Συνέντευξη του Γραμματέα της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, Π. Σκουρλέτη, στην εκπομπή της ΕΡΤ1 «Πάμε Αλλιώς» και τον δημοσιογράφο Τάκη Σαράντη
Το ΚΙΝΑΛ δεν έχει απαγκιστρωθεί από τις νεοφιλελεύθερες προτάσεις
«Εμείς, στο πλαίσιο της διαμόρφωσης ενός αριστερού – προοδευτικού πόλου και μιλώντας εξ ονόματος της Αριστεράς, προσπαθούμε να δημιουργήσουμε μια συνεργασία και σύγκλιση προσώπων, δυνάμεων, κινήσεων σε μία σαφή προγραμματική πρόταση, η οποία θα επηρεάσει τα πράγματα στην μετά τα μνημόνια εποχή», επεσήμανε ο Γραμματέας της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ, Πάνος Σκουρλέτης, μιλώντας σήμερα, Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2019, στην εκπομπή της ΕΡΤ1 «Πάμε Αλλιώς» και στον δημοσιογράφο Τάκη Σαράντη.
Απαντώντας σε ερώτηση περί ενδεχόμενης μετάλλαξης του ΣΥΡΙΖΑ σε ΠΑΣΟΚ, ο Πάνος Σκουρλέτης σημείωσε: «είναι ένα ερώτημα που θέτουν κυρίως άνθρωποι οι οποίοι αντιστρατεύονται, αντιπολιτεύονται τον ΣΥΡΙΖΑ και θέλουν, με λίγα λόγια, να τον προβοκάρουν λέγοντάς του ότι βρίσκεται σε μια πορεία ΠΑΣΟΚοποίησης. Ο ΣΥΡΙΖΑ έφτασε στην κυβέρνηση, εξέφρασε στις προηγούμενες εκλογές το 36% του ελληνικού λαού, κάνοντας κριτική σε αυτό που γνωρίσαμε ως ΠΑΣΟΚ. Και όταν ο κόσμος φεύγει από το ΠΑΣΟΚ ή από το ΚΙΝΑΛ – οι ψηφοφόροι του – δεν θέλει ερχόμενος ή πλησιάζοντας ή ψηφίζοντας ΣΥΡΙΖΑ να δει μπροστά του αυτό το οποίο εγκατέλειψε».
Ακολουθεί η απομαγνητοφώνηση της συνέντευξης:
Τ.Σ: Πρωτοσέλιδο της εφημερίδας ΕΘΝΟΣ. «Κυβερνητικός ανασχηματισμός με άρωμα ΠΑΣΟΚ». Αυτός είναι ο τίτλος. «Μίνι» ανασχηματισμός, μεγάλη κουβέντα. Θα έλεγα μικρός ο ανασχηματισμός και πολύ μεγάλη η κουβέντα, κυρίως για δύο πρόσωπα. Τον κ. Μωραϊτη και τον κ. Τόλκα που ήταν υπουργοί και στην Κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου. Πως σας προέκυψαν;
Π.Σ: Καταρχάς νομίζω ότι είναι κατανοητό γιατί ο ανασχηματισμός ήταν «μίνι». Είχε γίνει πρόσφατα ένας ριζικός, μεγάλος ανασχηματισμός που, προφανώς, κάλυπτε τις κυβερνητικές ανάγκες. Αυτός προέκυψε κυρίως στη βάση των κενών που υπήρξαν με τις υποψηφιότητες της κυρίας Νοτοπούλου και του Νάσου Ηλιόπουλου για τον δήμο της Αθήνας…
Τ.Σ: Και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός είχε πει ότι μετά τη συμφωνία των Πρεσπών δεν θα είναι υπουργός Εξωτερικών.
Π.Σ: Ακριβώς. Είχε προηγηθεί και η παραίτηση του κ. Κοτζιά στο ΥΠΕΞ. Αυτό ως προς το εύρος του ανασχηματισμού και τις ανάγκες που έρχεται να καλύψει. Από εκεί και πέρα, εύλογο είναι να ρωτάει κανείς πως προέκυψαν δύο στελέχη τα οποία προέρχονται από τον χώρο του ΚΙΝΑΛ, μέχρι πρόσφατα ήταν στελέχη του ΚΙΝΑΛ. Νομίζω όμως ότι, εάν κανείς κοιτάξει τη σειρά των πραγμάτων…
Τ.Σ: Ήταν μέλη του ΠΑΣΟΚ, στη συνέχεια ένας είχε πάει στο ΚΙΔΗΣΟ του κ. Παπανδρέου, μετά πήγε ξανά πίσω στο ΠΑΣΟΚ, μετά στο ΚΙΝΑΛ, τώρα σε σας.
