχέδιο του αντιπάλου.
Όλες αυτές οι «διαπραγματεύσεις» με τους δανειστές, για παράδειγμα όσον αφορά την προστασία της πρώτης κατοικίας, δεν χαλάνε το αφήγημα της κυβέρνησης περί καθαρής εξόδου; Θα εγκριθεί η δόση από το Eurogroup τη Δευτέρα;
Πρώτα απ’ όλα, δεν πρόκειται περί δόσης, αλλά για την απόδοση ενός ποσού που προκύπτει από τα κέρδη των ελληνικών ομολόγων που διακρατά η ΕΚΤ.
Επίσης, να σας επισημάνω ότι εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με μνημονιακή διαπραγμάτευση, αλλά για μια συζήτηση που αφορά το τραπεζικό σύστημα και επομένως, αντικειμενικά, οι εποπτικοί θεσμοί έχουν άποψη. Το ίδιο εξάλλου έχει γίνει σε πολλές χώρες της ευρωζώνης όταν πρόκειται για ζητήματα που σχετίζονται με τις συστημικές τράπεζες, στην Ισπανία ή την Ιταλία, για παράδειγμα, που καμία τους δεν μπήκε σε μνημονιακό πρόγραμμα. Το νέο πλαίσιο, λοιπόν, για την προστασία της πρώτης κατοικίας θα ψηφιστεί σύντομα από την ελληνική Βουλή, όταν ολοκληρωθεί η τεχνική του επεξεργασία σε συνεννόηση με τους εποπτικούς θεσμούς.
Θυμηθείτε, όμως, ότι έχουν ήδη περάσει 6 μήνες από την ώρα που η Ελλάδα βγήκε από τα μνημόνια και ακόμα κάποιοι επιμένουν να νοσταλγούν την περίοδο των καταναγκασμών και της ασφυκτικής επιτροπείας. Αν υπήρχε αυτό το πλαίσιο, ούτε οι συλλογικές διαπραγματεύσεις θα είχαν επανέλθει, ούτε ο κατώτατος μισθός θα είχε αυξηθεί, ούτε οι ελαφρύνσεις στον ΕΝΦΙΑ και τις ασφαλιστικές εισφορές θα είχαν προχωρήσει, ούτε τίποτα απ’ όλα όσα από τον Αύγουστο του 2018 και μετά έχουμε υλοποιήσει. Και φυσικά, αν ίσχυε ακόμα το μνημονιακό πλαίσιο, η χώρα δεν θα είχε πρόσβαση στις αγορές, όπως συνέβη πριν από λίγες μέρες με τη νέα έκδοση, αυτή τη φορά δεκαετούς ομολόγου.
Ανεξάρτητα από τον βαθμό αισιοδοξίας για την… πιθανότητα ενός ραντεβού με τη Σκάρλετ Γιόχανσον, θα είναι μέρος του προγράμματός σας για την επόμενη τετραετία η μείωση των πλεονασμάτων ή όχι;
Αποτελεί διαρκή στόχο για εμάς η εξασφάλιση του μέγιστου δυνατού δημοσιονομικού χώρου για να μπορέσουμε να υλοποιήσουμε πολιτικές που θα ευνοούν την ανάπτυξη και την κοινωνική δικαιοσύνη. Μάλιστα, είμαστε η μοναδική κυβέρνηση στα χρόνια της κρίσης, η οποία δεν διατύπωσε ως πολιτικό πυροτέχνημα την πρόταση για μείωση των στόχων για τα πρωτογενή πλεονάσματα. Είμαστε η κυβέρνηση, η οποία, το 2015, διεκδίκησε και πέτυχε τη μείωση των στόχων για τα πλεονάσματα, τα οποία, με βάση τις δεσμεύσεις της κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου, θα ανέρχονταν σε ύψος 4% κατά μέσο όρο έως το 2030. Είναι, λοιπόν, σαφές ότι η ερώτησή σας κρούει ανοιχτές θύρες.
Ανοιχτές θύρες, όμως, επιχειρεί να παραβιάσει και ο κ. Μητσοτάκης, ενώ ταυτόχρονα παραπλανά τον ελληνικό λαό. Διότι η δική του πρόταση λέει το εξής: αφού εφαρμόσω ένα πρόγραμμα κοινωνικής ισοπέδωσης, απολύσεων, μειώσεων μισθών, αφού εφαρμόσω το ασφαλιστικό Πινοσέτ και καταργήσω εκ νέου το θεσμικό πλαίσιο των συλλογικών διαπραγματεύσεων, τότε θα μου δοθεί ως αντάλλαγμα η μείωση του πρωτογενούς πλεονάσματος για να κάνω δώρο κάποιες φορολογικές ελαφρύνσεις στις μεγάλες επιχειρήσεις. Πρόκειται εδώ για ακραία πολιτική, που επιθυμεί την επιστροφή της χώρας στην πιο μαύρη μνημονιακή περίοδο. Επαναλαμβάνω, λοιπόν: Αν κάποια κυβέρνηση έχει τη δυνατότητα να μειώσει τα πρωτογενή πλεονάσματα προς όφελος της κοινωνικής πλειοψηφίας, αυτή είναι μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα.
Από την πλειονότητα των δημοσκοπήσεων έως τον Μπαρόζο, πάρα πολλοί εκφράζουν βεβαιότητα ότι ο επόμενος πρωθυπουργός θα είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Τι τους απαντάτε και πού βάζετε τον πήχυ των ευρωεκλογών; Μπορεί να ανατρέψει ο ΣΥΡΙΖΑ μια εις βάρος του διαφορά μεγαλύτερη των 4-5 μονάδων;
Μιλάτε για μια διαφορά που προκύπτει από πού ακριβώς; Πλέον στην πλειονότητά τους οι δημοσκοπήσεις δεν αποσκοπούν στην αποτύπωση της πολιτικής πραγματικότητας, αλλά χρησιμοποιούνται ως επικοινωνιακά εργαλεία σε κομματικά και εκδοτικά επιτελεία.
Δεν γνωρίζω αν υπάρχει αντίστοιχο παράδειγμα διεθνώς όπου για 6 συνεχόμενα χρόνια να διαπιστώνονται τόσο ακραίες αποκλίσεις ανάμεσα στις μετρήσεις και στο τελικό αποτέλεσμα της κάλπης. Με αυτή την έννοια, δεν αισθανόμαστε την ανάγκη ο ΣΥΡΙΖΑ να καλύψει μια υποτιθέμενη διαφορά 5, 10, 15 μονάδων, που υπάρχει μόνο στη φαντασία του κ. Μητσοτάκη, των αυλικών του και των ΜΜΕ που τον στηρίζουν.
Και επειδή αυτό το γνωρίζουν, έχουν σπεύσει τελευταία να κατεβάσουν τον πήχυ, διότι η κάλπη των ευρωεκλογών πλησιάζει. Και αναρωτιέμαι ποια θα είναι η αντίδραση στο στρατόπεδο της Ν.Δ. όταν αποδειχθεί ότι τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η πρώτη πολιτική δύναμη στη χώρα.
