Του Μανώλη Κομνηνού
Ο δημοσιογράφος Τάκης Σαράντης κατέθεσε μια ενδιαφέρουσα άποψη για τις εξελίξεις γύρω από την πανδημία του κορονοϊού, με ανάρτηση στην προσωπική σελίδα του στο Facebook:
Ο Τάκης Σαράντης ανέφερε χαρακτηριστικά τα εξής:
Εν τέλει ο κορονοϊός θα νικήσει και τον λαϊκισμό;
Του Τάκη Σαράντη
Το ότι θα δούμε τεράστιες αλλαγές στη ζωή μας είναι δεδομένο.
Αλλαγές στον εαυτό μας και στην κοινωνία, αλλαγές στην οικονομία, αλλαγές στα πάντα.
Οι αλλαγές που θα επέλθουν σε όλα τα επίπεδα είναι αυτονόητο ότι θα ακουμπήσουν και θα ταρακουνήσουν για τα καλά το πολιτικό σύστημα.
Άραγε όμως ποιοι θα είναι οι κερδισμένοι και ποιοι οι χαμένοι;
Προσπαθώντας να «διαβάσω» τις σκέψεις των απλών πολιτών με τους οποίους συνομιλώ (μέσω τηλεφώνου και social media), νομίζω ότι με το σχετικό πέρας του φόβου και του άγχους, οι πολιτικοί που θα κερδίσουν είναι όσοι προσέφεραν στον κόσμο ηρεμία, ψυχραιμία, σχετικές ελπίδες και ορθές λύσεις.
Οι ήρεμες, μεστές κουβέντες σε συνδυασμό με σοβαρά επιχειρήματα, προτάσεις και λύσεις, αυτή τη φορά σίγουρα θα κερδίσουν αυτούς που κραυγάζουν απλά και μόνο για να υπάρχουν.
Στην παγκόσμια πολιτική σκηνή ο Αμερικάνος Τραμπ, ο Άγγλος Τζόνσον, και οι όμοιοί τους ανά τον πλανήτη, το πιθανότερο είναι να χάσουν την πρωτοκαθεδρία τους και να πληρώσουν τα λάθη και τη συμπεριφορά τους.
Στην εγχώρια πολιτική σκηνή, ο κόσμος που ολημερίς είναι μπροστά στην τηλεόραση ή στα sites, έχει πλέον ξεκάθαρη εικόνα για αυτούς που μιλάνε και λένε πραγματικά κάτι ουσιώδες και αυτούς που μιλάνε διαρκώς, απλά για να υπάρχουν.
Εδώ είναι η διαφορά ανάμεσα στο λαϊκισμό και τη δημοκρατία. Μια διαφορά που στη σημερινή πραγματικότητα, γίνεται όλο και ποιο εμφανής καθημερινά.
Το ερώτημα λοιπόν είναι.
Εν τέλει ο κορονοϊός θα νικήσει και τον λαϊκισμό;
Ο Γιαν-Βέρνερ Μύλερ στο βιβλίο του με τίτλο «Τι είναι ο λαϊκισμός;» πιστεύει ότι «είναι επιτακτική ανάγκη να απαντήσουμε στον λαϊκισμό. Επειδή ο λαϊκισμός οικειοποιείται τον “λαό”, επειδή αρνείται το διαφορετικό και το αποκλίνον, αποτελεί μια διαρκή απειλή για την, ούτως ή άλλως εύθραυστη, δημοκρατία – που σήμερα κινδυνεύει όσο ποτέ».
Ο λαϊκισμός δεν έχει ποιοτικά χαρακτηριστικά ανάλογα με το εάν προέρχεται από δεξιά η αριστερά. Ο λαϊκισμός είναι πάντα λαϊκισμός.
Αν πρέπει να κάνουν κάτι όσοι είναι μέσα ή στις παρυφές της πολιτικής, επιβάλλεται να παραμερίσουν τον πολιτικό τους φανατισμό. Να είναι ενωμένοι – αψηφώντας το πολιτικό κόστος – απέναντι στην απειλή.
Ο κόσμος σε αυτή τη φάση της ζωής του ακούει, διαβάζει, βλέπει τα πάντα και τους πάντες, με τη διαφορά ότι τώρα έχει το χρόνο να σκεφτεί και να ξανασκεφτεί τι είναι αυτό που θέλει.
Ποιους θέλει να κάνουν κουμάντο και με ποιο τρόπο.
Ποιοι έχουν μπει πραγματικά στη ρίζα των πολλαπλών προβλημάτων που κουβαλά μαζί του ο κορονοϊός.
Το ερώτημα λοιπόν είναι.
Εν τέλει ο κορονοϊός θα νικήσει και τον λαϊκισμό;