Π.Σ: Περιγράψετε ακριβώς ό,τι συμβαίνει στον επίσημο λεγόμενο χώρο της Κεντροαριστεράς με αυτό που είπατε στην επισήμανσή σας. Δηλαδή μια διαρκής, επί της ουσίας, κρίση ταυτότητας η οποία αποτυπώθηκε και στα διάφορα σχήματα τα οποία διεκδίκησαν αυτό τον χώρο. Αλλά αυτό έχει να κάνει με την Κεντροαριστερά.
Εμείς, στο πλαίσιο της διαμόρφωσης ενός αριστερού – προοδευτικού πόλου και μιλώντας εξ ονόματος της Αριστεράς, προσπαθούμε να δημιουργήσουμε μια συνεργασία και σύγκλιση προσώπων, δυνάμεων, κινήσεων σε μία σαφή προγραμματική πρόταση, η οποία θα επηρεάσει τα πράγματα στην μετά τα μνημόνια εποχή. Αυτή είναι η βάση όλων των μετακινήσεων που γίνονται αυτή τη στιγμή. Αλλά σας θυμίζω, πριν δούμε τον κ. Μωραΐτη και τον κ. Τόλκα να συμμετέχουν στην Κυβέρνηση ή πριν δούμε κάποιους βουλευτές από άλλους χώρους να προσχωρούν στην κυβερνητική πλειοψηφία, έχει προηγηθεί από το 2010 μία ριζική αναμόρφωση στο κοινωνικό πεδίο της ίδιας της κοινωνίας, έχει αλλάξει ο πολιτικός χάρτης. Ήμασταν όλα τα προηγούμενα χρόνια σε μία έντονη μεταβατική διεργασία και αυτό αποτυπώνεται και σε αυτό το επίπεδο.
Τ.Σ: Με μια διαφορά. Ότι τους δύο υφυπουργούς πλέον που βάλατε, μιλάω για τον κ. Μωραΐτη και τον κ. Τόλκα, όταν ήταν στην κυβέρνηση του κυρίου Παπανδρέου εσείς τότε, ως αντιπολίτευση, και τους κατηγορούσατε και τους βρίζατε. Τώρα μπαίνουν στην Κυβέρνησή σας. Επίσης, τουλάχιστον ο ένας από τους δύο, για τον κ. Μωραΐτη μιλάω, πριν από λίγο χρόνο κατηγορούσε με σκληρά λόγια εσάς. Τελικά πως γίνεται; Τους βρίζατε σας βρίζανε και τελικά είσαστε παρέα.
Π.Σ: Δεν είναι κακό κάποιος να μετατοπίζεται και προφανώς αυτός που μετατοπίστηκε δεν είναι η Κυβέρνηση, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ. Άρα θα έλεγα ότι είναι δείγμα υγείας και πολιτικής ωρίμανσης, αν κάποιος αισθάνεται την ανάγκη να συνεργαστεί, να συμπορευτεί με έναν άλλο χώρο, αναγνωρίζοντας ότι υπάρχει αυτή η πολιτική αναγκαιότητα. Γιατί είναι κακό; Δεν είναι, ξέρετε, τα πράγματα στεγανοποιημένα στην πολιτική ζωή γιατί αλλιώς δεν θα άλλαζαν και οι συσχετισμοί. Θα κάναμε άπαξ εκλογές, θα λέγαμε αυτή είναι η δύναμη των κομμάτων και μ‘ αυτή πορευόμαστε. Δεν είναι έτσι. Τα πράγματα κινούνται, δεν μένουν στατικά.
Τ.Σ: Σε ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του Κινήματος Αλλαγής λέει: «Η επιχείρηση Τσίπρα για λεηλασία της παράταξής μας πέφτει στο κενό. Εκφυλίζεται σε παράγκα Γ’ Εθνικής, αλλά τίποτα δεν τους σώζει. Όσο για τους πολιτικά εξαγορασθέντες υφυπουργούς, είναι γνωστοί κυνηγοί καρέκλας».
Π.Σ: Αυτό τι δείχνει πρώτα από όλα. Είναι μία ομολογία αδυναμίας, εκ μέρους της κυρίας Γεννηματά και του ΚΙΝΑΛ, απέναντι σε μία πραγματικότητα που φαίνεται ότι βρίσκεται σε διάσταση με την ίδια και τον χώρο της. Διότι τι λέει. «Μας λεηλατούν». Τι θα πει αυτό τώρα; Ποιος αισθάνεται πολιτική αυτοπεποίθηση για το χώρο του και μιλάει έτσι, με τέτοιο τρόπο; Ή κανείς αντιλαμβάνεται τα στρατηγικά προβλήματα, που έχουν να κάνουν με τον αυτοπροσδιορισμό του σοσιαλδημοκρατικού, του κεντροαριστερού χώρου – που είναι ένα μεγάλο ερωτηματικό τα τελευταία χρόνια – και κοιτάει να πάρει αντίστοιχες πρωτοβουλίες ή θα βλέπει, ως αποτέλεσμα των λάθος επιλογών του, αυτό τον χώρο να φυλλορροεί. Και εδώ σ’ αυτό βρισκόμαστε. Όταν η κα Γεννηματά προτάσσει την στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ ως το διακύβευμα των επόμενων εκλογών, δηλαδή την νίκη της Νέας Δημοκρατίας, ε τι περιμένετε, οι προοδευτικοί πολίτες να μείνουν σε αυτό τον χώρο; Τον εγκαταλείπουν ολοταχώς.
Τ.Σ: Υπάρχουν στελέχη σας και σύντροφοί σας και ψηφοφόροι σας, σας λέω για προσωπικές κουβέντες, που μου είπανε ότι «Τάκη τρομάζουμε». Τους λέω από τι; Τρομάζουμε από τη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ σε ΠΑΣΟΚ. Τι τους απαντάτε;
Π.Σ: Μάλλον δεν με προσέξατε πριν.
Τ.Σ: Σας προσέχω πάρα πολύ, αλλά το ξαναβάζω.
Π.Σ: Καλά κάνετε. Καλά κάνετε γιατί, αυτό ξέρετε, είναι ένα ερώτημα που θέτουν κυρίως άνθρωποι οι οποίοι αντιστρατεύονται, αντιπολιτεύονται τον ΣΥΡΙΖΑ και θέλουν, με λίγα λόγια, να τον προβοκάρουν λέγοντάς του ότι βρίσκεται σε μια πορεία ΠΑΣΟΚοποίησης. Ο ΣΥΡΙΖΑ έφτασε στην κυβέρνηση, εξέφρασε στις προηγούμενες εκλογές το 36% του ελληνικού λαού, κάνοντας κριτική σε αυτό που γνωρίσαμε ως ΠΑΣΟΚ. Και όταν ο κόσμος φεύγει από το ΠΑΣΟΚ ή από το ΚΙΝΑΛ – οι ψηφοφόροι του – δεν θέλει ερχόμενος ή πλησιάζοντας ή ψηφίζοντας ΣΥΡΙΖΑ να δει μπροστά του αυτό το οποίο εγκατέλειψε. Άρα, επαναλαμβάνω…
Τ.Σ: Άρα όποιος φεύγει κι έρχεται είναι καλός, όποιος δεν φεύγει είναι κακός…
Π.Σ: Μιλάω για τον ψηφοφόρο. Από εκεί και πέρα, επαναλαμβάνω ότι είναι κατανοητές, θεμιτές και καλοδεχούμενες οι όποιες πολιτικές μετατοπίσεις υπάρχουν όταν συνειδητοποιούνται τα αδιέξοδα κάποιων επιλογών. Θεωρώ ότι είναι υποτιμητικά όλα τα άλλα τα οποία λέγονται για ανθρώπους που απλά και μόνο κυνηγούν την καρέκλα και τα λοιπά. Σας πληροφορώ ότι ο κόσμος έχει πολύ μεγάλη ωριμότητα για να αντιλαμβάνεται και τους καρεκλοκένταυρους, αλλά να αντιλαμβάνεται και αυτούς οι οποίοι συνειδητοποιούν τα αδιέξοδα μιας πορείας και κοιτάνε να συστρατευτούν σε μια νέα πολιτική πρόταση, όπου θα είναι το αποτέλεσμα της συνάντησης της Αριστεράς με τον ευρύτερο προοδευτικό χώρο. Σε μια ισότιμη βάση. Είμαστε κάτι διαφορετικό, ο καθένας έχει τη δική του κληρονομιά και νομίζω ότι κάτι έχει να προσφέρει.
Τ.Σ: Κύριε Σκουρλέτη, μιλώντας για το Κίνημα Αλλαγής, έχετε πει σε συνέντευξή σας ότι «αν συνεχιστεί αυτή η πορεία της αδιαμφισβήτητης πολιτικής επικοινωνίας της ηγεσίας του ΚΙΝΑΛ με τη Νέα Δημοκρατία». Θα μου το εξηγήστε;
Π.Σ: Βεβαίως. Αναφέρθηκα πριν στο στρατηγικό πρόταγμα του ΚΙΝΑΛ, δηλαδή την στρατηγική ήττα – όπως λέει η ίδια η κα Γεννηματά και τα στελέχη της – του ΣΥΡΙΖΑ, που εκ των πραγμάτων αυτή δεν θα γίνει μέσα από τη νίκη του ΚΙΝΑΛ, αυτό δεν το πιστεύει κανείς, αλλά από την επικράτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Νέας Δημοκρατίας. Αυτό σημαίνει, για την επόμενη φάση, αυτή την μεταμνημονιακή περίοδο, μια νίκη – την οποία επιθυμεί το ΚΙΝΑΛ – των δυνάμεων της συντηρητικής παράταξης. Αλλά και στο προγραμματικό επίπεδο αν κοιτάξει κανείς, βλέπει ότι δεν υπάρχει μία οριοθέτηση, μια απαγκίστρωση από τις νεοφιλελεύθερες προτάσεις αυτού του χώρου, που σήμερα αποτελεί την επίσημη έκφραση της Κεντροαριστεράς, δηλαδή του ΚΙΝΑΛ. Ούτε μπορεί να λέει η κα Γεννηματά, για παράδειγμα, ότι εμείς έχουμε μία πολιτική ίσων αποστάσεων. Εγώ δεν καταλαβαίνω την λογική των ίσων αποστάσεων από αυτούς οι οποίοι πιστεύουν στην αχαλίνωτη, στην ασύδοτη αγορά, όπως πρεσβεύει ο νεοφιλελευθερισμός, και στους υπόλοιπους. Δηλαδή την πρόταση την προοδευτική, την αριστερή που θεωρεί ότι η Υγεία είναι δημόσιο αγαθό και πρέπει να έχουν πρόσβαση οι πολίτες, η Παιδεία αντίστοιχα, θέλει να υπάρχει προστασία του κόσμου της εργασίας. Δεν υπάρχει «ίση απόσταση». Δεν μπορείς με γεωμετρικούς όρους να κάνεις αυτή την πολιτική προσέγγιση και αν κανείς συνυπολογίσει την πολιτική επικοινωνία – για να έρθω και στα λόγια της δήλωσής μου – πρωτοκλασάτων, ιστορικών στελεχών αυτού του κόμματος, όπως ο κ. Λοβέρδος, ο κ. Βενιζέλος και άλλοι, με τον χώρο της Νέας Δημοκρατίας μπορεί να κατανοήσει γιατί το έλεγα πριν αυτό.
Τ.Σ: Σε σχέση με την Κεντροαριστερά για την οποία κουβεντιάζετε. Έχετε κατά νου να προχωρήσετε στην επεξεργασία συγκεκριμένης πρότασης και να την καταθέσετε με επίσημο τρόπο προς συζήτηση;
Π.Σ: Σήμερα και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη υπάρχει μία αντίστοιχη διεργασία. Δηλαδή η συνειδητοποίηση της ανάγκης να βρεθούν οι δυνάμεις της ευρωπαϊκής Αριστεράς, ο ΣΥΡΙΖΑ εν προκειμένω για τα ελληνικά πράγματα, της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας και της οικολογίας σε έναν προοδευτικό – αριστερό πόλο. Λέω πόλο, δεν λέω ενιαίο κόμμα. Αστερισμό προοδευτικό, όπου ο καθένας θα έχει την ιδιαιτερότητά του, για να μπορέσει να διαμορφωθεί αυτή η νέα προγραμματική πρόταση.
Τ.Σ: Σε δήλωσή σας μιλήσατε για διαμόρφωση ενός πολύμορφου προοδευτικού πόλου…
Π.Σ: Αυτό σας περιέγραψα αυτή τη στιγμή.
Τ.Α: Απλώς κρατάω τη λέξη πολύμορφο…
Π.Σ: Το πολύμορφο έχει ακριβώς να κάνει με το ότι πρέπει να σεβαστούμε την ξεχωριστή διαδρομή της κάθε πολιτικής προσωπικότητας ή κίνησης που – για τους δικούς της λόγους – θέλει να κρατήσει κάποια στοιχεία της ιδιαίτερης φυσιογνωμίας της. Αυτά όλα αποτελούν πλούτο σε έναν μεγάλο χώρο διαλόγου που πρέπει να υπάρξει. Ήδη, η υπόθεση της συμφωνίας των Πρεσπών λειτούργησε καταλυτικά και ανέδειξε τέτοιες συμπτώσεις. Δημιουργήθηκε ένα μέτωπο υποστήριξης αυτή της συμφωνίας πολύ πέρα από τις δυνάμεις που εκφράζει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό είναι θετικό.
Τ.Σ: Η λέξη πολύμορφος, προοδευτικός πόλος….
Π.Σ: Ναι, σας είπα. Οικολόγοι, αριστεροί, κεντροαριστεροί, σοσιαλδημοκράτες…
Τ.Σ: Το ερώτημά μου είναι άλλο. Μήπως η λέξη «πολύμορφος» έχει μπει για να χωρέσουν και η κα Κουντουρά και ο κ. Παπαχριστόπουλος και ο κ. Κόκκαλης και η κα Παπακώστα. Μήπως η λέξη «πολύμορφος» είναι η λέξη «κλειδί»;
Π.Σ: Εγώ σας είπα πως ορίζεται αυτή η πολυμορφία. Η οποία, όμως, πρέπει να έχει μια συνεκτική βάση, να «πατάει» κάπου. Και αυτό δεν μπορεί παρά να είναι μία προγραμματική πρόταση, ένα σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας. Άρα, το βασικότερο είναι να υποστηρίζουμε όλοι αυτή την κοινή πρόταση που πρέπει να προκύψει από έναν ουσιαστικό διάλογο. Δεν μπορεί, προφανώς, να χαρακτηρίζεται αυτός ο πόλος από τη συμμετοχή δυνάμεων που προέρχονται από τον συντηρητικό ή τον δεξιό χώρο, ως κινήσεις. Από εκεί και έπειτα, όμως, επαναλαμβάνω ότι προφανώς δεν συνιστούν, οι περιπτώσεις αυτών των ανθρώπων που συμπορευτήκαμε και συνεργαστήκαμε πάρα πολύ καλά τα προηγούμενα χρόνια, την έκφραση μιας συλλογικής κατάστασης, μιας συλλογικής ομάδας από τον λεγόμενο χώρο της κεντροδεξιάς. Αλλά, από τη στιγμή που συστρατεύονται σε μία συγκεκριμένη πρόταση, γιατί όχι; Άλλωστε, μιλάτε για πρόσωπα με τα οποία δοκιμασμένα συνεργαστήκαμε τα προηγούμενα χρόνια, μετά το 2015.
Τ.Σ: Αν διάβασα σωστά, στη συνεδρίαση, προχτές, της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, καταλήξατε ότι το πώς το πολιτικό στίγμα που θα δοθεί θα είναι η αντίθεση των προοδευτικών δυνάμεων απέναντι στον νεοφιλελευθερισμό και την Ακροδεξιά. Σωστά; Την κα Κουντουρά, τον κ. Κουίκ, την κα Παπακώστα, πως τους ορίζετε πολιτικά;
Π.Σ: Σε καμιά περίπτωση ακροδεξιούς. Δεν είδα κανέναν ακροδεξιό να υποστηρίζει τη συμφωνία των Πρεσπών, ούτε να ψηφίζει, να δίνει ψήφο εμπιστοσύνης στην Κυβέρνηση.
Τ.Σ: Η άλλη λέξη είναι νεοφιλελευθερισμός…
Π.Σ: Ο νεοφιλελευθερισμός έχει εισβάλει και μέσα στον χώρο της λεγόμενης Κεντροαριστεράς, δηλαδή το βασικό πρόβλημα της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, αλλά και του ΠΑΣΟΚ, από τις αρχές της δεκαετίας του ‘90 τα τέλη της δεκαετίας του ’80, είναι ότι προγραμματικά υιοθέτησε την νεοφιλελεύθερη πρόταση. Αυτές οι δύο μεγάλες πολιτικές οικογένειες, οι σοσιαλδημοκράτες και οι χριστιανοδημοκράτες, είναι αυτοί οι οποίοι διαμόρφωσαν τις βασικές στρατηγικές στο επίπεδο της Ευρώπης. Που φτιάξανε τη σημερινή Ευρώπη η οποία κινδυνεύει λόγω αυτών των τάσεων διάλυσης που εμφανίζει, των φυγόκεντρων τάσεων. Είναι το μεγάλο, πλέον, δίλημμα στο οποίο βρίσκεται η Ευρώπη. Εμείς θέλουμε συνομιλητές από τον κεντροαριστερό χώρο, αλλά που έχουν πλέον απαγκιστρωθεί από τη νεοφιλελεύθερη λογική. Επαναλαμβάνω όμως. Σε αυτό το αριστερό – προοδευτικό μέτωπο προφανώς χωράνε και πολιτικές προσωπικότητες, οι οποίες μπορεί να συμφωνήσουν στην προγραμματική πρόταση που καταθέτει.
Τ.Σ: Κατανοητό. Στην τελευταία του ομιλία, ως πρόεδρος Κοινοβουλευτικής Ομάδας, ο κ. Καμμένος σας έβαλε στο στόχαστρο δύο τουλάχιστον φορές. Τώρα που πέρασε ο χρόνος, έχουμε μία απόσταση, πως θα τον αντιμετωπίζατε;
Π.Σ: «Άστον να λέει, άστον να πει» θα σας έλεγα παραφράζοντας το τραγούδι. Ο κ. Καμμένος αποτέλεσε έναν εταίρο σε μία δύσκολη περίοδο για την χώρα. Στηρίξαμε από κοινού αυτή την προσπάθεια, να ολοκληρωθεί το τρίτο μνημονιακό πρόγραμμα. Καταφέραμε να δημιουργήσουμε εκείνους τους όρους, ώστε να μην υπάρχει ανάγκη για τη χώρα να πάει σε ένα τέταρτο πρόγραμμα. Αυτό μας πιστώνεται, σε όλες και όλους. Είναι στα θετικά της παρουσίας και της διαδρομής αυτής της Κυβέρνησης. Από εκεί και πέρα, αυτός ο κύκλος έκλεισε. Αντιλαμβάνομαι τη δυσκολία που έχει στο να βρίσκεται στο επίκεντρο της πολιτικής ζωής μέσα από δραματικές δηλώσεις και έντονες δηλώσεις, αλλά δεν μπορούμε να ασχολούμαστε πια με αυτόν. Έχουμε πάρα πολλά πράγματα να κάνουμε, είναι άλλες οι νέες ανάγκες, να δούμε τι γίνεται από δω και μπρος. Υπάρχει ένα γόνιμο κυβερνητικό έργο, θα προχωρήσουμε λοιπόν και χωρίς τον κ. Καμμένο.
Τ.Σ: Τα τέσσερα χρόνια τα περιγράψατε, πέρασαν. Η κατάληξη, όμως, ήταν αυτή την οποία έχουμε δει όλοι. Μήπως τελικά, αυτή η συνεργασία μπορεί να είναι ένα στίγμα που θα σας ακολουθεί για χρόνια, εσάς σαν ΣΥΡΙΖΑ;
Π.Σ: Στίγμα; Δεν αντιλαμβάνομαι τι εννοείτε στίγμα. Αυτή η συνεργασία ήταν απαραίτητη για να συγκροτηθεί η Κυβέρνηση στις συγκεκριμένες μνημονιακές συνθήκες και με δεδομένη την έντονη πολιτική αντιπαράθεση των βασικών υπευθύνων που οδήγησαν τη χώρα στην κοινωνική και οικονομική χρεοκοπία, δηλαδή του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας. Και αποδείχθηκε, εκ των πραγμάτων, ότι ήταν μία θετική κίνηση την οποία θα επαναλαμβάναμε εάν ξαναγύριζε το ρολόι του χρόνου στο 2015. Αλλά, όλοι γνωρίζαμε ότι έχει ένα τέλος. Ένας κύκλος έκλεισε. Μπορεί λίγο νωρίτερα απ’ ότι περιμέναμε, έκλεισε όμως.
Τ.Σ: Οι κύκλοι ανοίγουν και κλείνουν, ο Μάιος είναι κοντά. Πόσο κοντά είναι και οι εκλογές, σε σχέση με τον Μάιο;
Π.Σ: Πολλοί μιλούν για την πιθανότητα πρόωρων εκλογών. Αυτό δεν είναι μέσα στους σχεδιασμούς της κυβέρνησης για τους λόγους που ίσως ήδη έχετε καταλάβει, δηλαδή την δυνατότητα να υπάρξει ένα παραγωγικό, γόνιμο κυβερνητικό έργο που η θετική του επίδραση θα γίνει κατανοητή κυρίως στους πολίτες. Αυτό μας ενδιαφέρει. Άρα, έχουμε κάποιους μήνες μέχρι το φθινόπωρο του ‘19 μπροστά μας, για να μπορέσουμε να βαθύνουμε αυτό τον δρόμο, που μας απομακρύνει από τις πολιτικές λιτότητας, οι οποίες κυριολεκτικά έφεραν τα πάνω κάτω στη χώρα από το 2010 και έπειτα.
Τ.Σ: Αποκλείεται το σενάριο του Μαΐου ή δεν είναι τόσο πιθανό;
Π.Σ: Δεν είναι μέσα στο σχεδιασμό της κυβέρνησης. Ποτέ στην πολιτική δεν μπορεί να λες ποτέ, διότι οι επιλογές δεν είναι πάντοτε οι επιλογές που γίνονται από έναν. Αλλά επαναλαμβάνω ποιος είναι ο βασικός σχεδιασμός μας, ποια είναι η βασική μας επιλογή, ποιος είναι ο στόχος μας.
Τ.Σ: Αλλάζω θέμα. Έχουμε άλλο θέμα στην επικαιρότητα. Κόκκινα δάνεια. Έχω μπερδευτεί κ. Σκουρλέτη. Με τη νέα συμφωνία για τα κόκκινα δάνεια ποιος κερδίζει; Κερδίζει ο πολίτης ή ο τραπεζίτης;
Π.Σ: Θα σας πω. Και εδώ κλείνει ένας κύκλος και είναι λογικό. Διότι θα σας θυμίσω ότι πριν το 2010, πριν υπάρξουν οι νόμοι προστασίας, πλειστηριασμοί κατοικιών γίνονταν. Στον καπιταλισμό ζούμε και μάλιστα τα τελευταία χρόνια γίνεται και πιο άγριος, όχι στην Ελλάδα, σε διεθνές επίπεδο. Άρα, δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο το να υπάρξουν, σε ορισμένες περιπτώσεις, πλειστηριασμοί κατοικιών. Εμάς ποιο είναι το μέλημά μας; Είναι να προστατέψουμε την πρώτη, τη λαϊκή κατοικία. Αυτό επιτυγχάνεται με τις νέες ρυθμίσεις; Ναι, επιτυγχάνεται.
Τ.Σ: Αυτή αφορά τέσσερις στους δέκα…
Π.Σ: Όχι μόνο, μιλάμε για περίπου 200 – 250 χιλιάδες νοικοκυριά. Μιλάμε για συγκεκριμένα κριτήρια, εισοδηματικά, κοινωνικά, πρώτης κατοικίας. Καταφέραμε και εντάξαμε στο νέο πλαίσιο προστασίας και εκείνες τις κατοικίες που είχαν υποθηκευτεί για επιχειρηματικά δάνεια, αλλά είναι πρώτες. Δεν υπήρχε αυτό στην περίπτωση του νόμου Κατσέλη, αντιλαμβάνεστε τι λέω. Και το κυριότερο από όλα – και εδώ είναι το νέο ποιοτικό στοιχείο – είναι ότι μπαίνουμε πια όχι μόνο στη λογική της προστασίας, αλλά και της επιδότησης της αποπληρωμής του δανείου. Αυτό είναι το πιο σημαντικό από όλα. Κατά το ένα τρίτο μπορεί να φτάσει αυτή η ενίσχυση από το κράτος. Επαναλαμβάνω, με συγκεκριμένες προϋποθέσεις, έτσι ώστε όχι μόνο να παγώνει ένα δάνειο, αλλά σταδιακά, μέσα από μία αναδιάρθρωση, μέσα από μία νέα ρύθμιση, να αποπληρώνεται. Σας λέω λοιπόν ότι αυτό είναι πάρα πολύ καλό. Από την άλλη, γνωρίζετε τη δουλειά που έγινε επίπονα και με τα λεφτά του ελληνικού λαού, δηλαδή της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών για να λειτουργήσουν κάποια στιγμή, γιατί εκ των πραγμάτων είναι αναγκαίο στις σημερινές συνθήκες, με βάση το οικονομικό σύστημα που ζούμε, να λειτουργήσουν. Άρα, είναι ένα μέτρο προστασίας των πιο αδύναμων, αλλά ταυτόχρονα και διευκόλυνσης, το να λειτουργήσει το τραπεζικό σύστημα σε αυτό το θέμα των κόκκινων δανείων, που σχετίζονται με την πρώτη κατοικία.
Τ.Σ: Κάνει ευκολότερους τους πλειστηριασμούς ή κάνει δυσκολότερους τους πλειστηριασμούς;
Π.Σ: Το ερώτημα, καμιά φορά, το διατυπώνεις έτσι ώστε να διαμορφώσεις την απάντηση. Το ζητούμενο ποιο είναι αυτή τη στιγμή; Η προστασία για τους πιο αδύναμους, η αποπληρωμή κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες, αλλά ταυτόχρονα και η αποκατάσταση του ρόλου των τραπεζών. Δεν υπάρχουν εύκολες όταν έχουμε περάσει την πιο μεγάλη οικονομική κρίση της χώρας μετά τον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Να μη το ξεχνάμε αυτό. 25% και παραπάνω κλάπηκε από αυτόν τον τόπο. Από το εισόδημά του. Η ανεργία έφτασε στο 27%. Οι επιλογές είχαν ονοματεπώνυμο, είχαν χρώμα, ήταν πράσινες και γαλάζιες. Αυτό είναι ανεξίτηλα γραμμένο στη συνείδηση του ελληνικού λαού. Παραλάβαμε να διαχειριστούμε μια πολιτική που δεν ήταν η δική μας. Ούτε η προηγούμενη ούτε αυτή του τρίτου μνημονίου. Το κάναμε με τον λιγότερο – κοινωνικά – επώδυνο τρόπο και πιστεύω ότι ο κόσμος θα αναγνωρίσει αυτή την προσπάθεια και θα δώσει μία νέα ψήφο λαϊκής εμπιστοσύνης για να μπορέσουμε να χαράξουμε έναν διαφορετικό δρόμο.
Τ.Σ: Κύριε Σκουρλέτη επικαλείστε τη μνήμη μου. Καλά κάνετε.
Π.Σ: Τη δική σας και αυτών που μας ακούνε.
Τ.Σ: Απλά, θυμήθηκα τώρα το «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη». Καλά κάνω και το θυμάμαι κι αυτό.
Π.Σ: Καλά κάνετε και το θυμόσαστε. Και είναι και σε δεδομένες στιγμές. Βρισκόμαστε στην ίδια στιγμή και στην ίδια περίοδο και στις ίδιες συνθήκες που ήμασταν το ’10, το ‘12 ή το ’13; Δεν είναι έτσι τα πράγματα και αυτό πιστοποιείται από τα νούμερα. Θεωρείτε, δηλαδή, ότι θα έπρεπε γενικώς να παγώσει κάθε είδους δυνατότητα αποπληρωμής και εξόφλησης αυτών των δανείων; Αν πρεσβεύει κάποιος μια τέτοια θέση να μας το πει. Εγώ δεν έχω ακούσει κανέναν, όμως, να το λέει. Σημασία, λοιπόν, έχει αυτοί οι οποίοι επλήγησαν χωρίς τη θέλησή τους και βρέθηκαν σε μια δυσμενή θέση, να τους δοθεί η δυνατότητα και να προστατευτούν και να αποπληρώσουν το δάνειό τους.
Τ.Σ: Κύριε Σκουρλέτη πάω στο τελευταίο θέμα με δυο ερωτήσεις. Συνταγματική αναθεώρηση. Είχαμε ηχηρές διαφοροποιήσεις από βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Χαρακτηριστικά παραδείγματα η κοινοβουλευτική εκπρόσωπος κα Βάκη, ο κ. Κοντονής, ο κ. Φίλης, ο κ. Κοτζιάς, οι οποίοι οδήγησαν στην καταψήφιση του άρθρου 30 περί εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας. Τι συμβαίνει;
Π.Σ: Οι περισσότεροι από τα πρόσωπα που αναφέρατε το είχαν δημόσια πει είτε και στις εσωκομματικές, εσωκοινοβουλευτικές μας διαδικασίες. Θεωρώ ότι είναι δημοκρατική κατάκτηση, όταν μιλάμε για τέτοια ζητήματα συνταγματικής αναθεώρησης, άρα που δεν αφορούν την τρέχουσα πολιτική, στη βάση της ελευθερίας της συνείδησης του καθενός να υπάρχουν διαφοροποιήσεις.
Τ.Σ: Δηλαδή στην τρέχουσα πολιτική… ορθά το λέτε κατά τη γνώμη μου ότι σε ότι αφορά την αναθεώρηση του συντάγματος ο καθένας έχει ελεύθερη τη συνείδησή του…
Π.Σ: Δεν είναι κακό αυτό…
Τ.Σ: Από την άλλη μεριά όμως, για την τρέχουσα πολιτική, είναι σωστό οι έξι βουλευτές, οι οποίοι ψήφισαν υπέρ σας, δεν είναι από τον του χώρο σας, οι οποίοι έβγαλαν και ανακοίνωση ότι εμείς ό, τι και να φέρετε θα το ψηφίσουμε;
Π.Σ: Αυτό αφορούσε μία καταρχήν στήριξη στη βάση των συγκεκριμένων μέτρων που είναι να ψηφιστούν το επόμενο διάστημα. Από εκεί και πέρα από ό, τι είδατε και ήδη αναφέρατε, κάποιοι από αυτούς τους βουλευτές, οι οποίοι δεν είναι μέλη του κόμματος, οι οποίοι ήταν μέσα στους 151, διαφοροποιήθηκαν σε διάφορα άρθρα στο πλαίσιο της συνταγματικής αναθεώρησης που συζητήσαμε. Γιατί είναι κακό αυτό; Εγώ το βρίσκω βαθιά δημοκρατικό.
Τ.Σ: Κλείνω την κουβέντα μας. Έπεσε στο τραπέζι, όπως συνηθίζουμε να λέμε εμείς, το όνομα του νυν Προέδρου της Δημοκρατίας, του κ. Παυλόπουλου για τις εκλογές που θα έχουμε μετά από ένα χρόνο. Γιατί αυτή η επιλογή να πέσει τώρα στο τραπέζι το όνομα;
Π.Σ: Αυτό είναι νομίζω κάτι αρκετά υγιές. Το να ανοίγει κανείς τα χαρτιά του. Διότι εδώ συνηθίζεται…
Τ.Σ: Στην προηγούμενη εκλογή του ΠτΔ δεν το είχατε κάνει.
Π.Σ: Εμείς δεν ήμασταν Κυβέρνηση την προηγούμενη φορά, αν δεν κάνω λάθος.
Τ.Σ: Η Κυβέρνηση οφείλει; Λάθος δεν κάνετε…
Π.Σ: Δεν ξέρω αν τόσο πολύ εμπιστεύεστε αυτή την Κυβέρνηση και αν θεωρείτε ότι βρίσκεται στα πράγματα τόσα πολλά χρόνια. Αλλά, κάτι που δεν είχε κάνει η προηγούμενη Κυβέρνηση εμείς το κάνουμε πολύ έγκαιρα. Και λέμε, ορίστε κύριοι τοποθετηθείτε, άρα διευκολύνετε την πολιτική ζωή του τόπου να αποσυσχετιστεί από το θέμα της εκλογής του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας. Ο κ. Παυλόπουλος, αν και δεν προέρχεται από τον χώρο της Αριστεράς και της ευρύτερης Αριστεράς, για μας υπήρξε – και είναι – ένας υποδειγματικός Πρόεδρος . Γιατί να πούμε κάτι διαφορετικό;
